Θέμα
Υπέρβαση εξουσίας, Αντιρρήσεις σχετικά με την εκτέλεση.
Περίληψη:
Αντιρρήσεις καταδικασθέντος κατά το άρθρο 565 ΚΠΔ. Προϋπόθεση του παραδεκτού η μη απότιση της ποινής. Αναίρεση αποφάσεως Τριμελούς Πλημμελειοδικείου για υπέρβαση εξουσίας. Δέχθηκε αντιρρήσεις αναφορικά με εκτελεστότητα καταδικαστικής αποφάσεως με την οποία επιβλήθηκε ποινή φυλακίσεως πέντε μηνών, μετατραπείσα σε χρηματική, αν και οι αντιρρήσεις ήσαν απαράδεκτες αφού η άνω ποινή είχε αποτιθεί.
Αριθμός 1837/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Ηρακλή Κωνσταντινίδη), ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Ελευθέριο Νικολόπουλο-Εισηγητή, Αναστάσιο Λιανό, Νικόλαο Ζαΐρη (που ορίστηκε προς συμπλήρωση της συνθέσεως με την 54/2008 Πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου) και Βιολέττα Κυτέα, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 16 Μαΐου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Βλάσση (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση της Εισαγγελέως Πρωτοδικών Τριπόλεως, περί αναιρέσεως της 765/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Τρίπολης. Με κατηγορούμενο τον Χ1 και ήδη κρατούμενου στη Δικαστική Φυλακή Κέρκυρας, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Φραγκίσκο Ραγκούση.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Τριπόλεως, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και η αναιρεσείουσα Εισαγγελέας Πρωτοδικών Τριπόλεως, ζητεί τώρα την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην με αριθμό και ημερομηνία 1/14-12-2007 έκθεση αναιρέσεως, η οποία συντάχθηκε ενώπιον του Γραμματέως του Πρωτοδικείου Τριπόλεως Νικολάου Κρατημένου και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 2120/2007.
Αφού άκουσε Τον Αντεισαγγελέα, που ζήτησε να γίνει δεκτή η έκθεση αναίρεσης και τον πληρεξούσιο δικηγόρο του κατηγορουμένου, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 565 παρ. 1 ΚΠΔ, κάθε αμφιβολία ή αντίρρηση που αφορά την εκτελεστότητα της αποφάσεως και το είδος ή τη διάρκεια της ποινής λύεται από το δικαστήριο των πλημμελειοδικών του τόπου εκτίσεως της ποινής. ... κατά της αποφάσεως αυτής επιτρέπεται να ασκηθεί αναίρεση από τον εισαγγελέα και τον καταδικασμένο. Από τη διάταξη αυτή συνάγεται 1) ότι οι αντιρρήσεις του καταδικασμένου πρέπει να αναφέρονται αποκλειστικά και μόνο στην εκτελεστότητα της αποφάσεως και το είδος ή της διάρκεια της ποινής και 2) ότι για να είναι παραδεκτές και να εξετασθούν από το πλημμελειοδικείο του τόπου εκτίσεως της ποινής, πρέπει να διαρκεί ακόμη η εκτέλεση της αποφάσεως, δηλαδή η ποινή που έχει επιβληθεί με την απόφαση κατά της οποίας στρέφονται οι αντιρρήσεις να μη έχει καθ' ολοκληρία αποτιθεί, γιατί μετά την απότιση της ποινής εξαντλείται η εκτελεστότητα της αποφάσεως και δεν υπάρχει στάδιο εκτελέσεως. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 3 παρ.10 του Ν.2408/1996, προκειμένου να εκτιθούν ποινές φυλακίσεως που έχουν μετατραπεί, από προσωρινώς κρατούμενο για άλλο έγκλημα, γίνεται τυπική διακοπή της προσωρινής κράτησης και επαναφυλάκιση, μόνον εάν ο προσωρινώς κρατούμενος δηλώσει ότι δεν καταβάλλει το ποσό της μετατροπής. Δικαίωμα εξαγοράς έχουν και εκείνοι που μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου εξέτισαν πραγματικά ποινές μετατραπείσες μετά από τυπική διακοπή της προσωρινής κράτησης. Εάν καταβάλλουν το ποσό της μετατροπής, ο χρόνος κρατήσεως για τις ποινές που εξαγοράσθηκαν θεωρείται χρόνος της προσωρινής κρατήσεως και αφαιρείται από το χρόνο της ποινής που εκτίεται ή θα εκτεθεί.
Με την υπ' αριθμ.765/2007 απόφασή του, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Τριπόλεως έκαμε δεκτή την από 11-5-2007 αίτηση του καταδίκου και κρατούμενου στις Φυλακές Τριπόλεως Χ1 με την οποία προβλήθηκαν αντιρρήσεις εν σχέσει με την εκτελεστότητα της υπ' αριθμ. 29.689/1992 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με την οποία είχε καταδικασθεί σε φυλάκιση πέντε (5) μηνών, μετατραπείσα σε χρηματική. Την αναίρεση της παραπάνω αποφάσεως ζητεί ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Τριπόλεως, για τον εκ του άρθρου 510 παρ.1 στοιχ. Η' λόγο της υπέρβασης εξουσίας. Η αίτηση αναιρέσεως έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα και πρέπει να εξετασθεί και ως προς το κατ' ουσίαν βάσιμο αυτής.
Από τα έγγραφα της δικογραφίας, τα οποία παραδεκτώς επισκοπούνται για τον έλεγχο της βασιμότητας του λόγου αναιρέσεως, προκύπτουν τα εξής. Ο Χ1, με την υπ' αριθμ. 29.689/1992 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών καταδικάσθηκε σε ποινή φυλακίσεως πέντε (5) μηνών, μετατραπείσα σε χρηματική. Έφεσή του κατά της άνω αποφάσεως απερρίφθη με την υπ' αριθμ.12.745/1994 απόφαση του Εφετείου Αθηνών. Μετά ταύτα κατά του ιδίου ασκήθηκε ποινική δίωξη για βιασμό κ.λ.π , μη εμφανισθείς δε στην κυρία ανάκριση εκδόθηκαν κατ' αυτού, τα υπ'' αριθμ. 26/1994 και 54/1995 εντάλματα του 18ου Τακτικού Ανακριτή Αθηνών, η ισχύς των οποίων διατηρήθηκε και με το υπ' αριθμ. 949/1996 παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών. Έφεσή του κατά του τελευταίου βουλεύματος απορρίφθηκε ως απαράδεκτη με το υπ' αριθμ. 2.382/1996 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών. Ακολούθως, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο (ΜΟΔ) Αθηνών στο οποίο εισήχθη προς εκδίκαση η κατ' αυτού κατηγορία, με την υπ' αριθμ. 9/1998 απόφασή του ανέστειλε τη διαδικασία στο ακροατήριο επειδή δεν εμφανίσθηκε και ήταν φυγόδικος και διέταξε τη σύλληψη και την προσωρινή του κράτηση.. Μετά ταύτα την 18-7-2002, ο ανωτέρω εμφανίσθηκε αυθορμήρως ενώπιον του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών και συνελήφθη εις εκτέλεση των άνω δικαστικής αποφάσεως, ενταλμάτων του ανακριτή και του δικαστικού συμβουλίου και της αποφάσεως του ΜΟΔ. Με την υπ' αριθμ. 66164 Δ/19-7-2002 παραγγελία του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών μετήχθη στη φυλακή Τριπόλεως και από 18-7-2002 κρατήθηκε σ' αυτήν εις εκτέλεση της άνω υπ' αριθμ.69.689/1992 καταδικαστικής αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Ως προκύπτει από την άνω εισαγγελική παραγγελία, επί του σώματος αυτής ο συλληφθείς δήλωσε ενυπογράφως, " δέχθηκε την απόφαση - ο κρατούμενος ". Εξάλλου δεν προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας ότι ο συλληφθείς κατά τη σύλληψή του είτε μεταγενεστέρως κατέβαλε το ποσό της μετατροπής για την εξαγορά της ποινής των πέντε μηνών που του επιβλήθηκε με την προαναφερόμενη απόφαση. Επομένως και σύμφωνα με τους ορισμούς της διατάξεως του άρθρου 3 παρ. 10 του Ν. 2.408/1996 , όταν φυλακίσθηκε την 18-7-2002, φυλακίσθηκε για την έκτιση της άνω ποινής η δε προσωρινή του κράτηση δυνάμει των άνω καταδιωκτικών εγγράφων άρχισε την 18-12-2002 μετά την ολοκληρωτική έκτιση της ποινής φυλακίσεως των πέντε μηνών. Με τα δεδομένα αυτά, και σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην αρχική νομική σκέψη, εφόσον η ως άνω ποινή είχε εκτιθεί κατά τον χρόνο υποβολής των αντιρρήσεων επί των οποίων έκρινε το δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του, οι αντιρρήσεις αυτές ήσαν απαράδεκτες και έπρεπε να απορριφθούν.
Συνεπώς, το δικαστήριο που έκρινε παραδεκτή την αίτηση αντιρρήσεων και στη συνέχεια δίκασε κατ' ουσία και την έκανε δεκτή, υπερέβη την εξουσία του και αναιρετέα κατέστησε την απόφασή του.
Κατ' ακολουθία, η ένδικη αίτηση αναιρέσεως του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Τριπόλεως πρέπει να γίνει δεκτή και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, παραπεμφθεί δε η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο που θα συγκροτηθεί από δικαστές άλλους από εκείνου που δίκασαν προηγουμένως (άρθρο 519 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την υπ' αριθμ.765/2007 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Τριπόλεως. Και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ως άνω δικαστήριο που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 3 Ιουλίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 11 Ιουλίου 2008.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ