Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Απαράδεκτη συζήτηση.
Περίληψη:
Απορρίπτει αίτηση αναίρεσης ως απαράδεκτης, ως μη περιέχουσας τουλάχιστον έναν ορισμένο λόγο αναίρεσης, Κηρύσσει απαράδεκτη συζήτηση δύο αιτήσεων αναίρεσης του ιδίου αναιρεσείοντος μη εμφανισθέντος κατά τη συζήτηση λόγω μη νομότυπης κλητεύσεώς του (αναφέρεται στο αποδεικτικό η κλήτευσή του για συζήτηση άλλων αιτήσεων αναίρεσης) -.
ΑΡΙΘΜΟΣ 976/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Στ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δημήτριο Πατινίδη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπο Παπαηλιού, Νικόλαο Κωνσταντόπουλου, Παναγιώτη Ρουμπή- Εισηγητή και Χριστόφορο Κοσμίδη, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 16 Μαρτίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κονταξή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση των αναιρεσείοντων - κατηγορουμένων: 1) X1 κρατουμένου στο Γενικό Κατάστημα Κράτησης Β'Τύπου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Φραγκίσκο Ραγκούση και 2) X2 κρατουμένου στο Κατάστημα Κράτησης ..., που δεν παραστάθηκε, περί αναιρέσεως της 1822Α, 1827/2009 αποφάσεως Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών.
Με συγκατηγορούμενη την ...
Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και οι αναιρεσείοντες -κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 22 Ιουνίου 2009 αίτησή του πρώτου αναιρεσείοντος και στις από 22 Ιουνίου 2009 και 24 Σεπτεμβρίου 2009 αιτήσεις αναιρέσεως του δεύτερου αναιρεσείοντος, οι οποίες καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1429/09.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του πρώτου αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης του X1 και να απορριφθούν ως ανυποστήρικτες οι δύο αιτήσεις του X2.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Συνεισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου: 1) η από 22-6-2009 αίτηση αναίρεσης του κατηγορουμένου X1 2) η από 22-6-2009 αίτηση αναίρεσης του κατηγορουμένου X2 και 3) η από 28-9-2009 αίτηση αναίρεσης του δευτέρου των ως άνω κατηγορούμενου κατά της υπ' αριθ, 1822Α -1827/2009 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, που άσκησαν τις μεν δύο πρώτες ενώπιον του Διευθυντή του Καταστήματος Κράτησης ..., όπου τότε αμφότεροι κρατούνταν, τη δε τρίτη με δήλωση του δευτέρου αναιρεσείοντος που επιδόθηκε στο Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Πρώτα όμως θα ερευνήσει το παραδεκτό της συζήτησης αυτών, λόγω της μη εμφάνισης κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας του δευτέρου των ως άνω αναιρεσειόντων.
Κατά το άρθρο 513 παρ. 1 εδ. γ του ΚΠΔ, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κλητεύει τον αναιρεσείοντα και τους λοιπούς διαδίκους στο ακροατήριο του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου. Η κλήση αυτή γίνεται με επίδοση σύμφωνα με τα άρθρα 155-161 του ΚΠΔ και μέσα στην προθεσμία του άρθρου 166 του ίδιου Κώδικα. Εξάλλου, κατά το άρθρο 514 εδ. α του ΚΠΔ, εάν ο αιτών την αναίρεση δεν εμφανισθεί, σε συνδυασμό και προς εκείνη της παρ. 3 του ως άνω άρθρου 513, προκύπτει, ότι ο Αρειος Πάγος, αν κατά τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης δεν εμφανισθεί στο ακροατήριο του ο αιτών με συνήγορο, οφείλει να ερευνήσει αυτεπαγγέλτως αν ο ίδιος κλητεύθηκε νομίμως και εμπροθέσμως. Έτσι προϋπόθεση, για την απόρριψη της αναίρεσης, είναι νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση του αναιρεσείοντος και γι' αυτό το ανωτέρω δικαστήριο οφείλει, αν ο ίδιος δεν κλητευθεί κατά τον προσήκοντα τρόπο και δεν εμφανισθεί στο ακροατήριο του κατά την ορισθείσα δικάσιμο, να κηρύξει απαράδεκτη τη συζήτηση της υπόθεσης. Ακόμα, η επίδοση, σύμφωνα με το άρθρο 155 παρ. 1 του ΚΠΔ, συντελείται με παράδοση του εγγράφου στα χέρια του ενδιαφερομένου από την αρμόδια όργανα, τα αναφερόμενα στη διάταξη αυτή. Η δε επίδοση του εγγράφου, όπως ορίζεται το άρθρο 161 παρ. 1 του ιδίου Κώδικα, αποδεικνύεται από το αποδεικτικό επίδοσης, στο οποίο πρέπει να αναφέρεται ρητώς και κατά τρόπο ανεπίδεκτο κάθε αμφιβολία το επιδιδόμενο έγγραφο. Η ελλιπής αναγραφή στο αποδεικτικό επιδόσεως των στοιχείων του κατά τρόπο ώστε να μη προκύπτει σαφώς αν επιδόθηκε το κρίσιμο έγγραφο, εξομοιώνεται με έλλειψη επιδόσεως (ΑΠ 206/2000). Στην προκειμένη περίπτωση, στο από 10 Νοεμβρίου 2009αποδεικτικό επιδόσεως, που συντάχθηκε από τον ..., γραμματέα του Καταστήματος Κράτησης Τρικάλων, αναφέρεται, όπως συνάγεται από το περιεχόμενο του ανωτέρω εγγράφου, ότι στον αναιρεσείοντα - κατηγορούμενο X2 επιδόθηκε κατά την προαναφερόμενη ημερομηνία η 1429/2009 και από 9 Νοεμβρίου 2009 κλήση του Εισαγγελέα του Αρείου πάγου, με την οποία καλεί τον αναιρεσείοντα να παραστεί δια συνηγόρου στο ακροατήριο του Αρείου Πάγου την 16-3-2010, για τη συζήτηση των από 24-6-2009 και 25-6-2009 αιτήσεως αναιρέσεως του κατά της υπ' αριθ.1822Α-1827/2009 αποφάσεων που εξέδωσε το Πενταμελές Εφετείο Πατρών. Όμως ο αναιρεσείων, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο την παραδεκτώς επισκοπουμένων δύο κρινόμενων αιτήσεων αναιρέσεως του ως άνω αναιρεσείοντος αυτές ασκήθηκαν την 22-6-2009 και την 28-9-2009 αντίστοιχα, με διαφορετικό περιεχόμενο η καθεμία τους. Έτσι, από τη προαναφερθείσα αναγραφή στο μνημονευθέν αποδεικτικό επιδόσεως των ημεροχρονολογιών άσκησης των κρινομένων αιτήσεων αναιρέσεως δεν συνάγεται κατά τρόπο αναμφίβολο αν επιδόθηκε στον αναιρεσείοντα κλήση προς εμφάνιση και υποστήριξη των υπ' αυτού πράγματι ασκηθείσων δύο αιτήσεων αναιρέσεων ή άλλων κατά της προσβαλλόμενης ή άλλων κατά της προσβαλλόμενης ως άνω απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών και γι' αυτό η ως άνω πλημμελής αναγραφή του χρόνου άσκησης των κρινομένων αιτήσεων αναίρεσης ισοδυναμεί με έλλειψη νόμιμης επίδοσης των αιτήσεων αυτών και καθιστά την μνημονευθείσα επίδοση της κλήσεως άκυρη.
Συνεπώς, εφ' όσον ο αναιρεσείων, που κλητεύθηκε κατά τον ως άνω τρόπο για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφαση δικάσιμο, δεν εμφανίσθηκε καθόλου στο ακροατήριο του δικαστηρίου αυτή, όταν εκφωνήθηκε το ονοματεπώνυμο του κατά την προαναφερόμενη συνεδρίαση, πρέπει η συζήτηση των ως άνω δύο αιτήσεων αναίρεσης να κηρυχθεί απαράδεκτη.
Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 148 έως 153, 473 παρ. 2, 474 παρ. 2, 476 παρ. 1, 509 παρ. 1 και 510 του ΚΠΔ, προκύπτει ότι για το κύρος και κατ' ακολουθίαν το παραδεκτό της αίτησης αναίρεσης κατά βουλεύματος ή απόφασης πρέπει στη δήλωση της άσκησης της να περιέχονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο οι λόγοι για τους οποίους αυτή ασκείται. Αν δεν περιέχεται σ' αυτή ένας τουλάχιστον ορισμένος λόγος, από τους αναφερόμενους στο άρθρο 484 παρ. 1 και 510 του ΚΠΔ λόγους αναίρεσης, η αίτηση είναι απαράδεκτη και ως τέτοια, χωρίς άλλη έρευνα, απορρίπτεται (άρθρο 513 παρ. 1 ΚΠΔ). Απλή παράθεση του κειμένου της σχετικής διάταξης που προβλέπει το λόγο αναίρεσης, χωρίς αναφορά των περιστατικών που θεμελιώνουν την επικαλούμενη πλημμέλεια, δεν αρκεί. Οι αόριστοι και ασαφείς λόγοι αναίρεσης είναι ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης και δεν μπορούν να συμπληρωθούν με στοιχεία που βρίσκονται έξω από τη δήλωση για αναίρεση. Κατ' ακολουθίαν των ως άνω λόγοι που αναφέρονται σε άλλο έγγραφο και δη σε υπόμνημα δεν λαμβάνονται υπόψη του το δικαστήριο, ενώ η απλή συρραφή του υπομνήματος στη έκθεση αναίρεσης δεν ενσωματώνει τους περιεχομένους σ' αυτό λόγους στην έκθεση και πολύ περισσότερο όταν το υπόμνημα δεν φέρει την υπογραφή του γραμματέα ενώπιον του οποίου ασκήθηκε το ένδικο μέσο της αναίρεσης. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το δικόγραφο της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης ο κατηγορούμενοςX1, ασκήθηκε την από 22-6-2009 αίτηση αναίρεσης κατά της υπ' αριθ. 1822Α-1827/2009 απόφασης του Πενταμελούς εφετείου Αθηνών, ενώπιον του Διευθυντή του Καταστήματος Κράτησης ..., ένθα κρατείτο, ουδόλως διαλαμβάνει κάποιο από τους αναφερόμενους στο άρθρο 510 παρ. 1 ΚΠΔ λόγους αναίρεσης. Επομένως αυτή είναι, σύμφωνα με τα προεκτιθέμενα παντελώς αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης. Συνακόλουθα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη και να απορριφθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση των από 22-6-2009 και 28-9-2009 δύο αιτήσεων του X2 για αναίρεση της υπ' αριθ. 1822Α-1827/2009 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών.
Απορρίπτει την από 22-6-2009 αίτηση του X1 για αναίρεση της ως άνω απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα X1 στα δικαστικά έξοδα που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 4 Μαΐου 2010. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 12 Μαΐου 2010.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ