Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 142 / 2009    (Ε, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Βούλευμα παραπεμπτικό, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία, Ψευδής βεβαίωση, Δήμαρχος.




Περίληψη:
Αναίρεση παραπεμπτικού βουλεύματος για ψευδή βεβαίωση σε βαθμό κακουργήματος. Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου. Δεν συντρέχει για την παραπομπή αναγκαίο κατά το άρθρο 242 ΠΚ στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος. Ο Δήμαρχος δεν έχει λειτουργική αρμοδιότητα κατά τον Δημοτικό Κώδικα να εκδίδει βεβαίωση με περιεχόμενο άλλο από εκείνο που ορίζεται στο άρθρο του Π.Δ. 410/1995.




ΑΡΙΘΜΟΣ 142/2009

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
E' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Kωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη και Ελευθέριο Νικολόπουλο - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Φώτιου Μακρή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη.

Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 7 Νοεμβρίου 2008, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων: 1. Χ και 2. Ψ, περί αναιρέσεως του υπ' αριθμ. 88/2008 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Πατρών. Με συγκατηγορούμενους τους: 1. Ζ, Θ, 3. Κ και 4. Μ. Το Συμβούλιο Εφετών Πατρών, με το ως άνω βούλευμά του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτό, και οι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι ζητούν τώρα την αναίρεση του βουλεύματος τούτου, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 24 Απριλίου 2008 και 21 Απριλίου 2008 αιτήσεις τους αναιρέσεως, οι οποίες καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 930/2008.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Φώτιος Μακρής εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Βλάσση με αριθμό 330/19-6-2008, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
Εισάγω, κατά το άρθρο 485 § 1 Κ.Π.Δ., με τη σχετική δικογραφία, τις υπ'αριθμ. 1/2008 και 13/2008 αιτήσεις αναιρέσεως των Χ και Ψ, αντιστοίχως, κατά του υπ'αριθμ. 88/2008 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Πατρών και εκθέτω τα εξής:
Με το υπ'αριθμ. 66/2007 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημ/κών Ζακύνθου παραπέμπονται οι αναιρεσείοντες Χ και Ψ στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών για να δικασθούν για ψευδή βεβαίωση σε βαθμό κακουργήματος (2ος) και κατ'εξακολούθηση (1ος). Με το ίδιο δε βούλευμα παραπέμπονται στο ως άνω δικαστήριο οι κατηγορούμενοι α) Ζ, Θ για άμεση συνέργεια στην ανωτέρω πράξη και β) Κ και Μ για ηθική αυτουργία από κοινού στην εν λόγω πράξη της ψευδούς βεβαίωσης σε βαθμό κακουργήματος, κατ'εξακολουθηση και μη.
Μετά από έφεση που άσκησαν οι ανωτέρω κατά του βουλεύματος αυτού, εκδόθηκε το προσβαλλόμενο υπ'αριθμ. 88/2008 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Πατρών, το οποίο απέρριψε κατ'ουσία τις εφέσεις τους και επικύρωσε το εκκαλούμενο βούλευμα.
Κατά του εφετειακού αυτού βουλεύματος στρέφονται πλέον οι αναιρεσείοντες Χ και Ψ με τις υπό κρίση αναιρέσεις τους, οι οποίες ασκήθηκαν από αυτούς στις 24-4-2008 και 21-4-2008, νομοτύπως, παραδεκτώς και εμπροθέσμως, εφόσον το προσβαλλόμενο βούλευμα επιδόθηκε εγκύρως στους αναιρεσείοντες με θυροκόλληση στις 18-4-2008 και 14-4-2008 και στους δε αντικλήτους αυτών στις 12-5-2008 και 15-5-2008, αντιστοίχως. Περιέχουν δε συγκεκριμένους λόγους αναιρέσεως ήτοι α) της εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως και της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και επί πλέον η αναίρεση του δευτέρου (Ψ) της υπέρβασης εξουσίας και της απόλυτης ακυρότητας (αρ. 484 § 1 στοιχ. α', β',δ'και στ' Κ.Π.Δ.). Τέλος, το προσβαλλόμενο βούλευμα υπόκειται στο ένδικο μέσο της αναίρεσης, αφού παραπέμπει τους αναιρεσείοντες στο ακροατήριο για κακούργημα (αρ. 462, 463, 473, 474, 482 § 1 Κ.Π.Δ.).
Συνεπώς, οι υπό κρίση αιτήσεις αναιρέσεως πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να εξετασθούν κατ'ουσία.
Από τη διάταξη του άρθρου 242 § 1 του Π.Κ. προκύπτει σαφώς ότι για τη θεμελίωση του εγκλήματος της ψευδούς βεβαίωσης απαιτείται μεταξύ άλλων ο δράστης υπάλληλος (με την έννοια των άρθρων 13 εδ. α' και 263 α' ΠΚ τέτοιος δε είναι και ο Δήμαρχος) να είναι καθ'ύλην και κατά τόπον αρμόδιος για την έκδοση ή σύνταξη του εγγράφου (κατά την έννοια του άρθρου 13 εδ. γ' Π.Κ.) και να ενεργεί μέσα στα όρια της υπηρεσίας που του έχει ανατεθεί. Εξάλλου ο Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων ορίζει ρητώς και περιοριστικώς τις αρμοδιότητες του Δημάρχου, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η έκδοση πιστοποιητικών προσωπικής και οικογενειακής κατάστασης των δημοτών και η έκδοση βεβαίωσης μόνιμης κατοικίας (αρ. 86 § 1 περ. ζ' και η' ν.3463/06). Κατά το άρθρο δε 242 του κώδικα βασικής πολεοδομικής νομοοθεσίας (αρ.2 ν.1577/1985) κοινόχρηστοι χώροι είναι οι κάθε είδους δρόμοι, πλατείες, άλση και γενικά οι προοριζόμενοι για κοινή χρήση ελεύθεροι χώροι, που καθορίζονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο του οικισμού ή έχουν τεθεί σε κοινή χρήση με οποιοδήποτε άλλο νόμιμο τρόπο. Περαιτέρω από καμία διάταξη της κείμενης νομοθεσίας δεν παρέχεται στους Δήμους αρμοδιότητα έκδοσης εκτελεστής διοικητικής πράξης για το χαρακτηρισμό οδού ή διόδου ως "δημοτικής οδού", ούτε για τον χαρακτηρισμό χώρων ως κοινοχρήστων ή ως περιελθόντων στην ιδιοκτησία τους (ΣτΕ 3622/2004, 2301/2006). Τέλος, ο λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 484 § ιβ του Κ.Π.Δ. δημιουργείται όταν α) ερμηνεύτηκε εσφαλμένα ουσιαστική ποινική διάταξη με απόδοση σ'αυτή διαφορετικής έννοιας από εκείνη που πραγματικά έχει, β) εφαρμόστηκε εσφαλμένα τέτοια διάταξη με εσφαλμένη υπαγωγή σ'αυτήν των πραγματικών περιστατικών που έγιναν δεκτά και γ) παραβιάστηκε εκ πλαγίου τέτοια διάταξη, γιατί δεν αναφέρονται στο βούλευμα με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά ή αυτά αντιφάσκουν προς το διατακτικό, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτός ο αναιρετικός έλεγχος ως προς την ορθή ή μη εφαρμογή τους ουσιαστικής ποινικής διάταξης, οπότε το βούλευμα στερείται νόμιμης βάσης. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το προσβαλλόμενο βούλευμα, το Συμβούλιο Εφετών Πατρών, που το εξέδωσε με δικές του σκέψεις δέχθηκε, ότι, από τη συνεκτίμηση των αναφερομένων σ'αυτό κατ'είδος αποδεικτικών μέσων, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Η εταιρία με την επωνυμία "..... Ξενοδοχειακές Τουριστικές Επιχειρήσεις Α.Ε" δυνάμει των με αριθμό .... και ..... συμβολαίων της συμβολαιογράφου Ζακυνθίων Ζωής Βισβάρδη, απέκτησε την κυριότητα των σ' αυτά περιγραφόμενων ακινήτων, τα οποία συνενώθηκαν σε ενιαίο ακίνητο με το με αριθμό .... συμβόλαιο της ίδιας συμ/φου. Ο εκκαλών κατηγορούμενος Χ ήταν δήμαρχος του Δήμου Ζακυνθίων κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ των ετών 2000 και 2002. Από το έτος 2003 δήμαρχος ήταν ο κατηγορούμενος Ψ. Στις 7-11-2000 ο Χ ως δήμαρχος .... απαντώντας σε σχετική αίτηση του Μ, εξέδωσε τη με αριθμό 7834/7-11-2000 βεβαίωση, με την οποία βεβαίωνε ότι ο δρόμος που απεικονίζεται στο τοπογραφικό διάγραμμα της αρχιτέκτονος μηχανικού ..... στη θέση " ..." του Δημοτικού Διαμερίσματος ..... είναι κοινοτικός, χαλικοστρωμένος, καλής βατότητας με πλάτος περίπου έξι μέτρα. Τη σχετική βεβαίωση προσυπέγραψε και ο τότε πρόεδρος της κοινότητας .... εκκαλών κατηγορούμενος Ζ. Η κατάρτιση του με αριθμό .... συμβολαίου επακολούθησε της βεβαίωσης. Στο εν λόγω δε συμβόλαιο αναφέρεται ότι το αγορασθέν ακίνητο συνορεύει νότια με δρόμο κοινοτικό πλάτους έξι μέτρων. Στη συνέχεια το δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου .... συνεδρίασε στις 20-11-2001 προκειμένου να αποφανθεί σε αίτημα του Μ για παραχώρηση εδάφους σε κοινή χρήση. Στη σχετική απόφαση που ελήφθη με αριθμό 288/2001 αναφέρεται ότι ο Πρόεδρος έθεσε υπόψη του Δ:Σ αίτημα του κ. Μ ότι ο ενδιαφερόμενος έχει καταθέσει στο Δήμο συμβολαιογραφική πράξη, μαζί με το σχετικό τοπογραφικό διάγραμμα, με την οποία παραχωρεί λωρίδα εδάφους 294,00 τ.μ για κοινόχρηστη χρήση στη θέση "...." Δ.Δ .... και το":Συμβούλιο, αφού έλαβε υπόψη τα σχετικά έγγραφα και την αίτηση του; ενδιαφερόμενου αποδέχθηκε τη σχετική παραχώρηση.. Η δήλωση όμως. της παραχώρησης έγινε μετά τη λήψη της απόφασης από το Δημοτικό Συμβούλιο με τη με αριθμό .... πράξη της συμβολαιογράφου Ζωής Βισβάρδη, του οποίου δέν*1ΐρακΰπτει η μεταγραφή! συνεπώς το Δημοτικό Συμβούλιο έλαβε απόφαση, και αναφέρεται σε έγγραφο ανύπαρκτο τουλάχιστον όσον αφορά τη συμβολαιογραφική πράξη.. Ο ίδιος κατηγορούμενος Χ εξέδωσε εν συνεχεία με την ιδιότητα του δημάρχου και τη με αριθμό 6993/21-1-2002 βεβαίωση, απαντώντας σε αίτηση που είχε υποβληθεί από τον Ιούλιο του έτους 2001, στην οποία ανέγραφε ότι ο δρόμος που απεικονίζεται στο τοπογραφικό διάγραμμα της αρχιτέκτονος μηχανικού ....,( το οποίο επισυνάπτεται στην αίτηση, της κ. Κ με αριθμ. 6993/30-7-2001), που βρίσκεται στη θέση " ...." του δημοτικού διαμερίσματος .... είναι δημοτικός (αριθμ. απόφασης 288/2001) χωμάτινος, μέτριας βατότητας με πλάτος έξι μέτρων. Και το εν λόγω έγγραφο προσυπέγραψε ο κατηγορούμενος Ζ ως Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου του δημοτικού διαμερίσματος ..... Στις 19-11-2002 η εν λόγω εταιρία, νόμιμα εκπροσωπούμενη από τους Κ και Μ, ζήτησε από την πολεοδομία .... δια της αρχιτέκτονος μηχανικού ...., άδεια για. ανέγερση ξενοδοχείου στο οικόπεδο ιδιοκτησίας της, συνολικής εκτάσεως 14.025,53 τ.μ, που βρίσκεται στη θέση "...." του Δημοτικού Διαμερίσματος .... "του Δήμου ...., τμήμα του οποίου εκτάσεως 2861,13 τ.μ φέρεται να βρίσκεται εντός των ορίων του οικισμού του Δημοτικού διαμερίσματος .... ενώ το υπόλοιπο, το οποίο αποτελείται από δύο τμήματα από τα οποία το ένα 4129,92 τ.μ βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλης και εντός της χαρακτηρισμένης ως Τ2 περιοχής του Εθνικού Θαλασσίου Πάρκου ..... (Ε.Θ.Π.Ζ) και το άλλο εκτάσεως 7035,18 τ.μ βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλης και εντός της χαρακτηρισμένης ως 04 περιοχής του Ε.Θ.Π.Ζ, σύμφωνα με το από τον Ιούλιο 2001 τοπογραφικό διάγραμμα της αρχιτέκτονος μηχανικού που συνοδεύει την οικοδομική άδεια. Η αίτηση έγινε δεκτή και στις 11-12-2002 η Πολεοδομία .... εξέδωσε τη με αριθμό 677/2002 οικοδομική άδεια, η οποία εκδόθηκε με βάση τα έγγραφα που προσκομίσθηκαν στο σχετικό φάκελο από την μηχανικό ...., μεταξύ των οποίων και οι δύο προαναφερόμενες βεβαιώσεις, για την απόδειξη της ύπαρξης δημοτικού δρόμου. Της οικοδομικής άδειας είχε προηγηθεί η από 6-11-2002 Κοινή Απόφαση ΥΠΕΧΩΔΕ-ΕΟΤ (Α.Π. 127210) περί εγκρίσεως Περιβαλλοντικών Όρων για την κατασκευή και λειτουργία της ξενοδοχειακής μονάδος, σύμφωνα με την οποία , μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι η εξυπηρέτηση της μονάδος να γίνεται από το υφιστάμενο οδικό δίκτυο και απαγορεύεται η διάνοιξη νέων δρόμων. Στις αρχές Ιανουαρίου του έτους 2003 ξεκίνησαν οι εργασίες κατασκευής του ξενοδοχειακού συγκροτήματος . Στις 22-1-2003 ο μηνυτής Φ με αίτηση του προς την Πολεοδομία .... ζήτησε να διενεργηθεί αυτοψία στο παραπάνω ακίνητο ώστε να διαπιστωθεί η νομιμότητα των εκτελούμενων εργασιών και απέστειλε εξώδικες ειδοποιήσεις - προσκλήσεις, από 17-2-2003, 5-3-2003, 13-3-2003 και 20-3-2003, αναφέροντας ότι τα τοπογραφικά με βάση τα οποία εκδόθηκε η άδεια δεν απεικονίζουν την πραγματικότητα και οι βεβαιώσεις είναι ψευδείς οι δε φερόμενοι ως δημοτικοί δρόμοι είναι ανύπαρκτοι. Σε έλεγχο που έγινε διαπιστώθηκε ασυμφωνία μεταξύ του τοπογραφικού διαγράμματος και του διαγράμματος κάλυψης, καθόσον στο μεν τοπογραφικό διάγραμμα ο δρόμος στο νότιο τμήμα του οικοπέδου εμφανιζόταν ως ιδιωτικός ενώ στο διάγραμμα κάλυψης ως δημοτικός, γι' αυτό η πολεοδομία ζήτησε συμπληρωματικά στοιχεία από την ιδιοκτήτρια εταιρία ενώ ο μηνυτής ζήτησε την ακύρωση της οικοδομικής άδειας από το Διοικητικό Εφετείο Πατρών. Οι οικοδομικές εργασίες διακόπηκαν από την Πολεοδομία σε εκτέλεση της με αριθμό 41/2003 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πατρών. Στις 2-4-2003 και ο Ψ, ως δήμαρχος ...., απαντώντας σε σχετική αίτηση του Μ, ως εκπροσώπου της εταιρίας, εξέδωσε τη με αριθμό 2997/2003 βεβαίωση, με την οποία βεβαίωνε ότι ο δρόμος που απεικονίζεται στο τοπογραφικό διάγραμμα της αρχιτέκτονος Μηχανικού .... με τα γράμματα Α-Ρ1-Π1.Ο1.Ξ1, βρίσκεται στη θέση "..." του Δημοτικού διαμερίσματος .... του Δήμου .... και είναι δημοτικός, χωμάτινος, μέτρΊας βατότητας με πλάτος έξι μέτρων. Αναφέρει δε στην ίδια βεβαίωση την οποία προσυπέγραψε και ο πρόεδρος; του Τοπικού Συμβουλίου του δημοτικού διαμερίσματος .... Θ, ότι εξέδωσε αυτή σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από το αρχείο Δ/νσης ΑΕΠΟΠ, ήτοι Αναπτυξιακών Έργων, Προγραμματισμού, Οργάνωσης και Πληροφορικής του Δήμου ... και του Οργανισμού Κτηματολογίου και Χαρτογραφήσεων Ελλάδος και μετά τη σύμφωνη γνώμη του Προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου του δημοτικού διαμερίσματος Βασιλικού Θ. Σε αυτοψία που διενεργήθηκε από την Πολεοδομία Ζακύνθου στις 16-4-2003 διαπιστώθηκε ότι ακίνητο δεν εφάπτεται νοτίως κοινοτικού δρόμου, όπως αναφερόταν στο συμβόλαιο με αριθμό ..... της συμβολαιογράφου Ζωής Βισβάρδη και στις δύο, βεβαιώσεις των δημάρχων, αλλά υφίστατο χωματόδρομος πλάτους περίπου τριών μέτρων, ενώ το υπόλοιπο τμήμα που υφίστατο μεταξύ του χωματόδρομου και της ιδιοκτησίας των Μ και Λ δεν ήταν διανοιγμένος δρόμος και γι' αυτό απευθύνθηκαν στο Δήμο ..... Κατόπιν αυτού ο Δήμος .... διενήργησε αυτοψία στις 13-6-2003 από υπάλληλο της διεύθυνσης ΑΕΠΟΠ και διαπιστώθηκε, όπως αναφέρεται στο με αριθμό 5345/27-6-2003 έγγραφο αυτού προς το Τοπικό Συμβούλιο του δημοτικού διαμερίσματος ...., από το οποίο ζητούσαν στοιχεία ότι ο δρόμος που βρίσκεται νοτίως της παραπάνω ιδιοκτησίας α) ξεκινάει από τον κοινοτικό δρόμο ..., έχει μήκος περίπου εκατό μέτρων και καταλήγει σε ιδιοκτησία (χωράφι) β) η επιφάνεια κυκλοφορίας του αποτελείται από συμπυκνωμένο χώμα και χόρτα γ) το μέσο πλάτος του δρόμου είναι περίπου τρία μέτρα δ) δεν παρουσιάζει χαρακτηριστικά κοινοτικού δρόμου (ασφαλτόστρωση, ηλεκτροφωτισμό κλπ). Το Τοπικό Συμβούλιο διαμερίσματος ... δεν απάντησε στο σχετικό έγγραφο και ο δήμος ζήτησε με το με αριθμό 9757/17-9-2003 έγγραφο του εκ νέου στοιχεία. Οι οικοδομικές εργασίες που είχαν διακοπεί συνεχίσθηκαν μετά την έκδοση της με αριθμό 77/2003 απόφασης του διοικητικού Eφετείoυ Πατρών, που απέρριψε την αίτηση αναστολής του μηνυτή Φ, ενώ η Πολεοδομία με το με αριθμό 5715/22-12-2003 έγγραφό της ζήτησε από το Δήμο .... το αποτέλεσμα του ελέγχου ως προς το χαρακτηρισμό του δρόμου. Με επιμέλεια του μηνυτή συντάχθηκε τεχνική έκθεση από τον πολιτικό Μηχανικό .... κατά την οποία υπάρχει ασυμφωνία μεταξύ των σχεδίων που κατατέθηκαν στο φάκελο της με αριθμό 677/2002 οικοδομικής άδειας και ότι δεν υπάρχουν καθόλου οι δρόμοι. Στις 5-2-2004 ο κατηγορούμενος Ψ απάντησε στο έγγραφο της Πολεοδομίας .... και ανέφερε ότι βεβαιώνει την ύπαρξη κοινόχρηστου χώρου , ιδιοκτησίας Δ.Δ .... πλάτους έξι μέτρων, ο οποίος διέρχεται μπροστά από τις ιδιοκτησίες ..., Σ και Λ, Θ και ΓΕΡΑΚΑ Α.Ε λαμβάνοντας υπόψη τον τίτλο κτήσης της εταιρίας , την απάντηση του κτηματολογίου και τη γνώμη του Τοπικού Συμβουλίου ..... Και το έγγραφο αυτό προσυπέγραψε ο κατηγορούμενος Θ. Στις 7-2-2004 κατόπιν αιτήσεως του μηνυτή διενεργήθηκε αυτοψία-πραγματογνωμοσύνη από τον Αγρονόμο Τοπογράφο Μηχανικό του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος .... και διαπιστώθηκε α) το εμβαδόν του εντός του οικισμού οικοπέδου της ιδιοκτησίας της ανωτέρω εταιρίας είναι μόνο 1273,17 τ.μ και β) ότι η ύπαρξη του δρόμου στη νότια πλευρά δεν είναι σαφής (λόγω των αντικρουόμενων στοιχείων) και αδυνατεί να απαντήσει με σαφήνεια περί της ύπαρξης του. Αναφέρει δε στη σχετική έκθεση που συνέταξε ότι την ημέρα που διενήργησε την αυτοψία το τμήμα εδάφους που αναφέρεται ως κοινοτικός δρόμος ήταν οργωμένο και αποκλεισμένο από τον επαρχιακό δρόμο ή άλλον κοινόχρηστο χώρο με περίφραξη και το μόνο που ήταν εμφανές ήταν ένα χαντάκι πλάτους 2,00 μέτρων, το οποίο ξεκινούσε από τον επαρχιακό δρόμο, ακουμπούσε στο νότιο άκρο της ιδιοκτησίας "..... ΑΕ" και κατέληγε σε παρακείμενη ιδιοκτησία. Ακολούθως η εταιρία "..... ΑΕ" προέβη σε εργασίες διάνοιξης δρόμου τον Απρίλιο του έτους 2004 και λόγω των διαφορών που ανέκυψαν με τους όμορους ιδιοκτήτες επενέβη το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο ..., το οποίο με το με αριθμό πρωτ. 277/16-4-2004 έγγραφο του ζήτησε από την Πολεοδομία .... ενημέρωση για τις ενέργειες αυτής σε σχέση με τη νομιμότητα της οικοδομικής άδειας διότι με βάση την πραγματογνωμοσύνη που διεξήγαγε το TEE Δυτικής Ελλάδας το εντός του οικισμού τμήμα ήταν 1273,17 τ.μ και όχι 2861,13 τ.μ και ότι η ύπαρξη του Δημοτικού δρόμου που θα εξυπηρετούσε το ακίνητο αμφισβητείται και παρότι στο σχετικό 2 αναφέρεται ότι απαγορεύεται η διάνοιξη νέων δρόμων έγινε προσπάθεια διάνοιξης για την οποία επακολούθησε διαμάχη με τους γειτονικούς ιδιοκτήτες. Η Διεύθυνση Πολεοδομίας .... με το με αριθμό πρωτ. 1555/2004 έγγραφο της προς το Διοικητικό Εφετείο' Πατρών αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι κατά την ημέρα που διενεργήθηκε αυτοψία ήτοι στις 7-2-2004 το τμήμα του εδάφους το οποίο εφάπτεται στο ΝΑ τμήμα της ιδιοκτησίας της εταιρίας "..... ΑΕ" και που στο διάγραμμα κάλυψης χαρακτηρίζεται ως δημοτικός δρόμος ήταν οργωμένο και αποκλεισμένο με συρμάτινη περίφραξη από το υπόλοιπο οδικό δίκτυο. Το ίδιο τμήμα την 4-5-2004 ήταν στρωμένο με χαλίκι και είχε αφαιρεθεί η συρμάτινη περίφραξη στο σημείο που ενώνεται με το οδικό δίκτυο. Από τα με αριθμ. .... και .... συμβόλαια και το τοπογραφικό διάγραμμα του γεωμέτρη .... ... που τα συνοδεύει, δεν διαπιστώνεται η ύπαρξη δρόμου στο ΝΑ τμήμα της ιδιοκτησίας που περιγράφεται στα σχέδια της 677/2002 οικοδομικής άδειας, στο φάκελο της οποίας υπάρχουν και οι με αριθμ. πρωτ. 6993/2002 και 2997/2003 βεβαιώσεις των δημάρχων ...., που βεβαιώνουν την ύπαρξη δημοτικού δρόμου χωμάτινου μέτριας βατότητας πλάτους έξι μέτρων. Αναφέρουν επίσης ότι η ύπαρξη δημοτικού δρόμου ή άλλου κοινόχρηστου χώρου καθιστά το οικόπεδο οικοδομήσιμο. Σε έλεγχο που έγινε από τη Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ , σύμφωνα με το με αριθμό 1398/30-9-2004 σχετικό έγγραφο της διαπιστώθηκε κατά την ημέρα της αυτοψίας (21-7-2004) ότι το τμήμα του εδάφους που αναφέρεται ω κοινοτική οδός ήταν διαμορφωμένος χωματόδρομος. Η ύπαρξη ή μη κοινοτικής οδού από τα προσκομισθέντα στοιχεία (από την εταιρία .... ΑΕ και το μηνυτή Φ) δεν είναι σαφής. Εν τω μεταξύ επί της διαφοράς που ανέκυψε μεταξύ της εταιρίας "... Α.Ε" και της εταιρίας "ΓΕΡΑΚΑ Α.Ε" εκδόθηκαν οι με αριθμό 129 και 130/2004 αποφάσεις, του Ειρηνοδικείου Ζακύνθου υπέρ της εταιρίας ".... Α.Ε", όμως ήταν αποτέλεσμα συμβιβασμού μεταξύ των διαδίκων ( βλ. την από 23-7-2004 προανακριτική κατάθεση του μάρτυρα .... και το από 12-7-2004 έγγραφο που προσκόμισε, κατά το οποίο "...ο δρόμος για τον οποίο αναφέρεται το θέμα δεν θα ξεπερνά τα έξι μέτρα πλάτος. Σ' αυτό να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες όπως η ασφαλτόστρωση και λοιπές εργασίες ούτως ώστε να αποτελέσει κύριο κοινοτικό δρόμο....."). Η εταιρία δε ".... Α.Ε" ανέλαβε να καταβάλει και όλα τα έξοδα τόσο στην εταιρία " ΓΕΡΑΚΑΣ Α.Ε" όσο και στο μισθωτή της .... Ειδικά δε στην απόφαση 129/2004 αναφέρεται ότι έλαβε υπόψη της και τα έγγραφα του δήμου ... για το χαρακτηρισμό του δρόμου ως κοινοτικού. Μετά από τον κατά τα παραπάνω διενεργηθέντα συμβιβασμό πραγματοποιήθηκε την 1-8-2005, με εντολή της Πταισματοδίκη Ζακύνθου, αυτοψία από τη Διεύθυνση Πολεοδομίας ..., την οποία διενήργησε ο υπάλληλός της ...., Πολιτικός Μηχανικός, που διαπίστωσε την ύπαρξη διαμορφωμένου δρόμου με κυμαινόμενο πλάτος από 4,5 μέχρι 5 μέτρα που εφάπτεται στη νότια πλευρά της ιδιοκτησίας. Επακολούθησε και νέα αυτοψία από τη Διεύθυνση Πολεοδομίας ... στις 12-10-2005 από τον ίδιο υπάλληλο της, ο οποίος κατά τη σχετική του έκθεση διαπίστωσε , μεταξύ άλλων, ότι ".....υφίστανται δύο δρόμοι, ο ένας αποτελεί το πρόσωπο του οικοπέδου ενώ ο άλλος καταλήγει σ' αυτό. Ο δρόμος που αποτελεί και το πρόσωπο έχει ασφλατοστρωθεί ενώ ο άλλος δεν είναι άσφαλτος............ Δεν είναι αναγκαίες οι βεβαιώσεις του Δήμου για να εκδοθεί από τη Διεύθυνση Πολεοδομίας μία οικοδομική άδεια σε οικόπεδο που στο τοπογραφικό διάγραμμα εφάπτεται (δηλ έχει πρόσωπο) σε κοινόχρηστο χώρο( κοινοτικό δρόμο κλπ). Σε περίπτωση όμως αμφισβήτησης είναι απαραίτητες οι βεβαιώσεις από το Δήμο. Επίσης δεν εκδίδεται οικοδομική άδεια σε οικόπεδο που δεν έχει πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (κοινοτικός δρόμος κλπ), πλην ελάχιστων εξαιρέσεων στις οποίες δεν εμπίπτει η ιδιοκτησία της εταιρίας " ....".........Όσον αφορά στο εάν ο δρόμος είναι κοινόχρηστος ή ιδιωτικός αυτά το βεβαιώνει ο Δήμος με τις αντίστοιχες βεβαιώσεις . Σημειώνω εδώ ότι η Δ/νση Πολεοδομίας κατά κανόνα δέχεται τις βεβαιώσεις των Δημάρχων για τον χαρακτηρισμό των δρόμων ως κοινόχρηστων χώρων (κοινοτικών κλπ), επί πλέον ένα οικόπεδο, το οποίο δεν έχει πρόσωπο σε δρόμο και ευρίσκεται εντός των ορίων του οικισμού μπορεί να είναι άρτιο (αν πληροί τους όρους της αρτιότητας της περιοχής) δεν είναι όμως οικοδομήσιμο.".
Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι οι βεβαιώσεις που εξέδωσαν οι Χ και Ψ, ως δήμαρχοι ... δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα διότι όταν τις εξέδωσαν δεν υπήρχαν οι δημοτικοί οδοί των οποίων την ύπαρξη βεβαίωσαν. Ειδικότερα ο δρόμος πλάτους έξι μέτρων που φέρεται ότι εφάπτεται νοτίως του ακινήτου και στov οποίο αναφέρονται οι με αριθμό πρωτ. 7834/7-11-2000 και 2997/8-4-2003 βεβαιώσεις δεν υπήρχε, όπως διαπιστώθηκε από τις εκθέσεις αυτοψίας που προαναφέρθηκαν, γεγονός που οι κατηγορούμενοι γνώριζαν, καθόσον οι μεν Χ και Ψ ήταν δήμαρχοι και προϊστάμενοι της αρμόδιας υπηρεσίας του Δήμου ..., ήτοι της Διεύθυνσης Αναπτυξιακών Έργων, Προγραμματισμού, Οργάνωσης και Πληροφορικής, μάλιστα ο Ψ αναφέρει στη με αριθμό 2997/2003 βεβαίωση που εξέδωσε ότι στηρίχθηκε στα στοιχεία που προκύπτουν και από την Διεύθυνση ΑΕΠΟΠ, καθώς και οι Ζ και Θ, που ήταν Πρόεδροι του Τοπικού Συμβουλίου του δημοτικού διαμερίσματος ... αλλά και οι εκπρόσωποι της εταιρίας Κ και Μ. Συγκεκριμένα η πρώτη βεβαίωση εκδόθηκε προτού καταρτισθεί το υπ' αριθμό ..... συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Ζακυνθίων Ζωής Βισβάρδη , στο οποίο στη συνέχεια αναφέρθηκε η ύπαρξη της δημοτικής οδού, ενώ σε προγενέστερα συμβόλαια με αριθμ. 25707/75 και 25708/75 και το τοπογραφικό διάγραμμα που τα συνοδεύει δεν υφίσταται οδός, όπως αβασίμως ισχυρίζονται οι εκκαλούντες ότι ήταν δρόμος σε κοινή χρήση από το έτος 1960. Όσον αφορά την ύπαρξη οδού στο βόρειο τμήμα του ακινήτου περί της οποίας, η βεβαίωση με αριθμό 6993/21-1-2002 και αυτή δεν υφίστατο διότι δεν ακολουθήθηκε για τη δημιουργία της η νόμιμη διαδικασία, ήτοι δεν προηγήθηκε παραίτηση από την κυριότητα, καθόσον η απόφαση 288/2001 προηγήθηκε της 17519/2001 πράξης παραχώρησης σε δημόσια χρήση λωρίδας εδάφους, της οποίας δεν προκύπτει και η μεταγραφή. Οι παραπάνω βεβαιώσεις χρησιμοποιήθηκαν οι δύο πρώτες για την έκδοση της 677/2002 οικοδομικής άδειας και η τρίτη για τη διατήρηση αυτής, η οποία προσκομίσθηκε και στο Διοικητικό Εφετείο Πατρών, ήτοι είχαν έννομες συνέπειες, καθόσον χωρίς πρόσωπο του οικοπέδου σε κοινόχρηστο δρόμο η εταιρία δεν μπορούσε να λάβει οικοδομική άδεια, όπως αναφέρει στη σχετική από 14-10-2005 έκθεση του ο υπάλληλος της Πολεοδομίας .... και στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν θα λάμβανε. Πρόσωπο δε το οικόπεδο που κατέστησε αυτό οικοδομήσιμο φέρεται να έχει στο δρόμο που εφάπτεται στο νότιο τμήμα του ακινήτου. Οι εκδώσαντες τις βεβαιώσεις δήμαρχοι ήταν καθύλην αρμόδιοι για την έκδοση τους, ως Προϊστάμενοι των αρμοδίων Υπηρεσιών του Δήμου και της Διεύθυνσης Αναπτυξιακών Έργων, Προγραμματισμού, Οργάνωσης και Πληροφορικής, καθόσον η βεβαίωση του δημάρχου είναι απαραίτητη κατά την Πολεοδομία στην άσκηση της συγκεκριμένης αρμοδιότητας της για το χαρακτηρισμό ενός δρόμου ως δημοτικού προκειμένου να εκδώσει οικοδομική άδεια, για τον οποίο σκοπό και εκδόθηκαν προκειμένου να προσπορίσουν όφελος στην εταιρία με το να καταστεί το οικόπεδο της οικοδομήσιμο ώστε αρχικά να εκδοθεί η οικοδομική άδεια και στη συνέχεια να μην ανακληθεί. Στοιχειοθετείται, επομένως, η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της ψευδούς βεβαίωσης και οι τα αντίθετα υποστηρίζοντες λόγοι των εφέσεων όλων των εκκαλούντων είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι. Προκύπτει επίσης και η επιβαρυντική περίσταση της παρ. 3 του συγκεκριμένου εγκλήματος ήτοι στην κακουργηματική του μορφή, ως προς όλους τους κατηγορουμένους, διότι με την έκδοση των σχετικών βεβαιώσεων το οικόπεδο κατέστη οικοδομήσιμο, στο οποίο και αποσκοπούσαν ώστε να προσπορίσουν έτσι αθέμιτο όφελος στην προαναφερόμενη εταιρία, που υπερέβαινε το ποσό των 73.000,00 ευρώ, Ειδικότερα κατά το έτος 2003 ή αγοραία οικονομική του αξία ανερχόταν στο ποσό των 411.955,00 ευρώ με δρόμο και στο ποσό των 251.112,00 ευρώ χωρίς δρόμο, ήτοι διαφορά αξίας 160.843,00 ευρώ ενώ η αντικειμενική του αξία ανερχόταν στο ποσό των 288.189,00 ευρώ με δρόμο και στο ποσό των 207.616,00 ευρώ χωρίς δρόμο (διαφορά αξίας 80.573,00 ευρώ). Κατά το έτος 2005 με τα κτίσματα η αγοραία οικονομική του αξία ανεχόταν στο ποσό των 1.991.358,00 ευρώ με δρόμο και στο ποσό των 1.669.670,00 ευρώ χωρίς δρόμο (διαφορά αξίας 321.688,00 ευρώ), ενώ η αντικειμενική του αξία ανερχόταν σε 1.096.616,00 ευρώ με δρόμο και στο ποσό των 944.514,00 ευρώ χωρίς δρόμο (διαφορά αξίας 152.192,00 ευρώ). Περαιτέρω, κατά τα προεκτεθέντα, όλοι οι κατηγορούμενος εφόσον γνώριζαν την ανυπαρξία των δρόμων όταν εκδόθηκαν οι σχετικές βεβαιώσεις, γνώριζαν ότι αυτές δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματική κατάσταση και γνώριζαν επίσης ότι οι εν λόγω βεβαιώσεις είχαν έννομες συνέπειες, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν από την ιδιοκτήτρια του ακινήτου στην αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία για τη λήψη και ακολούθως τη διατήρηση της οικοδομικής άδειας. Προκύπτει, επομένως, ότι πληρούται και η υποκειμενική υπόσταση του σχετικού εγκλήματος, ήτοι τόσον των αυτουργών (Χ και Ψ) όσον και των άμεσων συνεργών Προέδρων του Τοπικού Συμβουλίου του Δημοτικού Διαμερίσματος .... Ζ και Θ, οι οποίοι εν γνώσει της ανυπαρξίας δημοτικών δρόμων υπέγραψαν τις σχετικές βεβαιώσεις αλλά και των ηθικών αυτουργών Κ και Μ, εκπροσώπων της εταιρίας.
Με αυτά που δέχθηκε το Συμβούλιο Εφετών Πατρών εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε την ουσιαστική ποινική διάταξη του άρθρου 242 του Π.Κ., αφού οι αναιρεσείοντες ως Δήμαρχοι .... δεν ήταν υλικά αρμόδιοι για την έκδοση των παραπάνω εγγράφων, διότι στις καθοριζόμενες, κατά τη μείζονα σκέψη, αρμοδιότητες των Δημάρχων δεν διαλαμβάνεται αρμοδιότητα χαρακτηρισμού δρόμου ή διόδου ως "κοινοτικού" ούτε αρμοδιότητα βεβαίωσης για ύπαρξη ή ανυπαρξία εμπραγμάτων δικαιωμάτων των κατοίκων του Δήμου επί ακινήτων ή για την υφισταμένη σ'αυτά νομική κατάσταση (ΑΠ 31/97, ΑΠ 678/96 Π.Χρ. ΜΖ 1044 και 1251). Επομένως, είναι βάσιμος ο από το άρθρο 484 § ιβ Κ.Π.Δ. προβαλλόμενος λόγος αναίρεσης και πρέπει να αναιρεθεί το προσβαλλόμενο βούλευμα ως προς την παραπάνω πράξη της ψευδούς βεβαίωσης κατ'εξακολούθηση και μη σε βαθμό κακουργήματος και ακολούθως να αποφανθεί το Συμβούλιό σας, κατά το άρθρο 518 § 1 Κ.Π.Δ., που εφαρμόζεται ανάλογα και στην αναίρεση κατά βουλεύματος (αρ. 485 § 1 Κ.Π.Δ.) ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία κατά των αναιρεσειόντων για την πράξη αυτή, σύμφωνα με τα άρθρα 309 § ι, στοιχ. α, 310 § ι εδ. α, 318 εδ. α' και 484 § 2 εδ. β' Κ.Π.Δ, καθόσον δεν υπόκειται ποινικώς κολάσιμη πράξη. Το ευεργητικό δε αυτό αποτέλεσμα πρέπει να επεκταθεί, κατά το άρθρο 469 του ίδιου κώδικα, και στους ως άνω συγκατηγορουμένους των αναιρεσειόντων Ζ, Θ, Κ και Μ, που παραπέμπονται με το εκκαλούμενο βούλευμα, ως άμεσοι συνεργοί (οι δύο πρώτοι) και ως ηθικοί αυτουργοί (οι δύο τελευταίοι) του εν λόγω εγκλήματος, των οποίων οι σχετικές εφέσεις απορρίφθηκαν κατ'ουσία με το προσβαλλόμενο βούλευμα, αφού ο παραπάνω λόγος αναιρέσεως δεν αρμόζει αποκλειστικά στο πρόσωπο των αναιρεσείοντων, ενώ παρέλκει η έρευνα των λοιπών λόγων αναιρέσεως. Τέλος, πρέπει να απορριφθεί το από 21-4-2008 αίτημα του αναιρεσείοντος Ψ για αυτοπρόσωπη εμφάνισή του στο Συμβούλιό Σας διότι με την κρινόμενη αίτησή του εξέθεσε λεπτομερώς και διεξοδικώς τις απόψεις του και τους ισχυρισμούς του και δεν χρειάζεται να δώσει καμία άλλη διευκρίνιση.

Για τους λόγους αυτούς Προτείνω Α) να αναιρεθεί το υπ'αριθμ. 88/2008 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Πατρών και να μη γίνει κατηγορία α) κατά των αναιρεσειόντων Χ και Ψ για ψευδή βεβαίωση σε βαθμό κακουργήματος κατ'εξακολούθηση και μη, πράξη που φέρεται ότι τελέστηκε στη .... από τον πρώτο στις 7-11-2000 και 21-1-2002 και από τον δεύτερο στις 8-4-2003, β) κατά των Ζ και Θ για άμεση συνέργεια στην ως άνω πράξη, που φέρεται ότι τελέστηκε στη ... από τον πρώτον στις 7-11-2000 και 21-1-2002 και από τον δεύτερο στις 8-4-2003 και γ) κατά των Κ και Μ για ηθική αυτουργία από κοινού στην αυτήν εαυτήν ως άνω πράξη της ψευδούς βεβαίωσης σε βαθμό κακουργήματος κατ'εξακολούθηση και μη, πράξη που φέρεται ότι τελέστηκε στη ... από αυτούς στις 7-11-2000, 21-1-2002 και 8-4-2003. Και Β) να απορριφθεί το από 21-4-2008 αίτημα του ανωτέρω Ψ για αυτοπρόσωπη εμφάνισή του στο Συμβούλιό σας.
Αθήνα 6 Ιουνίου 2008
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου ΠάγουΓεώργιος Βλάσσης
Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι.- Με το υπ' αριθμ. 88/2008 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Πατρών, απερρίφθησαν, μεταξύ των άλλων κατηγορουμένων και οι εφέσεις των εκκαλούντων - αναιρεσειόντων Ψ και Χ, και επικυρώθηκε το πρωτόδικο υπ' αριθμ. 66/2007 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών με το οποίο οι ανωτέρω, πρώην Δήμαρχοι του Δήμου ..., παραπέμφησαν να δικασθούν για ψευδή βεβαίωση σε βαθμό κακουργήματος (άρθρο 242 παρ.1,3 του ΠΚ). Κατά του ανωτέρω βουλεύματος του δευτεροβαθμίου Συμβουλίου οι ανωτέρω νομοτύπως και εμπροθέσμως άσκησαν τις από 21-4-2008 και 24-4-2008, αντίστοιχα, αιτήσεις αναιρέσεως. Επομένως, οι αιτήσεις αυτές πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές, να συνεκδικασθούν και να ερευνηθούν κατ' ουσίαν.
ΙΙ.- Κατά το άρθρο 242 παρ. 1 του ΠΚ, υπάλληλος που στα καθήκοντά του ανάγεται η έκδοση ή η σύνταξη δημόσιων εγγράφων, αν σε τέτοια έγγραφα βεβαιώνει με πρόθεση ψευδώς περιστατικό που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους, αν όμως ο υπαίτιος είχε σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον αθέμιτο όφελος ή να βλάψει παράνομα άλλον, επιβάλλεται κάθειρξη, εάν το συνολικό όφελος ή η συνολική βλάβη υπερβαίνουν το ποσό των 73.000 ευρώ. Κατά την έννοια του άνω άρθρου, για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της ψευδούς βεβαίωσης, που είναι έγκλημα περί την υπηρεσία, απαιτείται: α) ο δράστης να είναι υπάλληλος, κατά την έννοια των άρθρων 13α' και 263α του ΠΚ, αρμόδιος καθ' ύλη και κατά τόπο για τη σύνταξη ή έκδοση του εγγράφου και να ενεργεί μέσα στα πλαίσια της υπηρεσίας που του έχει ανατεθεί, έστω και προσωρινά ή προς αναπλήρωση άλλου β) έγγραφο, κατά την έννοια του άρθρου 13 γ του ΠΚ, και δη δημόσιο κατά την έννοια του άρθρου 438 ΚΠολΔ, δηλαδή έγγραφο που συντάσσεται από καθ' ύλη και κατά τόπο δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό ή πρόσωπο που ασκεί δημόσια υπηρεσία ή λειτουργία και έχει πλήρη αποδεικτική δύναμη, έναντι πάντων, για τα βεβαιούμενα σ' αυτό γεγονότα, γ) βεβαίωση στο έγγραφο αυτό ψευδών πραγματικών περιστατικών, δηλαδή περιστατικών που δεν έλαβαν χώρα, τα οποία μπορούν να έχουν έννομες συνέπειες, όπως είναι εκείνα που αφορούν τη γένεση, αλλοίωση ή απώλεια δικαιώματος ή έννομης σχέσης, δημόσιας ή ιδιωτικής φύσης. Εξάλλου, στο άρθρο 114 παρ.1 του Π.Δ 410/1995 " Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων" προσδιορίζονται οι αρμοδιότητες του Δημάρχου και ορίζεται ειδικότερα ότι ο Δήμαρχος α) εκπροσωπεί το δήμο στα δικαστήρια και σε κάθε δημόσια αρχή και δίνει τους όρκους που επιβάλλονται στο δήμο β) εκτελεί τις αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου και της δημαρχιακής επιτροπής γ) είναι προϊστάμενος των υπηρεσιών του δήμου και τις διευθύνει δ) όλου του προσωπικού του δήμου και αποφασίζει για το διορισμό αυτού και εκδίδει τις πράξεις που προβλέπουν οι σχετικές διατάξεις για το διορισμό, τις κάθε είδους υπηρεσιακές μεταβολές και την άσκηση του πειθαρχικού ελέγχου ε) συνυπογράφει τα χρηματικά εντάλματα πληρωμής των δαπανών οι οποίες έχουν εκκαθαρισθεί από την αρμόδια υπηρεσία του δήμου ε) εκδίδει πιστοποιητικά προσωπικής και οικογενειακής καταστάσεως των δημοτών και η) ασκεί τις αρμοδιότητες που του αναθέτουν ειδικές διατάξεις του Κώδικα ή άλλου νόμου. Όμοιους ορισμούς έχει και η ισχύουσα διάταξη του άρθρου 86 παρ.1 του Ν. 3463/2006. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο Δήμαρχος, ο οποίος είναι υπάλληλος σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 263α του Π.Κ, για να καταστεί υπαίτιος τέλεσης του από το άρθρο 242 ΠΚ προβλεπομένου εγκλήματος, πρέπει να είναι καθ' ύλη αρμόδιος δια την έκδοση εγγράφου με ψευδές περιεχόμενο, δεν συντρέχει δε το στοιχείο αυτό της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος της ψευδούς βεβαιώσεως όταν το περιεχόμενο του εκδιδόμενου εγγράφου δεν εμπίπτει στις άνω από το άρθρο 114 του Κ.Δ.Κ περιοριστικά αναφερόμενες περιπτώσεις λειτουργικής αρμοδιότητος αυτού. Τέλος, εσφαλμένη ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, που ιδρύει τον από το άρθρο 484 παρ.1στοιχ. β' ΚΠοινΔ λόγο αναιρέσεως, υπάρχει όταν το Συμβούλιο αποδίδει σ' αυτήν έννοια διαφορετική από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή όταν αυτό δεν υπήγαγε σωστά τα πραγματικά περιστατικά, που δέχθηκε ότι προέκυψαν, στη διάταξη που εφαρμόσθηκε. Στην προκείμενη περίπτωση, το συμβούλιο Εφετών Πατρών, με μνεία κατ' είδος των αποδεικτικών μέσων και κατά την περί τα πράγματα ανέλεγκτη κρίση του "...Η εταιρία ΅ε την επωνυ΅ία ".... Ξενοδοχειακές Τουριστικές Επιχειρήσεις Α.Ε" δυνά΅ει των ΅ε αριθ΅ό ... και ... συ΅βολαίων της συ΅βολαιογράφου Ζακυνθίων Ζωής Βισβάρδη, απέκτησε την κυριότητα των σ' αυτά περιγραφό΅ενων ακινήτων, τα οποία συνενώθηκαν σε ενιαίο ακίνητο ΅ε το ΅ε αριθ΅ό 19480/ 5-9-2003 συ΅βόλαιο της ίδιας συ΅/φου. Ο εκκαλών κατηγορού΅ενος Χ ήταν δή΅αρχος του Δή΅ου ... κατά το χρονικό διάστη΅α ΅εταξύ των ετών 2000 και 2002. Από το έτος 2003 δή΅αρχος ήταν ο κατηγορού΅ενος Ψ. Στις 7-11-2000 ο Χ ως δή΅αρχος ... απαντώντας σε σχετική αίτηση του Μ, εξέδωσε τη ΅ε αριθ΅ό 7834/7-11-2000 βεβαίωση, ΅ε την οποία βεβαίωνε ότι ο δρό΅ος που απεικονίζεται στο τοπογραφικό διάγρα΅΅α της αρχιτέκτονος ΅ηχανικού ... στη θέση "..." του Δη΅οτικού Δια΅ερίσ΅ατος ... είναι κοινοτικός, χαλικοστρω΅ένος, καλής βατότητας ΅ε πλάτος περίπου έξι ΅έτρα. Τη σχετική βεβαίωση προσυπέγραψε και ο τότε πρόεδρος της κοινότητας ... εκκαλών κατηγορού΅ενος Ζ. Η κατάρτιση του ΅ε αριθ΅ό .... συ΅βολαίου επακολούθησε της βεβαίωσης. Στο εν λόγω δε συ΅βόλαιο αναφέρεται ότι το αγορασθέν ακίνητο συνορεύει νότια ΅ε δρό΅ο κοινοτικό πλάτους έξι ΅έτρων. Στη συνέχεια το δη΅οτικό Συ΅βούλιο του Δή΅ου ... συνεδρίασε στις 20-11-2001 προκει΅ένου να αποφανθεί σε αίτη΅α του Μ για παραχώρηση εδάφους σε κοινή χρήση. Στη σχετική απόφαση που ελήφθη ΅ε αριθ΅ό 288/2001 αναφέρεται ότι ο Πρόεδρος έθεσε υπόψη του Δ.Σ αίτη΅α του κ. Μ ότι ο ενδιαφερό΅ενος έχει καταθέσει στο Δή΅ο συ΅βολαιογραφική πράξη, ΅αζί ΅ε το σχετικό τοπογραφικό διάγρα΅΅α, ΅ε την οποία παραχωρεί λωρίδα εδάφους 294,00 τ.΅ για κοινόχρηστη χρήση στη θέση "..." Δ.Δ .... και το Συ΅βούλιο, αφού έλαβε υπόψη τα σχετικά έγγραφα και την αίτηση του ενδιαφερό΅ενου αποδέχθηκε τη σχετική παραχώρηση. Η δήλωση ό΅ως της παραχώρησης έγινε ΅ετά τη λήψη της απόφασης από το Δη΅οτικό Συ΅βούλιο ΅ε τη ΅ε αριθ΅ό 17519/18-12-2001 πράξη της συ΅βολαιογράφου Ζωής Βισβάρδη, του οποίου δεν προκύπτειι η ΅εταγραφή συνεπώς το Δη΅οτικό Συ΅βούλιο έλαβε απόφαση, και αναφέρεται σε έγγραφο ανύπαρκτο τουλάχιστον όσον αφορά τη συ΅βολαιογραφική πράξη. Ο ίδιος κατηγορού΅ενος Χ εξέδωσε εν συνεχεία ΅ε την ιδιότητα του δη΅άρχου και τη ΅ε αριθ΅ό 6993/21-1-2002 βεβαίωση, απαντώντας σε αίτηση που είχε υποβληθεί από τον lούλιο του έτους 2001, στην οποία ανέγραφε ότι ο δρό΅ος που απεικονίζεται στο τοπογραφικό διάγρα΅΅α της αρχιτέκτονος ΅ηχανικού ..., ( το οποίο επισυνάπτεται στην αίτηση, της κ. Κ ΅ε αριθ΅. 6993/30-7-2001), που βρίσκεται στη θέση " ..." του δη΅οτικού δια΅ερίσ΅ατος .... είναι δη΅οτικός (αριθ΅. απόφασης 288/2001) χω΅άτινος, ΅έτριας βατότητας ΅ε πλάτος έξι ΅έτρων. Και το εν λόγω έγγραφο προσυπέγραψε ο κατηγορού΅ενος Ζ ως Πρόεδρος του Τοπικού Συ΅βουλίου του δη΅οτικού δια΅ερίσ΅ατος .... Στις 19-11-2002 η εν λόγω εταιρία, νό΅ι΅α εκπροσωπού΅ενη από τους Κ και Μ, ζήτησε από την πολεοδο΅ία ... δια της αρχιτέκτονος ΅ηχανικού ...., άδεια για ανέγερση ξενοδοχείου στο οικόπεδο ιδιοκτησίας της, συνολικής εκτάσεως 14.025,53 τ.΅, που βρίσκεται στη θέση "..." του Δη΅οτικού Δια΅ερίσ΅ατος .. "του Δή΅ου ...., τ΅ή΅α του οποίου εκτάσεως 2861,13 τ.΅ φέρεται να βρίσκεται εντός των ορίων του οικισ΅ού του Δη΅οτικού δια΅ερίσ΅ατος ... ενώ το υπόλοιπο, το οποίο αποτελείται από δύο τ΅ή΅ατα από τα οποία το ένα 4129,92 τ.΅ βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλης και εντός της χαρακτηρισ΅ένης ως Τ2 περιοχής του Εθνικού Θαλασσίου Πάρκου ..... (Ε.Θ.Π.Ζ) και το άλλο εκτάσεως 7035,18 τ.΅ βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλης και εντός της χαρακτηρισ΅ένης ως 04 περιοχής του Ε.Θ.Π.Ζ, σύ΅φωνα ΅ε το από τον lούλιο 2001 τοπογραφικό διάγρα΅΅α της αρχιτέκτονος ΅ηχανικού που συνοδεύει την οικοδο΅ική άδεια. Η αίτηση έγινε δεκτή και στις 11-12-2002 η Πολεοδο΅ία ...εξέδωσε τη ΅ε αριθ΅ό 677/2002 οικοδο΅ική άδεια, η οποία εκδόθηκε ΅ε βάση τα έγγραφα που προσκο΅ίσθηκαν στο σχετικό φάκελο από την ΅ηχανικό ..., ΅εταξύ των οποίων και οι δύο προαναφερό΅ενες βεβαιώσεις, για την απόδειξη της ύπαρξης δη΅οτικού δρό΅ου. Της οικοδο΅ικής άδειας είχε προηγηθεί η από 6-11-2002 Κοινή Απόφαση ΥΠΕΧΩΔΕ-ΕΟΤ (Α.Π.127210) περί εγκρίσεως Περιβαλλοντικών Όρων για την κατασκευή και λειτουργία της ξενοδοχειακής ΅ονάδος, σύ΅φωνα ΅ε την οποία, ΅εταξύ άλλων, αναφέρεται ότι η εξυπηρέτηση της ΅ονάδος να γίνεται από το υφιστά΅ενο οδικό δίκτυο και απαγορεύεται η διάνοιξη νέων δρό΅ων. Στις αρχές Ιανουαρίου του έτους 2003 ξεκίνησαν οι εργασίες κατασκευής του ξενοδοχειακού συγκροτή΅ατος. Στις 22-1-2003 ο ΅ηνυτής Φ ΅ε αίτηση του προς την Πολεοδο΅ία ... ζήτησε να διενεργηθεί αυτοψία στο παραπάνω ακίνητο ώστε να διαπιστωθεί η νο΅ι΅ότητα των εκτελού΅ενων εργασιών και απέστειλε εξώδικες ειδοποιήσεις - προσκλήσεις, από 17-2-2003, 5-3-2003, 13-3-2003 και 20-3-2003, αναφέροντας ότι τα τοπογραφικά ΅ε βάση τα οποία εκδόθηκε η άδεια δεν απεικονίζουν την πραγ΅ατικότητα και οι βεβαιώσεις είναι ψευδείς οι δε φερό΅ενοι ως δη΅οτικοί δρό΅οι είναι ανύπαρκτοι. Σε έλεγχο που έγινε διαπιστώθηκε ασυ΅φωνία ΅εταξύ του τοπογραφικού διαγρά΅΅ατος και του διαγρά΅΅ατος κάλυψης, καθόσον στο ΅εν τοπογραφικό διάγρα΅΅α ο δρό΅ος στο νότιο τ΅ή΅α του οικοπέδου ε΅φανιζόταν ως ιδιωτικός ενώ στο διάγρα΅΅α κάλυψης ως δη΅οτικός, γι' αυτό η πολεοδο΅ία ζήτησε συ΅πληρω΅ατικά στοιχεία από την ιδιοκτήτρια εταιρία ενώ ο ΅ηνυτής ζήτησε την ακύρωση της οικοδο΅ικής άδειας από το Διοικητικό Εφετείο Πατρών. Οι οικοδο΅ικές εργασίες διακόπηκαν από την Πολεοδο΅ία σε εκτέλεση της ΅ε αριθ΅ό 41/2003 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πατρών. Στις 2-4-2003 και ο Ψ, ως δή΅αρχος ...., απαντώντας σε σχετική αίτηση του Μ, ως εκπροσώπου της εταιρίας, εξέδωσε τη ΅ε αριθ΅ό 2997/2003 βεβαίωση, ΅ε την οποία βεβαίωνε ότι ο δρό΅ος που απεικονίζεται στο τοπογραφικό διάγρα΅΅α της αρχιτέκτονος Μηχανικού ... ΅ε τα γρά΅΅ατα Α-Ρ1-Π1.01.Ξ1, βρίσκεται στη θέση "...." του Δη΅οτικού δια΅ερίσ΅ατος ... του Δή΅ου .... και είναι δη΅οτικός, χω΅άτινος, ΅έτριας βατότητας ΅ε πλάτος έξι ΅έτρων. Αναφέρει δε στην ίδια βεβαίωση την οποία προσυπέγραψε και ο πρόεδρος του Τοπικού Συ΅βουλίου του δη΅οτικού δια΅ερίσ΅ατος ... ... Θ, ότι εξέδωσε αυτή σύ΅φωνα ΅ε τα στοιχεία που προκύπτουν από το αρχείο Δ/νσης ΑΕΠΟΠ, ήτοι Αναπτυξιακών Έργων, Προγρα΅΅ατισ΅ού, Οργάνωσης και Πληροφορικής του Δή΅ου ... και του Οργανισ΅ού Κτη΅ατολογίου και Χαρτογραφήσεων Ελλάδος και ΅ετά τη σύ΅φωνη γνώ΅η του Προέδρου του Τοπικού Συ΅βουλίου του δη΅οτικού δια΅ερίσ΅ατος ... Θ. Σε αυτοψία που διενεργήθηκε από την Πολεοδο΅ία ... στις 16-4-2003 διαπιστώθηκε ότι ακίνητο δεν εφάπτεται νοτίως κοινοτικού δρό΅ου, όπως αναφερόταν στο συ΅βόλαιο ΅ε αριθ΅ό ... της συ΅βολαιογράφου Ζωής Βισβάρδη και στις δύο, βεβαιώσεις των δη΅άρχων, αλλά υφίστατο χω΅ατόδρο΅ος πλάτους περίπου τριών ΅έτρων, ενώ το υπόλοιπο τ΅ή΅α που υφίστατο ΅εταξύ του χω΅ατόδρο΅ου και της ιδιοκτησίας των Μ και Λ δεν ήταν διανοιγ΅ένος δρό΅ος και γι αυτό απευθύνθηκαν στο Δή΅ο .... Κατόπιν αυτού ο Δή΅ος ... διενήργησε αυτοψία στις 13-6-2003 από υπάλληλο της διεύθυνσης ΑΕΠΟΠ και διαπιστώθηκε, όπως αναφέρεται στο ΅ε αριθ΅ό 5345/27-6-2003 έγγραφο αυτού προς το Τοπικό Συ΅βούλιο του δη΅οτικού δια΅ερίσ΅ατος ..., από το οποίο ζητούσαν στοιχεία ότι ο δρό΅ος που βρίσκεται νοτίως της παραπάνω ιδιοκτησίας α) ξεκινάει από τον κοινοτικό δρό΅ο ...., έχει ΅ήκος περίπου εκατό ΅έτρων και καταλήγει σε ιδιοκτησία (χωράφι) β) η επιφάνεια κυκλοφορίας του αποτελείται από συ΅πυκνω΅ένο χώ΅α και χόρτα γ) το ΅έσο πλάτος του δρό΅ου είναι περίπου τρία ΅έτρα δ) δεν παρουσιάζει χαρακτηριστικά κοινοτικού δρό΅ου (ασφαλτόστρωση, ηλεκτροφωτισ΅ό κλπ). Το Τοπικό Συ΅βούλιο δια΅ερίσ΅ατος Βασιλικού δεν απάντησε στο σχετικό έγγραφο και ο δή΅ος ζήτησε ΅ε το ΅ε αριθ΅ό 9757/17-9-2003 έγγραφο του εκ νέου στοιχεία. Οι οικοδο΅ικές εργασίες που είχαν διακοπεί συνεχίσθηκαν ΅ετά την έκδοση της ΅ε αριθ΅ό 77/2003 απόφασης του διοικητικού Εφετείου Πατρών, που απέρριψε την αίτηση αναστολής του ΅ηνυτή Κων/νου Ρώ΅α, ενώ η Πολεοδο΅ία ΅ε το ΅ε αριθ΅ό 5715/22-122003 έγγραφό της ζήτησε από το Δή΅ο ... το αποτέλεσ΅α του ελέγχου ως προς το χαρακτηρισ΅ό του δρό΅ου. Με επι΅έλεια του ΅ηνυτή συντάχθηκε τεχνική έκθεση από τον πολιτικό Μηχανικό .... κατά την οποία υπάρχει ασυ΅φωνία ΅εταξύ των σχεδίων που κατατέθηκαν στο φάκελο της ΅ε αριθ΅ό 677/2002 οικοδο΅ικής άδειας και ότι δεν υπάρχουν καθόλου οι δρό΅οι. Στις 5-2-2004 ο κατηγορού΅ενος Ψ απάντησε στο έγγραφο της Πολεοδο΅ίας .... και ανέφερε ότι βεβαιώνει την ύπαρξη κοινόχρηστου χώρου, ιδιοκτησίας Δ.Δ .... πλάτους έξι ΅έτρων, ο οποίος διέρχεται ΅προστά από τις ιδιοκτησίες ...., Σ και Λ, Θ και ΓΕΡΑΚΑ Α.Ε λα΅βάνοντας υπόψη τον τίτλο κτήσης της εταιρίας , την απάντηση του κτη΅ατολογίου και τη γνώ΅η του Τοπικού Συ΅βουλίου ..... Και το έγγραφο αυτό προσυπέγραψε ο κατηγορού΅ενος Θ. Στις 7-2-2004 κατόπιν αιτήσεως του ΅ηνυτή διενεργήθηκε αυτοψία-πραγ΅ατογνω΅οσύνη από τον Αγρονό΅ο Τοπογράφο Μηχανικό του Τεχνικού Επι΅ελητηρίου της Ελλάδος .... και διαπιστώθηκε α) το ε΅βαδόν του εντός του οικισ΅ού οικοπέδου της ιδιοκτησίας της ανωτέρω εταιρίας είναι ΅όνο 1273,17 τ.΅ και β) ότι η ύπαρξη του δρό΅ου στη νότια πλευρά δεν είναι σαφής (λόγω των αντικρουό΅ενων στοιχείων) και αδυνατεί να απαντήσει ΅ε σαφήνεια περί της ύπαρξης του. Αναφέρει δε στη σχετική έκθεση που συνέταξε ότι την η΅έρα που διενήργησε την αυτοψία το τ΅ή΅α εδάφους που αναφέρεται ως κοινοτικός δρό΅ος ήταν οργω΅ένο και αποκλεισ΅ένο από τον επαρχιακό δρό΅ο ή άλλον κοινόχρηστο χώρο ΅ε περίφραξη και το ΅όνο που ήταν ε΅φανές ήταν ένα χαντάκι πλάτους 2,00 ΅έτρων, το οποίο ξεκινούσε από τον επαρχιακό δρό΅ο, ακου΅πούσε στο νότιο άκρο της ιδιοκτησίας "... ΑΕ" και κατέληγε σε παρακεί΅ενη ιδιοκτησία. Ακολούθως η εταιρία ".... ΑΕ" προέβη σε εργασίες διάνοιξης δρό΅ου τον Απρίλιο του έτους 2004 και λόγω των διαφορών που ανέκυψαν ΅ε τους ό΅ορους ιδιοκτήτες επενέβη το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο ...., το οποίο ΅ε το ΅ε αριθ΅ό πρωτ. 277/16-4-2004 έγγραφο του ζήτησε από την Πολεοδο΅ία .... ενη΅έρωση για τις ενέργειες αυτής σε σχέση ΅ε τη νο΅ι΅ότητα της οικοδο΅ικής άδειας διότι ΅ε βάση την πραγ΅ατογνω΅οσύνη που διεξήγαγε το ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας το εντός του οικισ΅ού τ΅ή΅α ήταν 1273,17 τ.΅ και όχι 2861,13 τ.΅ και ότι η ύπαρξη του Δη΅οτικού δρό΅ου που θα εξυπηρετούσε το ακίνητο α΅φισβητείται και παρότι στο σχετικό 2 αναφέρεται ότι απαγορεύεται η διάνοιξη νέων δρό΅ων έγινε προσπάθεια διάνοιξης για την οποία επακολούθησε δια΅άχη ΅ε τους γειτονικούς ιδιοκτήτες. Η Διεύθυνση Πολεοδο΅ίας ... ΅ε το ΅ε αριθ΅ό πρωτ. 1555/2004 έγγραφο της προς το Διοικητικό Εφετείο Πατρών αναφέρει, ΅εταξύ άλλων, ότι κατά την η΅έρα που διενεργήθηκε αυτοψία ήτοι στις 7-2-2004 το τ΅ή΅α του εδάφους το οποίο εφάπτεται στο ΝΑ τ΅ή΅α της ιδιοκτησίας της εταιρίας ".... ΑΕ" και που στο διάγρα΅΅α κάλυψης χαρακτηρίζεται ως δη΅οτικός δρό΅ος ήταν οργω΅ένο και αποκλεισ΅ένο ΅ε συρ΅άτινη περίφραξη από το υπόλοιπο οδικό δίκτυο. Το ίδιο τ΅ή΅α την 4-5-2004 ήταν στρω΅ένο ΅ε χαλίκι και είχε αφαιρεθεί η συρ΅άτινη περίφραξη στο ση΅είο που ενώνεται ΅ε το οδικό δίκτυο. Από τα ΅ε αριθ΅. 25707/75 και 25708/75 συ΅βόλαια και το τοπογραφικό διάγρα΅΅α του γεω΅έτρη ... ... που τα συνοδεύει, δεν διαπιστώνεται η ύπαρξη δρό΅ου στο ΝΑ τ΅ή΅α της ιδιοκτησίας που περιγράφεται στα σχέδια της 677/2002 οικοδο΅ικής άδειας, στο φάκελο της οποίας υπάρχουν και οι ΅ε αριθ΅. πρωτ. 6993/2002 και 2997/2003 βεβαιώσεις των δη΅άρχων ..., που βεβαιώνουν την ύπαρξη δη΅οτικού δρό΅ου χω΅άτινου ΅έτριας βατότητας πλάτους έξι ΅έτρων. Αναφέρουν επίσης ότι η ύπαρξη δη΅οτικού δρό΅ου ή άλλου κοινόχρηστου χώρου καθιστά το οικόπεδο οικοδο΅ήσι΅ο. Σε έλεγχο που έγινε από τη Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ , σύ΅φωνα ΅ε το ΅ε αριθ΅ό 1398/30-9-2004 σχετικό έγγραφο της διαπιστώθηκε κατά την η΅έρα της αυτοψίας (21-7-2004) ότι το τ΅ή΅α του εδάφους που αναφέρεται ω κοινοτική οδός ήταν δια΅ορφω΅ένος χω΅ατόδρο΅ος. Η ύπαρξη ή ΅η κοινοτικής οδού από τα προσκο΅ισθέντα στοιχεία (από την εταιρία .... ΑΕ και το ΅ηνυτή Φ) δεν είναι σαφής. Εν τω ΅εταξύ επί της διαφοράς που ανέκυψε ΅εταξύ της εταιρίας ".... Α.Ε" και της εταιρίας "ΓΕΡΑΚΑ Α.Ε" εκδόθηκαν οι ΅ε αριθ΅ό 129 και 130/2004 αποφάσεις, του Ειρηνοδικείου Ζακύνθου υπέρ της εταιρίας ".... Α.Ε", ό΅ως ήταν αποτέλεσ΅α συ΅βιβασ΅ού ΅εταξύ των διαδίκων ( βλ. την από 23-72004 προανακριτική κατάθεση του ΅άρτυρα ... και το από 12-7-2004 έγγραφο που προσκό΅ισε, κατά το οποίο " ... 0 δρό΅ος για τον οποίο αναφέρεται το θέ΅α δεν θα ξεπερνά τα έξι ΅έτρα πλάτος. Σ' αυτό να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες όπως η ασφαλτόστρωση και λοιπές εργασίες ούτως ώστε να αποτελέσει κύριο κοινοτικό δρό΅ο ..... "). Η εταιρία δε ".... Α.Ε" ανέλαβε να καταβάλει και όλα τα έξοδα τόσο στην εταιρία " ΓΕΡΑΚΑΣ Α.Ε" όσο και στο ΅ισθωτή της .... Ειδικά δε στην απόφαση 129/2004 αναφέρεται ότι έλαβε υπόψη της και τα έγγραφα του δή΅ου .... για το χαρακτηρισ΅ό του δρό΅ου ως κοινοτικού. Μετά από τον κατά τα παραπάνω διενεργηθέντα συ΅βιβασ΅ό πραγ΅ατοποιήθηκε την 1-8-2005, ΅ε εντολή της Πταισ΅ατοδίκη Ζακύνθου, αυτοψία από τη Διεύθυνση Πολεοδο΅ίας ...., την οποία διενήργησε ο υπάλληλός της ...., Πολιτικός Μηχανικός, που διαπίστωσε την ύπαρξη δια΅ορφω΅ένου δρό΅ου ΅ε κυ΅αινό΅ενο πλάτος από 4,5 ΅έχρι 5 ΅έτρα που εφάπτεται στη νότια πλευρά της ιδιοκτησίας. Επακολούθησε και νέα αυτοψία από τη Διεύθυνση Πολεοδο΅ίας .... στις 12-10-2005 από τον ίδιο υπάλληλο της, ο οποίος κατά τη σχετική του έκθεση διαπίστωσε, ΅εταξύ άλλων, ότι " .....υφίστανται δύο δρό΅οι, ο ένας αποτελεί το πρόσωπο του οικοπέδου ενώ ο άλλος καταλήγει σ' αυτό. Ο δρό΅ος που αποτελεί και το πρόσωπο έχει ασφλατοστρωθεί ενώ ο άλλος δεν είναι άσφαλτος. Δεν είναι αναγκαίες οι βεβαιώσεις του Δή΅ου για να εκδοθεί από τη Διεύθυνση Πολεοδο΅ίας ΅ία οικοδο΅ική άδεια σε οικόπεδο που στο τοπογραφικό διάγρα΅΅α εφάπτεται (δηλ έχει πρόσωπο) σε κοινόχρηστο χώρο (κοινοτικό δρό΅ο κλπ). Σε περίπτωση ό΅ως α΅φισβήτησης είναι απαραίτητες οι βεβαιώσεις από το Δή΅ο. Επίσης δεν εκδίδεται οικοδο΅ική άδεια σε οικόπεδο που δεν έχει πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (κοινοτικός δρό΅ος κλπ), πλην ελάχιστων εξαιρέσεων στις οποίες δεν ε΅πίπτει η ιδιοκτησία της εταιρίας " .... Α.Ε" Όσον αφορά στο εάν ο δρό΅ος είναι κοινόχρηστος ή ιδιωτικός αυτά το βεβαιώνει ο Δή΅ος ΅ε τις αντίστοιχες βεβαιώσεις . Ση΅ειώνω εδώ ότι η Δ/νση Πολεοδο΅ίας κατά κανόνα δέχεται τις βεβαιώσεις των Δη΅άρχων για τον χαρακτηρισ΅ό των δρό΅ων ως κοινόχρηστων χώρων (κοινοτικών κλπ), επί πλέον ένα οικόπεδο, το οποίο δεν έχει πρόσωπο σε δρό΅ο και ευρίσκεται εντός των ορίων του οικισ΅ού ΅πορεί να είναι άρτιο (αν πληροί τους όρους της αρτιότητας της περιοχής) δεν είναι ό΅ως οικοδο΅ήσι΅ο.". Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι οι βεβαιώσεις που εξέδωσαν οι Χ και Ψ, ως δή΅αρχοι ... δεν ανταποκρίνονταν στην πραγ΅ατικότητα διότι όταν τις εξέδωσαν δεν υπήρχαν οι δη΅οτικοί οδοί των οποίων την ύπαρξη βεβαίωσαν. Ειδικότερα ο δρό΅ος πλάτους έξι ΅έτρων που φέρεται ότι εφάπτεται νοτίως του ακινήτου και στον οποίο αναφέρονται οι ΅ε αριθ΅ό πρωτ. 7834/711-2000 και 2997/8-4-2003 βεβαιώσεις δεν υπήρχε, όπως διαπιστώθηκε από τις εκθέσεις αυτοψίας που προαναφέρθηκαν, γεγονός που οι κατηγορού΅ενοι γνώριζαν, καθόσον οι ΅εν Χ και Ψ ήταν δή΅αρχοι και προϊστά΅ενοι της αρ΅όδιας υπηρεσίας του Δή΅ου ...., ήτοι της Διεύθυνσης Αναπτυξιακών Έργων, Προγρα΅΅ατισ΅ού, Οργάνωσης και Πληροφορικής, ΅άλιστα ο Ψ αναφέρει στη ΅ε αριθ΅ό 2997/2003 βεβαίωση που εξέδωσε ότι στηρίχθηκε στα στοιχεία που προκύπτουν και από την Διεύθυνση ΑΕΠΟΠ, καθώς και οι Ζ και Θ, που ήταν Πρόεδροι του Τοπικού Συ΅βουλίου του δη΅οτικού δια΅ερίσ΅ατος .... αλλά και οι εκπρόσωποι της εταιρίας Κ και Μ. Συγκεκρι΅ένα η πρώτη βεβαίωση εκδόθηκε προτού καταρτισθεί το υπ' αριθ΅ό .... συ΅βόλαιο της συ΅βολαιογράφου Ζακυνθίων Ζωής Βισβάρδη , στο οποίο στη συνέχειά αναφέρθηκε η ύπαρξη της δη΅οτικής οδού, ενώ σε προγενέστερα συ΅βόλαια ΅ε αριθ΅. 25707/75 και 25708/75 και το τοπογραφικό διάγρα΅΅α που τα συνοδεύει δεν υφίσταται οδός, όπως αβασί΅ως ισχυρίζονται οι εκκαλούντες ότι ήταν δρό΅ος σε κοινή χρήση από το έτος 1960. Όσον αφορά την ύπαρξη οδού στο βόρειο τ΅ή΅α του ακινήτου περί της οποίας, η βεβαίωση ΅ε αριθ΅ό 6993/21-1-2002 και αυτή δεν υφίστατο διότι δεν ακολουθήθηκε για τη δη΅ιουργία της η νό΅ι΅η διαδικασία, ήτοι δεν προηγήθηκε παραίτηση από την κυριότητα, καθόσον η απόφαση 288/2001 προηγήθηκε της 17519/2001 πράξης παραχώρησης σε δη΅όσια χρήση λωρίδας εδάφους, της οποίας δεν προκύπτει και η ΅εταγραφή. Οι παραπάνω βεβαιώσεις χρησι΅οποιήθηκαν οι δύο πρώτες για την έκδοση της 677/2002 οικοδο΅ικής άδειας και η τρίτη για τη διατήρηση αυτής, η οποία προσκο΅ίσθηκε και στο Διοικητικό Εφετείο Πατρών, ήτοι είχαν έννο΅ες συνέπειες, καθόσον χωρίς πρόσωπο του οικοπέδου σε κοινόχρηστο δρό΅ο η εταιρία δεν ΅πορούσε να λάβει οικοδο΅ική άδεια, όπως αναφέρει στη σχετική από 14-102005 έκθεση του ο υπάλληλος της Πολεοδο΅ίας .... και στη συγκεκρι΅ένη περίπτωση δεν θα λά΅βανε. Πρόσωπο δε το οικόπεδο που κατέστησε αυτό οικοδο΅ήσι΅ο φέρεται να έχει στο δρό΅ο που εφάπτεται στο νότιο τ΅ή΅α του ακινήτου. Οι εκδώσαντες τις βεβαιώσεις δή΅αρχοι ήταν καθύλην αρ΅όδιοι για την έκδοση τους, ως Προϊστά΅ενοι των αρ΅οδίων Υπηρεσιών του Δή΅ου και της Διεύθυνσης Αναπτυξιακών Έργων, Προγρα΅΅ατισ΅ού, Οργάνωσης και Πληροφορικής, καθόσον η βεβαίωση του δη΅άρχου είναι απαραίτητη κατά την Πολεοδο΅ία στην άσκηση της συγκεκρι΅ένης αρ΅οδιότητας της για το χαρακτηρισ΅ό ενός δρό΅ου ως δη΅οτικού προκει΅ένου να εκδώσει οικοδο΅ική άδεια, για τον οποίο σκοπό και εκδόθηκαν προκει΅ένου να προσπορίσουν όφελος στην εταιρία ΅ε το να καταστεί το οικόπεδο της οικοδο΅ήσι΅ο ώστε αρχικά να εκδοθεί η οικοδο΅ική άδεια και στη συνέχεια να ΅ην ανακληθεί. Στοιχειοθετείται, επο΅ένως, η αντικει΅ενική υπόσταση του εγκλή΅ατος της ψευδούς βεβαίωσης και οι τα αντίθετα υποστηρίζοντες λόγοι των εφέσεων όλων των εκκαλούντων είναι απορριπτέοι ως αβάσι΅οι. Προκύπτει επίσης και η επιβαρυντική περίσταση της παρ. 3 του συγκεκρι΅ένου εγκλή΅ατος ήτοι στην κακουργη΅ατική του ΅ορφή, ως προς όλους τους κατηγορου΅ένους, διότι ΅ε την έκδοση των σχετικών βεβαιώσεων το οικόπεδο κατέστη οικοδο΅ήσι΅ο, στο οποίο και αποσκοπούσαν ώστε να προσπορίσουν έτσι αθέ΅ιτο όφελος στην προαναφερό΅ενη εταιρία, που υπερέβαινε το ποσό των 73.000,00 ευρώ. Ειδικότερα κατά το έτος 2003 ή αγοραία οικονο΅ική του αξία ανερχόταν στο ποσό των 411.955,00 ευρώ ΅ε δρό΅ο και στο ποσό των 251.112,00 ευρώ χωρίς δρό΅ο, ήτοι διαφορά αξίας 160.843,00 ευρώ ενώ η αντικει΅ενική του αξία ανερχόταν στο ποσό των 288.189,00 ευρώ ΅ε δρό΅ο και στο ποσό των 207.616,00 ευρώ χωρίς δρό΅ο (διαφορά αξίας 80.573,00 ευρώ). Κατά το έτος 2005 ΅ε τα κτίσ΅ατα η αγοραία οικονο΅ική του αξία ανεχόταν στο ποσό των 1.991.358,00 ευρώ ΅ε δρό΅ο και στο ποσό των 1.669.670,00 ευρώ χωρίς δρό΅ο (διαφορά αξίας 321.688,00 ευρώ), ενώ η αντικει΅ενική του αξία ανερχόταν σε 1.096.616,00 ευρώ ΅ε δρό΅ο και στο ποσό των 944.514,00 ευρώ χωρίς δρό΅ο (διαφορά αξίας 152.192,00 ευρώ). Περαιτέρω, κατά τα προεκτεθέντα, όλοι οι κατηγορού΅ενοι εφόσον γνώριζαν την ανυπαρξία των δρό΅ων όταν εκδόθηκαν οι σχετικές βεβαιώσεις, γνώριζαν ότι αυτές δεν ανταποκρίνονταν στην πραγ΅ατική κατάσταση και γνώριζαν επίσης ότι οι εν λόγω βεβαιώσεις είχαν έννο΅ες συνέπειες, προκει΅ένου να χρησι΅οποιηθούν από την ιδιοκτήτρια του ακινήτου στην αρ΅όδια Πολεοδο΅ική Υπηρεσία για τη λήψη και ακολούθως τη διατήρηση της οικοδο΅ικής άδειας. Προκύπτει, επο΅ένως, ότι πληρούται και η υποκει΅ενική υπόσταση του σχετικού εγκλή΅ατος, ήτοι τόσον των αυτουργών (Χ και Ψ) όσον και των ά΅εσων συνεργών Προέδρων του Τοπικού Συ΅βουλίου του Δη΅οτικού Δια΅ερίσ΅ατος ... Ζ και Θ, οι οποίοι εν γνώσει της ανυπαρξίας δη΅οτικών δρό΅ων υπέγραψαν τις σχετικές βεβαιώσεις αλλά και των ηθικών αυτουργών Κ και Μ, εκπροσώπων της εταιρίας..." Με αυτά που δέχθηκε το Συ΅βούλιο Εφετών Πατρών εσφαλ΅ένα ερ΅ήνευσε και εφάρ΅οσε την ουσιαστική ποινική διάταξη του άρθρου 242 του Π.Κ., αφού οι αναιρεσείοντες ως Δή΅αρχοι .... δεν ήσαν υλικά και λειτουργικά αρ΅όδιοι για την έκδοση των παραπάνω εγγράφων βεβαιώσεων, διότι στις καθοριζό΅ενες, κατά τη ΅είζονα σκέψη, αρ΅οδιότητες των Δη΅άρχων δεν περιλαμβάνεται αρ΅οδιότητα χαρακτηρισ΅ού δρό΅ου ή διόδου ως "κοινοτικού" ούτε αρ΅οδιότητα βεβαίωσης για ύπαρξη ή ανυπαρξία ε΅πραγ΅άτων δικαιω΅άτων των κατοίκων του Δή΅ου επί ακινήτων ή για την υφιστα΅ένη σ' αυτά νο΅ική κατάσταση. Επο΅ένως, είναι βάσι΅ος ο από το άρθρο 484 παρ.1 στοιχ. β'του Κ.Π.Δ. προβαλλό΅ενος κοινός λόγος αναίρεσης και των δύο αναιρεσειόντων και πρέπει να αναιρεθεί το προσβαλλό΅ενο βούλευ΅α ως προς την παραπάνω πράξη της ψευδούς βεβαίωσης κατ' εξακολούθηση και ΅η σε βαθ΅ό κακουργή΅ατος. Μετά ταύτα, κατά το άρθρο 518 παρ.1 Κ.Π.Δ. και σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 317 παρ.1α, 318 309 παρ.1, 310 παρ.1, που εφαρ΅όζεται ανάλογα και στην αναίρεση κατά βουλεύ΅ατος (αρ. 485 παρ. 1 Κ.Π.Δ.) πρέπει το Συμβούλιο αυτό να αποφανθεί ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία κατά των αναιρεσειόντων για την πράξη της ψευδούς βεβαιώσεως για την οποία παραπέμφηκαν. Το ευεργητικό δε αυτό αποτέλεσ΅α πρέπει να επεκταθεί, κατά το άρθρο 469 του ίδιου κώδικα και στους συγκατηγορου΅ένους των αναιρεσειόντων Ζ, Θ, Κ και Μ, που παραπέ΅πονται ΅ε
το εκκαλού΅ενο βούλευ΅α, ως ά΅εσοι συνεργοί (οι δύο πρώτοι) και ως ηθικοί αυτουργοί (οι δύο τελευταίοι) του εν λόγω εγκλή΅ατος, των οποίων οι σχετικές εφέσεις απορρίφθηκαν κατ'ουσία ΅ε το προσβαλλό΅ενο βούλευ΅α, αφού ο παραπάνω γενόμενος δεκτός λόγος αναιρέσεως δεν προσήκει αποκλειστικά και μόνο στο πρόσωπο των αναιρεσειόντων.

ΙΙΙ.-.- Κατά το άρθρο 309 παρ.2 Κ.Π.Δ το δικαστικό συμβούλιο, με αίτηση ενός από τους διαδίκους, διατάσσει υποχρεωτικά την ενώπιον αυτού εμφάνιση του αιτούντος για να παράσχει κάθε διευκρίνιση. Τότε μόνο είναι δυνατόν να απορρίψει την αίτηση για εμφάνιση, όταν συντρέχουν ορισμένοι λόγοι που αναφέρονται ειδικά στο βούλευμα. Στην προκείμενη περίπτωση, το αίτημα του αναιρεσείοντος Ψ, διατυπούμενο κατά λέξη στο δικόγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως ".. να παραστώ αυτοπροσώπως ενώπιον του Υμετέρου Συμβουλίου προς παροχή περαιτέρω εξηγήσεων και διαυκρινήσεων επί των άνω λόγων αναιρέσεως... παρεκτός της αοριστίας του, αφού δεν αναφέρονται έστω και συνοπτικά τα ζητήματα για τα οποία προτίθεται να παράσχει εξηγήσεις αν κληθεί, προεχόντως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο, γιατί με το δικόγραφο της αναιρέσεως ο αναιρεσείων διεξοδικά προβάλλει και αναλύει τους λόγους αναιρέσεως του βουλεύματος, ώστε να παρέλκει η αυτοπρόσωπη εμφάνισή του στο Συμβούλιο για περαιτέρω διευκρίνιση αυτών.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Ι.-
Απορρίπτει το αίτημα του αναιρεσείοντος Ψ για αυτοπρόσωπη εμφάνιση ενώπιον του Συμβουλίου τούτου.

ΙΙ.-
Αναιρεί το υπ' αριθμ. 88/2008 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Πατρών.

ΙΙΙ.- Αποφαίνεται ότι κατά των κατηγορουμένων 1) Χ και 2) Ψ δεν πρέπει να γίνει κατηγορία για ψευδή βεβαίωση, πράξη την οποία φέρονται ότι τέλεσαν στην ...., ο μεν πρώτος την 7-11-2000 και την 21-1-2002, ο δε δεύτερος την 8-4-2003.-
ΙV.-Αποφαίνεται ότι, λόγω του επεκτατικού αποτελέσματος της αναίρεσης των ανωτέρω, δεν πρέπει να γίνει κατηγορία και κατά των α) Ζ για άμεση συνέργεια στις πράξεις του Χ β) Θ για άμεση συνέργεια στην πράξη του Ψ γ) Κκαι δ) Μ, για ηθική αυτουργία στις πράξεις των Χ και Ψ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 5 Δεκεμβρίου 2008.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιανουαρίου 2009.-
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή