Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Αοριστία λόγου αναιρέσεως, Λιποταξία.
Περίληψη:
Για το παραδεκτό της αιτήσεως αναιρέσεως απαιτείται στη δήλωση ασκήσεώς της να περιέχονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο οι λόγοι για τους οποίους ασκείται.. Πότε είναι ορισμένος ο λόγος αναιρέσεως περί ελλείψεως αιτιολογίας και εσφαλμένης ερμηνείας ή εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Δεν αποτελούν λόγους αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση αποδείξεων. Αιτιολογημένη καταδίκη για λιποταξία και εξύβριση ανωτέρου του κατηγορουμένου μονίμου στελέχους των ενόπλων δυνάμεων.
Αριθμός 1898/2007
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε΄ Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ηρακλή Κωνσταντινίδη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένων του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Πολύκαρπου Βούλγαρη και του αρχαιοτέρου αυτού Αρεοπαγίτη Δημητρίου Κιτρίδη), ως αρχαιότερο μέρος της συνθέσεως, Κωνσταντίνο Κούκλη, Βασίλειο Κουρκάκη, Ελευθέριο Νικολόπουλο και Αναστάσιο Λιανό - Εισηγητή.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 11 Μαΐου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημητρίου - Πρίαμου Λεκκού (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ1 που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Στέφανο Παπαδόπουλο, περί αναιρέσεως της 233/2006 αποφάσεως του Πενταμελούς Αναθεωρητικού Δικαστηρίου. Το Πενταμελές Αναθεωρητικό Δικαστήριο, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ΄ αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 27 Φεβρουαρίου 2007 αίτησή του αναιρέσεως καθώς και στο από 18 Απριλίου 2007 δικόγραφο των προσθέτων λόγων, που καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 396/2007.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
1. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 148 έως 153, 473 παρ. 2, 474 παρ. 2, 476 παρ. 1, 509 παρ. 1 και 510 του ΚΠΔ προκύπτει ότι, για το κύρος και κατ' ακολουθία το παραδεκτό της αιτήσεως αναιρέσεως κατά αποφάσεως, πρέπει στη δήλωση ασκήσεώς της να περιέχονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο οι λόγοι για τους οποίους ασκείται. Αν δεν περιέχεται σ' αυτήν ένας τουλάχιστον λόγος από τους αναφερόμενους περιοριστικά στο άρθρο 510 ΚΠΔ λόγους αναίρεσης, η αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη χωρίς άλλη έρευνα, σύμφωνα με το άρθρο 513 του ίδιου Κώδικα. Απλή παράθεση του κειμένου της σχετικής διάταξης που προβλέπει το λόγο αναίρεσης, χωρίς αναφορά των περιστατικών που θεμελιώνουν την επικαλούμενη πλημμέλεια, δεν αρκεί. Ειδικότερα, για την πληρότητα των από το άρθρο 510 παρ. 1 Δ΄ και Ε΄ ΚΠοινΔ λόγων αναίρεσης, για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και για εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης, αντιστοίχως, πρέπει: 1) στην πρώτη περίπτωση, αν ελλείπει παντελώς η αιτιολογία, να προτείνεται με την αίτηση αναίρεσης η ανυπαρξία αυτής, σε σχέση με συγκεκριμένο ή συγκεκριμένα κεφάλαια της απόφασης στα οποία αναφέρεται η εν λόγω αιτίαση, ενώ, αν υπάρχει αιτιολογία, αλλά προβάλλεται ότι αυτή δεν είναι ειδική και εμπεριστατωμένη, να προσδιορίζεται με την αναίρεση επί πλέον, σε τι ακριβώς συνίσταται η έλλειψη αυτή, ποιες είναι οι τυχόν ελλείψεις ή ασάφειες στην αιτιολογία της απόφασης ή οι αντιφατικές αιτιολογίες της σε σχέση με τις παραδοχές της, ή ποια αποδεικτικά μέσα δεν λήφθηκαν υπόψη ή δεν εκτιμήθηκαν από το δικαστήριο της ουσίας (Ολ. ΑΠ 2/2002, Ολ. ΑΠ 19/2001) και 2) στη δεύτερη περίπτωση, να αναφέρεται η διάταξη που παραβιάστηκε και να προσδιορίζεται σε τι ακριβώς συνίσταται η παραβίασή της, σε σχέση με τις παραδοχές της απόφασης. Δεν αποτελούν όμως λόγους αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολόγησης κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικά ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Εξάλλου, η αίτηση αναίρεσης που δεν περιέχει λόγους, ή περιέχει λόγους ασαφείς και αόριστους, δεν μπορεί να συμπληρωθεί με παραπομπή σε άλλα έγγραφα ή με την άσκηση πρόσθετων λόγων αναιρέσεως, οι οποίοι προϋποθέτουν, σύμφωνα με το άρθρο 509 παρ. 2 Κ.Π.Δ. την ύπαρξη παραδεκτού λόγου αναίρεσης (ΟλΑ.Π. 2/2002). 2.- Στην προκείμενη περίπτωση, με την κρινόμενη από 27-2-2007 αίτηση αναίρεσης, πλήττεται η 233/2006 απόφαση του Πενταμελούς Αναθεωρητικού Δικαστηρίου, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, με την οποία ο αναιρεσείων κηρύχθηκε ένοχος για 1) λιποταξία στο εσωτερικό σε ειρηνική περίοδο κατά συρροή, 2) εξύβριση ανωτέρου όχι κατά την υπηρεσία ή για λόγους που έχουν σχέση μ' αυτή κατά συρροή 3) ανυπακοή σε ειρηνική περίοδο κατά συρροή, 4) συκοφαντική δυσφήμηση ανωτέρου και 5)ψευδή καταμήνυση. Η αναίρεση ασκήθηκε με δήλωση του αναιρεσείοντος στον αρμόδιο γραμματέα του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, στην περιφέρεια του οποίου κατοικεί αυτός και διατυπώνονται κατά λέξη οι ακόλουθοι λόγοι αναιρέσεως. "ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ Με την 233/2006 απόφαση του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου, κρίθηκα ένοχος και καταδικάσθηκα για τα εξής εγκλήματα:
ΠΡΩΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑ: Λιποταξία στο εσωτερικό, σε ειρηνική περίοδο, χρόνος λιποταξίας από 26-6-2005 μέχρι 30-6-2005, αφού (όπως αναφέρεται στην απόφαση σελίδα 16) ενώ είχε τιμωρηθεί πειθαρχικά σε διάστημα έξι μηνών, τρεις φορές για αυθαίρετη απουσία, η οποία διήρκεσε περισσότερο από είκοσι τέσσερις ώρες, εγκατέλειψε και πάλι το σώμα του και απουσίασε περισσότερον από δύο ημέρες. Ειδικότερα ενώ είχε τιμωρηθεί πειθαρχικά: α) την 30-5-2005 σε πειθαρχική ποινή φυλάκισης τριάντα (30) ημερών, γιατί απουσίασε αυθαίρετα από την μονάδα του κατά το χρονικό διάστημα από 2-12-2004 έως 3-12-2004 β) την 30-5-2005 σε πειθαρχική ποινή φυλάκισης τριάντα ημερών (30) γιατί απουσίασε αυθαίρετα από την μονάδα του κατά το χρονικό διάστημα από 26-12-2004 έως 27-12-2004 και γ) την 21-6-2005 σε πειθαρχική ποινή φυλάκισης τριάντα(30) ημερών, γιατί απουσίασε αυθαίρετα από την μονάδα του κατά το χρονικό διάστημα από 1-6-2005 έως και 5-6-2005, εγκατέλειψε και πάλι αυθαίρετα την μονάδα του, την 23-6-2005 και απουσίασε χωρίς άδεια περισσότερον από δύο ημέρες παραμένοντας στο εσωτερικό της χώρας μέχρι την 30-6-2005, κατά την οποίαν παρουσιάσθηκε αυθόρμητα στο 957 ΤΣΝ με αποτέλεσμα να καταστεί λιποτάκτης στο εσωτερικό από 26-6-2005 μέχρι 30-6-2005, κατά την οποίαν παρουσιάσθηκε αυθόρμητα στο 957 ΤΣΝ την πράξη του δε αυτή τέλεσε σε ειρηνική περίοδο.
ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΜΟΥ (λιποταξία 26-6-2005 έως 30-6-2005). Η προσβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και συγκεκριμένα το άρθρο 33 παρ. 1 δ Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα το οποίο ορίζει: "δ. Ενώ είχε τιμωρηθεί πειθαρχικά σε διάστημα έξι μηνών τρεις φορές, για αυθαίρετη απουσία η οποία διήρκησε περισσότερον από είκοσι τέσσερες ώρες, εγκαταλείπει και πάλι το Σώμα του και απουσιάζει περισσότερον από δύο ημέρες" καθόσον εγώ δεν απουσίαζα τρεις φορές αυθαίρετα εντός του αυτού εξαμήνου, με αυθαίρετη απουσία μεγαλύτερη των 24 ωρών όπως απαιτεί το άρθρο 33 ΣΠΚ αλλά δυο φορές μόνον και από 24 ώρες κάθε φορά, όπως ρητά και καθαρά αναγράφεται στην απόφαση ότι δηλαδή απουσίασα αυθαίρετα από 2-12-2004 έως 3-12-2004 και από 26-12-2004 έως 27-12-2004.
Πέραν αυτού η πειθαρχική ποινή των 30 ημερών επιβλήθηκε την αυτήν ημέραν, δηλαδή την 30-5-2005 ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ από 30 η κάθε ποινή για τις αυθαίρετες απουσίες που έγιναν την 3-12-2004 και 27-12-2004.
Η επιβληθείσα ποινή φυλάκισης των 30 ημερών ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ την αυτήν ημέραν 30-5-2005, για αυθαίρετες απουσίες μιας ημέρας που έγιναν προ πέντε περίπου μηνών ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΜΟΥ.
Η καταδίκη αυτή είναι αναιρετέα κατά το άρθρο 510 παρ. 1 Ε ΚΠΔ, που αναφέρει ως λόγον αναίρεσης την εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης, δηλαδή του άρθρου 33 του ΣΠΚ. ΠΕΡΑΝ ΑΥΤΩΝ ΑΠΟΥΣΙΑΣΑ ΠΑ ΛΟΓΟΥΣ ΥΓΕΙΑΣ. ΕΙΧΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ και έτρεχα στους γιατρούς. Η Μονάδα δεν με έστελνε με χαρτιά στους γιατρούς.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑ: Επίσης Λιποταξία στο εσωτερικό. Συγκεκριμένα: β) στο στρατόπεδο της Μονάδος αυτής (110 ΠΜ), την 17-7-2005, σε ειρηνική περίοδο, έγινε λιποτάκτης στο εσωτερικό, αφού μετακινήθηκε μεμονωμένα από ένα σώμα σε άλλο και δεν εμφανίσθηκε στ ο σώμα προορισμού του σε δεκαπέντε ημέρες από την προσδιορισθείσα ημέρα εμφάνισης του σε αυτό. Ειδικότερα, ενώ συνελήφθη στις 30-6-2005 και αφέθηκε ελεύθερος αυθημερόν με εντολή να μετακινηθεί μόνος του και να επανέλθει στη μονάδα του με την υποχρέωση να εμφανιστεί στην τελευταία την 1-7-2005, δεν εμφανίσθηκε στο ανώτερο σώμα προορισμού του κατά την ημερομηνία αυτήν, αλλά ούτε και μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την προσδιοριζόμενη κατά τα ως άνω ημερομηνία εμφάνισης του σε αυτό, παραμένοντας στο εσωτερικό της χώρας χωρίς άδεια, με αποτέλεσμα να κηρυχθεί λιποτάκτης στο εσωτερικό από 17-7-2005 έως την 20-8-2005 κατά την οποία του επιδόθηκε το υπ' αριθμ. 26/2005, κλητήριο θέσπισμα του Εισαγγελέα του Αεροδικείου Λάρισας.
ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ Εγώ την 30-6-2005 ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΛΙΠΟΤΑΚΤΗΣ. Η σύλληψη μου ήτο παράνομη και δεν υπάρχει το στοιχείον ΤΗΣ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΗΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΛΛΟ, όπως την απαιτεί το άρθρο 33 στοιχείον β του ΣΠΚ.
Την 30-6-2005 ανέφερα και στην Μονάδα και στην Στρατονομία ότι εγώ δεν είμαι Λιποτάκτης και ότι τρέχω στους γιατρούς γιατί είχα προβλήματα υγείας. Κανείς δεν με άκουγε, κανείς δεν μου έδινε σημασία.
Προσκομίζω τα εξής επίσημα χαρτιά από τα οποία αποδεικνύονται τα προβλήματα υγείας μου.
Μονάδος Νοσοκομεία Ημερομηνίες
Αριθμός εντύπων 117ΠΜ Γ.Ν. Αμαλιάδας 31-8-00 1 117 ΠΜ Γ.Ν. Αμαλιάδας 6-12-01 2 117 ΠΜ Γ.Ν. Αμαλιάδας 17-1-02 3 117ΠΜ Αγ. Ανδρέας- Πάτρα 10-2-03 4 117 ΠΜ Ιατρία 117ΠΜ 19-2-04 5 117 ΠΜ ΚΕΤΧ/Πάτρα Φρουραρχείο 3-3-04 6 110 ΠΜ από φρουραρχείο 404 ΓΣΝΠ 25-8-04 6-1,6-2 110 ΠΜ 404 ΓΣΝΠ 6-10-04 7 110 ΠΜ Θεσσαλονίκης 424 ΓΣΝΘ 17-1-05 θ 110 ΠΜ παραπεμπτικό 404 ΓΣΝΠ 24-1-05 9 424 Βεβαίωσης 424 ΓΣΝΘ 28-2-05 10 Φύλλα (2) 424 424 ΓΣΝΘ 28-2-05 11 Φύλλα (2) 424 424 ΓΣΝΘ 4-3-05 12-0-1 Φύλλα (2) 424 424 ΓΣΝΘ 7-3-05 12-β-1 Φύλλα (2) 424 424 ΓΣΝΘ 15-3-05 12-γ-1 και 2 110 ΠΜ 251 ΓΝΑ 22-3-05 13 Βεβαίωση Ιατρική 251 ΓΝΑφύλλα(1) 251 ΓΝΑ 22-3-05 14 110 ΠΜ 404 ΓΣΝΠ 23-3-05 15 Απόφαση Ανωτάτης 251 ΓΝΑ φύλλο (1) 251 ΓΝΑ 29-3-05 16 251 ΓΝΑ 251 ΓΝΑ 24-5-05 17 Βεβαίωση Ιατρική 251 ΓΝΑ φύλλο (1) 251 ΓΝΑ 24-5-05 18 Υπέρηχος (ΠΧΚ) 424 ΓΣΝΘ 28-2-05 19 Ακτινογραφία (ΠΧΚ) 424 ΓΣΝΘ 28-2-05 20 Ακτινογραφία Μέσης 404 ΓΣΝΛ 25-8-04 21-1 21-2 Ορθοδοντικό-Ακτινογραφία 251 ΓΝΑ 24-5-05 22 ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΤΠΥΕ 251 ΓΝΑ 23-3-04 23 Τέλος από το βιβλιάριο μου, φωτοαντίγραφα του οποίου προσαρτώ, αποδεικνύεται ότι εγώ πήγα στο γιατρό την 2-1-1997, την 3-3-2004 την 28-2-2005, την 7-3-2005, την 28-3-2005.
Επομένως και η καταδίκη μου αυτή για το έγκλημα της λιποταξίας είναι αναιρετέα σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε του ΚΠΔ δηλαδή από εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, δηλαδή άρθρου 33 ΣΠΚ που οφείλεται στην έλλειψη των στοιχείων της αντικειμενικής και υποκειμενικής (Δόλος) υποστάσεως του εγκλήματος αυτού.
ΤΡΙΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑ: Λιποταξία στο εσωτερικό από 5-1-2006 μέχρι 8-2-2006. Διότι στο Στρατόπεδο της 110 ΠΜ την 5-1-2006 κατέστη υπαίτιος λιποταξίας, οπλίτη στο εσωτερικό σε ειρηνική περίοδο. Ειδικότερα την 29-12- 2005, ημερομηνία κατά την οποίαν είχε ήδη συμπληρώσει στρατιωτική υπηρεσία μεγαλύτερη των τριών μηνών, απουσίασε από την μονάδα του χωρίς άδεια και δεν επανήλθε σε αυτήν μετά παρέλευση έξι (6) ημερών από την βεβαιωμένη απουσία του, αλλά παρέμεινε στο εσωτερικό της χώρας μέχρι την 8-2-2006 κατά την οποία συνελήφθη μετά από αυθόρμητη παρουσίαση του στο Αεροδικείο Αθηνών και έτσι κατέστη λιποτάκτης στο εσωτερικό από 5-1-2006 μέχρι 8-2-2006, την πράξη του δε αυτή τέλεσε σε ειρηνική περίοδο.
ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ Τονίζω με κάθε ειλικρίνεια ότι όλο το χρονικό διάστημα από 29-12-2005 μέχρι 8-2-2006 έτρεχα στους γιατρούς και ήμουν ασθενής. Συγκεκριμένα: Στο προηγούμενο έγκλημα της λιποταξίας, αναφέρω όλα τα στοιχεία που έχω για τα προβλήματα υγείας μου. Εδώ αναφέρω και τονίζω την υπ' αριθμό 3336/29-3-2005 ΑΠΟΦΑΣΗ της ΑΝΩΤΑΤΗΣ υγειονομικής επιτροπής της Πολεμικής Αεροπορίας, η οποία αποφαίνεται "Επίμονο Άλγος (αρ) καρπού- υμενίτης, πιθανή σκαφομηνοειδής αστάθεια" και εγκρίνει την εκτέλεση μαγνητικής τομογραφίας. Έτρεχα λοιπόν στους γιατρούς κυρίως για την πάθηση μου αυτή... Έχω παράλυση μέσης και οξεία οσφυαλγία και δεν μπορούσα να κινηθώ από το σπίτι μου στο .....στη Μονάδα. Ενημέρωνα για την κατάσταση μου αυτή και την Μονάδα και το Φρουραρχείο Θεσσαλονίκης. Πήγα στο Φρουραρχείο Θεσσαλονίκης να μου δώσουν παραπεμπτικό σημείωμα για το 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο και έκθεση αυθόρμητης παρουσίασης και ασθένειας μου και αυτοί αρνήθηκαν και υποχρεώθηκα και τους υπέβαλα μήνυση.
Επομένως και η καταδίκη μου αυτή είναι αναιρετέα σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 Ε του ΚΠΔ για εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως επειδή το άρθρο 33 ΣΠΚ που αφορά την λιποταξία, απαιτεί όπως ο χρόνος της απουσίας του Στρατιωτικού από την Μονάδα του είναι αυθαίρετος, παράνομος. Εδώ δεν υπάρχει το στοιχείο αυτό επειδή η απουσία μου από την Μονάδα οφείλεται σε ασθένεια μου και σε επιβεβλημένες επισκέψεις σε γιατρούς και σε Νοσοκομεία.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑ: (εξύβριση ανωτέρου άρθρου 60 ΣΠΚ). Διότι κατά την προσβαλλόμενη απόφαση στο Στρατόπεδο της 117 ΠΜ, την 19-2-2004, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφήμισης (άρθρα 362 και 363 ΠΚ) προσέβαλε την τιμήν του ανωτέρου του με λόγο, δηλαδή περί ώραν 09.30 της παραπάνω ημερομηνίας μετέβη στο υπασπιστήριο της Μονάδος και αφού παρέδωσε στην εκτελούσα χρέη υπασπιστού Σμια (ΧΜΤΣ) ..... ένα εξάρτημα με καλώδια, αναφερόμενος στο Δντη της Μονάδος Σμχο (ι) Σ1 της είπε σε έντονο ύφος "Δώσε αυτά στο Διοικητή, τα βρήκα στο αυτοκίνητο μου μαζί με κάτι άλλα, ξέρει θα τα πούμε στις 8 Μαρτίου". Η παραπάνω απειλητική φράση περιήλθε σε γνώση του Σμχου (ι) Σ1, περί ώραν 10.00 της ίδιας ημερομηνίας ανακοινωθείσα σε αυτόν από την ανωτέρω Σμια, προσβάλλοντας έτσι την τιμήν αυτού. Η πράξη του κατηγορουμένου τελέστηκε όχι κατά την υπηρεσίαν ή για λόγους που έχουν σχέση με αυτήν.
ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ Το άρθρο 60 του ΣΠΚ που αφορά την εξύβριση ανωτέρου ή κατωτέρου αναφέρει "Στρατιωτικός που εξυβρίζει ανώτερον ή κατώτερον του με λόγια, έργα ή απειλές ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπον τιμωρείται κλπ".
Είναι γνωστόν ότι το έγκλημα του άρθρου 60 ΣΠΚ είναι οιονεί ιδιάζον έγκλημα και εμπεριέχει τα στοιχεία του άρθρου 361 ΠΚ (εξυβρίσεως) και του 333 ΠΚ (απειλής).
Δηλαδή η εξύβριση ανωτέρου ή κατωτέρου γίνεται είτε με τον τρόπον που προβλέπει το άρθρο 361 ΠΚ, είτε με απειλή του άρθρου 333 ΠΚ. Στο ΣΠΚ δεν υπάρχει ιδιαίτερο άρθρο με τα στοιχεία του 333 ΠΚ γιατί απλά δεν δικαιολογείται ποτέ σε στρατιωτικό ο φόβος και η ανησυχία. Απειλητικές φράσεις του 333 ολοκληρώνουν το έγκλημα του 60 ΣΠΚ όπως καθαρά αναφέρει το άρθρο 60 ΣΠΚ... ή απειλές. Το πραγματικό περιστατικό της καταδίκης αυτής είναι ότι εγώ βρήκα στο αυτοκίνητο μου εξάρτημα με καλώδια. Πίστεψα και πιστεύω ότι αυτά τέθηκαν από κάποιο από την Μονάδα μου. Δεν γνωρίζω ποιος και γιατί. Μπορεί να μου το έκαναν και για πλάκα. Το σίγουρο είναι ότι εγώ τα βρήκα και τα πήγα στο Διοικητή μου να τα δει και βεβαίως σαν Διοικητής να λάβει τα μέτρα του. Δηλαδή να με καλέσει να με ακούσει και να διατάξει τουλάχιστον μια πρόχειρη ανώμοτι προφορική Διοικητική εξέταση για να διαπιστώσει εάν εγώ πράγματι έλεγα την αλήθεια ή όχι. Αντί λοιπόν ο κ. Διοικητής μου να κάνει το επιβαλλόμενο από τη θέση και το βαθμό του ως Διοικητής της 117 ΠΜ, παρέλειψε παράνομα να ασχοληθεί με αυτό που (ίου συνέβη και επιδόθηκε στο να διατάξει να παραπεμφθώ στο Αεροδικείο για εξύβριση ανωτέρου. Η ποινική αξιολόγηση του πραγματικού περιστατικού αυτού είναι η εξής: Το όλο περιστατικό δεν είναι απειλή κατά του κ. Διοικητή μου. Η όλη κίνηση μου είχε σαν σκοπό την ενάσκηση δικαιώματος μου προστασία της περιουσίας μου και της ασφάλειας μου. Η φράση "θα τα πούμε στις 8 Μαρτίου" δεν είναι απειλητική σε βαθμό δόλου απαξίας και γενικά απειλητικού περιεχομένου. Η συμπεριφορά μου δικαιολογείται και από το γνωστό άρθρο 367 ΠΚ.
Το πολύ να χαρακτηρισθεί ως πειθαρχικό παράπτωμα που επισύρει μια πειθαρχική ποινή. Σε καμία περίπτωση κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν ολοκληρώνει το έγκλημα της εξυβρίσεως του άρθρου 60 ΣΠΚ με απειλές κατά τα αντικειμενικά και υποκειμενικά στοιχεία. Δευτερευόντως το σκεπτικό της αιτιολογίας και της παραδοχής των πραγματικών περιστατικών αντιφάσκει διότι στη σελίδα 17 δ η κατηγορία αναφέρει "προσέβαλε την τιμήν του ανωτέρου του με λόγο" (το ορθόν με απειλές) και παρακάτω "η παραπάνω απειλητική φράση". ΕΠΟΜΕΝΩΣ ζητώ την αναίρεση της καταδίκης μου αυτή σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε δηλαδή για εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, δηλαδή του άρθρου 60 ΣΠΚ.
ΠΕΜΠΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ (Εξύβρισης ανωτέρου - 60 ΣΠΚ). Καθόσον: Στο στρατόπεδο της ίδιας μονάδας, την 24-2-2004, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφημήσεως (άρθρα 362 και 363 ΠΚ) προσέβαλε την τιμήν ανωτέρου του με λόγο, δηλαδή ευρισκόμενος στο Γραφείο του Διοικητού του 117 ΠΜ Σμχου (1) Σ1, απηύθυνε προς αυτόν την απειλητική φράση "θα τα πούμε στις 8 Μαρτίου", προσβάλλοντας έτσι την τιμήν αυτού. Η πράξη του κατηγορουμένου τελέσθηκε όχι κατά την υπηρεσία ή για λόγους που έχουν σχέση με αυτήν.
ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ Κατά τη γνώμη μας η φράση αυτή "θα τα πούμε στις 8 Μαρτίου", την οποία εκστόμησα υπό την ψυχολογική πίεση της καταδίωξης που μου έδειχναν όλοι στην Μονάδα, κυρίως από το Διοικητή μου, που ποτέ δεν καταδέχθηκε να συζητήσει μαζί μου τα προβλήματα μου, μικρά ή μεγάλα, λογικά ή παράλογα. Αυτή λοιπόν η φράση που σκοπούσε στην αναζήτηση του δικαίου των πολλών παραπόνων μου, ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΑ ΑΠΕΙΛΗ σε ένταση απαξίας, κινδύνου και δόλου ικανή να μειώσει την αναγνωρισμένη κοινωνική αξία και τιμή του Διοικητού μου, σύμφωνα με τα άρθρα 60 ΣΠΚ και 361 και 333 ΠΚ. Είναι απλά μια όχι σεμνή, όχι ψύχραιμη και απόλυτα πειθαρχική συμπεριφορά μου που συνιστά ένα πειθαρχικό παράπτωμα. Επομένως και για την καταδίκη αυτή διατηρώ την πεποίθηση και ζητώ από το Δικαστήριο Σας την αναίρεση της, επειδή τα αναφερόμενα πραγματικά περιστατικά της εξωτερικής συμπεριφοράς μου, δεν συνιστούν, δεν ολοκληρώνουν στο βαθμόν που απαιτείται απαξιακά κυρίως στην ποιότητα και ποσότητα προσβολής της τιμής του παθόντα, σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στ Ε του ΚΠΔ δηλαδή για εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως.
ΕΚΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑ - ΚΑΤΑΔΙΚΗ (εξύβριση ανωτέρου). Καθόσον (κατά την απόφαση) στο στρατόπεδο της 110 ΠΜ, την 4-11-2004, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφημήσεως (άρθρα 362 και 363 ΠΚ) προσέβαλε την τιμήν κατά βαθμό ανωτέρου του με λόγια. Ειδικότερα εξαιτίας διαφωνίας του με τον προϊστάμενο του Τμήματος οικονομικού της πτέρυγας Υποσμηναγό (ο) Υ1, σχετικά με κρατήσεις που του έγιναν, στο μισθό του για τα οφειλόμενα απ' αυτόν μισθώματα διαμονής του στα οικήματα αγάμων της Υπηρεσίας, αυτός του απηύθυνε σε έντονο ύφος της ονειδιστικές φράσεις "Δεν ξέρω τι μου λες εσύ, αλλά εδώ μέσα γίνονται απατεωνιές", "κλέφτες", "κλεφτρόνια" "άντε γαμήσου".
ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ Στο καθολικό πνεύμα της καταδιώξεώς μου και σχεδόν από το σύνολο των βαθμοφόρων- προϊσταμένων και της 110 ΠΜ οφείλεται και η καταδίκη μου αυτή. Με ειλικρίνεια αναφέρω ότι ο Υποσμηναγός (ο)Υ1 μου ζητούσε μισθώματα που ήδη είχα πληρώσει. Στη συζήτηση που είχαμε του είπα ότι εδώ γίνονται απατεωνιές γιατί ενώ έχω πληρώσει τα μισθώματα, μου ζητάτε να ξαναπληρώσω τουλάχιστον 5 μισθώματα. Δεν είπα τις λέξεις κλέφτες, κλεφτρόνια, άντε γαμήσου. Το ότι είπα αυτές τις φράσεις το αναφέρει μόνον ο Υποσμηναγός (ο) Υ1 και κανείς άλλος. Είναι γνωστόν "ένας μάρτυρας κανένας μάρτυρας". Επίσης τονίζω και στέκομαι στο εξής. Στην κατάθεση του ο μάρτυρας-παθών Υποσμηναγός (ο) Υ1, δεν ανέφερε καθόλου ότι είπα την φράση "άντε γαμήσου". Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται ότι το δικαστήριο πείσθηκε ότι είπα τη φράση "άντε γαμήσου".
Επομένως η αντίφαση αυτή εμφανίζει την αιτιολογία σαν μη ορθή γιατί το σκεπτικό της απόφασης στηρίζεται σε πραγματικά περιστατικά τα οποία δεν προέκυψαν ρητά από την ακροαματική διαδικασία.
Ζητώ λοιπόν την αναίρεση της καταδίκης μου αυτή σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στ. Δ του ΚΠΔ δι' έλλειψη από την απόφαση της ειδικής και ορθής και αιτιολογίας που επιβάλλει το Σύνταγμα.
ΕΒΔΟΜΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑ- ΚΑΤΑΔΙΚΗ (Ανυπακοή της 5-10-2004). Καθόσον όπως αναφέρεται στην απόφαση, στο Στρατόπεδο της ίδιας Μονάδας (110 ΠΜ) την 5-10-2004, σε περίοδο ειρήνης, ενώ έλαβε προσταγή από τον αρχηγό του να εκτελέσει ορισμένη υπηρεσία, παρέλειψε την εκτέλεση της. Ειδικότερα ενώ ορίστηκε νόμιμα από τον ΥΠΟΔΙΟΙΚΗΤΗ της πτέρυγας και έλαβε έγκαιρα γνώση αυτής, παρέλειψε να εκτελέσει την παραπάνω διαταγή, την δε πράξη του αυτή τέλεσε σε περίοδο ειρήνης.
ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ Αρνούμαι ρητά τα στοιχεία του εγκλήματος της ανυπακοής της 5-10-2004, διότι: - Ανέφερα εγκαίρως ότι λόγω προβλημάτων υγείας αδυνατώ να εκτελέσω την υπηρεσία αυτήν. - Το στρατιωτικό έγκλημα της ανυπακοής του άρθρου 53 του ΣΠΚ είναι σε ειρηνική περίοδο πλημ/μα που τελείται μόνο από ΔΟΛΟ (27 ΠΚ). Στο σκεπτικό η απόφαση δεν κάνει καθόλου αναφορά στο δόλο μου. Επομένως η απόφαση δεν αναλύει και δεν ανάγει όλα τα πραγματικά περιστατικά κατά τρόπο ορθό στην οικεία διάταξη του άρθρου 53 ΣΠΚ.
- Τέλος κατά ρητή διατύπωση του άρθρου 53 του ΣΠΚ που αναφέρει ακριβώς "Στρατιωτικός προσταχθείς από τον αρχηγό του όπως εκτελέσει οποιαδήποτε στρατιωτική υπηρεσία κλπ", απαιτείται όπως η Διαταγή, η προσταγή δοθεί από τον Αρχηγό (Διοικητή Μονάδος ή επικεφαλής μεμονωμένου τμήματος όπως στρατιωτικής μικρής ομάδος, διμοιρίας κλπ και όχι μόνο από τον απλά ανώτερο του στη Μονάδα, εκτός αυτός εάν ενεργεί και υπογράφει κατά Διαταγήν Διοικητή, ο Υποδιοικητής κλπ. Αυτά γίνονται δεκτά στην πρώτη ερμηνεία του Γαλλικού Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα, αντιγραφή του οποίου κατά κανόνα, είναι ο νυν ισχύων Ελληνικός Στρατιωτικός Ποινικός Κώδικας.
Επομένως και για την καταδίκη μου αυτήν ζητώ την αναίρεση της, σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε του ΚΠΔ, δηλαδή της εσφαλμένης εφαρμογής και ερμηνείας, ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, καθόσον εγώ δεν έλαβα προσταγή από τον αρχηγό μου για εκτέλεση της υπηρεσίας αυτής.
ΟΓΔΟΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑ - ΚΑΤΑΔΙΚΗ για ανυπακοή κατ' εξακολούθηση πράξεις δύο, τις 17-5-2005 και της 22-5-2005.
Καθόσον στο Στρατόπεδο της μονάδος του κατά το χρονικό διάστημα από 17 έως 22-5-2005, σε ειρηνική περίοδο με περισσότερες από μια πράξεις, που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, ενώ έλαβε προσταγή από τον αρχηγό του να εκτελέσει ορισμένη υπηρεσίαν, παρέλειψε την εκτέλεση τους. Ειδικότερα ενώ ορίσθηκε νόμιμα από τον αξιωματικό του αρμοδίου προς τούτο γραφείο διοικητικής μέριμνας της πτέρυγας και τον διοικητή της μοίρας του, να εκτελέσει 24ωρες υπηρεσίες Υπαξιωματικού υπηρεσίας πτέρυγας: 1) Την 17-5-2005 (από ώρας 8.30 μέχρι και 08.30 της επομένης) και 2) την 22-5-2005 (από ώρας 09.00 και μέχρι ώρας 08.30 της επομένης) έχοντας λάβει έγκαιρα γνώση αυτών, παρέλειψε να εκτελέσει τις παραπάνω διαταγές.
ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ: Από την παρουσίαση των πραγματικών περιστατικών και στο πρωτοβάθμιο και στο Δευτεροβάθμιο Δικαστήριον, προκύπτει η από ΔΟΛΟ απόκρυψη των στοιχείων και των προϋποθέσεων που καταφανέστατα αποδεικνύουν την ανυπαρξία τελέσεως των εγκλημάτων αυτών της Ανυπακοής.
Και για να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για τον ισχυρισμόν μου αυτόν, παραθέτω σε Φ/Α την από 16-5-2005 αναφορά μου που καθαρά φαίνεται ότι η Μονάδα την πήρε την 17-5-2005 και στην οποίαν αναφέρω ότι αδυνατώ να εκτελέσω τις ανωτέρω υπηρεσίες (17 και 22) γιατί είμαι ασθενής και προσκομίζω ιατρική γνωμάτευση για οξεία οσφυαλγία και για οίδημα Αριστερού Πηχείου καρπού.
ΠΡΟΣ:
ΜΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗΕσμίας(ΤΑΦ) ..... Της 110 Π.Μ/Μ.Σ.Β Λάρισα 16-05-2005 Συνημμένα Φύλλα(2)ΘΕΜΑ : Υπηρεσία Πτέρυγος
1.Σας αναφέρω ότι ζητώ την εξαίρεση μου από τον Μηνιαίο Προγραμματισμό Υπηρεσιών Πτέρυγος (ΥΥΠ) μέχρι την πλήρη ανάρρωση μου, λόγω των Ορθοπεδικών προβλημάτων υγείας (Οξείας Οσφυαλγίας κ< Κάκωσης- Οίδημα Αριστερού Πηχείου Καρπικού).
2. Συνημμένα υποβάλλω τα παρακάτω δικαιολογητικά: α. Την Ιατρική Γνωμάτευση για Οξεία Οσφυαλγία, β. Την Ιατρική Γνωμάτευση για Οίδημα Αριστερού Πηχείου Καρπικού.
3. Παρακαλούμε για δικές σας ενέργειες Επομένως, ζητώ την αναίρεση της καταδίκης αυτής για έλλειψη στοιχείων εγκλήματος δηλαδή για εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στ. Ε ΚΠΔ.
ΕΝΑΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑ- ΚΑΤΑΔΙΚΗ (Ανυπακοή 4-6-2005). Καθόσον στο στρατόπεδο της 110 ΠΜ, την 3-6-2005, σε περίοδο ειρήνης, ενώ έλαβε προσταγή από τον αρχηγό του για εκτέλεση ορισμένης υπηρεσίας, παρέλειψε την εκτέλεση της. Ειδικότερα ενώ ορίστηκε νόμιμα από τον Διοικητήν της πτέρυγος να εκτελέσει υπηρεσία Υπαξιωματικού Υπηρεσίας της πτέρυγας από ώραν 14.30 της 3-6-2005 έως 09.000 της 4-6-2005 και έλαβε έγκαιρα γνώση αυτής, παρέλειψε να εκτελέσει την παραπάνω διαταγήν, την πράξην του δε αυτή τέλεσε σε ειρηνική περίοδο.
ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ Τα ίδια στοιχεία που αναφέρω για το ΟΓΔΟΟΝ έγκλημα και αφορά μη εκτέλεση υπηρεσίας για λόγους υγείας, τα αυτά στοιχεία αναφέρω και εδώ, δηλαδή ότι λόγω ασθενείας μου δεν μπορούσα να εκτελέσω την υπηρεσίαν Υπαξιωματικού Υπηρεσίας της 3 προς 4-6-2005. Επομένως ζητώ την αναίρεση της καταδίκης μου αυτής για εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, δηλαδή έλλειψη των στοιχείων του άρθρου 53 (Δόλος), σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στ Ε του ΚΠΔ.
ΔΕΚΑΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑ - ΚΑΤΑΔΙΚΗ (Συκοφαντική δυσφήμηση της 24-2-2004 του Σμχου (1) Σ1 καθόσον την 24-2-2004 με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίσθηκε για ανώτερο του γεγονός που μπορούσε να βλάψει την τιμή του, το γεγονός αυτό ήταν ψευδές και αυτός τελούσε εν γνώσει του ψεύδους του, δηλαδή στον παραπάνω τόπο και χρόνο ευρισκόμενος στο γραφείο του Διοικητού της 117 ΠΜ Σμχου (1) Σ1 παρουσία και των Υποδιοικητή της Μονάδος Σμχου (1) Μ2, Τμηματάρχου Προσωπικού Ασμχου (ΔΓΥ) Μ1 και Προϊσταμένου του Γραφείου Ασφαλείας Επγού (ΥΗΔ) Μ3 ισχυρίσθηκε ότι ο Διοικητής της Μονάδος τον παρακολουθεί, έχει βάλει άτομα να τοποθετούν διαφόρους μηχανισμούς Παρακολούθησης στο αυτοκίνητο του και στο δωμάτιο που διαμένει. Τα γεγονότα αυτά μπορούσαν να βλάψουν την τιμή του Διοικητή της 117 ΠΜ Σμχου (1) Σ1 ήταν ψευδή καθόσον ουδέποτε αυτός προέβη σε τέτοιες πράξεις και επιπλέον ο κατηγορούμενος τελούσε εν γνώσει του ψεύδους των.
ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ Αρνούμαι ρητά και κατηγορηματικά ότι διέπραξα το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφημήσεως σε βάρος του Διοικητή μου Σμρχου (1) Σ1 Εγώ ξεκίνησα από το αναμφισβήτητο περιστατικό ότι βρήκα στο αυτοκίνητο μου κάποια εξαρτήματα ηλεκτρονικά με καλώδια αγνώστου ταυτότητος και οπωσδήποτε ξένα προς το αυτοκίνητο μου. Έπρεπε για το περιστατικό αυτό να ενημερώσω τον Διοικητή μου. Τον ενημέρωσα. Αντί να διατάξει μια έρευνα να δει ακριβώς τι συμβαίνει, αυτός άρχισε να με καταδιώκει με εχθρότητα. Είπα λοιπόν ενώπιον όλων ότι πιστεύω ότι σε αυτό πρέπει να συμμετέχει έμμεσα και ο Διοικητής μου. Τώρα εάν πράγματι δεν συμμετέχει ο Διοικητής μου καθόλου σε αυτό το περιστατικό εγώ δεν μπορώ να το γνωρίζω ξεκάθαρα. Αντίθετα έχω στοιχεία που μου υπαγορεύουν τη σκέψη μου ότι ο Διοικητής μου έχει κάποια σχέση. Τα στοιχεία αυτά είναι ότι ο Διοικητής μου δεν έκανε τίποτε να δει τι συμβαίνει με αυτό το περιστατικό και κυρίως γιατί με εχθρεύεται τόσο πολύ. Από την ακροαματική διαδικασία και από την αιτιολογία της αποφάσεως, ουδαμού αποδεικνύεται ότι εγώ είπα κάτι το δυσφημιστικό για το Διοικητή μου και εγνώριζα το ψεύδος του, την αναλήθεια αυτού που είπα. Πίστευα και πιστεύω ότι ευθύνεται και ο Διοικητής μου. Ποιος είπε ότι εγώ εγνώριζα και πως εγνώριζα ότι ο Διοικητής μου δεν έχει καμία σχέση. Το στοιχείον του ψευδούς κατά το 363 δεν είναι έργον ερεύνης μόνο των δικαστηρίων της ουσίας αλλά και έργο του Αρείου Πάγου.
Επομένως και η καταδίκη μου αυτή πρέπει να αναιρεθεί για ανυπαρξία των στοιχείων του εγκλήματος του άρθρου 363 ΠΚ, δηλαδή για εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στ ΕΚΠΔ.
ΕΝΔΕΚΑΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑ - ΚΑΤΑΔΙΚΗ (ψευδής καταμήνυση): Καθόσον στη ...., την 5-10-2005, εν γνώσει του καταμήνυσε άλλον ψευδώς ότι τέλεσε αξιόποινη πράξη με σκοπό να προκαλέσει την καταδίωξη του για αυτήν. Ειδικότερα την ανωτέρω ημερομηνία υπέβαλε προς τον Εισαγγελέα του Αεροδικείου Λάρισας τη με ίδια ημερομηνία έγκληση του κατά του Υ1, Υποσμηναγού (ο) της δυνάμεως της 110 ΠΜ, κατοίκου ...., στην οποία ανέφερε ότι "του έκανε παράνομες κρατήσεις από το μισθό του σε σχέση με αποδείξεις δωματίων από τα οικήματα αγάμων υπαξιωματικών της 110 ΠΜ... αφού ξανακρατήθηκαν για δεύτερη φορά". Τα ανωτέρω καταγγελλόμενο γεγονός ήταν ψευδές, δεδομένου ότι ο κατηγορούμενος εξόφλησε μόνο μια φορά και με καθυστέρηση μισθώματα τεσσάρων μηνών (Ιουλίου - Οκτωβρίου 2004) για τη διαμονή του στα οικήματα αγάμων υπαξιωματικών της 110 ΠΜ και γνώριζε την αναλήθεια του καταγγελλόμενου από αυτόν γεγονότος, υπέβαλε όμως την ανωτέρω έγκληση του έχοντας σκοπό να προκαλέσει την ποινική δίωξη του προαναφερθέντος μηνυομένου για καταπίεση.
ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ: Αρνούμαι ρητά και κατηγορηματικά ότι καταμήνυσα ψευδώς τον Υποσμηναγό (Ο) Υ1. Το όλο περιστατικό έγινε ως εξής: Μου κράτησε ο Διαχειριστής Οικονομικού της 110 ΠΜ Υπσμγός (Ο) Υ2 δίχως να μου προσκομίσει τις αποδείξεις των πέντε μηνών, δηλαδή Ιούνιο- Ιούλιο- Αύγουστο- Σεπτέμβριο και Οκτώβριο 2004 τα μισθώματα των αγάμων υπαξιωματικών της 110 ΠΜ. Ποσό σύνολον 150 ΕΥΡΩ από 30 ΕΥΡΩ το μήνα. Τα 150 αυτά ΕΥΡΩ μου τα κράτησε από τον φάκελο μισθοδοσίας μου και ειδικότερα από το Φύλλο πορείας των 100 ΕΥΡΩ το μήνα που παίρνουμε σαν Επίδομα. Τα χρήματα αυτά, τα 150 ΕΥΡΩ μου τα κράτησε ο Υ2 τον Ιούλιο του 2004, χωρίς να μου δώσει αποδείξεις. Τον Αύγουστο του 2004, ανέλαβε νέος διαχειριστής ο Υ1 (παθών) όπου μου τα ξανακράτησε τα 150 ΕΥΡΩ το μήνα Οκτώβριο του 2004. Δηλαδή ο Υ1 τον Οκτώβριο του 2004 μου κράτησε από τον φάκελο μισθοδοσίας μου, στον οποίο υπήρχαν 200 ΕΥΡΩ (Φύλλα Πορείας Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2004) χωρίς να έχει βάλει μέσα τις αποδείξεις πληρωμής μισθωμάτων μηνών από Ιούνιο έως και Οκτώβριο τις αποδείξεις αυτές μου τις έδωσε ο Υ1 αργότερα. Όταν μου έδωσε τις αποδείξεις, πήγα και είπα στο Υ1 ότι αυτά τα μισθώματα τα έχει κρατήσει από το Φύλλο πορείας μου ο Υ2 γιατί μου τα κρατάτε πάλι; Ο Υ1 μου είπε ότι τις αποδείξεις αυτές τις βρήκε στο Γραφείο του και θεώρησε ότι δεν είχαν πληρωθεί και για αυτό κράτησε και αυτός πάλι τα χρήματα για δεύτερη φορά. Οι αποδείξεις αυτές είναι (τις οποίες προσκομίζω) ανυπόγραφες από τον κ. Υ1 και δεν είναι από τα μπλοκ που χρησιμοποιούν στη Μονάδα. Επιμένω δηλαδή ότι μου κρατήθηκαν ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ από 150 ΕΥΡΩ. Η καταμήνυση μου κατά του κ. Υ1 έχει σαν σκοπό να επιτευχθεί μια τάξη στην παράτυπη και παράνομη αυτή διπλοείσπραξη των μισθωμάτων και όχι την δίωξη του κ.Υ1.
Αυτά τα περιστατικά, τα ανέφερα εκατό φορές σε αυτούς που δήθεν ενήργησαν ΕΔΕ για το περιστατικό αυτό, αλλά κανείς δεν μου έδινε σημασία. Η ΕΔΕ κατέληξε τελικά στο συμπέρασμα ότι εγώ μόνο μια φορά επλήρωσα τα μισθώματα. Αυτό το συμπέρασμα ανάγεται στο γενικό κλίμα της καταδίωξης μου. Εάν είναι δυνατόν εγώ να ισχυρίζομαι ψευδώς ότι μου κρατήθηκαν δύο φορές τα μισθώματα πέντε μηνών χωρίς να έχει πράγματι συμβεί αυτό. Γιατί δεν το έκανα τόσα χρόνια που πλήρωνα τα μισθώματα των δωματίων μου και στην 117 ΠΜ. Καταφαίνεται λοιπόν ότι δεν υπάρχουν τα εννοιολογικά στοιχεία του άρθρου 229 ΠΚ της ψευδούς καταμηνύσεώς και στο αντικειμενικό και στο υποκειμενικό πεδίον.
Επομένως το δευτεροβάθμιο Δικαστήριον με την ανωτέρω καταδίκη μου, έσφαλε στην ορθή εφαρμογή της ποινικής διατάξεως του άρθρου 229 ΠΚ που είναι έγκλημα σκοπού (άρθρον 27 παρ. 2 εδ. β ΠΚ) δηλαδή επιδίωξη με ψευδή στοιχεία της καταδίωξης ετέρου. Εδώ κανένα στοιχείο που να αποτελεί ελάχιστο κίνητρο και δικαιολογία τέτοιας ψευδούς καταμήνυσης κατά του κ. Υ1 και τέτοιας ύπαρξης σκοπού των ενεργειών μου για ποινική ή πειθαρχική δίωξη και τιμώρηση του κ. Υ1 δεν υφίσταται ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ έκανα μήνυση γιατί μου κράτησαν δύο φορές από 150 ΕΥΡΩ ενώ έπρεπε να μου κρατήσουν από μια φορά. Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα. Στην απόφαση και από την ακροαματική διαδικασία, δεν αποδείχθηκε το ΨΕΥΔΟΣ μου και κυρίως η γνώση από εμένα του ψεύδους της καταμηνύσεως. Το στοιχείο αυτό της γνώσεως του ψεύδους των καταμηνυομένων είναι το κυρίαρχον για την ύπαρξη εγκλήματος ψευδούς καταμηνύσεως. Και η έρευνα του στοιχείου αυτού δεν είναι μόνο έργο του δικαστηρίου της ουσίας αλλά είναι έργο και του ακυρωτικού, δικό σας έργο. Κατ'ακολουθίαν των ανωτέρω, ζητώ από το δικαστήριο σας, την αναίρεση και αυτής της καταδίκης μου, για εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως (άρθρον 229 Π.Κ.)από έλλειψη των στοιχείων του εγκλήματος αυτού, σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στ Ε Κ.Π.Δ.". Με αυτό όμως το περιεχόμενο, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, όλοι οι παραπάνω λόγοι αναιρέσεως, που αναφέρονται στα εγκλήματα του αναιρετηρίου με τις λέξεις δεύτερον, τρίτον, έκτον, όγδοον, ένατον, δέκατον και ενδέκατον με την επίκληση κυρίως της εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικών ποινικών διατάξεων και δευτερευόντως της ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας πλήττουν την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας και ως εκ τούτου είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι, όπως απορριπτέοι είναι και οι αναφερόμενοι στα εγκλήματα αυτά από 18-4-2007 πρόσθετοι λόγοι αναιρέσεως αφού το τύποις παραδεκτό αυτών προϋποθέτει την ύπαρξη εγκύρου δικογράφου αναιρέσεως, κατά το άρθρο 509 παρ. 1 και 2 του Κ.Π.Δ. Περαιτέρω, η απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της δικαστικής απόφασης, η έλλειψη της οποίας συνιστά τον από το άρθρο 510 παρ. 1Δ' ΚΠΔ αναιρετικό λόγο, υπάρχει, όταν, προκειμένου για καταδικαστική απόφαση, περιέχονται σε αυτήν τα πραγματικά περιστατικά, που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία και στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για την συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις, που θα θεμελίωσαν και οι σκέψεις, με τις οποίες υπήχθησαν τ' αποδειχθέντα περιστατικά στην ουσιαστική ποινική διάταξη, που, στην συγκεκριμένη περίπτωση, εφαρμόσθηκε, ενώ εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή τέτοιας διάταξης συντρέχει, ιδρύουσα τον από το άρθρο 510 παρ. 1 Ε΄ ΚΠΔ λόγο αναίρεσης, όταν ο δικαστής προδίδει σε αυτήν διαφορετική έννοια από εκείνη, που έχει πραγματικά, ή όταν ο δικαστής δεν υπήγαγε σωστά τα υπό τούτου δεχθέντα πραγματικά περιστατικά στην εφαρμοσθείσα διάταξη. Εξάλλου, κατά τα άρθρα 33 παρ. 1δ΄, 53 παρ. 1α και 60 παρ. 1 του Ν. 2287/1995 "Κύρωση του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα" (ΣΠΚ), 1) Λιποτάκτης στο εσωτερικό είναι ο στρατιωτικός που ενώ έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά σε διάστημα έξι μηνών τρεις φορές για αυθαίρετη απουσία, η οποία διήρκεσε περισσότερο από είκοσι τέσσερις ώρες, εγκαταλείπει και πάλι το σώμα του και απουσιάζει περισσότερο από δύο ημέρες 2) Στρατιωτικός που λαμβάνει προσταγή από τον αρχηγό του να εκτελέσει οποιαδήποτε υπηρεσία και αρνείται να υπακούσει ή παραλείπει την εκτέλεσή της, τιμωρείται σε ειρηνική περίοδο, με φυλάκιση. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της ανυπακοής απαιτούνται τα εξής: α) Σχέση υπηρεσιακής εξάρτησης, δηλαδή σχέση προϊσταμένου και υφισταμένου, μεταξύ διατάσσοντος και διατασσομένου, β) διαταγή του πρώτου προς τον δεύτερο που αποβλέπει στην εκτέλεση ορισμένης υπηρεσίας, η οποία προβλέπεται από τους στρατιωτικούς νόμους και κανονισμούς, στην εκτέλεση της οποίας είναι υποχρεωμένος ο διατασσόμενος και την εκτέλεση της οποίας δικαιούται να διατάξει ο προϊστάμενος και γ) ρητή άρνηση του διατασσομένου ή σιωπηρή που εκφράζεται με την από πρόθεση παράλειψη του τελευταίου να εκτελέσει τη δοθείσα διαταγή. Με τον όρο ''αρχηγός'' νοείται ο ιεραρχικά και διοικητικά προϊστάμενος, ο οποίος σε συγκεκριμένη περίπτωση είναι καθ' ύλην αρμόδιος, ως εκ των γενικών ή ειδικών καθηκόντων του, να ενεργοποιήσει την υποχρέωση και δέσμευση του υφισταμένου στρατιωτικού για την εκτέλεση ορισμένης υπηρεσίας. Υποκειμενικά απαιτείται δόλος, που συνίσταται στη γνώση και θέληση του δράστη να πραγματώσει τα στοιχεία που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος και 3) στρατιωτικός, που εξυβρίζει ανωτέρους ή κατωτέρους, με λόγια, έργα ή απειλές ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών, αν η πράξη τελέσθηκε κατά την υπηρεσία ή για λόγους, που έχουν σχέση με αυτή, διαφορετικά, με φυλάκιση μέχρι δύο (2) ετών, σε κάθε άλλη περίπτωση. Η αξιόποινη συμπεριφορά που περιγράφεται στο άρθρο αυτό αποτελεί πράξη που προσβάλλει την τιμή του κατά βαθμό ανωτέρου ή κατωτέρου στρατιωτικού και έχει βέβαια την κοινωνική σημασία της άμεσης ή έμμεσης αρνήσεως στο άτομο ενός status εξωτερικής τιμής. Δεν πρόκειται, δηλαδή για προσβολή της στρατιωτικής τάξεως και πειθαρχίας αλλά για κατ' αρχήν προσβολή της τιμής άλλου προσώπου, το οποίο, όμως, συνδέεται με τον δράστη με την υπηρεσιακή ιεραρχική σχέση του στρατού. Από την άποψη αυτή, οι εξυβρίσεις που τυποποιούνται στο ΣΠΚ, έχουν ένα διπλό εγκληματικό χαρακτήρα, γιατί πέρα από την προσβολή της τιμής του προσώπου του ανωτέρου ή κατωτέρου, προσβάλλουν ταυτόχρονα και την στα πρόσωπα αυτά εκφραζόμενη στρατιωτική ιδιότητα του ανωτέρου ή κατωτέρου, ως όρο εξατομίκευσης της ιεραρχικά διαρθρωμένης στρατιωτικής υπηρεσίας. Η προσβολή της τιμής μπορεί να γίνει με λόγια με έργα ή απειλές. Τέλος, κατά τα άρθρα 167 παρ. 3 και 211 β΄ του ΣΠΚ, οι μεν αποφάσεις των στρατιωτικών δικαστηρίων είναι ειδικά και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένες, η αίτηση δε αναίρεσης επιτρέπεται κατά τις διατάξεις του ΚΠΔ, στα πρόσωπα και με τις προϋποθέσεις, που αναφέρονται σε αυτόν, και κατά των κατ' έφεση αποφάσεων του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου.
2.- Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό, συνδυαζόμενο με το διατακτικό, της προσβαλλόμενης απόφασής του, το Πενταμελές Αναθεωρητικό Δικαστήριο, που δίκασε έφεση του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου, δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί πραγμάτων κρίση του και μετ' εκτίμηση και αξιολόγηση των αναφερομένων στην απόφασή του αυτή αποδεικτικών μέσων (καταθέσεων μαρτύρων, δημοσίων αναγνωσθέντων πρακτικών της πρωτοβάθμιας δίκης και εγγράφων και απολογίας του αναιρεσείοντος), τα εξής: "Ο κατηγορούμενος ενώ ήταν στρατιωτικός δηλαδή Επισμηνίας (ΤΑΦ) με ΑΜ: ....: α) Στο στρατόπεδο της 110ΠΜ, την 26-6-2005, κατέστη υπαίτιος λιποταξίας οπλίτη στο εσωτερικό σε ειρηνική περίοδο, αφού, ενώ είχε τιμωρηθεί πειθαρχικά σε διάστημα έξι μηνών, τρεις φορές για αυθαίρετη απουσία, η οποία διήρκεσε περισσότερο από είκοσι τέσσερις ώρες, εγκατέλειψε πάλι το σώμα του και απουσίασε περισσότερο από δύο ημέρες. Ειδικότερα, ενώ είχε τιμωρηθεί πειθαρχικά: α) την 30-5-2005 σε πειθαρχική ποινή φυλάκισης τριάντα (30) ημερών, γιατί απουσίασε αυθαίρετα από τη μονάδα του κατά το χρονικό διάστημα από 2-12-2004 έως 3-12-2004, β) την 30-5-2005 σε πειθαρχική ποινή φυλάκισης τριάντα (30) ημερών, γιατί απουσίασε αυθαίρετα από τη μονάδα του κατά το χρονικό διάστημα από 26-12-2004 έως 27-12-2004 και γ) την 21-6-2005 σε πειθαρχική ποινή φυλάκισης τριάντα (30) ημερών, γιατί απουσίασε αυθαίρετα από τη μονάδα του κατά το χρονικό διάστημα από 1-6-2005 έως και 5-6-2005, εγκατέλειψε πάλι αυθαίρετα τη μονάδα του την 23-6-2005 και απουσίασε χωρίς άδεια περισσότερο από δύο ημέρες, παραμένοντας στο εσωτερικό της χώρας μέχρι την 30-6-2005, κατά την οποία παρουσιάστηκε αυθόρμητα στο 957 ΤΣΝ, με αποτέλεσμα να καταστεί λιποτάκτης στο εσωτερικό από 26-6-2005 μέχρι 30-6-2005 κατά την οποία παρουσιάστηκε αυθόρμητα στο 957 ΤΣΝ, την πράξη του δε αυτή τέλεσε σε ειρηνική περίοδο, β)Στο στρατόπεδο της 117ΠΜ, την 19-2-2004, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφήμησης (άρθρα 362 και 363 ΠΚ) προσέβαλε την τιμή του ανωτέρου του με λόγο, δηλαδή περί ώρα 09.30' της παραπάνω ημερομηνίας μετέβη στο υπασπιστήριο της Μονάδος και αφού παρέδωσε στην εκτελούσα χρέη υπασπιστού Σμια (ΧΜΤΣ) ..... ένα εξάρτημα με καλώδια, αναφερόμενος στο Δκτή της Μονάδος Σμχο (Ι) Σ1 της είπε σε έντονο ύφος: "Δώσε αυτά στο Διοικητή, τα βρήκα στο αυτοκίνητο μου μαζί με κάτι άλλα, ξέρει θα τα πούμε στις 8 Μαρτίου". Η παραπάνω απειλητική φράση περιήλθε σε γνώση του Σμχου (Ι) Σ1, περί ώρα 10.00' της ίδιας ημερομηνίας ανακοινωθείσα σ' αυτόν από την ανωτέρω Σμια, προσβάλλοντας έτσι την τιμή αυτού. Η πράξη του κατηγορουμένου τελέσθηκε όχι κατά την υπηρεσία ή για λόγους που έχουν σχέση με αυτήν, γ) Στο στρατόπεδο της ίδιας μονάδας, την 24-2-2004, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφήμησης (άρθρα 362 και 363 ΠΚ) προσέβαλε την τιμή του ανωτέρου του με λόγο, δηλαδή ευρισκόμενος στο γραφείο του Διοικητού της 117ΠΜ Σμχου (Ι) Σ1 απηύθυνε προς αυτόν την απειλητική φράση "θα τα πούμε στις 8 Μαρτίου" προσβάλλοντας έτσι την τιμή αυτού. Η πράξη του κατηγορουμένου τελέσθηκε όχι κατά την υπηρεσία ή για λόγους που έχουν σχέση με αυτήν, και δ) Στο στρατόπεδο της ίδιας μονάδας (110 ΠΜ), την 5-10-2004, σε περίοδο ειρήνης, ενώ έλαβε προσταγή από τον αρχηγό του να εκτελέσει ορισμένη υπηρεσία, παρέλειψε την εκτέλεση της. Ειδικότερα, ενώ ορίστηκε νόμιμα από τον υποδιοικητή της Πτέρυγας να εκτελέσει υπηρεσία εποχούμενου περιπόλου της Πτέρυγας και έλαβε έγκαιρα γνώση αυτής παρέλειψε να εκτελέσει την παραπάνω διαταγή, την δε πράξη του αυτή τέλεσε σε περίοδο ειρήνης.
Ο κατηγορούμενος απολογούμενος, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου δεν αποδέχθηκε καμία από τις πράξεις που του αποδίδονται και ισχυρίστηκε ότι: "Όλα είναι σκευωρία και πλάνη, δημιουργήθηκε από κάποιους ανθρώπους για κάποιους λόγους" χωρίς να αιτιολογήσει περισσότερο ή ειδικότερα τους ισχυρισμούς του. Κατ' ακολουθία δε αυτοί είναι αόριστοι και δεν μπορούν να ανατρέψουν την κατηγορία. Οι μάρτυρες μάλιστα που εξετάστηκαν στο ακροατήριο επιβεβαίωσαν, τα πραγματικά περιστατικά που στοιχειοθετούν τις κατηγορίας. Κατ' αρχήν θα πρέπει να επισημανθεί ότι οι -Πράξεις της λιποταξίας για τις οποίες κατηγορήθηκε ο κατηγορούμενος και καταδικάστηκε πρωτοδίκως στοιχειοθετούνται αυτές πλήρως καθόσον όπως προκύπτει από τα έγγραφα στοιχεία της δικογραφίας και ειδικότερα τα αποσπάσματα των ημερησίων διαταγών της Μονάδας του (110ΠΜ) βεβαιώνεται η αδικαιολόγητη απουσία αυτού από τη Μονάδα του για τα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα των λιποταξιών του (26-6-2005 μέχρι 30-6-2005, 17-7-2005 μέχρι 20-8-2005 και 5-1-2006 μέχρι 8-2-2006). Επισημαίνεται ότι η τελευταία λιποταξία του κατηγορουμένου διεκόπη επειδή αυτός συνελήφθη την 8-2-2006 και ότι η κατ' επανάληψη διάπραξη του εγκλήματος αυτού υποδηλώνει την δόλια προαίρεση του τελέσεως των εγκλημάτων αυτών. Αναφορικά με τις πράξεις των εξυβρίσεων, ο μάρτυρας Υ1 επιβεβαιώνει το γεγονός της εξύβρισης του από τον κατηγορούμενο που έλαβε χώρα την 4-11-2004 στο γραφείο του και ο μάρτυρας Σ1 κατέθεσε ότι ο κατηγορούμενος πέρασε, την 19-2-2004, από το γραφείο του, άφησε κάτι καλώδια και είπε στην ..., η οποία εκτελούσε χρέη υπασπιστού, "ξέρει ο Διοικητής, θα τα πούμε στις 8 Μ αρτίου " γεγονός που επιβεβαιώνει και η τελευταία στην ένορκη κατάθεση της. Η φράση του κατηγορουμένου κρίθηκε απειλητική από τον μάρτυρα, καθόσον την ημερομηνία αυτή επρόκειτο να διεξαχθούν οι κοινοβουλευτικές εκλογές στη χώρα μας κι έτσι ο μάρτυρας θεώρησε ότι ο κατηγορούμενος εννοούσε ότι μετά τις εκλογές θα τον "κανόνιζε", όπως χαρακτηριστικά καταθέτει στο ακροατήριο. Ο κατηγορούμενος δεν αποδέχεται τις φράσεις αυτές και ισχυρίστηκε ότι πήγε στο γραφείο του Διοικητή για να τον ενημερώσει για το αυτοκίνητο του που βρέθηκε σπασμένο. Οι αυτόπτες όμως, μάρτυρες στο γραφείου του Διοικητή (Σ1,Μ1, Μ2, Μ3) καταθέτουν ότι ο κατηγορούμενος κατά την εκεί παρουσία του ήταν εριστικός και μιλούσε στο Διοικητή στον ενικό Αριθμό και είπε τις φράσεις που του αποδίδονται, οι οποίες, μάλιστα, είναι προσβλητικές της τιμής και της υπολήψεως αυτού. Αναφορικά με τις πράξεις της ανυπακοής σημειώνεται ότι ο μάρτυρας ...... κατέθεσε στο ακροατήριο ότι ο κατηγορούμενος έλαβε γνώση των υπηρεσιών που είχε προγραμματισθεί να εκτελέσει την 17 και 22 Μαΐου 2005 με πρακτικό, το οποίο υπάρχει στη δικογραφία με ημερομηνία 16-5-2004 και με τίτλο Πρακτικό Ενημέρωσης Προγραμματισμού Υπηρεσιών και αναγνώσθηκε σήμερα και κατά συνέπεια και οι πράξεις αυτές στοιχειοθετούνται πλήρως αντικειμενικά και υποκειμενικά αφού είναι αδιανόητο στέλεχος της μόνιμης δύναμης της Πολεμικής Αεροπορίας να λαμβάνει γνώση εκτέλεσης συγκεκριμένης υπηρεσίας και να παραλείπει την εκτέλεση αυτής. Κατόπιν των ανωτέρω τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από τη διαδικασία,, στοιχειοθετούν πλήρως τόσο από υποκειμενικής όσο και από αντικειμενικής πλευράς τις πράξεις για τις οποίες κατηγορείται ο κατηγορούμενος και πρέπει συνεπώς, κατά την ομόφωνη γνώμη των μελών του Δικαστηρίου, να κηρυχθεί ένοχος γι αυτές.
Με τις παραδοχές και την κρίση του αυτή, το Πενταμελές Αναθεωρητικό Δικαστήριο διέλαβε, στην πληττόμενη απόφασή του, την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, διότι αναφέρονται σε αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις, τα από την ακροαματική διαδικασία προκύψαντα πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του για την συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων των εγκλημάτων της λιποταξίας, ανυπακοής και εξύβρισης ανωτέρων κατά βαθμό, στην πραγμάτωση των οποίων στοιχείων, ενυπάρχει ο δόλος του αναιρεσείοντος, οι αποδείξεις, από τις οποίες πείσθηκε για την ενοχή του τελευταίου και οι σκέψεις, με τις οποίες υπήγαγε τα δεκτά γενόμενα από αυτό, ως άνω, περιστατικά στις διατάξεις των άρθρων 33 παρ. 1δ', 53 παρ. 1α και 60 παρ. 1 ΣΠΚ, που, στην συγκεκριμένη περίσταση, εφάρμοσε, ενώ, δεν είχε υποχρέωση να αιτιολογήσει την μη συνδρομή λόγου αίροντος, κατ' άρθρο 367 παρ. 1 ΠΚ, το άδικο, αλλά και την ύπαρξη σκοπού εξύβρισης αφού τέτοιο ισχυρισμό δεν προέτεινε ο αναιρεσείων κατηγορούμενος, τις οποίες ουσιαστικές ποινικές διατάξεις, έτσι, ούτε ευθέως, ούτε και εκ πλαγίου, παραβίασε.
Συνεπώς, πρέπει να απορριφθούν, ως αβάσιμοι, οι κατά εκτίμηση από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ΄ και Ε΄ του ΚΠΔ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 167 παρ. 3, 211 εδ. β΄ και 213 παρ. 1 ΣΠΚ, αναιρετικοί λόγοι, αυτοί δε και οι λόγοι του δικογράφου των προσθέτων ως απαράδεκτοι, οι μεν πρώτοι καθό μέρος με τούτους πλήττεται η περί τα πράγματα και την εκτίμηση των αποδείξεων αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του πιο πάνω Δικαστηρίου οι δε δεύτεροι διότι εν όλω πλήττουν την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του ιδίου δικαστηρίου. Ειδικότερα οι αιτιάσεις του αναιρεσείοντος 1) ότι δεν έλαβε προσταγή από τον αρχηγό του για εκτέλεση της υπηρεσίας όπως τούτο επιτάσσει η διάταξη του άρθρου 53 παρ. 1α Σ.Π.Κ αλλά από τον υποδιοικητή της μονάδας που δεν αναφέρεται εάν αυτός ήταν προϊστάμενός του. 2) ότι η φράση θα τα πούμε στις 8 Μαρτίου (που θα γινόταν βουλευτικές εκλογές) που απηύθηνε προς τον Διοικητή της μονάδας Σμήναρχο Σ1 δεν συνιστά εξύβριση ανωτέρου σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 60 παρ. 1β Σ.Π.Κ. είναι απορριπτέες η πρώτη ως απαράδεκτη διότι αναφέρεται στην ανέλεγκτη αναιρετικά περί πραγμάτων κρίση του δικαστηρίου της ουσίας η δεύτερη ως αβάσιμη αφού η ανωτέρω φράση κατά την κοινή αντίληψη είναι απειλητική του δράστη προς τον παθόντα και ως εκ τούτου συγκροτείται η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του παραπάνω εγκλήματος. Η αιτίαση τέλος, ότι υπάρχει αντίφαση στο αιτιολογικό της απόφασης όπως το περιεχόμενό του εκτέθηκε ανωτέρω στο οποίο αναφέρεται κατ'αρχήν ότι ο αναιρεσείων προσέβαλε την τιμή του ανωτέρω του με λόγο, και στη συνέχεια αναφέρεται σε απειλητική φράση είναι απορριπτέα ως αβάσιμη καθόσον δια της λέξεως με λόγο προσδιορίζεται η προφορική διατύπωση της απειλής. Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως και να επιβληθούν στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 27-2-2007 αίτηση του Χ1 για αναίρεση της 233/2006 απόφασης του Πενταμελούς Αναθεωρητικού Δικαστηρίου καθώς και τους πρόσθετους λόγους αυτής. Και Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται στο ποσό των διακοσίων είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 21 Σεπτεμβρίου 2007. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 25 Οκτωβρίου 2007.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
και ήδη ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ