Αποτελέσματα αναζήτησης:
|
1)
|
140/2009 | Προσφυγή, ως αίτηση αναιρέσεως εκτιμώμενη, κατά Διατάξεως του Εισαγγελέα Εφετών με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή κατά Διατάξεως του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών. Ο αποκλεισμός του δικαιώματος της ασκήσεως του ενδίκου μέσου της αναίρεσης, κατά της πιο πάνω προσφυγής, δεν αντίκειται στο Σύνταγμα. |
2)
|
11/2001 | Στην διάταξη του αρ. 25 του Ν. 2721/1999 θεσπίζεται σαφώς ειδική παραγραφή των αδικημάτων που τελέσθηκαν κατά την διάρκεια αγροτικών κινητοποιήσεων και δεν περιέχεται "κρυπτοαμνηστία", την οποία απαγορεύει το Σύνταγμα. Κατά συνέπεια δε η εν λόγω διάταξη δεν αντίκειται στο αρ. 47 παρ. 3 και 4 του Συντάγματος. Νομική φύση της αμνηστίας και της παραγραφής. Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ αμνηστίας και παραγραφής συνίσταται στο ότι με την αμνηστία εκμηδενίζεται αναδρομικά το έγκλημα με όλες τις συνέπειες... |
3)
|
20/2001 | Έννοια "ευκτήριου οίκου" και έννοια "ναού". Ορθή η καταδίκη για παράβαση του άρθρου 1 α.ν. 1363/1938 της κατηγορουμένης, η οποία, ως νόμιμη εκπρόσωπος αστικής εταιρείας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, έθεσε σε λειτουργία ευκτήριο οίκο της βουδιστικής θρησκείας χωρίς άδεια του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Η ελευθερία εκδηλώσεως των θρησκευτικών πεποιθήσεων, ειδικότερη μορφή της οποίας αποτελεί η άσκηση της λατρείας, υπόκειται σε περιορισμούς που επιβάλλονται από την δημόσια τάξη και τα... |
4)
|
1/1996 | Είναι αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 16 του Ν. 2331/1995 που καθορίζει την συμμετοχή των δικαστών εναλλάξ στην τακτική Ολομ. ΑΠ βάσει του περιττού ή άρτιου αριθμού, που κατέχουν στη σειρά αρχαιότητας. Είναι αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 16 του Ν. 2331/1995, σύμφωνα με την οποία, οι δικαστές που μετέχουν εναλλάξ στην τακτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου καθορίζονται βάσει του περιττού ή άρτιου αριθμού, που κατέχουν στη σειρά αρχαιότητας. Μειοψηφία. Πότε υπάρχει έλλειψη αιτιολογ... |
5)
|
1420/1993 | Η διάταξη του άρθρου 37 Ν. 1941/1991, που χορηγεί το ένδικο μέσο της έφεσης κατά αμετάκλητων καταδικαστικών αποφάσεων του ΜΟΔ ή του Εφετείου της περιόδου από 21-4-67 μέχρι 23-7-74 αποτελεί αντισυνταγματική επέμβαση της νομοθετικής στα έργα της δικαστικής λειτουργίας, διότι καταλήγει στην ουσιαστική αμνήστευση παραγραφέντων εγκλημάτων και καθιστά λόγω της παρόδου του χρόνου ουσιαστικώς αδύνατη την επανάκριση των υποθέσεων Οι θεσμοί της χάριτος και της αμνηστίας είναι οι μοναδικές περιπτώσεις, στι... |