Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Ακυρότητα απόλυτη, Αναβολής αίτημα, Κατασκευή αυθαιρέτου κτίσματος.
Περίληψη:
Αυθαίρετο κτίσμα. Επάρκεια αιτιολογίας καταδικαστικής απόφασης. Μη υποχρέωση Δικαστηρίου να απαντήσει επί ενοχής και όχι αυτοτελούς αιτήματος αναβολής. Όχι ακυρότητα υπέρ του κατηγορουμένου η μη ακρόαση προηγουμένως του Εισαγγελέως επί παρεμπίπτοντος ζητήματος (αιτήματος αναβολής). Απόρριψη αίτησης για αναίρεση καταδικαστικής απόφασης για απόλυτη ακυρότητα που συνέβη κατά την διαδικασία στο ακροατήριο και για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας.
Αριθμός 410/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δημήτριο Πατινίδη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπο Παπαηλιού, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή-Εισηγητή και Γεώργιο Μπατζαλέξη, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 1 Δεκεμβρίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Παντελή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου ..., που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Κωνσταντίνο Ντιζέ, για αναίρεση της 1022/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημ/κείου Κατερίνης.
Το Τριμελές Πλημ/κείο Κατερίνης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 13 Οκτωβρίου 2008 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1840/2008.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκειμένη αίτηση αναιρέσεως.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 17 παρ. 8 του ν. 1337/1983, όπως η παρ. αυτή συμπληρώθηκε με το άρθρο 8 παρ. 11 του ν. 1512/1985, οι ιδιοκτήτες ή εντολείς κατασκευής αυθαιρέτων, οι μηχανικοί που συντάσσουν την μελέτη ή έχουν την επίβλεψη του έργου και οι εργολάβοι κατασκευής του, τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών ή με χρηματική ποινή από 100.000 δραχμές μέχρι 2.000.000 δραχμές, ανάλογα με την αξία του αυθαιρέτου έργου και τον βαθμό υποβάθμισης του φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος. Αν η πιο πάνω παράβαση γίνει από αμέλεια, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρι ένα χρόνο ή με χρηματική ποινή από 50.000 δραχμές μέχρι 1.000.000 δραχμές. Σε περίπτωση απλών υπερβάσεων της άδειας κατασκευής, μπορεί να επιβληθεί μειωμένη ποινή. Εξάλλου, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως δημιουργεί η έλλειψη της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας που επιβάλλεται από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ. Τέτοια έλλειψη αιτιολογίας της καταδικαστικής αποφάσεως υπάρχει όχι μόνο όταν δεν περιέχονται στην απόφαση με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις και μετά την επιτρεπτή αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό της, που αποτελούν ενιαίο σύνολο, τα πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου της ουσίας για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που θεμελίωσαν τα περιστατικά αυτά και οι συλλογισμοί με τους οποίους έγινε η υπαγωγή τους στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε, αλλά και όταν η έκθεση των περιστατικών αυτών είναι ελλιπής ή ασαφής ή αντιφατική, ώστε να δημιουργείται αμφιβολία, ως προς την τέλεση από τον κατηγορούμενο της πράξεως για την οποία κηρύχθηκε ένοχος. Δεν αποτελεί όμως λόγο αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση των εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, ή παράλειψη αναφοράς και αξιολογήσεως κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη υπ' αριθμ. 1022/2008 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κατερίνης, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, ο αναιρεσείων, κηρύχθηκε ένοχος του άρθρου 17 παρ. 8 του ν.1337/1983 και για να καταλήξει στην κρίση του αυτή το ως άνω δευτεροβάθμιο δικαστήριο δέχθηκε γι' αυτόν ως κατηγορούμενο τα ακόλουθα, μετά συνεκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων, που κατ' είδος μνημονεύει, "ο κατηγορούμενος στους ... την ... ως ιδιοκτήτης προέβη στην εκτέλεση παράνομων οικοδομικών εργασιών και ειδικότερα στην κατασκευή κτίσματος Α' ορόφου και σκεπής διαστάσεων 5Χ8Χ3 μ. καθ' υπέρβαση της υπ' αριθμ. ... οικοδομικής άδειας". Στη συνέχεια του επέβαλε ποινή φυλάκισης επτά (7) μηνών, την οποία μετέτρεψε σε χρηματική, καθορίζοντας για κάθε ημέρα φυλάκισης το ποσό των 4,40 ευρώ.
Με αυτά που δέχθηκε το δικάσαν Τριμελές Πλημμελειοδικείο, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμένη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν από την αποδεικτική διαδικασία και συγκροτούν την κατά τα ανωτέρω αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση (πρόθεση) του ως άνω εγκλήματος, τα αποδεικτικά μέσα ιδιαίτερα την οικοδομική άδεια, της οποίας έκανε μεγάλη υπέρβαση με την κατασκευή κτίσματος Α' ορόφου και σκεπής διαστάσεων 5Χ8Χ3 μέτρων), από τα οποία συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 26 παρ. 1α, 27 ΠΚ και 17 παρ. 8 του ν. 1337/1983, στις οποίες διατάξεις, κατά την προεκτεθείσα έννοια, ορθά εφάρμοσε, χωρίς να τις παραβιάσει ούτε ευθέως ούτε εκ πλαγίου. Περαιτέρω το Δικαστήριο της ουσίας δεν έσφαλε μη απαντώντας επί του προβληθέντος υπό μορφή ευχής και όχι αυτοτελούς αιτήματος από τον εκπροσωπήσαντα τον κατηγορούμενο ως εκκαλούντα συνήγορό του, αναφέροντας κατά λέξη "πως αν υπάρχουν αμφιβολίες στο δικαστήριο, να αναβληθεί η υπόθεση για να κληθεί το όργανο", χωρίς μάλιστα να γίνεται προσδιορισμός του οργάνου που ζήτησε την κλήτευσή του. Επομένως ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγος της κρινόμενης αίτησης με τον οποίο πλήττεται η προσβαλλόμενη απόφαση για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας ως προς την περί ενοχής κρίση ου αναιρεσείοντος και την σιωπηρή απόρριψη του ως άνω αορίστου αιτήματος-ενοχής του περί αναβολής, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Περαιτέρω ο λόγος της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως για απόλυτη ακυρότητα που συνέβη κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο λόγω του ότι δεν δόθηκε ο λόγος στον Εισαγγελέα επί του ως άνω "αιτήματος", του τότε εκκαλούντος για αναβολή της δίκης, προτεινόμενος από τον αναιρεσείοντα είναι απορριπτέος προεχόντως ως απαράδεκτος, καθόσον δεν δικαιούται ο κατηγορούμενος να προτείνει ως λόγο ακυρότητας της διαδικασίας στο ακροατήριο την έλλειψη ακρόασης του Εισαγγελέα, αυτός δε όπως προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης απόφασης ουδαμώς προβλήθηκε κατά την επ' ακροατηρίου διαδικασία (ΑΠ 1415/2006). Επομένως ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α' ΚΠΔ λόγος της κρινόμενης αίτησης περί ακυρότητος που συνέβη κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο λόγω της μη προηγουμένης ακρόασης του Εισαγγελέα επί του αιτήματος αναβολής της δίκης πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος. Μετά από αυτά και εφόσον δεν υπάρχει άλλος παραδεκτός λόγος αναίρεσης για έρευνα, πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της η κρινόμενη αίτηση και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 13 Οκτωβρίου 2008 αίτηση του ... κατοίκου ..., για αναίρεση της υπ' αριθμ. 1022/2008 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κατερίνης. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 2 Φεβρουαρίου 2010.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 25 Φεβρουαρίου 2010.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ