Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Ακυρότητα απόλυτη, Ελαφρυντικές περιστάσεις, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία, Αναιρέσεων συνεκδίκαση, Συνέργεια, Δωροδοκία, Μαστροπεία, Συρροή εγκλημάτων.
Περίληψη:
Απορρίπτεται η αίτηση αναίρεσης της Α' αναιρεσείουσας ως ανυποστήρικτη, λόγω μη παράστασης αυτής, νόμιμα και εμπρόθεσμα κλητευθείσας. Μαστροπεία από κοινού κατά συρροή και κατ' επάγγελμα. Άμεση συνέργεια σε μαστροπεία. Συμμορία. Υπόθαλψη εγκληματία. Ενεργητική δωροδοκία κατ' εξακολούθηση και συρροή. Παθητική δωροδοκία. Αβάσιμοι ουσία οι από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ και Ε ΚΠΔ λόγοι αναιρέσεως για έλλειψη ειδικής αιτιολογίας και για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικών ποινικών διατάξεων (όλων αναιρεσειόντων). Αβάσιμος ουσία ο λόγος αναιρέσεως για έλλειψη ειδικής αιτιολογίας της απορρίψεως του υποβληθέντος αυτοτελούς ισχυρισμού του κατηγορουμένου για μεταβολή της κατηγορίας της μαστροπείας σε διευκόλυνση αλλότριας ακολασίας, για μη συνδρομή επιβαρυντικής περίστασης κατ' επάγγελμα και για αναγνώριση της ελαφρυντικής περίστασης του 84 παρ. 2α, β, δ, ε ΠΚ. Αβάσιμος ο λόγος αναιρέσεως (των 2ου, 3ου, 5ου, 6ου αναιρεσειόντων) για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας, για παραβίαση των αρχών της προφορικότητας και δημοσιότητας της δίκης λόγω παντελούς αοριστίας του. Αβάσιμος ουσία ο λόγος αναιρέσεως (4ου αναιρεσείοντος) για υπέρβαση εξουσίας λόγω επιβολής στο β' βαθμό μεγαλύτερης συνολικής ποινής από εκείνη που επέβαλε του πρωτοβάθμιο Δικαστήριο. Απορρίπτει αίτηση.
Αριθμός 1556/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου (ο οποίος ορίσθηκε με την με αριθμό 42/2009 Πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου (κωλυομένου του Αντιπροέδρου Αρείου Πάγου Γρηγορίου Μάμαλη), Νικόλαο Ζαΐρη, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή και Κωνσταντίνο Φράγκο- Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 29 Απριλίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου Γεωργίου Παντελή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει τις αιτήσεις των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων 1. Χ1, κατοίκου ..., που δεν παρέστη, 2. Χ2, κατοίκου ..., 3. Χ3, κατοίκου ..., 4. Χ4, κατοίκου ..., 5. Χ5, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Γεώργιο Κωνσταντέλλο και 6. Χ6, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Αγγελακόπουλο, για αναίρεση της με αριθμό 131/2008 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης. Με πολιτικώς ενάγουσα την Ψ, κάτοικο ..., που δεν παρέστη.
Το Πενταμελές Εφετείο Θράκης με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και οι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 10 Ιουλίου 2008, πέντε (5) τον αριθμό και από 7 Ιουλίου 2009, χωριστές αιτήσεις αναιρέσεως, οι οποίες καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1.253/2008.
Α φ ο ύ ά κ ο υ σ ε
Τους πληρεξουσίους δικηγόρους των παραστάντων αναιρεσειόντων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου, που πρότεινε αφ' ενός μεν, να απορριφθεί ως ανυποστήρικτη η από 10 Ιουλίου 2008 αίτηση αναιρέσεως της πρώτης αναιρεσείουσας Χ1, αφετέρου δε, να απορριφθούν οι αιτήσεις αναίρεσης των υπολοίπων αναιρεσειόντων.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 513 παρ.1 εδ. γ' του ΚΠοινΔ, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κλητεύει τον αναιρεσείοντα και τους λοιπούς διαδίκους στο ακροατήριο του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου. Η κλήση αυτή γίνεται με επίδοση σύμφωνα με τα άρθρα 155-161 και μέσα στην προθεσμία του άρθρου 166. Αν δε ο αναιρεσείων δηλώσει αρχικά διεύθυνση κατοικίας στην αλλοδαπή, η επίδοση της κλήσεως γίνεται νόμιμα, κατ'άρθρον 273 περ. ε και 96 παρ. 1 του ΚΠοινΔ, στο διορισθέντα αντίκλητο δικηγόρο αυτού, της έδρας του Αρείου Πάγου, των Αθηνών. Εξάλλου, κατά το άρθρο 514 εδ. α ΚΠοινΔ, εάν ο αιτών την αναίρεση δεν εμφανισθεί, η αίτησή του απορρίπτεται.
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από το από 23-10-2008 αποδεικτικό επιδόσεως του επιμελητή της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου ..., η πρώτη αναιρεσείουσα Χ1, κάτοικος ..., κλητεύθηκε από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου νόμιμα και εμπρόθεσμα, με επίδοση της κλήσεως στο διορισθέντα υπ' αυτής αντίκλητο δικηγόρο Αθηνών Γεώργιο Κωνσταντέλλο, για να εμφανισθεί στη συνεδρίαση της 29/4/2009, που προσδιορίστηκε η κρινόμενη με αριθ. Εκθ. 27/10-7-2008 αίτησή της. Κατά την παραπάνω συνεδρίαση, η αναιρεσείουσα όμως δεν εμφανίστηκε κατά την εκφώνηση της υποθέσεως στη σειρά της ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ούτε εκπροσωπήθηκε δια συνηγόρου. Κατά συνέπεια, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως αυτής, πρέπει να απορριφθεί και να καταδικασθεί η αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ.1 ΚΠοινΔ).
Κατά τη διάταξη του αρ. 349 παρ.3 εδ. α του ΠΚ, "όποιος κατ' επάγγελμα ή από κερδοσκοπία, προάγει στην πορνεία γυναίκες, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δέκα οκτώ μηνών και με χρηματική ποινή". Η αναφερόμενη διάταξη δεν έχει θιγεί με το αρ. 7 του Ν. 3064/2002 και απλώς προστέθηκε εδ. 2, που προβλέπει την τέλεση της πράξεως από υπάλληλο, ως επιβαρυντική περίσταση. Προαγωγή στην πορνεία νοείται η καθοιονδήποτε τρόπο (με παροτρύνσεις, πιέσεις, συστάσεις κλπ) και με οποιαδήποτε μέσα (με παροχή καταλύματος, ανεύρεση ερωτικών συντρόφων, άσκηση ψυχολογικής βίας κλπ), παρακίνηση της γυναίκας, που δεν είναι ακόμη πόρνη, να τραπεί στην πορνεία ή και η ενίσχυση της τυχόν ειλημμένης και μη πραγματοποιηθείσας ακόμη αποφάσεως αυτής να πράξει τούτο. Δράστης μπορεί να είναι είτε άνδρας είτε γυναίκα, θύμα όμως μόνο γυναίκα, αδιακρίτως ηλικίας, ενήλικη δηλαδή ή και ανήλικη. Δεν είναι αναγκαίο να υπάρχουν περισσότερες γυναίκες θύματα (ούτε από τη χρήση του όρου "γυναίκες" προκύπτει το αντίθετο), ούτε επίσης η γυναίκα να είναι "αμέμπτων" ηθών ή ανήλικη. Είναι όμως αναγκαίο, να μην είναι αυτή ήδη πόρνη, υπό την έννοια που αναφέρεται παρακάτω. Η άποψη ότι αρκεί και η παρακίνηση της ήδη εταιριζόμενης γυναίκας, να συνεχίσει τη δραστηριότητά της αυτή, δεν έχει επικρατήσει. Στοιχείο επομένως του εγκλήματος της μαστροπείας είναι, η προαγωγεία στην πορνεία να αφορά γυναίκα που δεν είναι ήδη πόρνη. Πορνεία είναι η παράδοση του ιδίου σώματος, σε περισσότερα πρόσωπα άνευ εκλογής, για σαρκική επαφή, έναντι χρηματικής ή άλλης υλικής αμοιβής. Η προαγωγή στην πορνεία, πρέπει επίσης να γίνεται κατ' επάγγελμα ή από κερδοσκοπία ή και από τα δύο αυτά. Κατ' επάγγελμα άσκηση της μαστροπείας υπάρχει όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξεως ή από την υποδομή που έχει διαμορφώσει ο δράστης με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως, προκύπτει σκοπός αυτού για τον πορισμό εισοδήματος, αρκεί δε το όφελος του δράστη και από μία μόνο γυναίκα, ενώ από κερδοσκοπία άσκηση υπάρχει όταν ο δράστης ενεργεί με κίνητρο και σκοπό τον προσπορισμό αθεμίτου περιουσιακού ωφελήματος ή ενός αθέμιτου κέρδους, θετικού ή αποθετικού, αποτιμητού όμως σε χρήμα, ανεξάρτητα από την επίτευξή του. Δεν απαιτείται η απόδειξη και αναφορά στην απόφαση του συγκεκριμένου προσώπου, στο οποίο παρέχεται έναντι αμοιβής η σαρκική ηδονή, ούτε δημιουργείται ασάφεια από την παραδοχή τελέσεως της παραπάνω πράξεως και κατ' επάγγελμα και από κερδοσκοπία σωρευτικά. Υποκειμενικά απαιτείται δόλος, ο οποίος συνίσταται στη γνώση και τη θέληση των στοιχείων της πράξεως, αρκεί δε και ο ενδεχόμενος δόλος.
Εξάλλου, η απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της δικαστικής αποφάσεως, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ιδίου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, υπάρχει, προκειμένου για καταδικαστική απόφαση, όταν εκτίθενται σε αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος για το οποίο καταδικάστηκε ο κατηγορούμενος, και αναφέρονται οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικοί συλλογισμοί με βάση τους οποίους υπήχθησαν τα περιστατικά που αποδείχθηκαν στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό, που αποτελούν ενιαίο σύνολο και σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα πρέπει να προκύπτει από την απόφαση με βεβαιότητα, ότι έχουν ληφθεί υπόψη και εκτιμηθεί όλα τα αποδεικτικά μέσα στο σύνολό τους και όχι ορισμένα μόνο από αυτά. Για τη βεβαιότητα δε αυτή αρκεί να μνημονεύονται όλα, έστω κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα κλπ), χωρίς ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους και μνείας του τι προέκυψε χωριστά από καθένα από αυτά, ενώ το γεγονός ότι εξαίρονται ορισμένα αποδεικτικά μέσα από αυτά, δεν υποδηλώνει ότι δε λήφθηκαν υπόψη τα άλλα. Δεν αποτελούν όμως λόγους αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολόγησης κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικά ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας (Ολ. ΑΠ 1/2005). Ιδιαίτερα πρέπει να αιτιολογείται όπως πιο πάνω και η απόρριψη των αυτοτελών ισχυρισμών που προβάλλει ο κατηγορούμενος. Τέτοιοι ισχυρισμοί, είναι εκείνοι που προβάλλονται στο δικαστήριο της ουσίας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 170 παρ. 2 και 333 παρ. 2 του ΚΠοινΔ και τείνουν στην άρση του άδικου χαρακτήρα της πράξεως ή στην άρση ή στη μείωση της ικανότητος καταλογισμού ή στην εξάλειψη του αξιοποίνου ή στη μείωση της ποινής. Η απόρριψη ενός τέτοιου ισχυρισμού, όπως είναι η μεταβολή της κατηγορίας και το αίτημα για την αναγνώριση κάποιας από τις ενδεικτικά στο άρθρο 84 παρ. 2 του ΠΚ αναφερόμενες ελαφρυντικές περιστάσεις, όταν προβάλλεται παραδεκτά και κατά τρόπο ορισμένο, πρέπει να αιτιολογείται ιδιαιτέρως, γιατί διαφορετικά ιδρύεται λόγος αναιρέσεως για έλλειψη αιτιολογίας.
Τέλος, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε' του ΚΠοινΔ, λόγο αναιρέσεως συνιστά και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία τέτοιας διατάξεως υπάρχει, όταν το δικαστήριο αποδίδει σε αυτή διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή υφίσταται, όταν το Δικαστήριο δεν υπήγαγε ορθώς τα πραγματικά περιστατικά, που δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν, στην εφαρμοσθείσα διάταξη, αλλά και όταν η διάταξη αυτή παραβιάσθηκε εκ πλαγίου, για τον λόγο ότι έχουν εμφιλοχωρήσει στο πόρισμα της αποφάσεως, που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του διατακτικού προς το σκεπτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος από τον Άρειο Πάγο της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσεως.
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα παραδεκτώς επισκοπούμενα πρακτικά της προσβαλλόμενης αποφάσεως, το Πενταμελές Εφετείο Θράκης δέχθηκε στο αιτιολογικό του, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, τα παρακάτω: "Από τις καταθέσεις των εξετασθέντων μαρτύρων, κατηγορίας και υπερασπίσεως, την ανάγνωση των εγγράφων που αναφέρονται στα πρακτικά καθώς και των πρακτικών της πρωτοδίκου αποφάσεως, την απολογία των κατηγορουμένων και την όλη αποδεικτική διαδικασία αποδείχθηκαν τα εξής: Στα τέλη Ιουνίου 2000 ήλθε στην Ελλάδα η πολιτικώς ενάγουσα Ψ για να εργαστεί ως χορεύτρια στο μπαρ "..." του πρώτου κατηγορουμένου Χ4, που βρίσκεται στο ... . Την στρατολόγησε στη ... ο αδελφός της δεύτερης κατηγορουμένης ΑΑ, ο οποίος και ανέλαβε να την εφοδιάσει με τα απαραίτητα έγγραφα και εισιτήριο αεροπορικό για την Κων/πολη, και απ' εκεί από την μεθόριο εισήλθε παράνομα στην Ελλάδα και κατέφθασε στο ως άνω μπαρ του πρώτου κατηγορουμένου. Εκεί την ανέμεναν οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι (Χ4 και Χ1) και της ανακοίνωσαν ότι μεταξύ των άλλων θα έκανε βίζιτα με πελάτες και τις έδωσαν να καταλάβει ότι δεν είχε άλλη επιλογή. Σε ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο του μπαρ καθ' όλο το διάστημα του μηνός Ιουλίου 2000, τόσον η πολιτικώς ενάγουσα όσον και οι αναφερόμενες στο διατακτικό οκτώ αλλοδαπές γυναίκες που εργάζονταν στο ως άνω μπαρ ως σερβιτόρες-κονσοματρίς παρακινούμενες από τους δύο πρώτους κατηγορούμενους που ενεργούσαν από κοινού ως προς πορισμό συνεχούς εισοδήματος δέχθηκαν να παρέχουν σαρκικές ηδονές με αόριστο αριθμό ανδρών πελατών του ως άνω καταστήματος "..." έναντι αμοιβής 15.000 δραχμών εάν η συνεύρεση γινόταν σε δωμάτιο του καταστήματος και 20.000 δραχμών εάν η συνεύρεση γινόταν σε μη εργάσιμη ώρα εκτός του χώρου του καταστήματος. Τα ως άνω ποσά προσποριζόταν οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι, επιχορηγώντας κάθε φορά εκάστη αλλοδαπή με το ποσό των 3.000 δραχμών ή 5.000 δραχμών αντιστοίχως. Έτσι οι ως άνω δύο πρώτοι κατηγορούμενοι προήγαγαν στην πορεία τις ως άνω νεαρές αλλοδαπές γυναίκες που μέχρι τότε δεν ασκούσαν το επάγγελμα της πόρνης, ενεργώντας κατ' επάγγελμα, αφού κάθε ημέρα οι ως άνω γυναίκες ερχόταν σε σαρκική συνάφεια με πελάτες του καταστήματος αρκετές φορές, η δε εξ αυτών πολιτικώς ενάγουσα τουλάχιστον 10 φορές ημερησίως. Η δεύτερη κατηγορουμένη μάλιστα κατά την ημερησία έναρξη λειτουργίας του καταστήματος μοίραζε "μάρκες", στους τρίτο, τέταρτο και πέμπτο των κατηγορουμένων δηλ. στους Χ3, Χ2 και Χ5, οι οποίοι ήσαν σερβιτόροι στο ως άνω κατάστημα και έδιναν από μία σε κάθε πελάτη που επιθυμούσε να συνευρεθεί με κάποια από τις προαναφερθείσες αλλοδαπές κονσοματρίς, εισπράττοντας από αυτόν την αμοιβή εκάστης εκδόσεως και αποδίδοντας την στην ταμία δεύτερη κατηγορουμένη. Στο τέλος της ερωτικής συνευρέσεως ο πελάτες παρέδιδε την μάρκα στην αλλοδαπή, η δε τελευταία στο τέλος του ωραρίου του καταστήματος παρέδιδε τις κάρτες που είχε συλλέξει στην ως άνω ταμία, η οποία τις εξαργύρωνε, αποδίδουσα την αμοιβή που τις αναλογούσε. Η δεύτερη κατηγορουμένη κρατούσε επί πλέον χρήματα για την εξόφληση των εξόδων μεταφοράς των γυναικών στην Ελλάδα, αλλά και πρόστιμο που επέβαλαν σ' αυτές, αν η ερωτική συνεύρεση δεν τελείωνε εντός 20 λεπτών και αν οι ως άνω αλλοδαπές γυναίκες δεν δεχόταν να συνευρεθούν με κάποιο πελάτη του καταστήματος. Στο τέλος Ιουλίου 2000 η πολιτικώς ενάγουσα απελάθηκε στη ..., πλην όμως εκεί την περίμενε ο ανωτέρω αδελφός της δεύτερης κατηγορουμένης, ο οποίος αφού προέβη σε αλλαγή του ονοματεπωνύμου την έστειλε ξανά πίσω στην Ελλάδα για να του ξεχρεώσει τα έξοδα μεταφοράς της. Η πολιτικώς ενάγουσα ήλθε πάλι στην Ελλάδα και εργάσθηκε στο ως άνω μπαρ από 8-4-01 μέχρι 10-11-01 και κατά το διάστημα αυτό συνέχισαν οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι να την εκδίδουν κατά τα ανωτέρω, βοηθούμενοι πάλι από τους τρίτο, τέταρτο και πέμπτο κατηγορουμένους σύμφωνα με τα όσα έχουν προαναφερθεί. Μάλιστα για να τη νομιμοποιήσουν και να δρουν ανενόχλητοι, οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι της βρήκαν γαμπρό, τον κηπουρό τους ΒΒ, με τov οποίο τέλεσε λευκό πολιτικό γάμο και για να εξοφλήσει τα έξοδα μεταφοράς της στην Ελλάδα τα οποία κατ' αυθαίρετο τρόπο καθόρισαν αθροιστικά με τα προηγούμενα σε 2.500 δολλάρια, την ενθάρρυναν και την παρακινούσαν σε ανεπίλεκτη και πάλι παροχή σαρκικών ηδονών σε αόριστο αριθμό ανδρών πελατών του ως άνω μπαρ έναντι αμοιβής κατά τα ανωτέρω. Στο διάστημα αυτό η πολιτικώς ενάγουσα εκδιδόταν τουλάχιστον 5 φορές ημερησίως. Στο ως άνω κατάστημα του πρώτου κατηγορουμένου σύχναζαν και οι αστυνομικοί Χ8 και Χ6, ο πρώτος αστυνόμος Α' και διοικητής του AT ... και ακολούθως από 31-8-2001 διοικητής στο Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης ... και ο δεύτερος αρχ/κας παραγωγικής σχολής και συνεπώς ανακριτικός υπάλληλος. Επίσης αστυνόμος Α' ήταν και ο κατηγορούμενος Χ7, ο οποίος ήταν και διοικητής του Α.Τ. ..., στο οποίο υπαγόταν και η περιοχή του καταστήματος του πρώτου κατηγορουμένου. Αυτός λόγω της ως άνω ιδιότητας του ήταν υποχρεωμένος να φροντίζει για την επιτήρηση των δημοσίων κέντρων της περιφέρειας του και για τον έλεγχο της λειτουργίας του, δυνάμενος να διατάξεις και να οργανώσει αιφνιδιαστικούς ελέγχους κάθε καταστήματος και να βεβαιώσει την διάπραξη οποιουδήποτε εγκλήματος συλλαμβάνοντας το δράστη οδηγώντας τον στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών, αν και γνώριζε την παράνομη εργασία και γενετήσια εκμετάλλευση των νεαρών αλλοδαπών γυναικών που εργαζόταν στο μπαρ του πρώτου κατηγορουμένου ως σερβιτόρες, ουδέποτε οργάνωσε αιφνιδιαστικό έλεγχο προς βεβαίωση της συντελούμενης κατά συρροή μαστροπείας και άλλων παραβάσεων, αλλά απεκάλυπτε έγκαιρα στον πρώτο κατηγορούμενο Χ4 τους προγραμματισμένους κατ' εντολή του Γενικού Δ/ντή ... ελέγχους από τον Ο.Π.Κ.Ε. και ΕΛΑΣ ... στο κατάστημα του, με αποτέλεσμα οι έλεγχοι για βεβαίωση διαφόρων παραβάσεων να αποβαίνουν άκαρποι, αφού ο ιδιοκτήτης του μπαρ έκρυβε τις απασχολούμενες παράνομα αλλοδαπές γυναίκες. Επίσης οι λοιποί ως άνω αστυνομικοί Χ8 κατά τα δύο χρονικά διαστήματα (1-31/7/2000 και 8-4-2001 - 10/11/2001) και ο Χ6 κατά το χρονικό διάστημα από 1-31/7/2000 ουδέποτε κατήγγειλαν αρμοδίως όπως είχαν υποχρέωση λόγω της ως άνω ιδιότητας των, ως προανακριτικών υπαλλήλων, την υποπίπτουσα στην αντίληψη τους καθ' εκάστη επίσκεψη στο ως άνω κατάστημα προεκτεθείσα γενετήσια εκμετάλλευση των αλλοδαπών νεαρών γυναικών. Όλοι οι ως άνω αστυνομικοί ελάμβαναν από τον πρώτο κατηγορούμενο ως αντάλλαγμα για την ως άνω προστασία που του παρείχαν στο κατάστημα του δώρα και άλλα ανταλλάγματα που δεν δικαιούνταν και συγκεκριμένα ο πρώτος κατηγορούμενος τους παραχωρούσε κατ' επανάληψη γυναίκες σερβιτόρες που εργαζόταν στο κατάστημα του, τις οποίες προήγαγε στην πορνεία και με τις οποίες ερχόταν σε ερωτική συνεύρεση χωρίς να καταβάλουν αμοιβή. Έτσι ο αστυνομικός έκτος κατηγορούμενος Χ7 κατά μεν το πρώτο διάστημα του Ιουλίου 2000 δέχθηκε κατ' επανάληψη τη δωρεά επίσκεψη στην οικία του για ερωτική συνεύρεση της ... ενώ κατά το δεύτερο χρονικό διάστημα (8-4-2001 μέχρι 10-11-2001) δεχόταν συχνά τη δωρεά επίσκεψη στην οικία του για ερωτική συνεύρευση της Χ1 και δύο τουλάχιστον φορές δέχθηκε στην οικία του τη δωρεά επίσκεψη για ερωτική συνεύρεση της πολιτικώς ενάγουσας Ψ. Επίσης ο έβδομος κατηγορούμενος αστυνομικός Χ8 κατά τα ως άνω χρονικά διαστήματα συνευρέθηκε ερωτικά κατ' επανάληψη σε δωμάτιο του καταστήματος του μπαρ του πρώτου κατηγορουμένου με την πολιτικώς ενάγουσα καθ' υπόδειξη του πρώτου κατηγορουμένου και χωρίς να καταβάλει αμοιβή το πρώτο διάστημα 5 φορές και το δεύτερο διάστημα 4 φορές. Αλλά και ο όγδοος κατηγορούμενος αστυνομικός Χ6 κατά το χρονικό διάστημα από 1/7/2000 μέχρι 31/7/2000 δέχθηκε κατ' επανάληψη τη δωρεάν ψυχαγωγία στο κατάστημα του πρώτου κατηγορουμένου με τη δωρεά παροχή όσων ποτών κατανάλωνε ο ίδιος και όταν κερνούσε την κάθε αλλοδαπή κονσοματρίς που του κρατούσε συντροφιά, ενώ οι λοιποί πελάτες πλήρωναν 2.000 δραχμές για κάθε απλό ποτό και επί πλέον συνευρέθη ερωτικά δωρεάν κατ' επανάληψη με την ... που εργαζόταν ως σερβιτόρα στο κατάστημα του πρώτου κατηγορουμένου ομοίως και ο έβδομος κατηγορούμενος Χ8 και αυτός κατά αμφότερα τα ως άνω χρονικά διαστήματα δεχόταν δωρεά τα ποτά που κατανάλωνε ο ίδιος και η κονσοματρίς που του κρατούσε συντροφιά. Τέλος αποδείχθηκε ότι οι πέντε πρώτοι κατηγορούμενοι μετά από συναπόφαση ενώθηκαν μεταξύ τους για να διαπράξουν κατά συρροή μαστροπεία δηλ. κατ' επάγγελμα προαγωγή στην πορνεία των αλλοδαπών νεαρών γυναικών που προσλάμβανε ο πρώτος κατηγορούμενος στο παραπάνω κατάστημα του ως σερβιτόρες-κονσοματρίς. Με βάση τα παραπάνω πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι οι κατηγορούμενοι σύμφωνα με τα αναφερόμενα ειδικότερα στο διατακτικό. Στους κατηγορουμένους εκτός από τον πρώτο, πρέπει να αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου-βίου το οποίο τους έχει ήδη αναγνωρισθεί πρωτόδικα. Περίπτωση αναγνωρίσεως ετέρων ελαφρυντικών στους ως άνω κατηγορουμένους και στον πρώτο κατηγορούμενο που ζητούνται με τους αναφερομένους στα πρακτικά της παρούσας αυτοτελείς ισχυρισμούς δεν συντρέχει, αφού δεν αποδείχθηκε ότι οι κατηγορούμενοι έδειξαν ειλικρινή μεταμέλεια και ότι μετά την πράξη τους για μεγάλο χρονικό διάστημα διήγαν καλή διαγωγή, ενώ τα αίτια από τα οποία κινήθηκαν στις πράξεις τους είναι μη ταπεινά". Ακολούθως το Δικαστήριο της ουσίας, αφού δέχθηκε ως άνω ότι η μαστροπεία τελέστηκε κατ'επάγγελμα με επανειλημένη τέλεση, ότι στοιχειοθετείται αντικειμενικά και υποκειμενικά το έγκλημα της μαστροπείας κατά συρροή και άμεση συνέργεια σε μαστροπείες και όχι εκείνο της διευκόλυνσης ακολασίας άλλου(άρθρο 348 παρ.1ΠΚ), όπως ισχυρίστηκαν οι κατηγορούμενοι, απέρριψε ως αβάσιμους τους αυτοτελείς ισχυρισμούς των κατηγορουμένων, για αναγνώριση στο πρόσωπό τους των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρου 84 παρ.2 εδαφ. α, β, δ, και ε του ΠΚ, αναγνώρισε τη συνδρομή στο πρόσωπο των εκ των κατηγορουμένων, Χ3, Χ5, Χ2 και Χ6 της ελαφρυντικής περιστάσεως του άρθρου 84 παρ.2 α του ΠΚ και κήρυξε τους κατηγορουμένους, κατά τις στην προσβαλλόμενη απόφασή του διακρίσεις, όπως είχαν διωχθεί και καταδικασθεί και στον πρώτο βαθμό, ενόχους, συμμορίας για διάπραξη πλημμελημάτων μαστροπείας, μαστροπείας κατά συρροή και άμεσης συνέργειας στη διάπραξη μαστροπειών, ενεργητικής και παθητικής δωροδοκίας, υπόθαλψη εγκληματιών και επέβαλε σε αυτούς ποινές φυλακίσεως. Με βάση τις παραδοχές αυτές το Δικαστήριο της ουσίας, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την από τις προαναφερθείσες διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠοινΔ απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σε αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία, από τα οποία συνήγαγε την ύπαρξη όλων των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων των ανωτέρω εγκλημάτων, για τα οποία κήρυξε ενόχους τους αναιρεσείοντες, τα αποδεικτικά μέσα, επί των οποίων στηρίχθηκε προς μόρφωση της περί αυτού κρίσεώς του και τους νομικούς συλλογισμούς, με τους οποίους έγινε η υπαγωγή των εν λόγω πραγματικών περιστατικών στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 13 περ. α, στ, 26 παρ.1 α, 27 παρ.1,45, 46 παρ.1β, 53, 79, 83, 84 παρ.2, 94 παρ.1, 98 παρ.1, 187 παρ.3β, 231 παρ.1, 235, 236 εδ.α, 262, 263, 349 παρ.3 του ΠΚ, τις οποίες σωστά ερμήνευσε και εφάρμοσε και δεν παραβίασε ούτε εκ πλαγίου και δε στερείται νόμιμης βάσεως. Ειδικότερα, στην πληττόμενη απόφαση, όπως από το σύνολο του παραπάνω αιτιολογικού συνάγεται, α)επαρκώς και πλήρως αιτιολογείται, κατά τις σε αυτή αναφερόμενες διακρίσεις, η εκ μέρους των κατηγορουμένων, σύσταση συμμορίας για διάπραξη μαστροπειών με καταμερισμό εργασιών, η μαστροπεία και δη η προαγωγή σε πορνεία των εννέα τον αριθμό αλλοδαπών γυναικών, λαθρομεταναστριών, που απασχολούντο ως σερβιτόρες στο κέντρο διασκεδάσεως - μπάρ " ..." στο ..., του εξ αυτών Χ4, και σε γνώση και με οργάνωση όλων, συνευρίσκοντο μετ'ανδρών πελατών σε σαρκική συνάφεια με αμοιβή 15.000- 20.000 δραχμών, σε ιδιαίτερα δωμάτια του άνω κέντρου, ενώ δεν ήταν προηγουμένως πόρνες, βρισκόμενες υπό τον έλεγχο και την καθοδήγηση των κατηγορουμένων που ελάμβαναν το μεγαλύτερο ποσοστό του ποσού της αμοιβής για κάθε σαρκική συνάφεια αυτών με πελάτες και ότι οι άνω γυναίκες, αποσταλείσες από τις ανατολικές χώρες, πρώτη φορά μετερχόνταν την πορνεία, αναφέρεται ο τρόπος με τον οποίον τις προήγαγον σε πορνεία, η υποδομή που είχαν δημιουργήσει οι κατηγορούμενοι ως παραπάνω (κατάστημα, ειδικοί χώροι, εννέα νεαρές αλλοδαπές γυναίκες, σύστημα προμήθειας αλλοδαπών γυναικών, με ειδική ταμία την κατηγορούμενη Χ1, σύστημα πληρωμής με μάρκες, άμεση συνέργεια των τριών σερβιτόρων κατηγορουμένων, με προκαταβολική είσπραξη από τους ενδιαφερόμενους πελάτες του μπαρ των χρημάτων από αυτούς και όχι από τις ίδιες τις εκδιδόμενες γυναίκες - σερβιτόρες, που στο τέλος ελάμβαναν μόνο 3.000 δραχμές ανά πελάτη - μάρκα που επέστρεφαν, δωροδοκία των αστυνομικών της περιοχής κλπ), ήτοι αιτιολογείται επαρκώς και η άσκηση κατ' επάγγελμα της μαστροπείας των εννέα νεαρών αλλοδαπών γυναικών, εκδιδομένων, με πολλούς άνδρες πελάτες, επί 5-6 φορές την ημέρα η καθεμία, με την ως άνω υποδομή και την επανειλημμένη τέλεση, που σαφώς από όλα αυτά προκύπτει σκοπός πορισμού εισοδήματος, με τη μεταξύ τους διανομή των υψηλών αυτών κερδών, αιτιολογείται επαρκώς η άμεση συνέργεια στις μαστροπείες ο δόλος και οι συγκλίνουσες επί μέρους πράξεις, των συναυτουργών σερβιτόρων κατηγορουμένων και η υπόθαλψη των άνω εγκλημάτων και των εγκληματιών από τον αστυνομικό αναιρεσείοντα κατηγορούμενο, β) αιτιολογείται επαρκώς η συνδρομή ως παραπάνω της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της μαστροπείας του άρθρου 349 παρ.1,3 ΠΚ, ήτοι της κατ' επάγγελμα προαγωγής γυναικών σε πορνεία και επομένως συνάγεται σαφώς, από το όλο περιεχόμενο του άνω αιτιολογικού, ότι στοιχειοθετείται μαστροπεία και όχι σε διευκόλυνση ακολασίας άλλου, του άρθρου 348 παρ.1 ΠΚ, γ) αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους δε συντρέχουν στο πρόσωπο των κατηγορουμένων, οι ελαφρυντικές περιστάσεις του άρθρου 84 παρ.2 εδ.α (του Χ4), εδ. β', δ', ε' (όλων) του ΠΚ και το Δικαστήριο με ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία απέρριψε ως αβάσιμο το σχετικό υποβληθέντα αυτοτελή ισχυρισμό των κατηγορουμένων, δ) επαρκώς αιτιολογείται η ενεργητική δωροδοκία του Χ4, όσον και η παθητική δωροδοκία του αναιρεσείοντος Αρχιφύλακα αστυνομικού Χ6, ο οποίος ήταν συχνός πελάτης του άνω κέντρου και δέχθηκε κατ' επανάληψη τη δωρεάν ψυχαγωγία του και με δωρεάν κατ' επανάληψη ερωτική συνεύρεσή του με τη σερβιτόρα ..., ως αντάλλαγμα της υπ' αυτού παρεχόμενης προστασίας, κατά παράβαση των καθηκόντων του, ως προανακριτικού υπαλλήλου, που ήταν να καταγγείλει αρμοδίως τις άνω επί αρκετό χρόνο, σε γνώση του, τελούμενες εγκληματικές πράξεις μαστροπείας και τους άνω οργανωμένα και με ανοχή και προστασία και των άλλων δύο συγκαταδικασθέντων συναδέλφων του Αστυνομικών, σαφώς προκύπτει ότι συνεκτιμήθηκαν από το Δικαστήριο όλα τα αναφερόμενα παραπάνω κατ' είδος αποδεικτικά μέσα, όταν δε στο αιτιολογικό αναφέρεται ότι λήφθηκαν υπόψη οι "καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και υπερασπίσεως", χωρίς μάλιστα να διαχωρίζονται σε δοθείσες ενόρκως, έπεται ότι λήφθηκε υπόψη και η ανωμοτί κατάθεση της πολιτικώς ενάγουσας και η σχετική αιτίαση των αναιρεσειόντων, είναι αβάσιμη. Συνεπώς οι προβαλλόμενοι από όλους τους αναιρεσείοντες σχετικοί λόγοι αναιρέσεως, από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ και Ε του ΚΠοινΔ, για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των ως άνω ουσιαστικών ποινικών διατάξεων του ΠΚ, με εκ πλαγίου παράβαση, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι. Οι για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας προβαλλόμενοι λόγοι αναιρέσεως, λόγω παραβιάσεως των διατάξεων που καθορίζουν την επ' ακροατηρίου, όσον και την αποδεικτική διαδικασία και για παραβίαση των αρχών προφορικότητας και δημοσιότητας της δίκης, αορίστως, χωρίς αναφορά συγκεκριμένων παραβάσεων, είναι απορριπτέοι, ως παντελώς αόριστοι.
Τέλος, ο αναιρεσείων Χ6 προβάλλει ως λόγο αναιρέσεως, την από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Η' του ΚΠοινΔ, υπέρβαση εξουσίας του Δικαστηρίου, καθόσον του επέβαλε για τις δύο πράξεις που καταδικάστηκε συνολική ποινή ενός έτους και δύο μηνών, ενώ το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που του είχε επιβάλλει ίσες ποινές φυλακίσεως με το δευτεροβάθμιο, ήτοι δώδεκα και έξι μηνών αντίστοιχα για τις δύο πράξεις που κηρύχθηκε ένοχος, του είχε επιβάλει συνολική ποινή μικρότερη, ήτοι ενός έτους και σαράντα ημερών, όπως προκύπτει και από την ιδιόχειρη σημείωση της προεδρεύουσας του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, επί του σχετικού φακέλου της δικογραφίας, που προσάγει σε ακριβές αντίγραφο του γραμματέως. Ο λόγος αυτός αναιρέσεως, αφού ο αναιρεσείων δεν προκύπτει, ούτε επικαλείται ότι προκάλεσε και έγινε διόρθωση της παραπάνω προσβαλλόμενης αποφάσεως, είναι απορριπτέος ως κατ' ουσίαν αβάσιμος, διότι από την επισκοπούμενη με αριθ. 780/2008 απόφαση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, του Τριμελούς Εφετείου Θράκης, η οποία δεν προσβάλλεται ως πλαστή, αποδεικνύεται, κατά το άρθρο 141 παρ.3 του ΚΠοινΔ, ότι και στον πρώτο βαθμό επιβλήθηκε στον άνω αναιρεσείοντα - κατηγορούμενο ποινή φυλακίσεως 12 και 6 μηνών αντίστοιχα για τις δύο πράξεις που καταδικάσθηκε και συνολική ποινή φυλακίσεως 16 μηνών (12+4), ενώ στο δεύτερο βαθμό, από την προσβαλλόμενη με αριθ. 131/2008 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης προκύπτει, ότι του επιβλήθηκε ίση ποινή φυλακίσεως 12 και 6 μηνών αντίστοιχα για τις ίδιες πράξεις, αλλά συνολική ποινή μικρότερη, ήτοι 14 μηνών (12+2) και επομένως το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, δε χειροτέρευσε τη θέση του κατηγορουμένου και δεν υπερέβη την εξουσία του.
Κατ' ακολουθίαν, ελλείψει άλλου λόγου αναιρέσεως προς έρευνα, οι κρινόμενες αιτήσεις αναιρέσεως πρέπει να απορριφθούν στο σύνολό τους ως αβάσιμες κατ' ουσίαν και να καταδικαστούν οι αναιρεσείοντες στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 του ΚΠοινΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως, κατά της προσβαλλόμενης αποφάσεως με αριθ. 131/2008 του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης, με αριθμούς εκθέσεων : α) 27/10-7-2008 της Χ1, β) 28/10-7-2008 του Χ2, γ) 29/10-7-2008 του Χ3, δ) 30/10-7-2008 του Χ4, ε) 31/10-7-2008 του Χ5 και στ) από 7-7-2008 ενώπιον του Ειρηνοδικείου Φαρσάλων, του Χ6. Και
Καταδικάζει τους άνω αναιρεσείοντες στα δικαστικά έξοδα, τα οποία ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ, για καθένα από αυτούς.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα την 20 Μαΐου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 26 Ιουνίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ