Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Δωροδοκία, Αναβολής αίτημα.
Περίληψη:
Παθητική δωροδοκία κατ' εξακολούθηση. Αίτημα αναβολής για να προσέλθουν οι απολιπόμενοι μάρτυρες. Απορρίπτει. Ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία απαιτείται για όλες τις αποφάσεις ανεξάρτητα αν αυτές είναι οριστικές ή παρεμπίπτουσες. Απόρριψη αιτήματος αναβολής για κρείσσονες αποδείξεις. Αιτιολογημένη. Λόγος αναιρέσεως. Η έλλειψη ειδικής αιτιολογίας. Η απόφαση έχει την ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Απορρίπτει.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1934/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Μάμαλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Ανδρέα Τσόλια (κωλυομένου του Αρεοπαγίτη Κωνσταντίνου Φράγκου), Νικόλαο Ζαΐρη, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο - Εισηγητή και Παναγιώτη Ρουμπή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 14 Ιανουαρίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ανδρέα Ζύγουρα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Παναγιώτη Βασιλακόπουλο, περί αναιρέσεως της 138/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 27 Μαΐου 2008 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1113/2008.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη, κατά τα άρθρα 93 τταρ.3 του Συντάγματος και 139 ΚΠοινΔ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ' του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σε αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του Δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο και σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα πρέπει να προκύπτει με βεβαιότητα ότι έχουν ληφθεί όλα στο σύνολο τους και όχι ορισμένα μόνο από αυτά. Για τη βεβαιότητα δε αυτή αρκεί να μνημονεύονται όλα, έστω κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα, κλπ.), χωρίς ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους και μνείας του τι προέκυψε χωριστά από καθένα από αυτά, ενώ το γεγονός ότι εξαίρονται ορισμένα αποδεικτικά μέσα δεν υποδηλώνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη τα άλλα. Δεν αποτελούν όμως λόγους αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολογήσεως κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας. Εξάλλου, η κατά τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠοινΔ λόγο αναιρέσεως, απαιτείται όχι μόνον για την απόφαση περί της ενοχής, δηλαδή την καταδικαστική ή απαλλακτική για την κατηγορία απόφαση του δικαστηρίου, αλλά για όλες τις αποφάσεις, ανεξάρτητα αν αυτές είναι οριστικές ή παρεμπίπτουσες ή αν η έκδοσή τους αφήνεται στην διακριτική, ελεύθερη ή ανέλεγκτη κρίση του δικαστή που τις εξέδωσε. Έτσι, η παρεμπίπτουσα απόφαση που απορρίπτει την αίτηση του κατηγορουμένου περί αναβολής της δίκης για "κρείσσοντες αποδείξεις" κατά το άρθρο 352 παρ. 2 ΚΠοινΔ, πρέπει να είναι ιδιαίτερα αιτιολογημένη, παρά το ότι η παραδοχή ή απόρριψη τέτοιας αιτήσεως έχει αφεθεί στην ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου, δηλαδή να αναφέρει στο αιτιολογικό της τα αποδεικτικά μέσα που εκτιμήθηκαν, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν και τις σκέψεις, βάσει των οποίων το δικαστήριο κατέληξε στην απορριπτική της αιτήσεως αυτής κρίση του. Στην προκειμένη περίπτωση, το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, που δίκασε κατ' έφεση, όπως προκύπτει από την παρεμπίπτουσα απόφασή του, η οποία προηγήθηκε της προσβαλλόμενης 138/2008 κυρίας αποφάσεώς του και θεωρείται ότι συμπροσβάλλεται με την τελευταία (άρθρο 504 παρ. 4 ΚΠοινΔ), απέρριψε αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου, για αναβολή της δίκης κατ' άρθρο 352 παρ. 2 ΚΠοινΔ για περισσότερες αποδείξεις, υποβληθέν από το συνήγορό του και συγκεκριμένα, αίτημα αναβολής της εκδίκασης της υπόθεσης προκειμένου να προσέλθουν στο Δικαστήριο αυτό οι απολειπόμενοι μάρτυρες κατηγορίας (τις καταθέσεις των οποίων αρνήθηκε να αναγνωστούν), .... Ακολούθως το άνω Δικαστήριο, αφού ανέγνωσε τις, περιλαμβανόμενες στα αναγνωστέα έγγραφα, υπεύθυνες δηλώσεις του Ν. 1599/1986 των άνω μαρτύρων, η προσέλευση των οποίων είχε διαταχθεί με την επίσης αναγνωσθείσα 11763/05 προηγούμενη μη οριστική απόφασή του, το άνω Δικαστήριο εξέδωσε την παρακάτω παρεμπίπτουσα απόφασή του: "Ενόψει των λοιπών αποδεικτικών στοιχείων και ιδιαίτερα των προαναφερθεισών και αναγνωσθεισών υπευθύνων δηλώσεων των απολιπομένων μαρτύρων και της μηνύσεως που έχει ασκηθεί εναντίον τους, γιατί αναίρεσαν το περιεχόμενό τους, κατά την πρωτόδικη δίκη το δικαστήριο ότι δεν είναι αναγκαία η μαρτυρία τους και για το λόγο τούτο το υποβληθέν από τον κατηγορούμενο αίτημα περί αναβολής της υποθέσεως για κρείσσονες αποδείξεις πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι ήδη έχει αναβληθεί δύο φορές η υπόθεση λόγω κωλύματος του συνηγόρου υπερασπίσεως (βλ. υπ' αριθμ. 5941/11.7.07 και 6825/8.10.07 αποφάσεις), ενώ το υποβληθέν, στο παρόν δικαστήριο, για τον ίδιο λόγο αίτημα δεν έγινε δεκτό και διεκόπη η δίκη προκειμένου ο κατηγορούμενος να προσέλθει με δικηγόρο, ενώ περαιτέρω υπάρχει κίνδυνος να παραγραφεί η εκδικαζόμενη πράξη, που φέρεται τελεσθείσα τον Δεκέμβριο του 2001. Εξάλλου για τον ίδιο λόγο (μη αναγκαίο μαρτυρίας απολιπομένων μαρτύρων το δικαστήριο κρίνει ότι δεν συντρέχει λόγος νέας διακοπής της δίκης για να εμφανιστούν ή προσαχθούν οι εν λόγω μάρτυρες (άρθρο 353 ΚΠοινΔικ.).
Ενόψει τούτων το υποβληθέν περί αναβολής για κρείσσονες (νέες) αποδείξεις (άρθρο 352 ΚΠοινΔικ.) πρέπει να απορριφθεί κατά πλειοψηφία... ". Στη συνέχεια το Δικαστήριο, αφού απέρριψε το παραπάνω αίτημα αναβολής, προέβη στην έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασής του. Η προαναφερόμενη αιτιολογία είναι η επιβαλλόμενη από τις ανωτέρω διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη, αφού αναφέρονται σ' αυτήν τα αποδεικτικά μέσα που εκτιμήθηκαν, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν και τις σκέψεις, με βάση τις οποίες το δικαστήριο κατέληξε στην απορριπτική περί της αιτήσεως αναβολής κρίση του. Κατά συνέπεια, ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ συναφής λόγος της κρινόμενης αιτήσεως, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, όπως και ο λόγος για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας για παράβαση του άρθρου 6 παρ. 3 εδ. δ'της ΕΣΔΑ της κρινόμενης αιτήσεως. Κατόπιν αυτών, εφόσον δεν υπάρχει άλλος παραδεκτός λόγος αναιρέσεως για έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση στο σύνολό της και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (ΚΠΔ 583 παρ. 1).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 27 Μαΐου 2008 (υπ' αριθμ. πρωτ. 4732 ενώπιον του Εισαγγελέα Αρείου Πάγου αίτηση του Χ, για αναίρεση της με αριθμό 138/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 26 Μαΐου 2009
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 13 Οκτωβρίου 2009.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ