Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 1638 / 2019    (Ζ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Αριθμός 1638/2019

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Αγγελική Αλειφεροπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Δημήτριο Γεώργα, Ιωάννη Μαγγίνα, Ερωτόκριτο Ερωτοκρίτου και Ελισάβετ Τσιρακίδου - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 18 Σεπτεμβρίου 2019, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Αγγελή (κωλυομένης της Εισαγγελέως) και της Γραμματέως Ευθυμίας Καλογεροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Ε. Π. του Α., κατοίκου ... και ήδη κρατούμενου στο Κ.Κ. ..., ο οποίος δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, για αναίρεση της υπ'αριθμ. 232/2018 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θράκης Β' Βαθμού. Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θράκης Β'Βαθμού, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, ζητάει την αναίρεση της αποφάσεως αυτής για τους λόγους που αναφέρονται στην από υπ'αριθμ. πρωτ. 13/18.02.2019 αίτησή του, που καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με αριθμό 530/2019.

Α φ ο ύ ά κ ο υ σ ε Τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου που πρότεινε να απορριφθεί ως ανυποστήρικτη η προκείμενη αίτηση.

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Kατά τη διάταξη του άρθρου 513 παρ. 1 εδ. γ' του Κ.Ποιν.Δ., η οποία εφαρμόζεται, στη συγκεκριμένη περίπτωση ενόψει του χρόνου κλήτευσης του αναιρεσείοντος, όπως ίσχυε πριν από τη δημοσίευση του ν. 4620/2019 (1.7.2019), σύμφωνα με το άρθρο 590 εδαφ. β' του νέου ΚΠΔ, "Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κλητεύει τον αναιρεσείοντα και τους υπόλοιπους διαδίκους, με κλήση που επιδίδεται σύμφωνα με τα άρθρα 155 - 161 και μέσα στην προθεσμία του άρθρου 166, στο ακροατήριο του δικαστηρίου του Αρείου Πάγου ή στην Ολομέλειά του", κατά δε τη διάταξη του άρθρου 515 παρ. 1 του ίδιου ως άνω Κώδικα, όπως ισχύει από 1.7.2019, "Με αίτηση ενός από τους διαδίκους ή του εισαγγελέα μπορεί το δικαστήριο του Αρείου Πάγου σε ιδιαιτέρως εξαιρετικές περιπτώσεις, να αναβάλει για μία μόνο φορά τη συζήτηση σε ρητή δικάσιμο. Στη δικάσιμο αυτή όλοι οι διάδικοι οφείλουν να εμφανιστούν χωρίς νέα κλήτευση, ακόμα και αν δεν ήταν παρόντες κατά τη δημοσίευση της αναβλητικής απόφασης". Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 514 του Κ.Ποιν.Δ., όπως ισχύει από 1.7.2019, "Αν δεν εμφανιστεί ο αναιρεσείων η αίτησή του απορρίπτεται ως ανυποστήρικτη και μπορεί να καταδικασθεί σε χρηματική ποινή έως εκατό ευρώ. Κατ' εξαίρεση, ακόμα και αν δεν εμφανιστεί ο αναιρεσείων, ο 'Αρειος Πάγος αυτεπαγγέλτως: α) παραθέτει το σχετικό άρθρο του ποινικού νόμου που εφαρμόστηκε στην προσβαλλόμενη απόφαση, αν αυτό δεν έχει παρατεθεί σε αυτή ή έχει παρατεθεί εσφαλμένα και β) εφαρμόζει αυτεπαγγέλτως τον επιεικέστερο νόμο που ισχύει μετά τη δημοσίευση της απόφασης (άρθρο 511)".
Στην προκειμένη περίπτωση, από το με ημερομηνία 9.4.2019 αποδεικτικό επιδόσεως του γραμματέως του Καταστήματος Κράτησης ... Σ. Χ. προς τον αναιρεσείοντα, προκύπτει ότι αυτός κλητεύθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως, κατά τα άρθρα 155 παρ. 1 εδ. α', 3 και 166 του παλαιού Κ.Ποιν.Δ., με επίδοση στον ίδιο της υπ' αριθμ. 530/9.4.2019 κλήσεως της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, προκειμένου να παραστεί στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου στην αρχική δικάσιμο της 15.5.2019, κατά την οποία η συζήτηση της αιτήσεώς του αναβλήθηκε, με την υπ' αριθμόν 932/2019 απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου (με απόντα τον αναιρεσείοντα και κατόπιν αιτήματος της εμφανισθείσας πληρεξουσίας δικηγόρου του), για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, για την οποία δεν απαιτείτο νέα κλήτευση αυτού, προς υποστήριξη της κρινομένης υπ' αριθμόν 13/18.2.2019 αιτήσεώς του για αναίρεση της υπ' αριθμόν 232/2018 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θράκης, με την οποία καταδικάσθηκε, σε δεύτερο βαθμό, για την πράξη της άμεσης συνέργειας σε παραλαβή από τα εσωτερικά σύνορα για προώθηση στο εσωτερικό της χώρας αλλοδαπών, που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος, από κοινού και κατά συρροή (κατόπιν μεταβολής της κατηγορίας από κατ' επάγγελμα τέλεση της πράξης). Ο αναιρεσείων, όμως, δεν εμφανίσθηκε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το οικείο έκθεμα. Ανεξαρτήτως όμως της ερημοδικίας του αναιρεσείοντος, πρέπει να ερευνηθεί η πιο πάνω αίτηση, ως προς το παραδεκτό αυτής, ενόψει της εφαρμογής μεταγενεστέρων της δημοσιεύσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως ουσιαστικών ποινικών διατάξεων, που είναι επιεικέστερες για τον αναιρεσείοντα και, όπως προεκτέθηκε, εφαρμόζονται αυτεπαγγέλτως, παρά την ερημοδικία του τελευταίου, εφόσον βεβαίως η αίτησή του είναι παραδεκτή (άρθρα 514 εδ. δ' και 511 εδ. δ' του νέου Κ.Ποιν.Δ.), όπως κατωτέρω αναφέρεται. Σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 1 του ισχύοντος Συντάγματος, "έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης". Επίσης, κατά το άρθρο 7 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, "ουδείς δύναται να καταδικασθή δια πράξιν ή παράλειψιν η οποία, καθ' ην στιγμήν διεπράχθη, δεν απετέλει αδίκημα συμφώνως προς το εθνικόν ή διεθνές δίκαιον. Ούτε και επιβάλλεται βαρυτέρα ποινή από εκείνην η οποία επεβάλλετο κατά την στιγμήν της διαπράξεως του αδικήματος", ενώ κατά το άρθρο 15 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, που έχει κυρωθεί με το Ν. 2462/1997, "κανείς δεν καταδικάζεται για πράξεις ή παραλείψεις, οι οποίες δεν ήταν αξιόποινες κατά το εσωτερικό ή το διεθνές δίκαιο τη στιγμή της διάπραξής τους. Επίσης δεν επιβάλλεται βαρύτερη ποινή από εκείνην που προβλεπόταν κατά τη χρονική στιγμή της διάπραξης του ποινικού αδικήματος. Εάν, μετά τη διάπραξή του ο νόμος προβλέπει την επιβολή ελαφρύτερης ποινής, ο δράστης επωφελείται από αυτήν". Εξάλλου, κατά το άρθρο 2 παρ. 1 του ΠΚ, "αν από την τέλεση της πράξης έως την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσαν δύο ή περισσότεροι νόμοι, εφαρμόζεται αυτός που περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις". Κατά την έννοια της ίδιας διάταξης, με την οποία καθιερώνεται η αρχή της αναδρομικότητας του επιεικέστερου ουσιαστικού ποινικού νόμου, που ίσχυσε από την τέλεση της πράξης μέχρι το χρόνο της αμετάκλητης εκδίκασης της υπόθεσης, ως επιεικέστερος νόμος θεωρείται εκείνος που περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις, δηλαδή εκείνος, ο οποίος με την εφαρμογή του, με βάση τις προβλεπόμενες στη συγκεκριμένη περίπτωση προϋποθέσεις, επιφέρει την ευνοϊκότερη για τον κατηγορούμενο ποινική μεταχείριση. Προς τούτο γίνεται σύγκριση των περισσοτέρων σχετικών διατάξεων στο σύνολο των προϋποθέσεων που προβλέπονται από καθεμιά από αυτές. Αν από τη σύγκριση αυτή προκύψει ότι ο κατηγορούμενος, όπως κατηγορείται, επιβαρύνεται το ίδιο από όλους τους νόμους, τότε εφαρμοστέος είναι ο νόμος που ίσχυε κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης, διαφορετικά εφαρμόζεται ο νεότερος επιεικέστερος νόμος. Ειδικότερα, επιεικέστερος είναι ο νόμος, που προβλέπει το χαμηλότερο ανώτατο όριο του είδους της ποινής, αν δε το ανώτατο όριο είναι το ίδιο, επιεικέστερος είναι αυτός που προβλέπει το μικρότερο κατώτατο όριο. Για το χαρακτηρισμό ενός νόμου ως επιεικέστερου ή μη λαμβάνεται κατ' αρχήν υπόψη το ύψος της απειλούμενης ποινής φυλάκισης, που θεωρείται βαρύτερη της χρηματικής, επί ίσων δε ποινών φυλάκισης, λαμβάνεται υπόψη και η χρηματική ποινή.
Με το άρθρο 30 παρ.1 του ν. 4251/2014 ορίζεται, ότι: "Πλοίαρχοι ή κυβερνήτες πλοίου, πλωτού μέσου ή αεροπλάνου και οδηγοί κάθε είδους μεταφορικού μέσου που μεταφέρουν από το εξωτερικό στην Ελλάδα πολίτες τρίτων χωρών, που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος ή στους οποίους έχει απαγορευθεί η είσοδος για οποιαδήποτε αιτία, καθώς και αυτοί που τους παραλαμβάνουν από τα σημεία εισόδου, τα εξωτερικά ή εσωτερικά σύνορα, για να τους προωθήσουν στο εσωτερικό της χώρας ή στο έδαφος κράτους - μέλους της Ε.Ε. ή τρίτης χώρας ή διευκολύνουν τη μεταφορά τους ή εξασφαλίζουν σε αυτούς κατάλυμα για απόκρυψη τιμωρούνται: α. με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή δέκα χιλιάδων (10.000) έως τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ για κάθε μεταφερόμενο πρόσωπο...". Περαιτέρω, κατά το άρθρο 463 παρ.3 του Π.Κ. όπως τροποποιήθηκε με το ν. 4619/2019 και ισχύει από 1.7.2019, ορίζεται ότι, "όπου σε ειδικούς νόμους απειλείται κάθειρξη έως δέκα έτη, επιβάλλεται ποινή μειωμένη κατά το άρθρο 83 περ. γ'. Η πράξη διατηρεί τον κακουργηματικό χαρακτήρα της". Με το τελευταίο δε αυτό άρθρο (83 περ. γ' ΠΚ), το οποίο δεν τροποποιήθηκε με τον ως άνω νόμο ως προς την περίπτωση αυτή, καθορίζεται ότι αντί για την ποινή της κάθειρξης έως δέκα έτη, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους ή κάθειρξη έως έξι έτη. Εξάλλου, από το άρθρο 59 του Π.Κ., όπως τροποποιήθηκε με το ν. 4619/2019 και ισχύει από 1.7.2019, που ορίζει ότι "παρεπόμενες ποινές είναι: α) η αποστέρηση θέσεων και αξιωμάτων, β) η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος, γ) η αφαίρεση άδειας οδήγησης ή εκμετάλλευσης μεταφορικού μέσου, δ) η δημοσίευση καταδικαστικής απόφασης και ε) η δήμευση", συνάγεται ότι δεν διαλαμβάνεται πλέον στις παρεπόμενες ποινές η αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του καταδικασθέντος, που προβλεπόταν από τα άρθρα 59 επ. του ίδιου Κώδικα πριν από την τροποποίησή του με τον ως άνω νόμο. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από την επιτρεπτή επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας, με την προσβαλλομένη υπ' αριθμόν 232/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θράκης, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος άμεσης συνέργειας σε παραλαβή από τα εσωτερικά σύνορα, για προώθηση στο εσωτερικό της χώρας αλλοδαπών, που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος από κοινού, κατά συρροή και συγκεκριμένα του ότι: στις 1.3.2014 και περί ώρα 3:00 π.μ. με πρόθεση ως οδηγός του με αριθμό κυκλοφορίας ...01 ΙΧΕ αυτοκινήτου μάρκας OPEL ASTRA χρώματος ασημί, κατευθύνθηκε διαμέσου της πόλης των ... προς την αγροτική περιοχή ..., όπου μετέβη σε κατάλληλο σημείο στον κόμβο ... παλαιάς εθνικής οδού προκειμένου να επιτηρεί προς όλες τις κατευθύνσεις και να ενημερώνει τους λοιπούς συνεργούς του για τυχόν παρουσία Αστυνομικών δυνάμεων. Ο G. (επ) S. (ov) του S. και της S., ως οδηγός και ο Y. (επ) M. (ov) του M. και της P., ως συνοδηγός του με αριθμό κυκλοφορίας ...55 ΙΧΕ αυτοκινήτου μάρκας OPEL VECTRA χρώματος ασημί, μετέβησαν σε κατάλληλο σημείο στον κόμβο ... παλαιάς εθνικής οδού προκειμένου να επιτηρούν προς όλες τις κατευθύνσεις και να ενημερώνουν τους λοιπούς συνεργούς τους για τυχόν παρουσία Αστυνομικών δυνάμεων. Ο άγνωστος οδηγός του με αριθμό κυκλοφορίας ...33 ΙΧΕ αυτοκινήτου μάρκας BMW χρώματος ασημί, μετέβη μέσου της Παλαιάς Εθνικής οδού στον κόμβο ... παλαιάς εθνικής οδού και δια μέσου αυτού προς τον οικισμό του ... και μετά από δέκα λεπτά της ώρας περίπου κινήθηκε αντίστροφα (από τον οικισμό του .... προς τον κόμβο ...) προκειμένου να επιτηρεί προς όλες τις κατευθύνσεις και να ενημερώνει τους λοιπούς συνεργούς του για τυχόν παρουσία Αστυνομικών δυνάμεων. Δέκα λεπτά αργότερα περίπου κινήθηκαν ως προπομποί του με αριθμό πλαισίου WAU...822 αυτοκινήτου μάρκας AUDI χρώματος μαύρου το οποίο έφερε τις υπ' αριθμ. ...33 πλαστές πινακίδες κυκλοφορίας, προκειμένου να διευκολύνουν την κίνησή του, επί του οποίου είχαν επιβιβασθεί υπήκοοι τρίτων χωρών που δεν είχαν δικαίωμα εισόδου στη χώρα. Με τις πράξεις αυτές παρείχε άμεση συνδρομή σε αγνώστους δράστες-αυτουργούς οι οποίοι με τα με αρ. κυκλοφορίας α) ...33 ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας AUDI, χρώματος μαύρου και β) ...33 ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας BMW χρώματος ασημί παρέλαβαν από τα εσωτερικά σύνορα της χώρας και ειδικότερα αφού εισήλθαν από τον κόμβο ... και κατευθύνθηκαν στον οικισμό ... που βρίσκεται πολύ κοντά στον ποταμό ... σε αγροτική περιοχή παρέλαβαν υπηκόους τρίτων χωρών και ειδικότερα τους:
1) Υπήκοο Σομαλίας, γυναίκα (επ) M. (ον) S. του H. και της H. ημ.γεν 1-1-1998 τόπος γεν Σομαλία κάτ. ομοίως,
2) Υπήκοο Σομαλίας, άνδρα (επ) A.(ον) M. του A. και της F. ημ.γεν 1-1-1993 τόπος γεν Σομαλία κατ. ομοίως, συνοδεύων την ανήλικη αδελφή του
2α) : Υπήκοο Σομαλίας κορίτσι (επ) A.(ον) A. του A. και της F. ημ.γεν 1-1-1997 τόπος γεν Σομαλία κάτ. ομοίως
3) Υπήκοο Σομαλίας, άνδρας (επ) H.(ον) A. του I. και της K., ημ.γεν 1-1-1993 τόπος γεν Σομαλία κάτ. ομοίως,
4) Υπήκοο Ιράκ, άνδρας (επ) O. (ον) M. του A. R. και της S. ημ.γεν 2-9-1991 τόπος γεν Ιράκ κατ. ομοίως,
5) Υπήκοο Ιράκ, άνδρας (επ) A. (ov) O. του A. και της JAIDA ημ.γεν 2-7-1991 τόπος γεν Ιράκ κάτ. ομοίως,
6) Υπήκοο Ιράκ, άνδρας (επ) Α. (ον) B. του A. R. και της B. ημ.γεν 1-1-1996 τόπος γεν Ιράκ κάτ. ομοίως,
7) Υπήκοο Ιράκ, ασυνόδευτος ανήλικος (επ) B. (ον) A. του A. και της J. ημ.γεν 1-1-1998 τόπος γεν Ιράκ κάτ. ομοίως,
8) Υπήκοο Ιράκ, γυναίκα (επ) Α. (ον) F. του A. και της Α.Α ημ.γεν 1-1-1983 τόπος γεν Ιράκ κάτ. ομοίως,
9) Υπήκοο Ιράκ, γυναίκα (επ) Α. (ον) Z. του A. και της Α.Α ημ.γεν 1-1-1992 τόπος γεν Ιράκ κάτ. ομοίως,
10) Υπήκοο Ιράκ, άνδρας (επ) Α. (ov) A. του A. και της Α.Α ημ.γεν 1-1-1972 τόπος γεν Ιράκ κάτ. ομοίως,
11) Υπήκοο Ιράκ, άνδρας (επ) Α. (ον) U. τoυ A. και της Α.Α ημ.γεν 1-1-1983 τόπος γεν Ιράκ κάτ. ομοίως, υπήκοοι τρίτων χωρών οι οποίοι στερούνταν ταξιδιωτικών εγγράφων και δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στη Χώρα προκειμένου να τους προωθήσουν περαιτέρω στο εσωτερικό της Χώρας.
Για την ως άνω πράξη, όπως προκύπτει από τν επισκόπηση της προσβαλλόμενης αποφάσεως, επιβλήθηκε στον αναιρεσείοντα - κατηγορούμενο ποινή καθείρξεως έξι (6) ετών και χρηματική ποινή 10.000 ευρώ για κάθε μεταφερόμενο άτομο, συνολική ποινή καθείρξεως είκοσι οκτώ (28) ετών και συνολική χρηματική ποινή 32.000 ευρώ, ορίσθηκε δε η εκτιτέα ποινή καθείρξεως σε είκοσι πέντε (25) έτη, με βάση τις διατάξεις των άρθρων 88 παρ. 1α' του ν. 3386/2005, όπως η παρ. 1 του άρθρου 88 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 48 παρ.4 του ν. 3772/2009 και ήδη με το άρθρο 30 του ν. 4251/2014, το οποίο τελικά ίσχυε κατά το χρόνο εκδικάσεως της υποθέσεως στο δεύτερο βαθμό και προέβλεπε, όπως στη μείζονα σκέψη αναφέρθηκε, ποινή καθείρξεως μέχρι δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή 10.000 έως 30.000 ευρώ για κάθε μεταφερόμενο άτομο. Επίσης, το Δικαστήριο της ουσίας κατέγνωσε με την προσβαλλόμενη απόφαση την παρεπόμενη ποινή της αποστερήσεως των πολιτικών δικαιωμάτων του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου για τρία (3) έτη. Περαιτέρω, μετά τη δημοσίευση της προσβαλλομένης αποφάσεως δημοσιεύθηκε ο ν. 4619/2019 (νέος Ποινικός Κώδικας) με έναρξη ισχύος στις 1.7.2019, με τον οποίο, αφ' ενός μεν, με την τροποποίηση του άρθρου 463 του ΠΚ μειώθηκαν τα όρια (ανώτερο και κατώτερο) της ως άνω κύριας ποινής, καθοριζόμενα πλέον (κατά παραπομπή στο άρθρο 83 περ. γ' του ΠΚ) σε φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους ή κάθειρξη έως έξι έτη και αφ' ετέρου, τροποποιήθηκε κατά τρόπο ευμενέστερο για τον αναιρεσείοντα το προισχύον άρθρο 59 του Π.Κ., που προέβλεπε την παρεπόμενη ποινή της αποστερήσεως των πολιτικών δικαιωμάτων του καταδικασθέντος κατηγορουμένου, η οποία ήδη καταργήθηκε.
Κατά συνέπεια, δεδομένου ότι μετά τη δημοσίευση της προσβαλλομένης αποφάσεως ίσχυσαν ως προς την κύρια και παρεπόμενη ποινή, κατά τα προαναφερθέντα, οι νέες ως άνω διατάξεις των άρθρων 463 παρ. 3 και 59 του νέου Π.Κ., οι οποίες είναι επιεικέστερες έναντι εκείνων, με τις οποίες, όπως προαναφέρθηκε, καταδικάσθηκε ο αναιρεσείων κατηγορούμενος για την πράξη της άμεσης συνέργειας σε παραλαβή από τα εσωτερικά σύνορα για προώθηση στο εσωτερικό της χώρας αλλοδαπών, που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος και, εφόσον με βάση τις νέες αυτές ποινικές διατάξεις, αφ' ενός μεν διαφοροποιούνται τα όρια της στερητικής της ελευθερίας ποινής που επιβλήθηκε στον αναιρεσείοντα - κατηγορούμενο για την συγκεκριμένη πράξη (δηλ. ήδη προβλέπεται φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους ή κάθειρξη μέχρι έξι έτη, έναντι εκείνης της καθείρξεως πέντε έως 10 ετών, που προβλεπόταν από την προηγούμενη διάταξη) και αφ' ετέρου καταργήθηκε η παρεπόμενη ποινή της αποστερήσεως των πολιτικών του δικαιωμάτων, συντρέχει νόμιμη περίπτωση αυτεπάγγελτης εφαρμογής από τον 'Αρειο Πάγο των ως άνω επιεικέστερων ουσιαστικών ποινικών διατάξεων, κατ' εφαρμογή των άρθρων 511 εδ. δ'και 514 εδ. δ' του νέου Κ.Ποιν.Δ., που έχει έναρξη ισχύος από 1.7.2019 ήτοι μετά τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης κατά τα άνω αποφάσεως (αλλά και την άσκηση της αιτήσεως αναιρέσεως).
Κατ' ακολουθία των παραπάνω αναφερθέντων, παρά την ερημοδικία του αναιρεσείοντος και εν όψει του ότι η κρινόμενη από 18.2.2019 αίτηση αναιρέσεως είναι παραδεκτή, ασκηθείσα νομοτύπως και εμπροθέσμως ενώπιον του Διευθυντού του Καταστήματος Κράτησης ... (άρθρο 474 παρ. 1 εδ. β' Κ.Ποιν.Δ.) στις 18.2.2019 ήτοι εντός δέκα ημερών από της καταχωρίσεώς της στις 8.2.2019 στο ειδικό βιβλίο του Δικαστηρίου που την εξέδωσε και περιέχουσα ως λόγους την έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, καθώς και την απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο (άρθρο 510 περ. 1Α' και Δ' του Κ.Ποιν.Δ.), πρέπει, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην αρχή της παρούσας αποφάσεως, λόγω του ισχύοντος επιεικέστερου ποινικού νόμου, να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση ως προς τη διάταξή της περί επιβολής στερητικής της ελευθερίας ποινής, καθώς και ως προς τη διάταξή της περί αποστερήσεως των πολιτικών δικαιωμάτων του αναιρεσείοντος και να παραπεμφθεί η υπόθεση κατά το αναιρούμενο σκέλος της ποινής, προκειμένου να γίνει νέα επιμέτρησή της, με νέα αυτά συζήτηση της υποθέσεως στο ίδιο Δικαστήριο, που εξέδωσε την αναιρεθείσα απόφαση, συγκροτούμενο από τους ίδιους δικαστές και αν τούτο δεν είναι δυνατόν, από άλλους (άρθρο 522 Κ.Ποιν.Δ.) και επίσης να απαλειφθεί από τον 'Αρειο Πάγο, με την παρούσα απόφαση, η διάταξη της προσβαλλομένης αποφάσεως περί της παρεπόμενης ποινής της αποστερήσεως των πολιτικών δικαιωμάτων, αφού δεν συντρέχει περίπτωση παραπομπής, ελλείψει αντικειμένου έρευνας, στο Δικαστήριο της ουσίας κατά τούτο, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΝΑΙΡΕΙ εν μέρει την υπ' αριθμόν 232/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θράκης Β' βαθμού: α) ως προς τις διατάξεις της περί της επιβολής στερητικής της ελευθερίας ποινής και β) ως προς τη διάταξή της περί αποστερήσεως των πολιτικών δικαιωμάτων του αναιρεσείοντος.
ΑΠΑΛΕΙΦΕΙ από το διατακτικό της προσβαλλομένης αποφάσεως τη διάταξή της περί αποστερήσεως των πολιτικών δικαιωμάτων του αναιρεσείοντος.
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την υπόθεση κατά το αναιρούμενο μέρος της, που αφορά στην επιβολή στερητικής της ελευθερίας ποινής, για νέα κατά τούτο συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, που εξέδωσε την αναιρεθείσα απόφαση, συγκροτούμενο από τους ίδιους δικαστές που δίκασαν την υπόθεση και, αν τούτο δεν είναι δυνατόν, από άλλους δικαστές.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 4 Οκτωβρίου 2019.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 21 Οκτωβρίου 2019.

H ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ

H ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή