Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Βούλευμα παραπεμπτικό.
Περίληψη:
Αναιρέσεως απαράδεκτο. Απαράδεκτη η άσκηση ανιρέσεως κατά βουλεύματος που παραπέμπει τον κατηγορούμενο για πλημέλημα.
Αριθμός 1932/2007
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ΄ Ποινικό Τμήμα - Σε Συμβούλιο
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γεώργιο Σαραντινό, Αντιπρόεδρο, Βασίλειο Λυκούδη, Νικόλαο Ζαΐρη-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Στέλιου Γκρόζου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου.
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 16 Οκτωβρίου 2007, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων 1) .... , 2) .... , 3) ..., και 4) ...., που δεν παραστάθηκαν στο συμβούλιο, περί αναιρέσεως του υπ΄ αριθμ. 935/2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημ/κών Αθηνών.
Το Συμβούλιο Πλημ/κών Αθηνών, με το ως άνω βούλευμά του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ΄ αυτό, και οι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι ζητούν τώρα την αναίρεση του βουλεύματος τούτου, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 16 Απριλίου 2007 αιτήσεις τους αναιρέσεως, οι οποίες καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 667/07.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Στέλιος Γκρόζος εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικόλαου Μαύρου με αριθμό 221/4.6.07, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
Εισάγω, σύμφωνα με το άρθρο 513 § ια Κ.Π.Δ., τις υπ΄αριθμ. 3,2,4 και 5/16-4-2007 αντίστοιχες αιτήσεις αναίρεσης των κατηγορουμένων ..... , .... , .... και ..... , κατά του υπ΄αριθ. 935/21-3-2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών και εκθέτω τα ακόλουθα: Κατά τη διάταξη του άρθρου 482 § § 1 και 2 Κ.Π.Δ., όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 41 § 1 του Ν.3160/2003: 1. "Ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να ζητήσει την αναίρεση του βουλεύματος όταν: α) τον παραπέμπει στο ακροατήριο για κακούργημα. Σε εγκλήματα που συρρέουν ή είναι συναφή, ο κατηγορούμενος μπορεί να ζητήσει την αναίρεση για όλα, έστω και αν το ένδικο αυτό μέσο επιτρέπεται μόνο για ένα από αυτά και β) παύει προσωρινά την ποινική δίωξη εναντίον του" και 2. "Αν το συμβούλιο εφετών επιλήφθηκε σύμφωνα με το άρθρο 317, κατά του βουλεύματος που εκδίδεται από αυτό μπορεί να ασκηθεί αναίρεση μόνο στις περιπτώσεις της παρ. 1".
Εξάλλου κατά το άρθρο 513 § 1 α Κ.Π.Δ. "Αν υπάρχει περίπτωση απαραδέκτου κατά το άρθρο 476, το δικαστήριο του Αρείου Πάγου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης ως απαράδεκτη και μπορεί να καταδικάσει εκείνον που την ασκεί σε χρηματική ποινή έως εκατό ευρώ".
Στην προκειμένη περίπτωση οι αναιρεσείοντες παραπέμφθηκαν με το προσβαλλόμενο βούλευμα στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών, να δικασθούν για τις αξιόποινες πράξεις: α) της ψευδούς καταμήνυσης και β) της ψευδορκίας μάρτυρα ο πρώτος, γ) της ηθικής αυτουργίας σε ψευδή καταμήνυση και δ) της ψευδορκίας μάρτυρα οι λοιποί και ακόμη ε) της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία μάρτυρα ο τέταρτος (άρθρα 229 § 1, 224 § 1 και 2, 94 § 1 και 46 § ια Π.Κ.).
Επειδή οι αναιρεσείοντες παραπέμφθηκαν να δικασθούν με το προσβαλλόμενο βούλευμα για τις παραπάνω αξιόποινες πράξεις οι οποίες προβλέπονται και τιμωρούνται σε βαθμό πλημμελήματος και όχι κακουργήματος όπως απαιτεί η ανωτέρω διάταξη του άρθρου 482 του Κ.Π.Δ. και συνεπώς δεν προβλέπεται το ένδικο μέσο της αναίρεσης κατά του βουλεύματος αυτού, πρέπει, κατ΄εφαρμογή της διατάξεως αυτής και εκείνων των άρθρων 476 § 1 και 513 § ια Κ.Π.Δ., να κηρυχθούν απαράδεκτες οι κρινόμενες αιτήσεις αναιρέσεως και να καταδικασθούν οι αναιρεσείοντες στα δικαστικά έξοδα (άρθρα 476 § 1, 583 § 1, και 513 § ι εδ. α΄ Κ.Π.Δ.).
Για τους λόγους αυτούς
Προτείνω: Να κηρυχθούν απαράδεκτες οι υπ΄αριθ. 3,2,4 και 5/16-4-2007 αντίστοιχες αιτήσεις αναίρεσης των κατηγορουμένων ...., ....., ...... και ...... , κατά του υπ΄αριθμ. 935/2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών και να καταδικασθούν αυτοί στα δικαστικά έξοδα.
Αθήνα 9 Μαΐου 2007
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου
Νικόλαος Μαύρος
Αφού άκουσε
τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε, και αφού διαπιστώθηκε από την επί του φακέλου της δικογραφίας σημείωση του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ότι ειδοποιήθηκε, νομίμως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, ο αντίκλητος των αναιρεσειόντων.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τη διάταξη του άρθρου 482 παρ.1 του Κ.Ποιν.Δ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 41 παρ.1 του Ν. 3160/2003, προκύπτει ότι, από 30-6-2003, χρόνο ενάρξεως ισχύος του ως άνω νόμου, ο κατηγορούμενος έχει το δικαίωμα να ασκήσει αναίρεση μόνο κατά του βουλεύματος εκείνου, που τον παραπέμπει στο ακροατήριο για κακούργημα ή παύει προσωρινά την ποινική δίωξη εναντίον του. Κατά συνέπεια από την 30η Ιουνίου 2003, δεν επιτρέπεται πλέον η άσκηση αναιρέσεως από τον κατηγορούμενο, κατά του βουλεύματος που τον παρέπεμψε στο ακροατήριο του αρμόδιου δικαστηρίου για πλημμέλημα. Σύμφωνα δε με το άρθρο 18 του Π.Κ, πλημμέλημα είναι κάθε πράξη που τιμωρείται με φυλάκιση ή με χρηματική ποινή ή με περιορισμό σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων. Τέλος, κατά το άρθρο 476 παρ.1 του Κ.Ποιν.Δ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 παρ. 18 του Ν. 2408/1996, το ένδικο μέσο απορρίπτεται ως απαράδεκτο, εκτός άλλων περιπτώσεων και όταν ασκήθηκε εναντίον απόφασης ή βουλεύματος, για τα οποία δεν προβλέπεται.
Στην προκείμενη περίπτωση, οι κρινόμενες αιτήσεις αναιρέσεως στρέφονται κατά του υπ' αριθμό 935/21-3-2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, το οποίο παρέπεμψε τους αναιρεσείοντες στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών (για πλημμελήματα), λόγω της ιδιότητας του πρώτου αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου, ως δικαστικού λειτουργού, Εφέτη των Διοικητικών Δικαστηρίων (άρθρο 111 παρ.7 του Κ.Ποιν.Δ) και λόγω συνάφειας ως προς τους λοιπούς, (άρθρα 128, 129 του ίδιου Κώδικα), προκειμένου να δικαστούν, ο μεν πρώτος από αυτούς για ψευδή καταμήνυση και ψευδορκία μάρτυρα (άρθρα 229 και 224 του Π.Κ) και οι λοιποί δεύτερος, τρίτος και τέταρτος κατηγορούμενοι για τις πράξεις της ηθικής αυτουργίας σε ψευδή καταμήνυση και ψευδορκία μάρτυρα(άρθρα 46, 229 και 224 του Π.Κ), επιπρόσθετα δε ο τελευταίος των κατηγορουμένων και για την πράξη της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία μάρτυρα( άρθρα 46 και 224 του ίδιου Κώδικα). Οι πράξεις όμως αυτές τιμωρούνται, σύμφωνα με τις παραπάνω ποινικές διατάξεις, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και φέρουν το χαρακτήρα πλημμελήματος. Επομένως οι κρινόμενες αιτήσεις αναιρέσεως, που ασκήθηκαν εναντίον βουλεύματος, με το οποίο παραπέμπονται αυτοί για πλημμεληματικές πράξεις, είναι απαράδεκτες. Μετά ταύτα και την ειδοποίηση του αντικλήτου των αναιρεσειόντων κατά την επί του φακέλου επισημείωση, από τον αρμόδιο γραμματέα κα τη μη εμφάνισή του, πρέπει οι κρινόμενες αιτήσεις αναιρέσεως να απορριφθούν ως απαράδεκτες και να καταδικαστεί ο καθένας από τους αναιρεσείοντες στα δικαστικά έξοδα( άρθρα 476 παρ.1 και 583 παρ.1 του Κ.Ποιν.Δ)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει τις υπ' αριθμό 2/16-4-2007, 3/16-4-2007, 4/16-4-2007 και 5/16-4-2007 αιτήσεις των α) ...., β) ...., γ) ..... και δ) ..... , για αναίρεση του υπ' αριθμό 935/2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον καθένα αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, από διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 23 Οκτωβρίου 2007.
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 30 Οκτωβρίου 2007.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ