Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Πολιτική αγωγή, Βούλευμα απαλλακτικό.
Περίληψη:
Απορρίπτει αίτηση αναίρεσης πολιτικώς ενάγοντος ως απαράδεκτη, γιατί στρέφεται κατά βουλεύματος που αποφαίνεται να μη γίνει κατηγορία και κατ' αυτού, δεν χωρεί και δεν προβλέπεται από το νόμο οιοδήποτε ένδικο μέσο ή βοήθημα στον εγκαλούντα, επομένως και αναίρεση.
Αριθμός 1630/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Συγκροτήθηκε από τους δικαστές: Θεοδώρα Γκοΐνη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο-Εισηγητή και Ιωάννη Παπαδόπουλο, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικόλαου Τσάγγα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα.
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 22 Σεπτεμβρίου 2010, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος-πολιτικώς ενάγοντος Ψ, κατοίκου ..., που δεν παρέστη στο συμβούλιο, περί αναιρέσεως του υπ' αριθμ. 47/2009 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Σύρου.
Με κατηγορούμενους τους: 1)Χ1, 2)Χ2, 3)Χ3, 4)Χ4, 5)Χ5 και 6)Χ6.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Σύρου, με το ως άνω βούλευμά του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτό, και ο αναιρεσείων-πολιτικώς ενάγων ζητεί τώρα την αναίρεση του βουλεύματος τούτου, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 16 Φεβρουαρίου 2010 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 386/2010.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Νικόλαος Τσάγγας εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Μιλτιάδη Ανδρειωτέλλη με αριθμό 201/5-3-2010, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Εισάγω την με αριθμ. 1/16-2-2010 αίτηση αναίρεσης του Ψ, κατοίκου ..., ως πολιτικώς ενάγοντος, κατά του με αριθμ. 47/09 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Σύρου το οποίο αποφάνθηκε ότι δεν έπρεπε να γίνει κατηγορία κατά των: 1) Χ2, Νομάρχη Κυκλάδων, κατοίκου ..., 2) Χ4, Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Νότιου Αιγαίου, κατοίκου ... 3) Χ1, Προϊσταμένης του Τμήματος Παραδοσιακών Οικισμών της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος του ΥΕΝΑΝΠ, κατοίκου ... 4) Χ3, Προϊστάμενου του Τμήματος Αρχείου Σχεδίων Διαγραμμάτων και Μικροφωτογράφησης της ΔΤΕ, κατοίκου ..., 5) Χ5, Προϊσταμένης του Τμήματος Νομικών Συμβάσεων της ΔΕΝ και 6) Χ6, Προϊστάμενου του Τμήματος Παραδοσιακών Οικισμών του ΔΠΣ, κατοίκου ..., για την πράξη της παράβασης καθήκοντος (259 ΠΚ), που φέρεται ότι έλαβε χώρα από την 4-4-2006 και εντεύθεν και εκθέτω τα εξής: Από τις διατάξεις των άρθρων 463 και 476§1 Κ.Π.Δ. κατά τις οποίες κατά μεν την πρώτη "Ένδικο μέσο μπορεί να ασκήσει μόνο εκείνος που ο νόμος του δίνει ρητά αυτό το δικαίωμα......." κατά δε την δεύτερη "Όταν το ένδικο μέσο ασκήθηκε από πρόσωπο που δεν είχε δικαίωμα ή.....το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο (ως συμβούλιο) που είναι αρμόδιο να κρίνει σχετικά, ύστερα από πρόταση του εισαγγελέα και αφού ακούσει του διαδίκους που εμφανιστούν, κηρύσσει το ένδικο, μέσο απαράδεκτο και διατάσσει την εκτέλεση της απόφασης του βουλεύματος που έχει προσβληθεί, και την καταδίκη στα δικαστικά έξοδα εκείνου που άσκησε το ένδικο μέσο...." Από τις παραπάνω διατάξεις προκύπτει ότι αναίρεση μπορεί ν' ασκήσει μόνο εκείνος στον οποίο ο νόμος δίνει τέτοιο δικαίωμα και αν ασκηθεί αναίρεση από μη δικαιούμενο στην άσκησή της, το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο (σε συμβούλιο) κηρύσσει το ένδικο μέσο απαράδεκτο και επιβάλλει τα έξοδο στον ασκήσαντα το απαράδεκτο ένδικο μέσο. Στην προκειμένη περίπτωση ο αναιρεσείων - πολιτικώς ενάγων Ψ άσκησε την με αριθμ. 1/16-2-10 αναίρεση κατά του με αριθμ. 47/09 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Σύρου, το οποίο αποφάνθηκε ότι δεν έπρεπε να γίνει κατηγορία κατά των (1) Χ2, Νομάρχη Κυκλάδων, κατοίκου ..., 2) Χ4, Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Νότιου Αιγαίου, κατοίκου ..., 3) Χ1, Προϊσταμένης του Τμήματος Παραδοσιακών Οικισμών της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος του ΥΕΝΑΝΠ, κατοίκου ... 4) Χ3, Προϊστάμενου του Τμήματος Αρχείου Σχεδίων Διαγραμμάτων και Μίκροφωτογράφησης της ΔΤΕ, κατοίκου ..., (5) Χ5, Προϊσταμένης του Τμήματος Νομικών Συμβάσεων της ΔΕΝ και 6) Χ6, Προϊστάμενου του Τμήματος Παραδοσιακών Οικισμών του ΔΠΣ, κατοίκου ..., για την πράξη της παράβασης καθήκοντος (259 ΠΚ), που φέρεται ότι έλαβε χώρα από την 4-4-2006 και εντεύθεν. (βλ. την 1/10 έκθεση αναίρεσης και το προσβαλλόμενο βούλευμα). Από τις διατάξεις όμως των άρθρων 482 και 483 του Κ.Π.Δ., στις οποίες αναφέρονται οι δικαιούμενοι σε άσκηση αναίρεσης κατά βουλεύματος δεν συμπεριλαμβάνεται και ο πολιτικώς ενάγων σαν δικαιούμενος της άσκησης του ενδίκου αυτού μέσου και ως εκ τούτου η αίτηση αναίρεσης του παραπάνω πρέπει να απορριφθεί σαν απαράδεκτη εκ του λόγου αυτού, πέραν του γεγονότος ότι είναι απαράδεκτη και ως αόριστη, καθόσον δεν εκθέτει συγκεκριμένη έλλειψη ή πλημμέλεια του προσβαλλομένου βουλεύματος (ΑΠ 19/01 ΑΠ 1922/07, ΑΠ 1840/07) και να επιβληθούν σ' αυτόν τα δικαστικά έξοδα (αρ. 476§1- 583§ 1 Κ.Π.Δ.).
Για τους λόγους αυτούς Προτείνω:
(Α) Να κηρυχθεί απαράδεκτη η με αριθμ. 1/16-2-2010 αίτηση - αναίρεσης του Ψ, κατοίκου ..., κατά του με αριθμ. 47/2009 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Σύρου.
(Β) Να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της άσκησης της αναίρεσης στον αναιρεσείοντα. Αθήνα 5 Μαρτίου 2010
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Μιλτιάδης Ανδρειωτέλλης"
Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε, και αφού διαπιστώθηκε από την επί του φακέλου της δικογραφίας σημείωση του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ότι ειδοποιήθηκε, νομίμως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, ο αντίκλητος του αναιρεσείοντος,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 463 ΚΠοινΔ το ένδικο μέσο μπορεί να το ασκήσει μόνο εκείνος που ο νόμος του δίνει ρητά το δικαίωμα αυτό. Μετά δε την αντικατάσταση του άρθρου 482 παρ. 1 ΚΠοινΔ, με το άρθρο 41 παρ. 1 Ν. 3160/2003, που ισχύει, κατά το άρθρο 61 αυτού, από 30.6.2003, ο πολιτικώς ενάγων δεν δικαιούται να ζητήσει την αναίρεση βουλεύματος που παύει προσωρινά ή οριστικά την ποινική δίωξη κατά του κατηγορουμένου ή αποφαίνεται ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία εναντίον του ή κηρύσσει την ποινική δίωξη απαράδεκτη. Εξάλλου, κατά το άρθρο 476 παρ. 1 ιδίου Κώδικα "όταν το ένδικο μέσο ασκήθηκε από πρόσωπο που δεν είχε το δικαίωμα ή εναντίον αποφάσεως ή βουλεύματος για τα οποία δεν προβλέπεται ... το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο (ως συμβούλιο) που είναι αρμόδιο να κρίνει σχετικά, ύστερα από πρόταση του εισαγγελέα και αφού ακούσει τους διαδίκους που εμφανισθούν, κηρύσσει απαράδεκτο το ένδικο μέσο και διατάσσει την εκτέλεση της απόφασης ή του βουλεύματος που έχει προσβληθεί...". Στην προκειμένη περίπτωση, με την κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως του πολιτικώς ενάγοντος Ψ προσβάλλεται το υπ' αριθ. 47/2009 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Σύρου, δια του οποίου αποφάνθηκε τούτο ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία κατά των σε αυτό έξι κατηγορουμένων για την πράξη της παραβάσεως καθήκοντος. Η αναίρεση ασκήθηκε την 16. 2. 2010, δηλαδή μετά την έναρξη ισχύος του Ν. 3160/2003 και άρα το προσβαλλόμενο βούλευμα δεν υπόκειται σε αναίρεση.
Συνεπώς, μετά την ειδοποίηση του ιδίου του αναιρεσείοντος, όπως προκύπτει από τη σχετική επισημείωση του αρμοδίου γραμματέα επί του φακέλου της δικογραφίας, να εμφανισθεί στο Συμβούλιο και την μη εμφάνιση του, πρέπει η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως να απορριφθεί ως απαράδεκτη (άρθρα 476 παρ. 1 και 513 παρ. 1 ΚΠοινΔ), και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 476 παρ. 1 και 583 παρ. 1 ΚΠοινΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει τη με αριθ. 1/16-2-2010 αίτηση του Ψ, περί αναιρέσεως του υπ' αριθ. 47/2009 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Σύρου.
Και.
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, εκ διακοσίων είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 6 Οκτωβρίου 2010.Και
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου 2010.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ