Θέμα
Παύση οριστική ποινικής διώξεως, Παραγραφή, Νομίμου βάσεως έλλειψη, Κατασκευή αυθαιρέτου κτίσματος.
Περίληψη:
Καταδικαστική απόφαση για αυθαίρετη κατασκευή. Αναιρείται η απόφαση για εκ πλαγίου παραβίαση της ουσιαστικής ποινικής διάταξης με τη μορφή της έλλειψης νόμιμης βάσης, διότι ενώ στο σκεπτικό η προσβαλλόμενη δέχεται ότι ο κατηγορούμενος χωρίς άδεια της Πολεοδομικής Υπηρεσίας προέβη στην κατασκευή ξύλινης στέγης, βοηθητικών χώρων κτλ, στο διατακτικό τον κηρύσσει ένοχο διότι καθ' υπέρβαση της χορηγηθείσας οικοδομικής άδειας κατασκεύασε ξύλινη στέγη, βοηθητικούς χώρους ..., το γεγονός δε αυτό έχει καθοριστική σημασία για την επιμέτρηση της ποινής. Παύει οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής (η πράξη τελέσθηκε τον Ιανουάριο 2002) -.
Αριθμός 1929/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μιχαήλ Θεοχαρίδη Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Νικόλαο Ζαΐρη, Γεώργιο Αδαμόπουλο, Αικατερίνη Βασιλακοπούλου-Κατσαβριά-Εισηγήτρια και Κυριακούλα Γεροστάθη, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 8 Οκτωβρίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστασίου Κανελλόπουλου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Αικατερίνης Φωτοπούλου, για να δικάσει την αίτηση
του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Λεκέα, για αναίρεση της υπ'αριθ.5182/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημ/κείου Πατρών. Το Τριμελές Πλημ/κείο Πατρών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 10 Ιουνίου 2010 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 848/2010.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και υπό τον όρο ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 511 ΚΠΔ να παύσει οριστικώς η ποινική δίωξη κατά του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε του ΚΠΔ, λόγο αναιρέσεως της καταδικαστικής απόφασης αποτελεί και η εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως που υπάρχει όταν το δικαστήριο δεν κάνει σωστή υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών που δέχθηκε ως αληθή στη διάταξη που εφάρμοσε. Περίπτωση τέτοιας εφαρμογής, που ιδρύει τον αμέσως ανωτέρω λόγο αναιρέσεως, υπάρχει και όταν η παραβίαση γίνεται εκ πλαγίου. Η παραβίαση αυτή υπάρχει όταν στο πόρισμα της απόφασης, που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό αιτιολογικού και διατακτικού, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτός ο αναιρετικός έλεγχος της ορθής εφαρμογής της ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, οπότε η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση.
Στην προκειμένη περίπτωση, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, με την προσβαλλόμενη υπ' αριθμ. 5182/2009 απόφαση του, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των αποδεικτικών μέσων, που κατ' είδος μνημονεύει, δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη, περί τα πράγματα, κρίση του, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: " Ο κατηγορούμενος στις αρχές Ιανουαρίου 2002, χωρίς άδεια της αρμόδιας Πολεοδομικής υπηρεσίας, προέβη στην κατασκευή ξύλινης στέγης, ύψους πάνω από το επιτρεπόμενο και κάτω από αυτή βοηθητικούς χώρους και κατοικία. Όπως καταθέτει η μάρτυρας της πολεοδομίας, κατόπιν αυτοψίας που έγινε το ύψος της στέγης επανήλθε στο νόμιμο όριο, παραμένουν όμως οι ως άνω κατασκευές. Η δεξαμενή νερού, σύμφωνα με την επιτροπή της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Ν. Αχαίας, που έκρινε σχετική ένσταση του κατηγορουμένου, δεν αποτελεί αυθαίρετη κατασκευή( βλ. 18569/2004 σχετικό έγγραφο της πολεοδομίας). Κατόπιν των ανωτέρω πρέπει ο κατηγορούμενος να κηρυχθεί ένοχος των προαναφερόμενων αυθαίρετων κατασκευών, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό". Ακολούθως, με βάση τις παραδοχές αυτές το Τριμελές Πλημ/κείο Πατρών, κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο του ότι " Στην ..., αρχές Ιανουαρίου 2002, σε μη διακριβωμένη ημέρα, με πρόθεση του πραγματοποίησε εργασίες δόμησης, χωρίς άδεια της αρμόδιας Πολεοδομικής Υπηρεσίας. Συγκεκριμένα, ως ιδιοκτήτης κτηρίου επί της οδού ..., μεταξύ των οδών ..., όπου λειτουργεί στεγασμένος χώρος στάθμευσης οχημάτων, κατόπιν αρμοδίως διενεργηθείσης αυτοψίας την 18/1/2002 διεπιστώθη ότι καθ' υπέρβαση της υπ' αριθμ. ... οικοδομικής άδειας και των αναθεωρήσεων αυτής από 6/6/1997 και 26/2/2000, είχε κατασκευάσει : α) τμήματα ξύλινης στέγης, ύψους 3,50 μέτρων και κάτω από αυτή βοηθητικούς χώρους από σκυρόδεμα, ξύλο και οπτόπλινθους, διαστάσεων, αντιστοίχως 9,20 Χ2,90 μέτρων, 9,20 Χ2,10 μέτρων και 3,30 Χ6, 30 μέτρων, με μεταβλητό λόγω στέγης ύψος από 1,80- 3,50 μέτρων, β)ξύλινη στέγη με μέγιστο ύψος 3,50 μέτρων, τετράριχτη και κάτω από αυτή κατοικία και βοηθητικούς χώρους από σύγχρονα δομικά υλικά, διαστάσεων 6,90 Χ 1,70 μέτρων και 5,30 Χ 1,60 μέτρων, αντιστοίχως, τα οποία κτίσματα ήσαν ημιτελή". Με αυτά όμως που δέχθηκε το Τριμελές Πλημ/κείο Πατρών, εσφαλμένα εφάρμοσε την ουσιαστική ποινική διάταξη του άρθρου 17 παρ. 8 του Ν. 1337/1983, όπως ισχύει, καθόσον μεταξύ του αιτιολογικού και του διατακτικού εμφιλοχώρησαν αντιφάσεις και ασάφειες, που καθιστούν ανέφικτο τον υπό του Αρείου Πάγου αναιρετικό έλεγχο της ορθής εφαρμογής και ερμηνείας της εφαρμοσθείσας ως άνω διατάξεως. Ειδικότερα, ενώ στο σκεπτικό η προσβαλλόμενη απόφαση δέχεται ότι ο κατηγορούμενος "αρχές Ιανουαρίου 2002, χωρίς άδεια της αρμόδιας Πολεοδομικής Υπηρεσίας προέβη στην κατασκευή ξύλινης στέγης...και κάτω από αυτή σε βοηθητικούς χώρους και κατοικία...", στο διατακτικό τον κηρύσσει ένοχο " του ότι στις αρχές Ιανουαρίου 2002 καθ' υπέρβαση της υπ'αριθμ. ... οικοδομικής άδειας και των αναθεωρήσεων αυτής από 6/6/1997 και 26/2/2002, κατασκεύασε ξύλινη στέγη και κάτω από αυτή βοηθητικούς χώρους από σκυρόδεμα ...... Ετσι όμως δημιουργείται ασάφεια ως προς το εάν οι κατασκευές, οι οποίες κρίθηκαν αυθαίρετες, έγιναν καθ' υπέρβαση της χορηγηθείσας οικοδομικής άδειας ή χωρίς την ύπαρξη οποιασδήποτε οικοδομικής άδειας. Το γεγονός αυτό έχει καθοριστική σημασία, στην επιμέτρηση της ποινής, αφού σύμφωνα με το άρθρο 17 παρ. 8 εδάφιο τελευταίο Ν.1337/83 "για απλές υπερβάσεις άδειας κατασκευής μπορεί να επιβληθεί ποινή μειωμένη". Επομένως, ο σχετικός λόγος της αιτήσεως αναιρέσεως εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Ε του ΚΠΔ περί εσφαλμένης εφαρμογής της ουσιαστικής ποινικής διάταξης, με την μορφή της έλλειψης νόμιμης βάσης, πρέπει να γίνει δεκτός και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. Η έρευνα των λοιπών λόγων παρέλκει.
Κατά τα άρθρα 111,112 και 113 του ΠΚ, το αξιόποινο εξαλείφεται με την παραγραφή, η οποία προκειμένου για πλημ/τα είναι πέντε έτη και αρχίζει από τότε που τελέστηκε η πράξη. Η προθεσμία αναστέλλεται για όσο χρόνο διαρκεί η κύρια διαδικασία και ωσότου να γίνει αμετάκλητη η καταδικαστική απόφαση, πάντως όχι πέραν των τριών ετών για τα πλημ/τα. Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 310 παρ. 1 εδ. β, 370 στοιχ. β και 511 του ΚΠΔ, όπως το τελευταίο αντ/κε με το άρθρο 50 παρ. 5 του Ν. 3160/2003, προκύπτει ότι η παραγραφή, ως θεσμός δημόσιας τάξης, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο σε κάθε στάση της ποινικής διαδικασίας, ακόμη και στον Αρειο Πάγο, ο οποίος διαπιστώνοντας την συμπλήρωση της παραγραφής και μετά την άσκηση της αναίρεσης, οφείλει να αναιρέσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να παύσει οριστικά την ποινική δίωξη, λόγω παραγραφής, εφόσον η αίτηση αναίρεσης είναι τυπικά παραδεκτή, για το λόγο ότι ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα και περιέχεται σ' αυτή, σύμφωνα με το άρθρο 474 παρ. 2 και 509 του ΚΠΔ, ένας τουλάχιστον παραδεκτός λόγος αναίρεσης, από αυτούς που περιοριστικά αναφέρονται στο άρθρο 510 του ίδιου κώδικα, ο οποίος κρίθηκε βάσιμος. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση το Τριμελές Πλημ/κείο Πατρών, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, καταδίκασε τον αναιρεσείοντα για αυθαίρετη κατασκευή, που φέρεται ότι διέπραξε αρχές Ιανουαρίου 2002 στην ..., δηλαδή για πράξη που έχει πλημ/κό χαρακτήρα. Όμως από το χρόνο τελέσεως αυτής μέχρι και τη συζήτηση της παρούσας (8/10/72010) έχει παρέλθει χρονικό διάστημα που υπερβαίνει την οκταετία, και συνεπώς έχει εξαλειφθεί το αξιόποινο της πράξεως, λόγω παραγραφής. Λαμβανομένου δε περαιτέρω ότι υπόψη ότι η παραδεκτως ασκηθείσα αναίρεση περιέχει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε του ΚΠΔ σαφή και ορισμένο λόγο αναιρέσεως, πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παύσει οριστικά η ποινική δίωξη λόγω παραγραφής.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την υπ' αριθμ. 5182/2009 απόφαση του Τριμελούς Πλημ/κείου Πατρών.
Παύει οριστικά την ποινική δίωξη που ασκήθηκε κατά του Χ, κατοίκου ..., για την πράξη της αυθαίρετης κατασκευής κτίσματος, που φέρεται ότι τελέστηκε από αυτόν στην Πάτρα αρχές του μηνός Ιανουαρίου 2002.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 18 Νοεμβρίου 2010.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 9 Δεκεμβρίου 2010.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ