ΑΡΙΘΜΟΣ 398/2014
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Συγκροτήθηκε από τους δικαστές: Σπυρίδωνα Μιτσιάλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Ιωάννη Γιαννακόπουλο, Ειρήνη Κιουρκτσόγλου-Πετρουλάκη - Εισηγήτρια, Βασίλειο Καπελούζο και Πάνο Πετρόπουλο, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Παντελή (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα.
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 5 Μαρτίου 2014, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου G. S. του M., κρατουμένου στο Κατάστημα Κράτησης Μαλανδρίνου, που δεν παρέστη στο συμβούλιο, για αναίρεση της υπ' αριθμ. 2721/2013 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών.
Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος G. S. του M. ζητεί τώρα την αναίρεση της απόφασης αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 5 Σεπτεμβρίου 2013 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1372/13.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Παντελής, εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Μποροδήμου με αριθμό 10/10.1.2014, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Εισάγω, σύμφωνα με τα άρθρα 476§1 και 513§1 εδ. α' ΚΠΔ, την με αριθμ. πρωτ. 64/5-9-2013 του Γενικού Καταστήματος Κράτησης Μαλανδρίνου νομότυπη και εμπρόθεσμη αίτηση αναιρέσεως του καταδίκου S. G. του M. και της G., κατά της 2721/21-6-2013 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, με την οποία αυτός καταδικάσθηκε σε ποινή κάθειρξης είκοσι πέντε (25) ετών για ληστεία κατά συναυτουργία και κατά συρροή, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, αντίσταση από οπλοφορούντα δράστη και παράνομη οπλοφορία κατ' εξακολούθηση, εκθέτω δε τα ακόλουθα: Από τις διατάξεις των άρθρων 148-153, 462, 473§2, 474§2 και 476§1 ΚΠΔ προκύπτει ότι για το κύρος και, κατ' ακολουθία, για το παραδεκτό της αιτήσεως αναιρέσεως κατά αποφάσεως ή βουλεύματος, πρέπει στην έκθεση ασκήσεως της να περιέχονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο οι λόγοι για τους οποίους αυτή ασκείται. Αν δεν περιέχεται σ' αυτήν ένας τουλάχιστον ορισμένος από τους αναφερόμενους στα άρθρα 484 και 510 ΚΠΔ λόγους αναιρέσεως, η αίτηση είναι απαράδεκτη και, ως τέτοια, απορρίπτεται (άρθρο 513 ΚΠΔ). Απλή παράθεση του κειμένου της σχετικής διατάξεως, που προβλέπει τον λόγο αναιρέσεως, χωρίς αναφορά των περιστατικών που θεμελιώνουν την επικαλούμενη πλημμέλεια, δεν αρκεί. Ούτε μπορεί ο λόγος αναιρέσεως, που διατυπώνεται αορίστως στη σχετική έκθεση, να συμπληρωθεί με παραπομπή σε άλλα έγγραφα ή με την άσκηση προσθέτων λόγων αναιρέσεως. Στην κρινόμενη υπόθεση, με την ανωτέρω αίτηση του, ο αναιρεσείων αιτείται την αναίρεση της 2721/2013 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών "για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας που επιβάλλει το Σύνταγμα, κατ' άρθρο 510 παρ. 1 εδ. δ' ΚΠΔ", εκθέτοντας, κατά πιστή αντιγραφή, ότι "η αίτηση μου είναι βάσιμη, νόμιμη και αληθινή". Έτσι όμως όπως είναι διατυπωμένη η ανωτέρω αίτηση αναιρέσεως, χωρίς να γίνεται σ' αυτήν καμιά αναφορά των περιστατικών προς θεμελίωση των πλημμελειών της προσβαλλομένης αποφάσεως, είναι, κατά τα ανωτέρω, απορριπτέα ως απαράδεκτη.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ Α) Να απορριφθεί ως απαράδεκτη η αίτηση αναιρέσεως του καταδίκου S. G. του M. και της G., κατά της 2721/21-6-2013 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών και Β) Να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα στον αναιρεσείοντα. Αθήνα 19-12-2013 Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Σπυρ. Μποροδήμος".
Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε, και αφού διαπιστώθηκε από την επί του φακέλου της δικογραφίας σημείωση του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ότι ειδοποιήθηκε, νομίμως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, ο αντίκλητος του αναιρεσείοντος.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 474 παρ. 2 ΚΠΔ "στην έκθεση (ασκήσεως του ενδίκου μέσου), πρέπει να διατυπώνονται και οι λόγοι για τους οποίους ασκείται το ένδικο μέσο". Από τη διάταξη αυτή σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 462 ιδίου Κώδικα, προκύπτει ότι προϋπόθεση του κύρους της αιτήσεως αναιρέσεως κατά της αποφάσεως είναι να περιέχεται σε αυτή ισχυρός λόγος αναιρέσεως εκ των διαλαμβανομένων περιοριστικά στο άρθρο 510 ίδιου Κώδικα. Σε κάθε περίπτωση ο λόγος αυτός πρέπει να είναι διατυπωμένος κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, διότι διαφορετικά η αίτηση είναι απαράδεκτη, σύμφωνα με το άρθρο 476 παρ. 1 ΚΠΔ. Απλή παράθεση του κείμενου της σχετικής διατάξεως που προβλέπει το λόγο αναιρέσεως, χωρίς αναφορά των περιστατικών που θεμελιώνουν την επικαλούμενη πλημμέλεια, δεν αρκεί. Ειδικότερα, για το ορισμένο του από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ' του ΚΠΔ προβλεπόμενου λόγου αναιρέσεως για "έλλειψη από την απόφαση της ειδικής αιτιολογίας που επιβάλλει το Σύνταγμα", πρέπει στην έκθεση αναιρέσεως να προσδιορίζεται σε τι συνίσταται η έλλειψη αυτή σε σχέση με το συγκεκριμένο ή τα συγκεκριμένα πληττόμενα κεφάλαια της αποφάσεως, ποιες είναι οι τυχόν ελλείψεις ή ασάφειες ή οι αντιφατικές αιτιολογίες κλπ (Ολ ΑΠ 19/2001).
Στην προκείμενη περίπτωση, με την κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, που συντάχθηκε ενώπιον του Διευθυντή του Καταστήματος Κράτησης Μαλανδρίνου, πλήττεται η υπ αριθ. 2721/2013 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, με την οποία ο κατηγορούμενος-αναιρεσείων κρίθηκε ένοχος των αξιόποινων πράξεων, 1) ληστείας κατά συναυτουργία και κατά συρροή 2) νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα 3) αντίστασης από οπλοφορούντα δράστη και 4) παράνομης οπλοφορίας κατ' εξακολούθηση και του επιβλήθηκε, συνολική ποινή κάθειρξης, είκοσι πέντε (25) ετών. Ειδικότερα με τον, από το άρθρο 510§1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ, μοναδικό λόγο της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως, πλήττεται η παραπάνω απόφαση για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, η οποία (έλλειψη) συνίσταται, επί λέξει, στο ότι: "... Ζήτησε με την παρούσα δήλωση του να ασκήσει αναίρεση ... για όσους λόγους επιφυλάσσεται να επικαλεστεί προσθέτως, αλλά και για το νόμιμο και βάσιμο λόγο της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας που επιβάλει το Σύνταγμα, κατ' άρθρο 510 παρ.1 εδ. δ' Κ.Π.Δ.". Ο λόγος όμως αυτός αναιρέσεως, έτσι όπως διατυπώνεται, χωρίς δηλαδή να αναφέρεται, σε τι ακριβώς συνίστανται οι ελλείψεις της αιτιολογίας, είναι αόριστος και εκ τούτου απαράδεκτος, σύμφωνα και με τα προεκτεθέντα. Μετά από αυτά, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως ως απαράδεκτη, και τούτο ανεξάρτητα από την ερημοδικία του αναιρεσείοντα, αφού προηγείται το νομότυπο άσκησης αυτής, όπως προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 476 παρ.1 και 513 παρ.1 Κ.Π.Δ. και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ.1 και 583 παρ. 1 του Κ.Π.Δ, στα δικαστικά έξοδα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει, την από 5-9-2013, με αριθμό πρωτ. 64, αίτηση του G. S. του M., για αναίρεση της υπ' αριθμό 2721/2013 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια πενήντα (250) Ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 12 Μαρτίου 2014
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 19 Μαρτίου 2014.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ