Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 2502 / 2009    (Ζ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Υπέρβαση εξουσίας, Εφέσεως ανυποστήρικτο.




Περίληψη:
Απορρίπτει αίτηση. Απόρριψη λόγου αναιρέσεως για υπέρβαση εξουσίας, λόγω απόρριψης της εφέσεως ως ανυποστήρικτης.




Αριθμός 2502/2009

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Θεοδώρα Γκοΐνη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Ιωάννη Παπαδόπουλο, Ιωάννη Γιαννακόπουλο και Βασίλειο Φράγκο-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 9 Δεκεμβρίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Κολιοκώστα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Νικόλαο Σκλαβουνάκο, για αναίρεση της ΒΤ 2710/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς.

Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιώς, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 19 Οκτωβρίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1482/2009.

Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 501 παρ. 1 ΚΠΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 48 παρ. 1 του Ν. 3160/2003 "Αν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ο εκκαλών δεν εμφανισθεί αυτοπροσώπως ή δια συνηγόρου του, αν συντρέχει η περίπτωση της παραγράφου 2 του άρθρου 340, η έφεση απορρίπτεται ως ανυποστήρικτη". Ορίζει δε η παράγραφος 2 του άρθρου 340, όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση της με το άρθρο 24 παράγραφος 1 Ν. 3160/2003 και ακολούθως με το άρθρο 13 Ν. 3346/2005, ότι "σε πταίσματα, πλημμελήματα και (από την 17.06.2005, ημέρα έναρξης ισχύος του άνω Ν. 3346/2005) κακουργήματα, επιτρέπεται να εκπροσωπείται ο κατηγορούμενος από συνήγορο τον οποίο διορίζει με έγγραφη δήλωση του. Στην περίπτωση αυτή ο κατηγορούμενος θεωρείται παρών κι ο συνήγορος του διενεργεί όλες τις διαδικαστικές πράξεις γι' αυτόν". Από τις άνω διατάξεις σαφώς προκύπτει ότι αν δεν εμφανισθεί ο κατηγορούμενος ή δεν εκπροσωπηθεί από συνήγορο κατά την πρώτη συζήτηση της κατ' έφεση δίκης, η έφεσή του απορρίπτεται ως ανυποστήρικτη, εφόσον βέβαια έχει κλητευθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα, διότι σύμφωνα και με την αιτιολογική έκθεση του σχεδίου ΚΠΔ, εκείνος ο οποίος αδικαιολόγητα δεν εμφανίζεται για να υποστηρίξει την έφεση του σιωπηρά παραιτείται από αυτήν. Άλλη είναι η περίπτωση κατά την οποία ο εκκαλών-κατηγορούμενος δικάζεται σαν να ήταν παρών, όταν ο τελευταίος ή ο συνήγορος του εμφανίζεται κατά την έναρξη της διαδικασίας της κατ' έφεση δίκης και στη συνέχεια, μετά τη λήψη των στοιχείων ταυτότητός του, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματός του, η δίκη αναβάλλεται και ο κατηγορούμενος δεν εμφανίζεται στην μετ' αναβολή δικάσιμο ούτε εκπροσωπείται από συνήγορο (Ολ. ΑΠ 3/2006, Ολ. ΑΠ 8/2006). Στην προκειμένη περίπτωση από τα έγγραφα της δικογραφίας που παραδεκτώς επισκοπούνται, προκειμένου να κριθεί η βασιμότητα του μοναδικού λόγου της αίτησης αναιρέσεως προκύπτουν τα εξής: Ο αναιρεσείων κατηγορούμενος, με την υπ' αριθμ. 2425/2003 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά, καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης δέκα μηνών που μετατράπηκε σε χρηματική, για παράβαση της υποχρέωσης για διατροφή κατ' εξακολούθηση και κατά συρροή. Κατά της άνω αποφάσεως ο κατηγορούμενος άσκησε ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά την υπ' αριθμ. 1901/4-6-2003 έφεση, κατά την εκδίκαση της οποίας, που είχε ορισθεί για της 6-4-2006 δεν εμφανίσθηκε (ο εκκαλών-κατηγορούμενος) ούτε εκπροσωπήθηκε από συνήγορο, αν και είχε κλητευθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα, γι' αυτό το άνω Δικαστήριο απέρριψε με την προσβαλλόμενη απόφαση του την έφεσή του ως ανυποστήρικτη. Έτσι κρίνοντας το Δικαστήριο δεν υπερέβη την εξουσία του, σύμφωνα με όσα στη μείζονα σκέψη εκτίθενται, γι αυτό ο από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ Η' ΚΠΔ, μοναδικός λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο ο αναιρεσείων κατηγορούμενος υποστηρίζει τα αντίθετα, ήτοι ότι έπρεπε να δικασθεί ωσεί παρών, πρέπει ν' απορριφθεί ως αβάσιμος και η αίτηση αναιρέσεως καθ' ολοκληρίαν. Ο αναιρεσείων πρέπει να καταδικασθεί στα έξοδα (άρθρο 583 παρ.1 ΚΠΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την υπ'αριθμ. 14/19-10-09 αίτηση του ..., για αναίρεση της υπ' αριθμ. ΒΤ 2710/2006 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά.
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα εκ. διακοσίων είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 16 Δεκεμβρίου 2009.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 22 Δεκεμβρίου 2009.

Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή