Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Πολιτική αγωγή, Βούλευμα απαλλακτικό.
Περίληψη:
Αναίρεση κατά βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών. Απαράδεκτη η άσκηση από τον πολιτικώς ενάγοντα. Απορρίπτει.
ΑΡΙΘΜΟΣ 2292/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
E' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Kωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη και Ελευθέριο Νικολόπουλο - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Μιλτιάδη Ανδρειωτέλλη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη.
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 24 Οκτωβρίου 2008, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος - πολιτικώς ενάγοντος Ψ1, που δεν παραστάθηκε στο συμβούλιο, περί αναιρέσεως του υπ' αριθμ. 597/2008 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών. Με κατηγορούμενους τους: 1. Χ1 και 2. Χ2.
Το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, με το ως άνω βούλευμά του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτό, και ο αναιρεσείων - πολιτικώς ενάγων ζητεί τώρα την αναίρεση του βουλεύματος τούτου, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 12 Μαΐου 2008 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1120/2008.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Μιλτιάδης Ανδρειωτέλλης εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Χρυσού με αριθμό 380/17.7.2008, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
Εισάγω την με αριθμ. 89/12-5-2008 αίτηση - αναίρεσης του πολιτικώς ενάγοντος Ψ1 κατά του με αριθμ. 597/2008 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών με το οποίο απορρίφθηκε έφεση του κατά του με αριθμ. 1144/2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών με το οποίο αποφαινόταν να μη γίνει κατηγορία κατά του Χ1 για άμεση συνέργεια σε απάτη στο δικαστήριο κατ'εξακολούθηση από υπαίτιο που διαπράττει απάτες κατ'επάγγελμα και κατά συνήθεια και με επιδιωχθέν συνολικό όφελος που υπερβαίνει το ποσό των 15.000 ευρώ και έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη κατά του Χ2 λόγω παραγραφής για απάτη και εκθέτω τα παρακάτω. Από τις διατάξεις των άρθρων 463 και 476 § 1 ΚΠΔ κατά τις οποίες κατά μεν την πρώτη '' 'Ενδικο μέσο μπορεί να ασκήσει μόνο εκείνος που ο νόμος του δίνει ρητά αυτό το δικαίωμα ........'' κατά δε την δεύτερη '' Όταν το ένδικο μέσο ασκήθηκε από πρόσωπο που δεν είχε δικαίωμα ή ....... το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο(ως συμβούλιο) που είναι αρμόδιο να κρίνει σχετικά , ύστερα από πρόταση του εισαγγελέα και αφού ακούσει τους διαδίκους που εμφανιστούν , κηρύσσει το ένδικο μέσο απαράδεκτο και διατάσσει την εκτέλεση της απόφασης του βουλεύματος που έχει προσβληθεί.. και την καταδίκη στα έξοδα εκείνου που άσκησε το ένδικο μέσο .....'' Από τις παραπάνω διατάξεις προκύπτει ότι αναίρεση μπορεί ν ασκήσει μόνο εκείνος στον οποίο ο νόμος δίνει τέτοιο δικαίωμα και αν ασκηθεί αναίρεση από μη δικαιούμενο στην άσκηση της το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο σε συμβούλιο κηρύσσει το ένδικο μέσο απαράδεκτο και επιβάλλει τα έξοδα στον ασκήσαντα το απαράδεκτο ένδικο μέσο. Τέτοια περίπτωση είναι και ή από μέρους του πολιτικώς ενάγοντα άσκηση του ενδίκου μέσου της αναίρεσης κατά βουλεύματος το οποίο το οποίο αποφαίνεται να μη γίνει κατηγορία ή να παύσει η ποινική δίωξη λόγω παραγραφής για το οποίο στις διατάξεις των άρθρων 482 και 483 ΚΠΔ δεν προβλέπεται άσκηση αναίρεσης από τον πολιτικώς ενάγοντα. Στην προκειμένη περίπτωση ο αναιρεσείων πολιτικώς ενάγων δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του άσκησε την με αριθμ. 89/12-5-2008 αναίρεση κατά του με αριθ. 597/2008 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών το οποίο απέρριψε έφεσή του κατά του με αριθμ. 1144/2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλμ/κών Αθηνών με την οποία αποφαινόταν να μη γίνει κατηγορία κατά του Χ1 για άμεση συνέργεια σε απάτη στο δικαστήριο κατ'εξακολούθηση από υπαίτιο που διαπράττει απάτες κατ'επάγγελμα και κατά συνήθεια και με επιδιωχθέν συνολικό όφελος που υπερβαίνει το ποσό των 15.000 ευρώ και έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη κατά του Χ2 λόγω παραγραφής για απάτη. Από τις διατάξεις όμως των άρθρων 482 και 483 του ΚΠΔ στις οποίες αναφέρονται οι δικαιούμενοι σε άσκηση αναίρεσης κατά βουλεύματος δεν συμπεριλαμβάνεται και ο πολιτικώς ενάγων σαν δικαιούμενος της άσκησης του ένδίκου αυτού μέσου και ως εκ τούτου η αίτηση αναίρεσης του παραπάνω ανεξάρτητα του ότι δεν περιέχει κανένα λόγο άσκησης αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί σαν απαράδεκτη εκ του λόγου αυτού και να επιβληθούν σ' αυτόν τα δικαστικά έξοδα.
Δια ταύτα Προτείνω όπως: Α. Να κηρυχθεί απαράδεκτη ή αριθμ. 89/12-5-2008 αίτηση του πολιτικώς ενάγοντος Ψ1 κατά του με αριθμ. 597/2008 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών σαν απαράδεκτη Β. Να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της άσκησης της αναίρεσης στην παραπάνω Αθήνα την 30-6-2008
Ο Αντεισαγγελέας τουΑρείου Πάγου Ιωάννης Χρυσός
Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε, και αφού διαπιστώθηκε από την επί του φακέλου της δικογραφίας σημείωση του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ότι ειδοποιήθηκε, νομίμως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, ο αντίκλητος του αναιρεσείοντος.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
1.- Στην διάταξη του άρθρου 463 Κ.Π.Δ ορίζεται ότι, υπό την συνδρομή εννόμου συμφέροντος, ένδικο μέσο μπορεί να ασκήσει εκείνος μόνο στον οποίο ο νόμος ρητώς παρέχει τέτοιο δικαίωμα. Η διάταξη του άρθρου 482 παρ.1Β του Κ.Π.Δ, ως αυτή ίσχυε πριν αντικατασταθεί ως κατωτέρω, παρείχε στον πολιτικώς ενάγοντα το δικαίωμα να ασκήσει αναίρεση κατά του βουλεύματος το οποίο αποφαίνεται ότι κατά του κατηγορουμένου δεν πρέπει να γίνει κατηγορία. Με την επακολουθήσασα όμως διάταξη του άρθρου 41 παρ.1 του Ν. 3160/30-6-2003 (ΦΕΚ 165/30-6-03), αντικαταστάθηκε εξ ολοκλήρου η προϊσχύσασα διάταξη του άρθρου 482 παρ.1 Κ.Π.Δ, αποκλείστηκε από την έναρξη ισχύος του νόμου (άρθρο 54 παρ.3 Ν.3160/2003) στον πολιτικώς ενάγοντα το δικαίωμα αυτό και εφεξής ρητά ορίζεται ότι αίτηση αναιρέσεως κατά των βουλευμάτων επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνον στον κατηγορούμενο και δη κατ' εκείνων μόνο των βουλευμάτων με τα οποία παραπέμπεται στο ακροατήριο για κακούργημα ή παύει προσωρινά η εναντίον του ποινική δίωξη.
2. Στην προκείμενη περίπτωση υπόκειται αίτηση αναιρέσεως του πολιτικώς ενάγοντος Ψ1 κατά του υπ' αριθμ.597/2008 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών με το οποίο το Συμβούλιο απέρριψε ως κατ' ουσίαν αβάσιμη την έφεσή του κατά του υπ' αριθμ. 1144/2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών με το οποίο, τελευταίο, το συμβούλιο αποφάνθηκε ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία για άμεση συνέργεια του Χ1 σε κακουργηματική απάτη και έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής κατά του Χ2 για την πράξη της απάτης. Εφόσον, όμως, την αναίρεση κατά του προσβαλλόμενου βουλεύματος την ασκεί με την προαναφερθείσα ιδιότητα των πολιτικώς ενάγοντος, ασκείται υπό προσώπου μη δικαιουμένου προς τούτο, και συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη (άρθρο 476 Κ.Π.Δ) και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ.1 Κ.Πολ.Δ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την υπ' αριθμ.89/12-5-2008 αίτηση του Ψ1 για αναίρεση του υπ' αριθμ. 597/2008 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών. Και.
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα τα οποία ορίζει σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 30 Οκτωβρίου 2008. Και,
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 30 Οκτωβρίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ