Αποτελέσματα αναζήτησης:
1)
|
783/2016 | Διάκριση Γαιών κατά το Οθωμανικό Νόμο της 7ης Ράμαζαν 1274. Διαδοχή Ελληνικού κατά τα Πρωτόκολλα της 3.2.1830, 4.6.1830 και 19.6.1830 και τη Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως και 3.7.1832. Τι ισχύει για τις Κυκλάδες. Β.Δ. της 17/29.11.1896 «περί Ιδιωτικών Δασών». ΒΔ της 12.12.1833 «περί διορισμού και Φόρου Βοσκής» Έκτακτη χρησικτησία κατά ΒΡΔ. Εφαρμογή επί Δημοσίων Κτημάτων. 559 ΑΡ.1 και 19 Κ.Πολ.Δ. Δικαστική Δαπάνη Δημοσίου. |
2)
|
160/2014 | Διακρίσεις Γαιών κατά Οθωμανικό Δίκαιο. Τα κτήματα στις Κυκλάδες ήταν μούλκια, εκτός από εκείνα που λόγω της φύσης τους δεν εξουσιαζόντουσαν από κανένα (δάση, αιγιαλοί, κοινόχρηστα) τα οποία ανήκαν στο δημόσιο. ΒΔ της 12.12.1833 «περί διορισμού και φόρου βοσκής όλα τα λειβάδια για τα οποία δεν υπάρχει ταπί θεωρούνται δημόσια. Περ. 1 και 19 άρθρου 559 ΚΠολΔικ. Στις παραμεθόριες περιοχές δεν περιλαμβάνονται οι παραμεθόριες που έχουν ορισθεί με το άρθρο 4 του Ν. 1366/1938. Μετά την Ολ.ΑΠ 1/2013 υφί... |
3)
|
390/2014 | Επί πλειόνων ελευθέρως εκτιμώμενων αποδεικτικών μέσων, όπως οι καταθέσεις των μαρτύρων, δεν ελέγχεται αναιρετικώς η κρίση του δικαστηρίου περί της αξιοπιστίας ενός μάρτυρος σε σχέση με την κατάθεση ετέρου, και γι’ αυτό δεν ιδρύεται στην περίπτωση αυτή ο από το άρθρο 559 αριθ.12 ΚΠολΔ αναιρετικός λόγος. |
4)
|
625/2014 | Εφαρμογή διατάξεων του Οθωμανικού Νόμου περί γαιών στη Θεσσαλία. Από την προσάρτησή της στην Ελλάδα, εισήχθη στη Θεσσαλία ημεδαπή νομοθεσία, η οποία ρυθμίζει τις έννομες σχέσεις που εφεξής δημιουργούνται με τη διάκριση, ότι, ως προς το παρελθόν, αυτές ρυθμίζονται κατά τον προϊσχύοντα Οθωμανικό Νόμο, θεωρούμενο ως νόμο –όχι αλλοδαπό, αλλά– εσωτερικό. |
5)
|
835/2014 | Παρέμβαση Δημοσίου σε δίκη μεταξύ ιδιώτη και ΟΚΧΕ για ανακριβή πρώτη εγγραφή. Νομικό καθεστώς των ακινήτων στις Κυκλάδες κατά της Τουρκοκρατία. Τα μουλκία, ήτοι οι γαίες καθαρής ιδιοκτησίας ανήκαν στους ιδιώτες και σ' αυτούς εξακολούθησαν να ανήκουν μετά την απελευθέρωση και δεν περιήλθαν στο Δημόσιο με το οικείο πρωτόκολλο του Λονδίνου περί Ανεξαρτησίας της Ελλάδος και των ερμηνευτικών των εν λόγω πρωτοκόλλων κειμένων (Πρωτόκολλο 3/22.2.1830, ερμηνευτ. πρωτοκ. 4/16.6.1830 και 1.7/19.8.1830) 559... |
6)
|
1027/2014 | Ερημοδικία αναιρεσιβλήτου. Δικάζεται ωσεί παρών αν ο επισπεύδων αναιρεσείων έχει επιδώσει σ' αυτόν αντίγραφο της αναίρεσης με κλήση προς συζήτηση. Αναιρετικός λόγος για μη κήρυξη ακυρότητας (αριθμ. 14 αρθρ. 559 Κ.Πολ.Δ.). Έννοια ακυρότητας. Δικονομική βλάβη. Δημόσιες γαίες κατά τον Οθωμανικό Νόμο περί Γαιών. Πώς οι αγροί (και μόνον) περιέρχονταν στους ιδιώτες με δικαίωμα διηνεκούς εξουσιάσεως (τεταρτούφ) και εντεύθεν στην κυριότητα τους μετά την Απελευθέρωση. Σχετικές διατάξεις. Αναιρετικοί λόγο... |
7)
|
1187/2014 | Γαίες μοναστηριακές. Διακρίσεις κατά το άρθρο 122 του Οθωμανικού Νόμου περί Γαιών. Μετατροπή του δικαιώματος «διηνεκούς εξουσιάσεως» (tessarut) σε δικαίωμα πλήρους κυριότητας. Σχετικές διατάξεις. Αναίρεση. Λόγοι από τους αρ. 1 και 11 του άρθρου 559 ΚΠολΔ αβάσιμοι (Επικυρώνει ΕφΘεσσ 2030/2001). |
8)
|
2077/2014 | Προσβολή προσωπικότητας από στέρηση χρήσεως κοινοχρήστου δρόμου. Αμνημονεύτου χρόνου αρχαιότητα. Κοινοχρησία οδών. Στα Δωδεκάνησα δεν ίσχυσε το ΒΡΔ - Ποιο δίκαιο ίσχυσε. Απόρριψη αναίρεσης κατά άρθρο 578 ΚΠολΔ Πότε αντικαθίστανται οι αιτιολογίες. Οι λόγοι από παράβαση διδαγμάτων κοινής πείρας και παραβίασης κοινής πείρας και παραβίαση δύναμης αποδεικτικών μέσων προϋποθέτουν ουσιαστική έρευνα της διαφοράς. Απορρίπτεται η αναίρεση λόγω ορθού διατακτικού και εσφαλμένης παραδοχής της αγωγής ως νομικ... |
9)
|
2080/2014 | Καλλιεργήσιμοι αγροί επί τουρκοκρατίας. Απόκτηση δικαιώματος εξουσιάσεως (τεσσαρούφ) από ιδιώτη. Μετατροπή του σε δικαίωμα πλήρους κυριότητας. Σχετικές διατάξεις (Επικυρώνει ΕφΘεσσ 2147/2013). |
10)
|
834/2013 | Τήρηση προδικασίας αρθρ. 8 Ν. 1539/38, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με Ν. 2732/1999 (αρθρ. 24). Για να ιδρυθεί ο λόγος αναίρεσης κατά 562 Κ.Πολ.Δικ. πρέπει να αναφέρεται στο αναιρετήριο ότι ο ισχυρισμός και αν ακόμη είναι δημοσίας τάξεως υποβλήθηκε στο δικαστήριο της ουσίας. 559 αρ. 19 δεν ιδρύεται ο λόγος όταν υπό την επίφαση της ελλείψεως νόμιμου βάσεως πλήττεται η ουσιαστική κρίση του δικαστηρίου. |
11)
|
847/2013 | Eρήμην κληθέντων αναιρεσειόντων. Χρησικτησία έκτακτη. Νομή, ο συννομέας νέμεται για λογαριασμό λοιπών και δεν μπορεί να αντιτάθει κατ΄ αυτών κτητική παραγραφή προτού καταστήσει γνωστή σ΄ αυτούς την πρόθεση του να νέμεται για δικό του λογαριασμό. 559 αρ.13 παράβαση των κανόνων περί βάρους της αποδείξεως, 559 αρ.1 και 19. Ποιες διατάξεις ισχύουν όταν το ακίνητο είναι δασική έκταση ανήκουσα στο Δημόσιο. |
12)
|
2192/2013 | Χωρίζει ως προς μη κλητευθέντες απλούς ομοδίκους. Ο προσθέτως παρεμβάς δεν καλείται στην αναιρετική δίκη αν απορρίφθηκε η πρόσθετη παρέμβαση ή κηρύχθηκε απαράδεκτη η συζήτησή της. Ποσοτική ή ποιοτική αοριστία. Στοιχεία διεκδικητικής κατά παράγωγο και πρωτότυπο τρόπο. Πράξεις νομής επί δάσους κατά ΒΡΔ. Δεν απαιτείται ημερολογιακός προσδιορισμός. Δημόσια κτήματα.. Δάση δημόσια και ιδιωτικά. Λιβάδια ανήκουν στο Δημόσιο, εκτός αν έχει εκδοθεί ταπί. Χρησικτησία επί Δάσους κατά ΒΡΔ με 30ετή νομή για τ... |
13)
|
2194/2013 | Εισαγωγή στη Δωδεκάνησο του Ελληνικού δικαίου. Προϊσχύσαν και ισχύον δίκαιο στη Δωδεκάνησο. Ποιά ακίνητα είναι μουλκ και δημόσιες γαίες. Διάκριση ακινήτων κατά Οθωμανικό δίκαιο που διατηρήθηκε με Κτηματολογικό Κανονισμό και εξακολουθεί να ισχύει ως τοπικό δίκαιο. Δικαίωμα τεσσαρούφ (διηνεκούς εξουσίασης επί δημοσίων γαιών.) Το Οθωμανικό δίκαιο δεν προέβλεπε χρησικτησία. Ο Ιταλικός Αστικός Κώδικας του 1865 και του 1942 προέβλεπαν 30ετή και 20ετή αντίστοιχα χρόνο ασκήσεως συνεχούς, όχι διακεκομμέν... |
14)
|
2202/2013 |
Δημόσιες γαίες κατά το άρθρο 3 του Οθωμανικού νόμου περί γαιών της 7 Ραμαζάν 1274 (1856). Με την προσάρτηση της Θεσσαλίας οι διατάξεις του Τουρκικού νόμου περί γαιών καταργήθηκαν και τα με την από 29 Ιουλίου 1882 συνθήκη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αναγνωρισθέντα δικαιώματα μετατράπηκαν σε δικαιώματα πλήρους κυριότητας, υπαγόμενα πλέον στο κοινό δίκαιο. |