Αριθμός 1093/2018
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μαρία Γαλάνη - Λεοναρδοπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Αρτεμισία Παναγιώτου, Γεώργιο Αναστασάκο, Μαρία Γεωργίου και Βασιλική Μπαζάκη - Δρακούλη (σύμφωνα με την υπ’ αριθμ.46/2018 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου) - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 20 Φεβρουαρίου 2018, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευσταθίας Σπυροπούλου (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χαράλαμπου Αθανασίου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Α. Κ. του Γ., κατοίκου ..., που παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Λυρίτη, για αναίρεση της υπ’ αριθ. 315/2017 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου. Με πολιτικώς ενάγοντα τον Γ. Σ. κάτοικο ..., που δεν εμφανίστηκε.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείου Βόλου με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και o αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην υπ’ αριθ.πρωτ. ...4-4-2017 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό .../17.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και την Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση υπ’ αριθμ. πρωτ. ...4.4.2017 δήλωση προς την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για αναίρεση της υπ’ αριθμ. 315/3.3.2017 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου με την οποία ο αναιρεσείων κηρύχθηκε ένοχος για την αξιόποινη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης κατ’ εξακολούθηση και καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης δέκα τριών(13) μηνών, ανασταλείσα επί τριετία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, (άρθρ. 473 παρ. 2, 3, 474 παρ.1 και 2 Κ.Ποιν.Δ.) Είναι επομένως τυπικά δεκτή και πρέπει να ερευνηθεί κατ’ ουσίαν. Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 362 και 363 του ΠΚ προκύπτει ότι για την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης, απαιτείται: 1) ισχυρισμός ή διάδοση γεγονότος ενώπιον τρίτου σε βάρος ορισμένου προσώπου, 2) το γεγονός να είναι δυνατόν να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη, 3) να είναι ψευδές και ο υπαίτιος να γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές. Αν ο δράστης δεν γνώριζε το ψευδές του γεγονότος που ισχυρίσθηκε ή είχε γι’ αυτό αμφιβολίες δεν στοιχειοθετείται το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης, παραμένει όμως η απλή δυσφήμηση. Ως ισχυρισμός θεωρείται η ανακοίνωση η οποία προέρχεται ή από ίδια πεποίθηση ή γνώμη ή από μετάδοση από τρίτο πρόσωπο. Αντίθετα, διάδοση υφίσταται όταν λαμβάνει χώρα μετάδοση της ανακοίνωσης που γίνεται σε άλλον. Ο ισχυρισμός ή η διάδοση επιβάλλεται να γίνεται ενώπιον τρίτου. Αυτό το οποίο αξιολογείται είναι το γεγονός, δηλαδή οποιοδήποτε συμβάν του εξωτερικού κόσμου που ανάγεται στο παρόν ή το παρελθόν, το οποίο υποπίπτει στις αισθήσεις και δύναται να αποδειχθεί, αντίκειται δε στην ηθική και την ευπρέπεια. Αντικείμενο προσβολής είναι η τιμή ή η υπόληψη του φυσικού προσώπου, η οποία θεμελιώνεται επί της ηθικής αξίας, που πηγή έχει την ατομικότητα και εκδηλώνεται με πράξη ή παράλειψη. Το γεγονός πρέπει να είναι κατάλληλο, δηλαδή πρόσφορο ως αντιτιθέμενό στην ηθική και στην ευπρέπεια, να προσβάλλει είτε την τιμή κάποιου, είτε την υπόληψή του. Δεν αποκλείεται στην έννοια του γεγονότος να υπαχθούν η έκφραση γνώμης, αξιολογικής κρίσεως και χαρακτηρισμοί, οσάκις αμέσως ή εμμέσως υποκρύπτονται συμβάντα και αντικειμενικά εκδηλωτικά στοιχεία, τα οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση συνιστούν προσβολή της προσωπικότητας. Για τη θεμελίωση αυτού του εγκλήματος, απαιτείται, εκτός των ως άνω στοιχείων που συγκροτούν την αντικειμενική του υπόσταση, και άμεσος δόλος, που περιλαμβάνει αναγκαία την ηθελημένη ενέργεια του ισχυρισμού ή της διάδοσης και τη γνώση ότι το διαδοθέν γεγονός είναι ψευδές. Η ύπαρξη τέτοιου άμεσου δόλου, πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς στην καταδικαστική απόφαση με παράθεση των περιστατικών που δικαιολογούν την γνώση αυτή, αλλιώς η απόφαση στερείται της επιβαλλόμενης από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, και είναι αναιρετέα κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ (ΑΠ 54/2013).
Περαιτέρω, η απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της καταδικαστικής απόφασης, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, υπάρχει όταν περιέχονται σ’ αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν. από την ακροαματική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για την συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι σκέψεις και οι νομικοί συλλογισμοί με βάση τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών που αποδείχθηκαν στην ουσιαστική ποινική διάταξη που στη συγκεκριμένη περίπτωση εφαρμόστηκε. Για την ύπαρξη αιτιολογίας της απόφασης είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Ιδιαίτερη αιτιολογία για την ύπαρξη του δόλου δεν είναι κατ’ αρχήν αναγκαία, αφού αυτός ενυπάρχει στη θέληση παραγωγής των περιστατικών που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος και προκύπτει από τις ειδικότερες συνθήκες τέλεσης του, διαλαμβάνεται δε περί αυτού (δόλου) αιτιολογία στην κυρία αιτιολογία για την ενοχή. ‘ Οταν όμως αξιώνονται από το νόμο πρόσθετα στοιχεία για την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος, όπως επί του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης η "εν γνώσει" ορισμένου περιστατικού τέλεση της πράξεως, δηλαδή άμεσος δόλος, ή ορισμένος περαιτέρω σκοπός (εγκλήματα με υπερχειλή υποκειμενική υπόσταση), πρέπει η ύπαρξη τέτοιου δόλου να αιτιολογείται ειδικώς στην απόφαση με παράθεση περιστατικών που δικαιολογούν τη γνώση αυτή, για να αποκλειστεί ότι ο δράστης ενήργησε με ενδεχόμενο δόλο, διότι στην περίπτωση αυτή δεν θα θεμελιωνόταν η υποκειμενική - υπόσταση του εγκλήματος. Σε σχέση .με τα αποδεικτικά μέσα πρέπει να προκύπτει με βεβαιότητα ότι έχουν ληφθεί υπόψη όλα στο σύνολο τους και όχι μόνο ορισμένα από αυτά, κατ’ επιλογή, όπως επιβάλλεται από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 177 παρ. 1 και 178 του ΚΠΔ. Για τη βεβαιότητα δε αυτή αρκεί να μνημονεύονται όλα, έστω κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα κτλ), χωρίς ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους και μνεία του τι προέκυψε από το καθένα από αυτά, ενώ το γεγονός ότι εξαίρονται ορισμένα αποδεικτικά μέσα, δεν υποδηλώνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη τα άλλα. Δεν αποτελούν όμως λόγους αναίρεσης, η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολόγησης κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Εξάλλου κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε του ΚΠΔ, λόγο αναίρεσης αποτελεί και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Εσφαλμένη ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διάταξης υπάρχει όταν το δικαστήριο αποδίδει στο νόμο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη είναι η εφαρμογή της όταν η απόφαση δεν υπάγει σωστά τα πραγματικά περιστατικά, που δέχθηκε ότι προέκυψαν, στη διάταξη που εφαρμόστηκε, αλλά και όταν η διάταξη αυτή παραβιάστηκε εκ πλαγίου, για το λόγο ότι έχουν εμφιλοχωρήσει στο πόρισμα της απόφασης, που περιλαμβάνεται στο σκεπτικό ή στο συνδυασμό του διατακτικού προς το σκεπτικό του και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος από τον Άρειο Πάγο της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε δεν έχει η απόφαση νόμιμη βάση. Στα υπαλλακτικώς μικτά εγκλήματα, η παραδοχή περισσοτέρων υπαλλακτικών τρόπων τέλεσης, συνιστά εκ πλαγίου παράβαση της ουσιαστικής ποινικής διάταξης, διότι δημιουργείται ασάφεια κα αντίφαση που καθιστά αδύνατο τον αναιρετικό έλεγχο, στερεί δε την απόφαση νόμιμης βάσης και έτσι επέρχεται η εκ πλαγίου παράβαση της ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Όμως δεν δημιουργείται τέτοια ασάφεια από παραδοχή και των δύο τρόπων, συνισταμένων σε θετική ενέργεια τρόπων τέλεσης (παράσταση ψευδών γεγονότων και απόκρυψη των αληθινών όπως επί απάτης) εφόσον στην απόφαση εξειδικεύεται ο ένας από αυτούς και η αναφορά του άλλου δεν διαφοροποιεί τον τρόπο τέλεσης της πράξης, αλλά απλώς προσδιορίζει (εξειδικεύει) το δόλο του δράστη. Κατά συνέπεια, δεν δημιουργείται ασάφεια και αντίφαση όταν αναφέρονται περισσότεροι από ένας τρόποι, εφόσον στο σκεπτικό ή στο διατακτικό εξειδικεύεται ο ένας τρόπος και η απλή αναφορά που έγινε διηγηματικώς του άλλου τρόπου για να τονιστεί το αποτέλεσμα της δόλιας ενέργειας του κατηγορουμένου ή έστω εκ παραδρομής, δεν διαφοροποιεί τον τρόπο τέλεσης της πράξης, αλλά προσδιορίζει το δόλο του δράστη (ΑΠ 54/2013).
Στην προκειμένη περίπτωση το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου που δίκασε κατ’ έφεση με την προσβαλλόμενη υπ’ αριθμ. 315/3.3.2017 απόφασή του, κήρυξε τον αναιρεσείοντα ένοχο για την αξιόποινη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης κατ’ εξακολούθηση, (άρθρα 26 παρ. 1 εδάφ. α’ , 27 παρ. 1, 51, 53, 79, 98, 363, 362 ΠΚ). Και τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης δέκα τριών (13) μηνών, την εκτέλεση της οποίας ανέστειλε επί τριετία. Για να καταλήξει στην κρίση του αυτή το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, ότι από τα αποδεικτικά μέσα που αναφέρει κατ’ είδος αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Ο κατηγορούμενος, ..., αλλά και σε άλλες, περιοχές της Ελλάδας, το χρονικό διάστημα από 24-12-2010 έως και 09-02-2011 και ειδικότερα στους παρακάτω αναφερόμενους χρόνους με περισσότερες από μία πράξεις που αποτελούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος ισχυρίσθηκε για κάποιον άλλον, ενώπιον τρίτων, γεγονός που μπορούσε να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του, το οποίο (γεγονός) ήταν ψευδές και ο κατηγορούμενος ήταν γνώστης της αναλήθειας του. Συγκεκριμένα, κατά τους άνω τόπους και στους παρακάτω αναφερόμενους χρόνους, δια μέσου διαδικτύου και ειδικότερα δια μέσου της ιστοσελίδας με την επωνυμία "...", ιδιοκτησίας του, μερίμνησε να καταχωρηθούν στον προαναφερθέντα χώρο δημοσιεύματα, το περιεχόμενο των οποίων έλαβε γνώση αόριστος αριθμός προσώπων που επισκέφθηκε την ιστοσελίδα, ισχυριζόμενος τα εξής συκοφαντικά για τον εγκαλούντα, Γ. Σ. τού Ο., κάτοικο ....
1) Στις 24-12-2010 ανάρτησε δημοσίευμα υπό τον τίτλο "... ΚΡΥΟ", στο οποίο εμφανίζει τον εγκαλούντα ως δήθεν διαπλεκόμενο με δημοσιογράφους ισχυριζόμενος ψευδώς μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: "... Μ.Μ.Ε. ΚΑΙ ... …, ΕΠΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ. Σ.. ΠΟΙΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΙΖΕ, ΜΕ ΠΟΣΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ;.... ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΑΜΟΓΙΟ ΛΟΙΠΟΝ, ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΠΟΔΙ, ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ TOY …..., ΟΤΙ ΚΑΤΕΙΧΕ ΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΦΑΓΕ ΩΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ .., ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΓΑΜΗΝΗ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ, ΜΕΧΡΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΣΚΕΠΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ... ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΣΤΡΩΣΕΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΠΗΒΟΛΟ ΣΧΕΔΙΟ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΡΟΛΟ ΕΙΧΑΝ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΣΤΕΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ... Τα πάντα είναι επικοινωνία και αυτό το αρχιλαμόγιο που ακούσει στο όνομά Γ. Σ. το γνώριζε πάρα πολύ καλά. Αυτός ήταν και ο λόγος που φρόντισε, όταν τον έκαναν ΠΡΟΕΔΡΟ του ... …, να φτιάξει έναν ολόκληρο ιδιωτικό στρατό ανθρώπων που θα επιμελούνταν και θα επικοινωνούσαν στον κόσμο το πλέον ιδανικό προφίλ ενός ουσιαστικού λαμόγιου, ώστε στη συνέχεια να κάνει πράξη τις μωροφιλοδοξίες του. ΑΥΤΟΣ Ο ΑΡΧΙΤΕΜΠΕΛΗΣ, ΛΟΙΠΟΝ Ο ΚΑΠΗΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ..., ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΗΦΗΝΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΓΛΥΦΤΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ, ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΙ.. ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΟΥ ΕΙΣΕΠΡΑΤΤΕ ΤΟ ... ΣΕ -ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΕΓΚΑΘΕΤΟΥΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΑΚΛΟΝΗΤΑ ΚΟΝΕ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΓΑΛΑΖΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ) - ΕΚΔΟΤΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ (ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΝ ΤΑ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΑΡΘΡΑ, ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΣΚΑΤΟΦΑΤΣΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΘΥΡΑΜΒΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ "... ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ...") - ΕΚΔΟΤΕΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ (ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΩΣ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΕΡΓΑΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΖΗΛΕΥΤΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΥΦΟΣ) - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ, ΤΑ ΑΝΔΡΑΓΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ... ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΛΕΓΕ, ΛΕΓΕ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕ, ΓΡΑΦΕ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΤΗΣ ΠΛΥΣΕΩΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ, ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΕΝΟΣ ΙΔΑΝΙΚΟΥ ΣΩΤΗΡΑ). ΕΝΑ ΑΡΧΙΛΑΜΟΓΙΟ, ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΗΤΑΝ, ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ΣΩΤΗΡΑΣ, ΑΦΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΘΕΣΕΙΣ, ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ .... ΠΛΗΡΩΝΕ ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΟ ... ΕΝΑ ΤΣΟΥΡΜΟ ΑΛΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ … ΛΑΟ, ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΔΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑ".
2) Στις 27-12-2010 ανάρτησε δημοσίευμα υπό τον τίτλο "...", στο οποίο εμφανίζει τον εγκαλούντα να έχει συνάψει επαναληπτικά ασύμφορες συμβάσεις με δημοσιογράφους για το Επιμελητήριο, ισχυριζόμενος ψευδώς μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: "480 ΕΥΡΩ + Φ.ΠΑ. ΕΠΑΙΡΝΕ ΚΑΙ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΟΥ ... ΕΜΠΟΡΟΥ,.... ΜΕ ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ... Γ. Σ. !!.... όσων τα έπαιρναν από το ΑΡΧΙΛΑΜΟΓΙΟ του ... Γ. Σ....".
3) Στις 28-12-2010 ανάρτησε δημοσίευμα υπό τον τίτλο "... ΤΟ ΒΡΑΔΥ" στο οποίο εμφανίζει πάλι τον εγκαλούντα να έχει συνάψει επαναληπτικά ασύμφορες συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης αυτοκινήτων και παροχής δημοσιογραφικών υπηρεσιών, ζημιώνοντας με τον τρόπο αυτό το Επιμελητήριο, ισχυριζόμενος ψευδώς μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: " ...ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, ΠΟΥ ΕΝΩ ΚΟΣΤΙΖΕ ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΙΟ 27.000 ΕΥΡΩ ΚΑΙ Ο Σ., ΕΛΕΩ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΙΚΟΥ ΠΛΑΦΟΝ, ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕ ΑΝΤΙ ΓΙΑ 8.400 ΕΥΡΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ, 15.000 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕ ΓΙΑ 3 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ... ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ 40.000 ΕΥΡΩ!!....ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΠΟΥ ΚΟΣΤΙΖΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ 27.000 ΕΥΡΩ, ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ 40.000 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ; ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟΜΙΣΘΩΜΑ ΚΑΙ ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ 40.000 ΕΥΡΩ, ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ!!! ΔΗΛΑΔΗ, ΜΕΛΗ ΤΟΥ ..., ΠΛΗΡΩΣΑΤΕ 40.000 ΕΥΡΩ ΠΑ ΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, ΠΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ Χ0ΝΤΡΟΚΩΛΑΡΑ ΤΟΥ Ο Σ. ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ...!! ΑΥΤΟΣ ΗΣΟΥΝ ΡΕ ΑΛΗΤΗ Γ. Σ.!!..,.", ενώ στη συνέχεια κατονομάζει δημοσιογράφους που εισέπρατταν από το ... "ΕΠΙ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΛΑΜΟΓΙΟΥ Γ. Σ." διάφορα ποσά μηνιαίως και συνεχίζει ισχυριζόμενος ψευδώς: "ΑΥΤΗ Η ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑΡΑ, ΠΡΙΝ 3 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΣΤΙΖΕ 27.000 ΕΥΡΩ!! ΚΑΙ Ο ΤΟΤΕ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ..., ΕΠΕΙΔΗ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΒΟΛΕΥΕΙ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΚΩΛΑΡΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ..., ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ..., ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΑΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΚΑΤΟΥΡΗΜΑ!! ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟΜΙΣΘΩΣΕΙ, ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ ΜΕΣΩ … ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟΜΙΣΘΩΣΕ ΠΡΟΣ 700 ΕΥΡΩ ΤΟ ΜΗΝΑ ΔΗΛΑΔΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ 8.400 ΕΥΡΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ, ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ Ο Σ., ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΧΙΛΑΜΟΓΙΟ ΠΛΗΡΩΝΕ 15.000 ΕΥΡΩ TO ΧΡΟΝΟ... ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΙΚΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΤΙΑΣ, ΜΑΛΑΚΑ ΕΜΠΟΡΕ, ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΓΙΑΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕ ΣΤΟΝ ... ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΟΕΡΧΟΝΤΑΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ. ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΣΤΟΝ ... ΔΟΥΛΕΥΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΟΛΕΨΕ Ο Α. ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΣΕΠΩΝΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΙΣΘΟ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗΝ ΚΩΛΑΡΑ ΤΟΥ!!..".
4) Στις 09-02-2011 ανάρτησε δημοσίευμα υπό τον τίτλο "... ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ" στο οποίο ισχυρίζεται ψευδώς ότι ο εγκαλών παρέθεσε γεύμα σε παλιούς συμμαθητές του χρεώνοντας το ..., ισχυριζόμενος μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: "...Ένα διάστημα πριν τις Δημοτικές εκλογές του προηγούμενου Νοεμβρίου ο υποψήφιος συγκέντρωσε όλους τους παλιούς συμμαθητές του, τους τραπέζωσε σε παραλιακό ρεστοράν, προφανώς για να υφαρπάξει τις ψήφους και ο λογαριασμός φυσικά πληρωμένος από τα κορόιδα μέλη του ...!! ...ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΣΟ ΑΝΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΡΕ ΚΛΕΦΤΑΡΑΔΕΣ! ΓΙΑΤΙ ΜΗΝ ΜΑΣ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΚΛΟΠΗ, ΝΑ ΤΡΑΠΕΖΩΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ...; ΚΑΙ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ ΚΛΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ. ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ.. ".
Όλα τα ανωτέρω που ισχυρίστηκε, τα οποία ως γεγονότα είναι ψευδή και ο κατηγορούμενος γνώριζε την αναλήθειά τους, είχαν ως αποτέλεσμα να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη του εγκαλούντος, Γ. Σ. του Ο., διότι παρέσχε στους χρήστες της προαναφερθείσας διαδικτυακής ιστοσελίδας που έλαβαν γνώση αυτών, ερείσματα προς στήριξη αρνητικών κρίσεων όσον αφορά στην κοινωνική παράστασή του τελευταίου ως τέως πρόεδρος του ... ..., αλλά και του Νοσοκομείου ..., αλλά και ως ατόμου και μέλους της κοινωνίας, οι δε σχετικοί με τα ως άνω ψευδή γεγονότα ισχυρισμοί του κατηγορουμένου, θεμελιώνονταν, σύμφωνα και με την απολογία του, σε προσωπική πεποίθησή ή. αντίληψη του ίδιου, οπότε είναι αυτονόητη η σχετική γνώση του, χωρίς να απαιτείται παράθεση άλλων, σχετικών με τη γνώση αυτή, περιστατικών.
Ειδικότερα, οι ανωτέρω ισχυρισμοί του κατηγορουμένου για τον πολιτικώς ενάγοντα, οι οποίοι έγιναν ενώπιον αορίστου αριθμού τρίτων προσώπων - χρηστών του διαδικτύου, αναρτήθηκαν από τον ίδιο, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης και διαχειριστής της προαναφερθείσας διαδικτυακής ιστοσελίδας (...) με την επωνυμία "...", ιδιοκτησίας του (άλλως σε κάθε περίπτωση, διαδόθηκαν από τον ίδιο, υπό την έννοια της από αυτόν μετάδοσης των ως άνω, από άλλο πρόσωπο τι πρόσωπά γενομένων ανακοινώσεων - αναρτήσεων). Οι ισχυρισμοί αυτοί αφορούσαν τα προαναφερθέντα γεγονότα, δηλαδή συμβάντα του εξωτερικού κόσμου, αναγόμενα στο παρόν αλλά και το παρελθόν, υποπίπτοντα στις αισθήσεις και δυνάμενα να αποδειχθούν, τα οποία όμως αντίκειντο προς την ηθική και ευπρέπεια, γεγονός που είχε ως άμεση συνέπεια να προσβληθεί βάναυσα η τιμή και η υπόληψη του πολιτικώς ενάγοντας ως μέλος μιας οργανωμένης κοινωνίας και να προσβληθεί η ηθική του αξία και ακεραιότητα. Τα δε ανωτέρω γεγονότα αναφορικά με το πρόσωπο τού πολιτικώς ενάγοντος, συνοδεύονταν από τις προαναφερθείσες αρνητικές αξιολογικές κρίσεις και απαξιωτικούς και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς του κατηγορουμένου. Ο δε αυτοτελής ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι ο άδικος χαρακτήρας της προσβολής, ως προς τις εξυβριστικές ή δυσφημιστικές εκφράσεις που περιέχει, αίρεται κατ’ άρθρο 367 § 1 περ. α’ - δ’ ΠΚ, καθόσον αυτός, ως …, είχε δικαιολογημένο ενδιαφέρον να στηλιτεύσει τα επίδικα γεγονότα που αφορούσαν τον πολιτικώς ενάγοντα, υπό την ιδιότητα του τελευταίου ως δημοσίου προσώπου ασχολούμενου με τα κοινά, αποκλείεται και συνεπώς παραμένει η ποινική ευθύνη του κατηγορουμένου, καθόσον εν προκειμένω, οι επίμαχες κρίσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης των άρθρων 363- 3.62 ΠΚ που προαναφέρθηκαν (ΑΠ 308/2016, 343/2016, 128/2016 ΝΟΜΟΣ).
Επομένως πρέπει ο κατηγορούμενος να κηρυχθεί ένοχος για την ανωτέρω πράξη για την οποία εν προκειμένω κατηγορείται και η οποία στοιχειοθετείται πλήρως τόσο κατά την αντικειμενική, όσο και κατά την υποκειμενική της υπόσταση, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό, απορριπτομένων ως αβάσιμων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών του". Ακολούθως το Δικαστήριο κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο - αναιρεσείοντα του ότι: "..., αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, το χρονικό διάστημα από 24-12-2010 έως και 09-02-2011 και ειδικότερα στους παρακάτω αναφερόμενους χρόνους, με περισσότερες από μία πράξεις που αποτελούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, ισχυρίσθηκε για κάποιον άλλον, ενώπιον τρίτων, γεγονός που μπορούσε να βλάψει την τιμή και την υπόληψη τού, το οποίο (γεγονός) ήταν ψευδές και Ο κατηγορούμενος ήταν γνώστης της αναλήθειας του. Συγκεκριμένα Κατά τούς άνω τόπους και στους παρακάτω αναφερόμενους χρόνους, διά μέσου διαδικτύου και ειδικότερα διά μέσου της ιστοσελίδας με την επωνυμία "...", ιδιοκτησίας του, μερίμνησε να καταχωρηθούν στον προαναφερθέντα χώρο δημοσιεύματα, το περιεχόμενο των Οποίων έλαβε γνώση αόριστος αριθμός προσώπων που επισκέφθηκε την ιστοσελίδα, ισχυριζόμενος τα εξής συκοφαντικά για τον εγκαλούντα, Γ. Σ. του Ο., κάτοικο ....
1)
Στις 24-12-2010 ανάρτησε δημοσίευμα υπό τον τίτλο "... ΚΡΥΟ", στο οποίο εμφανίζει τον εγκαλούντα ως δήθεν διαπλεκόμενο με δημοσιογράφους ισχυριζόμενος ψευδώς μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: "ΤΟ ... ... ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΜΕΤΑΞΥ Μ.Μ.Ε. ΚΑΙ ..., ΕΠΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ. Σ.. ΠΟΙΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΙΖΕ, ΜΕ ΠΟΣΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ;
ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΑΜΟΓΙΟ ΛΟΙΠΟΝ, ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΠΟΔΙ, ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ TOY ... ..., ΟΤΙ ΚΑΤΕΙΧΕ ΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΦΑΓΕ ΩΣ ..., ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΓΑΜΗΝΗ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ, ΜΕΧΡΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΣΚΕΠΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ... ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΣΤΡΩΣΕΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΠΗΒΟΛΟ ΣΧΕΔΙΟ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΡΟΛΟ ΕΙΧΑΝ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΣΤΕΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ... Τα πάντα είναι επικοινωνία και αυτό το αρχιλαμόγιο που ακούσει στο όνομα Γ. Σ. το γνώριζε πάρα πολύ καλά. Αυτός ήταν και ο λόγος που φρόντισε, όταν τον έκαναν ΠΡΟΕΔΡΟ του ..., να φτιάξει έναν ολόκληρο ιδιωτικό στρατό ανθρώπων που θα επιμελούνταν και θα επικοινωνούσαν στον κόσμο το πλέον ιδανικό προφίλ ενός ουσιαστικού λαμόγιου, ώστε στη συνέχεια να κάνει πράξη τις μωροφιλοδοξίες του. ΑΥΤΟΣ Ο ΑΡΧΙΤΕΜΠΕΛΗΣ, ΛΟΙΠΟΝ Ο ΚΑΠΗΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ..., ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΗΦΗΝΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΓΛΥΦΤΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ, ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΙ... ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΟΥ ΕΙΣΕΠΡΑΤΤΕ ΤΟ ... ΣΕ -ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΕΓΚΑΘΕΤΟΥΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΑΚΛΩΝΗΤΑ ΚΟΝΕ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΗΨΗΣ ΤΩΝ … ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ) - ΕΚΔΟΤΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ (ΠΑ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΝ ΤΑ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΑΡΘΡΑ, ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΣΚΑΤΟΦΑΤΣΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΘΥΡΑΜΒΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΑ ΤΟΝ "... ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ...") - ΕΚΔΟΤΕΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ (ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΩΣ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΕΡΓΑΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΖΗΛΕΥΤΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΥΦΟΣ) - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ, ΤΑ ΑΝΔΡΑΓΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ... ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΛΕΓΕ, ΛΕΓΕ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕ, ΓΡΑΦΕ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΤΗΣ ΠΛΥΣΕΩΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ, ΤΗΝ ΕΚΟΝΑ ΕΝΟΣ ΙΔΑΝΙΚΟΥ ΣΩΤΗΡΑ). ΕΝΑ ΑΡΧΙΛΑΜΟΠΟ, ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΙΔΑΝΚΟΣ ΗΤΑΝ, ΟΥΤΕ ..., ΑΦΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΘΕΣΕΙΣ, ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ .... ΠΛΗΡΩΝΕ ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΟ ... ΕΝΑ ΤΣΟΥΡΜΟ ΑΛΗΤΕΣ ΠΑ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ..., ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΔΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑ...".
2) Στις 27-12-2010 ανάρτησε δημοσίευμα υπό τον τίτλο "ΚΑΙ Ο Π. Α. ΤΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ...", στο οποίο εμφανίζει τον εγκαλούντα να έχει συνάψει επαναληπτικά ασύμφορες συμβάσεις με δημοσιογράφους για το Επιμελητήριο, ισχυριζόμενος ψευδώς μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: "480 ΕΥΡΩ + Φ.Π.Α ΕΠΑΙΡΝΕ ΚΑΙ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΟΥ ... ΕΜΠΟΡΟΥ,... ΜΕ ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ... Γ. Σ. !!.... όσων τα έπαιρναν από το ΑΡΧΙΛΑΜΟΓΙΟ του ... Ι. Σ...".
3)
Στις 28-12-2010 ανάρτησε δημοσίευμα υπό τον τίτλο "... ΤΟ ΒΡΑΔΥ" στο οποίο εμφανίζει πάλι τον εγκαλούντα να έχει συνάψει επαναληπτικά ασύμφορες συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης αυτοκινήτων και παροχής δημοσιογραφικών υπηρεσιών, ζημιώνοντας με τον τρόπο αυτό τό Επιμελητήριο, ισχυριζόμενος ψευδώς μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: "....ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, ΠΟΥ ΕΝΩ ΚΟΣΤΙΖΕ ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΙΟ 27.000 ΕΥΡΩ ΚΑΙ Ο Σ…, ΕΛΕΩ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΙΚΟΥ ΠΛΑΦΟΝ, ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕ ΑΝΤΙ ΓΙΑ 8.400 ΕΥΡΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ, 15.000 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕ ΓΙΑ 3 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΞΕΚΟΥΜΠΗΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ... ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ 40.000 ΕΥΡΩ!!....ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΠΟΥ ΚΟΣΤΙΖΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ 27.000 ΕΥΡΩ, ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ 40.000 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ; ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟΜΙΣΘΩΜΑ ΚΑΙ ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ 40.000 ΕΥΡΩ, ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ!!! ΔΗΛΑΔΗ, ΜΕΛΗ ΤΟΥ ..., ΠΛΗΡΩΣΑΤΕ 40.000 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΧΟΝΤΡΟΚΩΛΑΡΑ ΤΟΥ Ο Σ… ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ...!! ΑΥΤΟΣ ΗΣΟΥΝ ΡΕ ΑΛΗΤΗ Γ. Σ.!!...", ενώ στη συνέχεια κατονομάζει δημοσιογράφους που εισέπρατταν από το ... "ΕΠΙ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΛΑΜΟΠΟΥ Γ. Σ." διάφορα ποσά μηνιαίος και συνεχίζει ισχυριζόμενος ψευδώς: "ΑΥΤΗ Η ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑΔΑ ΠΡΙΝ 3 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΣΤΙΖΕ 27.000 ΕΥΡΩ!! ΚΑΙ Ο ΤΟΤΕ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ..., ΕΠΕΙΔΗ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΒΟΛΕΥΕΙ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΚΩΛΑΡΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ..., ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ..., ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΚΑΤΟΥΡΗΜΑ!! ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟΜΙΣΘΩΣΕΙ, ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ ΜΕΣΩ LEASING ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟΜΙΣΘΩΣΕ ΠΡΟΣ 700 ΕΥΡΩ ΤΟ ΜΗΝΑ!! ΔΗΛΑΔΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ 8.400 ΕΥΡΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ, ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ Ο Σ…, ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΧΙΛΑΜΟΓΙΟ ΠΛΗΡΩΝΕ 15.000 ΕΥΡΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΙΚΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΤΙΑΣ, ΜΑΛΑΚΑ ΕΜΠΟΡΕ, ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΓΙΑΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕ ΣΤΟΝ ... ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΟΕΡΧΟΝΤΑΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΣΤΟΝ ... ΔΟΥΛΕΥΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΟΛΕΨΕ Ο Α. ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΣΕΠΩΝΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΙΣΘΟ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗΝ ΚΩΛΑΡΑ ΤΟΥ!! 4)
Στις 09-02-2011 ανάρτησε δημοσίευμα υπό τον τίτλο "... ΚΑΙ ΣΕ. ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ" στο οποίο ισχυρίζεται ψευδώς ότι ο εγκαλών παρέθεσε γεύμα σε παλιούς συμμαθητές του χρεώνοντας το ..., ισχυριζόμενος μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: "..;Ένα διάστημά πριν τις Δημοτικές εκλογές του προηγούμενου Νοεμβρίου ο υποψήφιος συγκέντρωσε όλους τους παλιούς συμμαθητές του, τους τραπέζωσε σε παραλιακό ρεστοράν, προφανώς για να υφαρπάξει τις ψήφους και ο λογαριασμός φυσικά πληρωμένος από τα Κορόιδα μέλη του ...!! ...ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΣΟ ΑΝΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΡΕ ΚΛΕΦΤΑΡΑΔΕΣ! ΓΙΑΤΙ ΜΗΝ ΜΑΣ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΚΛΟΠΗ, ΝΑ ΤΡΑΠΕΖΩΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ...; ΚΑΙ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ ΚΛΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ. ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ...".
Όλα τα ανωτέρω που ισχυρίστηκε, τα οποία ως γεγονότα είναι ψευδή και ο κατηγορούμενος γνώριζε την αναλήθειά τους, είχαν ως αποτέλεσμα να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη του εγκαλούντος Γ. Σ. του Ο., διότι παρέσχε στους ανωτέρω τρίτους (δηλαδή τους χρήστες του ανωτέρω δικτυακού ιστού) που έλαβαν γνώση αυτών, ερείσματα προς στήριξη αρνητικών κρίσεων όσον αφορά την κοινωνική του παράσταση ως τέως Πρόεδρος του ... ... αλλά και του ... και νυν Δημοτικού συμβούλου στο Δήμο αλλά και ως ατόμου και μέλους της κοινωνίας". Με αυτά που δέχθηκε το Δικαστήριο, σε συνδυασμό σκεπτικού και διατακτικού που αλληλοσυμπληρώνονται, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ’ αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης για το οποίο καταδικάστηκε ο αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισμούς με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους, στις ουσιαστικής ποινικές διατάξεις, των άρθρων 363-362 του ΠΚ, τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε, χωρίς να τις παραβιάσει ούτε ευθέως, ούτε εκ πλαγίου με την παραδοχή ασαφών, ελλιπών ή αντιφατικών αιτιολογιών και έτσι η απόφασή δεν στερείται νόμιμης βάσης. Ειδικότερα και όσον αφορά τις αντίθετες αιτιάσεις του αναιρεσείοντος: α) Πλήρως αιτιολογείται ο άμεσος δόλος του αναιρεσείοντος, με την παράθεση ότι οι σχετικοί με τα ως άνω ψευδή, γεγονότα ισχυρισμοί του κατηγορουμένου θεμελιώνονταν, σύμφωνα και με την απολογία του, σε προσωπική πεποίθηση ή αντίληψη του ιδίου, οπότε είναι αυτονόητη η σχετική γνώση του. β) Ναι μεν στο σκεπτικό η προσβαλλόμενη απόφαση αναφέρει ότι .... όλα τα ανωτέρω που ισχυρίσθηκε, τα οποία ως γεγονότα είναι ψευδή και ο κατηγορούμενος γνώριζε την αναλήθειά τους... οι δε σχετικοί με τα ως άνω ψευδή γεγονότα ισχυρισμοί του κατηγορουμένου θεμελιώνονταν... Ειδικότερα οι ανωτέρω ισχυρισμοί του κατηγορουμένου.... αναρτήθηκαν από τον ίδιο, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης και διαχειριστής της προαναφερθείσας διαδικτυακής ιστοσελίδας (...) με την επωνυμία "...", ιδιοκτησίας του (άλλως, σε κάθε περίπτωση διαδόθηκαν από τον ίδιο, υπό την έννοια της από αυτόν μετάδοσης των ως άνω από άλλο πρόσωπο ή πρόσωπα γενομένων ανακοινώσεων-αναρτήσεων) όμως στο διατακτικό της προσβαλλόμενης απόφασης εξειδικεύεται πλέον ο τρόπος τέλεσης του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης, με την παραδοχή ότι ο κατηγορούμενος τέλεσέ τo ανωτέρω έγκλημα με τους αναφερόμενους αναλυτικά "ισχυρισμούς" ενώπιον τρίτων γεγονότων πού ήταν ψευδή και αυτός γνώριζε ότι αυτά ήταν ψευδή. Έτσι δεν δημιουργήθηκε ασάφεια και αντίφαση, ούτε εκ πλαγίου παράβαση της ουσιαστικής ποινικής διάταξης (άρθρα 363-362 του ΠΚ), εφόσον στο σκεπτικό και στο διατακτικό εξειδικεύεται ο ένας τρόπος τέλεσης, αυτός του "ισχυρισμού" και η απλή αναφορά που έγινε διηγηματικώς του άλλου τρόπου (διάδοση) στο σκεπτικό, ή έστω εκ παραδρομής, δεν διαφοροποιεί τον τρόπο τέλεσης της πράξεως, αλλά προσδιορίζει τον δόλο του δράστη. Η αιτίαση του κατηγορουμένου ότι, αν και γίνεται αναφορά των κατ’ είδος αποδεικτικών μέσων, από το σκεπτικό και το διατακτικό της προσβαλλόμενης απόφασης δεν προκύπτει με βεβαιότητα ότι το δικαστήριο, για το σχηματισμό της δικανικής πεποιθήσεως, συνεκτίμησε όλα τα αποδεικτικά μέσα και ιδίως αυτά της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρα υπερασπίσεως, των αναγνωσθέντων εγγράφων σε συνδυασμό με την απολογία του, ενόψει του ότι η χωρίς όρκο κατάθεση του πολιτικώς ενάγοντος βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τα αποδεικτικά μέσα που προαναφέρθηκαν, με την επίφαση της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας πλήττει απαραδέκτως την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Επομένως, οι σχετικοί από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ και Ε του ΚΠΔ τέταρτος και πέμπτος λόγοι αναίρεσης περί έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης και περί εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής της ουσιαστικής ποινικής διάταξης του άρθρου 363 του ΠΚ είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι. Σύμφωνα με το άρθρο 502 παρ. 1 εδάφιο τελευταίο του ΚΠΔ το δικαστήριο στην κατ’ έφεση δίκη μπορεί, ύστερα από αίτηση του Εισαγγελέα ή κάποιου από τους διαδίκους ή και αυτεπαγγέλτως, εκτός από τους μάρτυρες που κλητεύθηκαν, να εξετάσει και άλλους μάρτυρες, αν είναι παρόντες στο ακροατήριο, και αν ακόμη τα ονόματα τους δεν γνωστοποιήθηκαν. Η παράλειψη της εξέτασης μάρτυρα υπεράσπισης από τον διευθύνοντα τη συζήτηση, δεν συνιστά, απόλυτη ακυρότητα κατά το άρθρο 171 παρ. 1 δ του Κ.Π.Δ., ιδρύοντα λόγο αναίρεσης εκ του άρθρου 510 παρ. ΙΑ’ ΚΠΔ, αλλά παρέχει στον κατηγορούμενο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 335 παρ. 2 του ίδιου κώδικα, δικαίωμα προσφυγής στο δικαστήριο, σε περίπτωση δε άρνησης απόφασης ή απόρριψης σχετικού αιτήματος, τότε υφίσταται έλλειψη ακρόασης και δημιουργείται λόγος αναίρεσης από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Β του Κ.Π.Δ. σε συνδυασμό με το άρθρο 170 παρ. 2 Κ.Π.Δ (ΑΠ 1069/2014). Στην προκείμενη περίπτωση από τα πρακτικά της δίκης, τα οποία παραδεκτώς επισκοπούνται για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου και τα οποία δεν προσβάλλονται ως πλαστά, προκύπτει ότι η συνήγορος του κατηγορουμένου και ο ίδιος ο κατηγορούμενος, στην αρχή της διαδικασίας και δη κατά τη εκφώνηση των ονομάτων των μαρτύρων που είχαν κληθεί, σε ερώτηση της Προέδρου εάν έχουν κλητεύσει μάρτυρες υπεράσπισης, απάντησαν ότι κάλεσαν δύο μάρτυρες υπεράσπισης (χωρίς να αναφέρουν τα στοιχεία ταυτότητας αυτών) και ότι εμμένουν στην εξέταση της μίας εξ αυτών, ήτοι της Ε. Δ., η οποία και εξετάσθηκε, παραιτούμενοι της εξέτασης του ετέρου μάρτυρα. Από τα ίδια πρακτικά δεν προκύπτει ότι η Πρόεδρος του δικαστηρίου αρνήθηκε την εξέταση και των δύο προταθέντων μαρτύρων υπεράσπισης, ζητώντας τον περιορισμό τους σε έναν, οπότε και ο κατηγορούμενος επέλεξε την ως άνω μάρτυρα Σε κάθε περίπτωση από τα πρακτικά της δίκης δεν προκύπτει ότι ό αναιρεσείων προσέφυγε στο δικαστήριο, όταν η Πρόεδρος εξέτασε μόνο τον ένα από τους δύο μάρτυρες υπεράσπισης, ούτε ισχυρίζεται κάτι τέτοιο με την αναίρεσή του, ότι δηλαδή προσέφυγε στο δικαστήριο και τούτο αρνήθηκε να αποφανθεί ή απέρριψε την προσφυγή του. Επομένως, ο πρώτος λόγος αναιρέσεως ότι προκλήθηκε απόλυτη ακυρότητα, γιατί παραβιάσθηκε το υπερασπιστικό του δικαίωμα (άρθρο 171 παρ. 1 δ τού Κ.Π.Δ.) να εξετάσει και τους δύο μάρτυρες υπεράσπισης, ενόψει του ότι δεν χώρησε νόμιμη παραίτησή εκ μέρους του ως προς τον δεύτερο προταθέντα από τον ίδιο μάρτυρα υπερασπίσεως, είναι αβάσιμος και απορριπτέος.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 329, 331, 333, 358, 364 παρ. 2 και 369 του ΚΠΔ, προκύπτει ότι η λήψη υπόψη και η συνεκτίμηση από το δικαστήριο της ουσίας, ως αποδεικτικού στοιχείου, εγγράφου που δεν αναγνώσθηκε κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, συνιστά απόλυτη ακυρότητα και ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. Ι στοιχ Α’ ΚΠΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 171 παρ. 1 περίπτωση δ’ του ίδιου Κώδικα, λόγο αναίρεσης, διότι έτσι, παραβιάζεται η άσκηση του κατά το άρθρο 358 του ίδιου Κώδικα, δικαιώματος του κατηγορουμένου, να προβαίνει σε δηλώσεις, παρατηρήσεις και εξηγήσεις σχετικά με το αποδεικτικό μέσο, επάγεται δε και παραβίαση των περί προφορικότητας της συζήτησης στο ακροατήριο και κατ’ αντιμωλία διεξαγωγής της δίκης αρχών, οι οποίες περιλαμβάνονται στην έννοια της δημοσιότητας της διαδικασίας από την οποία δημιουργείται ο κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Γ’ ΚΠΔ λόγος αναίρεσης. Στα πρακτικά της δημόσιας συζήτησης, που συντάσσονται, δεν είναι απαραίτητο να αναφέρεται σε ποιό αποδεικτικό θέμα αφορά το έγγραφο, ούτε να καταχωρίζεται το περιεχόμενό του εγγράφου που αναγνώσθηκε. Αρκεί να αναφέρονται στα πρακτικά, τα στοιχεία που προσδιορίζουν την ταυτότητά του, σε τρόπο που μπορεί να διαγνωσθεί ότι αναγνώσθηκε όλο το περιεχόμενο του και ο κατηγορούμενος, γνωρίζοντας πλήρως την ταυτότητά του. να έχει κάθε ευχέρεια να ασκήσει τα από το άρθρο 358 ΚΠΔ πιο πάνω δικαιώματά του, δεδομένου μάλιστα ότι, εφόσον συντελείται η ανάγνωση των έγγραφων αυτών, παρέχεται η δυνατότητα στον κατηγορούμενο να προβεί σε δηλώσεις και εξηγήσεις, που είναι σχετικές με το περιεχόμενό του, αφού η δυνατότητα αυτή λογικώς δεν εξαρτάται μόνο από. τον τρόπο με τον οποίο αναφέρονται στα πρακτικά τα αναγνωσθέντα έγγραφα.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της προσβαλλομένης απόφασης το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου που την εξέδωσε, στήριξε την περί ενοχής του αναιρεσείοντος κρίση του, εκτός από άλλες αποδείξεις και στα έγγραφα, τα οποία αναγνώστη καν στο ακροατήριο και αναφέρονται στα πρακτικά. Από τα πρακτικά της δίκης προκύπτει ότι στο ακροατήριο αναγνώστηκαν η απ’ αριθμ. 4342/2015 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, η υπ’ αρ. 196/2014 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Λάρισας, που προσκόμισε ο συνήγορος του πολιτικώς ενάγοντος, έγγραφο της Τράπεζας Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ με τα άρθρα 47-48 ΑΝ 1092/1938, έγγραφο της Τράπεζας Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, η υπ’ αρ. 4980/2009 ΠΠΡ ΠΕΙΡ απόφαση και εκτύπωση άρθρου από τα Ποινικά Χρονικά με τίτλο "Η επεξεργασία των εξωτερικών τηλεπικοινωνιακών δεδομένων θέσης και κίνησης ως ανακριτική πράξη έρευνας κατά το Ν. 3917/2011" (ΞΒ/2012) που προσκόμισε η συνήγορος του κατηγορουμένου. Από τα πρακτικά καθώς και το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, προκύπτει ότι άλλο έγγραφο, όπως βούλευμα του Εφετείου Λάρισας, δεν αναγνώσθηκε, ούτε λήφθηκε υπόψη από το δικαστήριο για την καταδικαστική του κρίση. Αόριστη μνεία βουλεύματος του Εφετείου Λάρισας γίνεται από τον πολιτικώς ενάγοντα στην κατάθεσή του, με την αναφορά "Ανέφερε πολλά ο κατηγορούμενος, που έχουν κριθεί και έχει βγεί απαλλακτικό βούλευμα. Με το βούλευμα του Εφετείου Λάρισας έκλεισαν όλα πριν από λίγες ημέρες" και στην απολογία του κατηγορουμένου με την αναφορά " Δεν ξέρω αν έχει καταδικασθεί, πάντως το βούλευμα έκρινε με τον τρόπο που έγινε η έρευνα... 0 Σ. δεν ανακρούει, κρύβεται πίσω από ένα βούλευμα". Ο αναιρεσείων αιτιάται την προσβαλλόμενη απόφαση ότι ο πολιτικώς ενάγων προσκόμισε, μετ’ επικλήσεως, το υπ’ αρ. 17/2017 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Λάρισας, σύμφωνα με το οποίο απαλλάχθηκε των κατηγοριών που τον βάρυναν και ότι αν και το ανωτέρω βούλευμα δεν αναγνώσθηκε στο ακροατήριο, εν τούτοις από την επισκόπηση του σκεπτικού και του διατακτικού της προσβαλλόμενης απόφασης προκύπτει ότι ελήφθη υπόψη για τη διαμόρφωση της δικαστικής κρίσης ως προς το στοιχείο του ψεύδους των γεγονότων και εν τέλει για την ενοχή του σε βάρος των λοιπών αποδεικτικών μέσων, καθόσον το δικαστήριο απηύθυνε σχετικές ερωτήσεις με το προσκομισθέν βούλευμα τόσο στον πολιτικώς ενάγοντα όσο και στον κατηγορούμενο, οι οποίοι ανέφεραν τα προεκτεθέντα, που ελήφθησαν υπόψη για τη διαμόρφωση της δικανικής κρίσης. Οι αιτιάσεις αυτές στερούνται βασιμότητας, καθόσον, όπως αναφέρθηκε, από τα πρακτικά της δίκης, που δεν προσβάλλονται ως πλαστά, προκύπτει ότι βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Λάρισας ούτε προσκομίσθηκε, από τον πολιτικώς ενάγοντα, ούτε αναγνώσθηκε. Από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι το δικαστήριο γνώριζε για την ύπαρξη του βουλεύματος αυτού και εξ ιδίας πρωτοβουλίας απηύθυνε ερωτήσεις στους διαδίκους. Για την ύπαρξη αορίστως ενός βουλεύματος κάνουν, κατά τα προεκτεθέντα αναφορά, ο πολιτικώς ενάγων στην κατάθεσή του και ο κατηγορούμενος στην απολογία, που ως αποδεικτικά μέσα της ακροαματικής διαδικασίας επιβαλλόταν να ληφθούν υπόψη από το δικαστήριο. Επομένως ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ. 1 Α’ ΚΠΔ δεύτερος λόγος αναίρεσης για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας είναι αβάσιμος και απορριπτέος.
Κατά τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 177 Κ.Ποιν.Δ. η οποία προστέθηκε με την παρ. 7 του άρθρου 2 του Ν. 2408/1996 "Αποδεικτικά μέσα που έχουν αποκτηθεί με αξιόποινες πράξεις ή μέσω αυτών δεν λαμβάνονται υπόψη (και όπως ίσχυε κατά το χρόνο τέλεσης των άνω πράξεων) "για την κήρυξη της ενοχής, την επιβολή ποινής ή εκτός εάν πρόκειται για κακουργήματα που απειλούνται με ποινή ισόβιας κάθειρξης και εκδοθεί για το ζήτημα αυτό ειδική και αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου...". Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, κατ’ εξαίρεση της αρχής της ηθικής απόδειξης που καθιερώνει η διάταξη της παρ. 1 του ιδίου άρθρου, θεσπίζεται η απαγόρευση της αξιοποίησης αποδεικτικού μέσου που έχει αποκτηθεί με αξιόποινες πράξεις ή μέσω αυτών και επομένως δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο για την κήρυξη της ενοχής ή την επιβολή ποινής με εξαίρεση την ως άνω αναφερόμενη περίπτωση των κακουργημάτων. Εξάλλου, κατά τα άρθρα 2 παρ. 1, 9 παρ. 1 εδ β’ , 9Α, 19 παρ. 1 και 3 και 25 παρ. 1 εδ. δ’ του Συντάγματος, ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη. Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων όπως ο νόμος ορίζει. Το απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισής ή επικοινωνίας με οποιονδήποτε τρόπο είναι απόλυτα απαραβίαστο. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), η οποία κυρώθηκε με το ΝΔ 53/1974 και έχει υπερνομοθετική ισχύ (άρθρ. 28 παρ. 1 του Συντάγματος), κάθε πρόσωπο δικαιούται στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, της κατοικίας τού και της αλληλογραφίας του... Τέλος κατά τη διάταξη του άρθρο 171 παρ. 1 στοιχ. δ’ ΚΠΔ απόλυτη ακυρότητα προκαλείται αν δεν τηρηθούν οι διατάξεις που καθορίζουν της εμφάνιση, την εκπροσώπηση και Την υπεράσπιση τρυ κατηγορουμένου και των δικαιωμάτων που του παρέχονται στις περιπτώσεις και με τις διατυπώσεις που επιβάλλει ο νόμος. Από τις άνω διατάξεις, προκύπτει ότι με την αναφερόμενη συνταγματική αρχή του απορρήτου της επικοινωνίας προστατεύεται το περιεχόμενο της κάθε μορφής επικοινωνίας ήτοι και εκείνης που γίνεται μέσω σταθερής- κινητής τηλεφωνίας και του διαδικτύου, και αφορά την προσωπική και ιδιωτική ζωή και ως απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο δεν λαμβάνεται υπόψη. Έτσι λοιπόν αν ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο αποδεικτικό μέσο που έχει αποκτηθεί με αξιόποινες πράξεις, δημιουργείται απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο. Δεν αποτελεί όμως απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο η ανακοίνωση εκ μέρους των παρόχων διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, σταθερής-κινητής τηλεφωνίας και διαδικτύου, στα πλαίσια διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης, ανάκρισης ή προανάκρισης, κατόπιν παραγγελίας εισαγγελέα, των στοιχείων εντοπισμού των προσώπων (αριθμός και στοιχεία κατόχου τηλεφωνικής σύνδεσης ή διαδικτυακής διεύθυνσης) που τελούν διάφορα εγκλήματα (εκβίαση, δυσφήμηση κλπ) με κακόβουλες κλήσεις ή μηνύματα ή μέσω τού διαδικτύου, η οποία δεν είναι ανεπίτρεπτη, ούτε αποτελεί δέσμευση ή περιορισμό στην ελεύθερη άσκηση της επικοινωνίας (ΑΠ 1564/2010).
Στην προκειμένη περίπτωση ο αναιρεσείων με τον τρίτο λόγο αναίρεσης προβάλλει την αιτίαση ότι το δικαστήριο υπέπεσε στην πλημμέλεια της απόλυτης ακυρότητας της διαδικασίας στο ακροατήριο, για το λόγο ότι για την κρίση του περί ενοχής του έλαβε υπόψη του και συνεκτίμησε τα υπ’ αρ. .../17-1-2011 και ...-8-2011 έγγραφα του 5ου Τμήματος Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Δ/νσης Ασφαλείας Θεσσαλονίκης, από τα οποία προέκυπταν τα στοιχεία της ταυτότητάς του σε άλλη ποινική δικογραφία και τα οποία αποτελούν παράνομα αποδεικτικά μέσα, καθόσον ελήφθησαν κατά παράβαση του άρθρου 9 Α του Συντ. και χωρίς να τηρηθεί η προβλεπόμενη από το Ν. 2225/1994 διαδικασία. Ειδικότερα στο πρώτο έγγραφο αναφέρεται ότι την 29-11-2010 προσήλθε στην Υπηρεσία ο ..., Ν. Π. και κατήγγειλε τον ιδιοκτήτη και διαχειριστή της ιστοσελίδας (...) ".... ......" για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμηση, ότι κατά τη διάρκεια της προανάκρισης καιν συγκεκριμένα την 6-12-2010 επικοινώνησε τηλεφωνικά με απόκρυψη αριθμού με την υπηρεσία άγνωστο άτομο και τους ανέφερε πως από έρευνά του εντόπισε ότι ο διαχειριστής της προαναφερόμενης ιστοσελίδας, κάτοχος επίσης του λογαριασμού ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (......) την 1-12-2010 και ώρα Ελλάδος 04:07:53 ήταν συνδεδεμένος στο διαδίκτυο μέσω της ..., ότι ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης στον οποίο τέθηκαν υπόψη τα ανωτέρω υπόψη, με την υπ’ αρ. .../7-12-2018 παραγγελία του προς τον ΟΤΕ ζήτησε να γνωστοποιηθούν στην ανωτέρω υπηρεσία τα στοιχεία του προσώπου στο οποίο αυτή είχε αποδοθεί, ότι από την απάντηση του ΟΤΕ προέκυψε πως κάτοχος της παραπάνω IP διεύθυνσης ήταν ο κατηγορούμενος. ‘ Ομως, κατά την αναφερθείσα αρχή του απορρήτου της επικοινωνίας προστατεύεται το περιεχόμενο της επικοινωνίας και όχι η ύπαρξη αυτής και τα εξωτερικά της στοιχεία, η αποκάλυψη των οποίων και εν προκειμένω η ΙΡ διεύθυνση 94.67.29.126 σύνδεσης στο διαδίκτυο και τα στοιχεία ταυτότητας του κατόχου της προς βεβαίωση εγκλήματος που διαπράττεται μέσω του διαδικτύου δεν είναι ανεπίτρεπτη, δεδομένου ότι δεν εμπίπτει στην έννοια των προσωπικών δεδομένων, ούτε καλύπτεται από αυτή και ούτε αποτελεί δέσμευση ή περιορισμό στην ελεύθερη άσκηση της επικοινωνίας.. Εξάλλου, από το περιεχόμενο του υπ’ αρ. .../17-1-2011 εγγράφου του 5ου Τμήματος Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Δ/νσης Ασφαλείας Θεσσαλονίκης προκύπτει, όπως αναφέρθηκε, ότι η απάντηση του ΟΤΕ με τα στοιχεία ταυτότητας του κατηγορουμένου δόθηκε κατόπιν της υπ’ αριθμ. .../7-12-2010 παραγγελίας του εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης στα πλαίσια αυτεπάγγελτης προανάκρισης (άρθρο 243 παρ. 2 ΚΠΔ) που διενεργούσε το εν λόγω Τμήμα για άλλη υπόθεση προς διερεύνηση τελεσθέντος μέσω του διαδικτύου ίδιου εγκλήματος σε βάρος του ..., Ν. Π.. Επομένως το δικαστήριο που έλαβε υπόψη του το παραπάνω έγγραφο για το σχηματισμό της κρίσης του περί ενοχής του αναιρεσείοντος, δεν υπέπεσε στην κατά τα άρθρα 171 παρ. 1 στοιχ. δ’ και 177 παρ. 2 ΚΠΔ πλημμέλεια της απόλυτης ακυρότητας και ως εκ τούτου ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α’ ΚΠΔ τρίτος λόγος αναίρεσης είναι αβάσιμος και απορριπτέος.
Κατόπιν αυτών, μη υπάρχοντος άλλου αναιρετικού λόγου, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 Κ.Ποιν.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την υπ’ αριθμ. πρωτ....4.4.2017 αίτηση αναίρεσης του Α. Κ. του Γ. για αναίρεση της υπ’ αριθμ. 315/3.3.2017 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα εκ διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 22 Μαΐου 2018.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 22 Ιουνίου 2018.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ