<< Επιστροφή

Θέμα
Αναιρέσεως απόρριψη, Δωροδοκία, Έξοδα.

Περίληψη:
Απόπειρα παθητικής δωροδοκίας αι εκβίασης κατά συρροή.
Λόγοι αναίρεσης: Απόλυτη ακυρότητα, έλλειψη νόμιμης
βάσης και υπέρβαση εξουσίας. Απορρίπτει την αναίρεση και
επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα έξοδα της ποινικής
διαδικασίας.

Αριθμός 1143/2017

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Ζ’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δήμητρα Μπουρνάκα, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Β. Καπελούζο, Δημήτριο Γεώργα, Δημήτριο Τζιούβα - Εισηγητή και Νικόλαο Τσάκο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 25 Μαΐου 2016, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Άννα Ζαΐρη (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Β. Π. του Π., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Χρίστο Μυλωνόπουλο, για αναίρεση της υπ’ αριθ. 144/2015 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου (Πλημ/των) Αιγαίου.
Με πολιτικώς ενάγον το Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία "Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων - Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών" (Ι.Κ.Α. Ε.Τ.Α.Μ.), που εδρεύει στην … και εκπροσωπείται νόμιμα και που στο ακροατήριο δεν εκπροσωπήθηκε.
Το Τριμελές Εφετείο (Πλημ/των) Αιγαίου με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και o αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 19 Φεβρουαρίου 2016 αίτησή του αναιρέσεως και στους από 26.4.2016 πρόσθετους λόγους, που καταχωρήθηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό ...16.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και την Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 171 παρ. 2 του Κ.Ποιν.Δ. απόλυτη ακυρότητα που λαμβάνεται και αυτεπαγγέλτως υπόψη από το δικαστήριο σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, ακόμη και στον Άρειο Πάγο, προκαλείται αν ο πολιτικώς ενάγων παρέστη παράνομα στη διαδικασία στο ακροατήριο, η ακυρότητα δε αυτή δημιουργεί τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α’ του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως. Παράνομη παράσταση του πολιτικώς ενάγοντος υπάρχει μόνον όταν δεν συντρέχουν στο πρόσωπό του οι κατά τις διατάξεις των άρθρων 63 και 64 του Κ.Ποιν.Δ. όροι της ενεργητικής ή παθητικής νομιμοποιήσεως για άσκηση της πολιτικής αγωγής ή όταν παραβιάστηκε η τηρητέα κατά το άρθρο 68 παρ. 2 του Κ.Ποιν.Δ. διαδικασία σε σχέση με τον τρόπο και το χρόνο ασκήσεως και υποβολής της πολιτικής αγωγής, όχι όμως και όταν υπάρχει οποιαδήποτε άλλη πλημμέλεια. Περαιτέρω κατά το άρθρο 63 εδ. α’ του ίδιου ως άνω Κώδικα η πολιτική αγωγή, με την οποίαν επιδιώκεται χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, μπορεί να ασκηθεί στο ποινικό δικαστήριο από τα πρόσωπα που έχουν το δικαίωμα αυτό σύμφωνα με τα άρθρα 914 και 932 του Α.Κ., κατά δε το άρθρο 68 παρ. 2 του Κ.Ποιν.Δ. εκείνος που κατά τον αστικό κώδικα δικαιούται χρηματική ικανοποίηση εξαιτίας ηθικής βλάβης, μπορεί να υποβάλει την απαίτησή του στο ποινικό δικαστήριο, ωσότου αρχίσει η αποδεικτική διαδικασία, χωρίς έγγραφη προδικασία. Δικαιούχος της χρηματικής ικανοποιήσεως είναι μόνον ο φορεύς του δικαιώματος ή εννόμου συμφέροντος που έχει προσβληθεί. Τέλος, από την διάταξη του άρθρου 38 παρ. 1 του Ν. 3528/2007 "Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ.", στην οποία ορίζεται ότι "Ο υπάλληλος ευθύνεται έναντι του Δημοσίου για κάθε ζημιά την οποία προξένησε σε αυτό από δόλο ή βαρεία αμέλεια κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του. Ο υπάλληλος ευθύνεται επίσης για την αποζημίωση την οποία κατέβαλε το Δημόσιο σε τρίτους για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις του κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, εφόσον οφείλονται σε δόλο ή βαρεία αμέλεια. Ο υπάλληλος δεν ευθύνεται έναντι των τρίτων για τις ανωτέρω πράξεις ή παραλείψεις του", προκύπτει ότι ο υπαγόμενος στις διατάξεις του δημόσιος υπάλληλος, δεν ευθύνεται έναντι των τρίτων για πράξεις ή παραλείψεις που οφείλονται σε δόλο ή βαριά αμέλειά του και έγιναν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, αλλά υπέχει ευθύνη έναντι των τρίτων μόνον το Δημόσιο ή το Ν.Π.Δ.Δ. για την αποζημίωσή τους, ως αστικώς πλέον υπεύθυνο, την οποία, κατά το άρθρο 105 εδ .α’ του Εισ.Ν.Α.Κ., υποχρεούται να καταβάλει στον αμέσως από το αδίκημα παθόντα για την αποκατάσταση της περιουσιακής του ζημίας ή για χρηματική του ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης. Επίσης, από την ίδια ως άνω διάταξη, προκύπτει ότι δεν αποκλείεται το δικαίωμα του Δημοσίου ή του Ν.Π.Δ.Δ. να ζητήσει την αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης κατά του υπαλλήλου του που τέλεσε έγκλημα κατά την διάρκεια της υπηρεσίας του, είναι δε ζήτημα ουσίας που δεν ασκεί επιρροή στη νομιμοποίηση του Δημοσίου το εάν πράγματι υπέστη σε κάθε περίπτωση από το έγκλημα αυτό ηθική βλάβη, ζήτημα που ανήκει στην ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Έτσι, όταν το έγκλημα (αξιόποινη άδικη πράξη) τελέστηκε από δημόσιο υπάλληλο κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του και είναι έγκλημα σχετικό με την υπηρεσία (άρθρα 235 - 263Β Π.Κ.), το δικαίωμα παραστάσεως πολιτικής αγωγής έχουν, ως αμέσως ζημιωθέντες από την αξιόποινη πράξη του δημοσίου υπαλλήλου, το Ελληνικό Δημόσιο και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης την οποίαν υπέστησαν από την άδικη πράξη που τελέσθηκε σε βάρος τους και η οποία ηθική βλάβη έχει αντίκτυπο στη μείωση του κύρους των υπηρεσιών τους ως και της πίστεως τους έναντι των τρίτων και όχι και ο τρίτος που τυχόν ζημιώθηκε από το υπηρεσιακό έγκλημα και που έχει αξίωση προς αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση της ηθικής του βλάβης μόνον από το Δημόσιο ή το Ν.Π.Δ.Δ., ο οποίος μπορεί να παραστεί μόνον προς υποστήριξη της κατηγορίας, αν έχει υποστεί βλάβη και ζημία από το υπηρεσιακό έγκλημα και δικαιούται να απαιτήσει αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης γι’ αυτό από το αστικώς υπεύθυνο Ελληνικό Δημόσιο ή Ν.Π.Δ.Δ. στο οποίο υπηρετεί ο κατηγορούμενος δημόσιος υπάλληλος. Ειδικότερα επί δωροδοκίας υπαλλήλου του Δημοσίου ή του Ν.Π.Δ.Δ., τόσο της ενεργητικής όσο και της παθητικής, όπου προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι η διαφύλαξη του κύρους των δημοσίων υπηρεσιών και η εμπέδωση των πολιτών για την σύννομη, υγιή, ακεραία, καθαρή και αμερόληπτη λειτουργία τους, μόνον το Δημόσιο ή το Ν.Π.Δ.Δ. νομιμοποιείται ενεργητικώς να παραστεί ως πολιτικώς ενάγον κατά του υπαλλήλου του για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ενώ ο τρίτος, που υπέστη βλάβη και ζημία από την δωροδοκία και που δικαιούται να ζητήσει αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης από το Δημόσιο ή το Ν.Π.Δ.Δ., μπορεί να παραστεί μόνον προς υποστήριξη της κατηγορίας. Η σχετική δήλωση παραστάσεως της πολιτικής αγωγής, που μπορεί να γίνει τόσο κατά την προδικασία, όσο και στο ακροατήριο, πρέπει κατά το άρθρο 84 του Κ.Ποιν.Δ. να περιλαμβάνει συνοπτική έκθεση της υποθέσεως για την οποία δηλώνεται η παράσταση και τους λόγους στους οποίους στηρίζεται, δηλαδή αν πρόκειται για παράσταση προς αποζημίωση υλικής ζημίας ή για παράσταση προς χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης ή για παράσταση μόνον προς υποστήριξη της κατηγορίας. Η δήλωση παραστάσεως μόνον προς υποστήριξη της κατηγορίας περιλαμβάνεται ως έλασσον, τόσο στη δήλωση παραστάσεως προς αποζημίωση ζημίας, όσο και στη δήλωση παραστάσεως προς χρηματική αποκατάσταση ηθικής βλάβης. Για το νομότυπο της παραστάσεως δεν είναι αναγκαίο να διαλαμβάνεται ο ιδιαίτερος τρόπος προκλήσεως της ηθικής βλάβης, που είναι άμεσο αποτέλεσμα των γεγονότων που αποδίδονται στον κατηγορούμενο με το κατηγορητήριο, με το οποίο εξειδικεύεται και ο αιτιώδης σύνδεσμος της ζημίας της οποίας γίνεται επίκληση με την έκθεση των πραγματικών περιστατικών της αξιόποινης πράξης. Η δήλωση δε αυτή, όταν επαναλαμβάνεται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο δεν είναι αναγκαίο να περιέχει και όλα τα παραπάνω στοιχεία, αφού κρίνεται στο πλαίσιο που διατυπώθηκε στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και κατά το μέτρο που έγινε δεκτή από αυτό. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από την παραδεκτή επισκόπηση για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου των πρακτικών της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας δίκης, κατά του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου, Διευθυντή του Υποκαταστήματος ..., ασκήθηκε ποινική δίωξη και κατηγορήθηκε για το έγκλημα της παθητικής δωροδοκίας (άρθρο 235 παρ.1 Π.Κ.) σε βάρος της Λ. Ρ., εργοδότριας ιδιωτικού οικοδομοτεχνικού έργου στην περιοχή ..., για το έγκλημα της εκβίασης κατά συρροή (άρθρο 385 παρ. 1 περ. γ’ ΠΚ) σε βάρος της ως άνω Λ. Ρ. και του Χ. Χ. και για το έγκλημα της ηθικής αυτουργίας σε παράβαση καθήκοντος κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση (άρθρα 46 παρ.1α και 259 Π.Κ.), παράβαση καθήκοντος που φέρονταν ότι τέλεσαν προς βλάβη της ως άνω Λ. Ρ. η Π. Μ., Προϊσταμένη του Τμήματος Εσόδων του Υποκαταστήματος ... και η Μ. Κ., υπάλληλος του Τμήματος Εσόδων οικοδομοτεχνικών έργων του Υποκαταστήματος .... Στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, όπως προκύπτει από την 26/4-2-2014 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Σύρου και τα ενσωματωμένα σ’ αυτήν πρακτικά, δήλωσαν παράσταση πολιτικής αγωγής κατά του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου το Ν.Π.Δ.Δ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, εκπροσωπούμενο από τον δικηγόρο Σύρου Ν. Γ. δυνάμει της με αριθμό πρωτ..../7-8-2013 έγγραφης εξουσιοδοτήσεως του τότε Διοικητή του ΙΚΑ Ρ. Σ. (βάσει των διατάξεων του Ν.Δ/τος 2698/1953) αιτούμενο την επιδίκαση ποσού 3.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που του προκλήθηκε από τη μείωση της αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας του Οργανισμού, εξαιτίας των σε βάρος του τελεσθέντων αδικημάτων, ρητά επιφυλασσόμενο για κάθε περαιτέρω απαίτησή του και η Λ. Ρ. και Χ. Χ. αιτούμενοι την επιδίκαση 40 ευρώ ο καθένας για την ηθική βλάβη που τους προκλήθηκε εξαιτίας των σε βάρος τους τελεσθέντων εγκλημάτων της παθητικής δωροδοκίας και της εκβίασης, επιφυλασσόμενοι για κάθε περαιτέρω απαίτησή τους και προς υποστήριξη της κατηγορίας για το έγκλημα της ηθικής αυτουργίας σε παράβαση καθήκοντος κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα κατηγορούμενο για απόπειρα παθητικής δωροδοκίας, κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό, για εκβίαση κατά συρροή και για ηθική αυτουργία άπαξ και κατ’ εξακολούθηση σε παραβάσεις καθήκοντος και τον υποχρέωσε να καταβάλει ως χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ το ποσό των 3.000 ευρώ και στον καθένα από τους Λ. Ρ. και Χ. Χ. το ποσό των 40 ευρώ. Στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, όπως προκύπτει από την προβαλλόμενη 144/2015 απόφαση με πρακτικά του Τριμελούς Εφετείου Αιγαίου, δήλωσαν ότι συνεχίζουν την παράσταση πολιτικής αγωγής κατά του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου το Ν.Π.Δ.Δ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, εκπροσωπούμενο από την δικηγόρο Σύρου Κ. Χ. δυνάμει της με αριθμό πρωτ. .../14-8-2015 έγγραφης εξουσιοδοτήσεως του τότε Διοικητή του ΙΚΑ Ι. Θ., αιτούμενο την επιδίκαση ποσού 3.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που του προκλήθηκε από τη μείωση της αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας του Οργανισμού, εξαιτίας των σε βάρος του τελεσθέντων αδικημάτων, ρητά επιφυλασσόμενο για κάθε περαιτέρω απαίτησή του και η Λ. Ρ. και Χ. Χ. αιτούμενοι την επιδίκαση 40 ευρώ ο καθένας για την ηθική βλάβη που τους προκλήθηκε εξαιτίας των σε βάρος τους τελεσθέντων εγκλημάτων της παθητικής δωροδοκίας και της εκβίασης, επιφυλασσόμενοι για κάθε περαιτέρω απαίτησή τους και προς υποστήριξη της κατηγορίας για το έγκλημα της ηθικής αυτουργίας σε παράβαση καθήκοντος κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση. Ο αναιρεσείων κατηγορούμενος προέβαλε αντιρρήσεις ως προς τη νομιμοποίηση των παραστάντων κατά τα ανωτέρω ως πολιτικώς εναγόντων εναντίον του και ως προς το παραδεκτό της παραστάσεώς τους και ζήτησε να αποβληθούν από την ποινική διαδικασία. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, απέρριψε για έλλειψη ενεργητικής νομιμοποιήσεως τη δήλωση του Ν.Π.Δ.Δ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ για παράσταση πολιτικής αγωγής προς χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης από το έγκλημα της εκβίασης κατά συρροή, που δεν είναι έγκλημα περί την υπηρεσία, δέχθηκε δε τη δήλωση του τελευταίου για παράσταση πολιτικής αγωγής προς χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης από τα εγκλήματα τα σχετικά με την υπηρεσία για τα οποία καταδικάστηκε πρωτόδικα ο αναιρεσείων, δηλαδή για τα εγκλήματα της απόπειρας παθητικής δωροδοκίας και της ηθικής αυτουργίας σε παράβαση καθήκοντος, δεχόμενο επιπλέον ότι η ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου δήλωση παραστάσεως πολιτικής αγωγής του ως άνω Ν.Π.Δ.Δ., ως νομιμοποιούμενου ενεργητικά, ήταν σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν ορισμένη και σύννομη, αφού δήλωσε τον λόγο για τον οποίο παρίσταται ως πολιτικώς ενάγον, δηλαδή για χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη από τη μείωση της αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας του Ν.Π.Δ.Δ. εξαιτίας των σε βάρος του τελεσθέντων αδικημάτων του αναιρεσείοντος υπαλλήλου του και κατηγορουμένου, με την επιφύλαξη που ασκήθηκε, το ποσό για το οποίο παρίσταται και τον διορισμό συνηγόρου και για το παραδεκτό της δηλώσεως της πολιτικής αγωγής δεν ήταν αναγκαίο στοιχείο να αναφέρονται οι λόγοι προκλήσεως της ηθικής βλάβης, αφού αυτή εκτίθενται στο κατηγορητήριο και από τα εκτιθέμενα σ’ αυτό πραγματικά περιστατικά προκύπτει ότι υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος με την ηθική βλάβη που άμεσα υπέστη το Ν.Π.Δ.Δ., όπως δε προαναφέρθηκε, στη δήλωσή του για παράσταση πολιτικής αγωγής δεν ήταν αναγκαίο να εξειδικεύεται η βλάβη, γιατί αυτή αναφέρεται στον αντίκτυπο που μπορεί να έχουν επί της πίστεως και του μέλλοντος του τα ως άνω υπηρεσιακά εγκλήματα που τέλεσε ως υπάλληλος του. Επίσης, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, δέχθηκε τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής της Λ. Ρ. κατά του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου για τα εγκλήματα περί την υπηρεσία, δηλαδή τα εγκλήματα της απόπειρας παθητικής δωροδοκίας και της ηθικής αυτουργίας σε παράβαση καθήκοντος και για το έγκλημα της εκβίασης, αλλά μόνον προς υποστήριξη της κατηγορίας, δεχόμενο ότι στη δήλωση παραστάσεως που έκανε για χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης εμπεριέχεται και δήλωσή της για παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας και δέχθηκε και τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής του Χ. Χ. κατά του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου για το έγκλημα της εκβίασης, αλλά μόνον προς υποστήριξη της κατηγορίας, δεχόμενο και ως προς αυτόν ότι στη δήλωση παραστάσεως που έκανε για χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης εμπεριέχεται και δήλωσή του για παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας. Ενόψει τούτων, σύμφωνα και με όσα προαναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη, νόμιμα παραστάθηκαν ενώπιον του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση το Ν.Π.Δ.Δ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ για χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης που υπέστη από τα εγκλήματα περί την υπηρεσία που κατηγορείτο ότι τέλεσε ο αναιρεσείων, δηλαδή της απόπειρας παθητικής δωροδοκίας και της ηθικής αυτουργίας σε παράβαση καθήκοντος, η Λ. Ρ. προς υποστήριξη της κατηγορίας για τα ως άνω εγκλήματα περί την υπηρεσία και για την εκβίαση σε βάρος της που κατηγορείτο ότι τέλεσε ο αναιρεσείων και ο Χ. Χ. προς υποστήριξη της κατηγορίας για το έγκλημα της εκβίασης σε βάρος του που κατηγορείτο ότι τέλεσε ο αναιρεσείων και οι σχετικές δηλώσεις τους περί παραστάσεώς τους ως πολιτικώς εναγόντων, ήταν ορισμένες και σύννομες, αφού, με αναφορά στις κατηγορίες που αναφέρονταν στο κατηγορητήριο και για τις οποίες κατηγορείτο ο αναιρεσείων, περιελάμβαναν συνοπτική έκθεση της υποθέσεως για την οποία δηλωνόταν η κάθε παράσταση και τους λόγους στους οποίους στηριζόταν, δηλαδή αν επρόκειτο για παράσταση προς αποζημίωση υλικής ζημίας ή για παράσταση προς χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης ή για παράσταση μόνον προς υποστήριξη της κατηγορίας, δεν ήταν δε αναγκαίο να διαλαμβάνεται και ο ιδιαίτερος τρόπος προκλήσεως της ηθικής βλάβης ή της αμέσου ζημίας που υπέστησαν, η οποία ήταν άμεσο αποτέλεσμα των γεγονότων που αποδίδονταν στον αναιρεσείοντα κατηγορούμενο με το κατηγορητήριο, με το οποίο εξειδικευόταν και ο αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ ζημίας ή ηθικής βλάβης και αξιόποινης πράξης, με την έκθεση των πραγματικών περιστατικών της κάθε αξιόποινης πράξης. Η αιτίαση περί ακυρότητας διότι οι εξουσιοδότησεις των διοικητών του ΙΚΑ δεν ήταν να απαιτήσει το ΙΚΑ εις ολόκληρον την χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης και ως εκ τούτου ότι χωρίς εξουσιοδότηση παρέστη και απαίτησε το ΙΚΑ εις ολόκληρον την χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης, είναι αβάσιμη και απορριπτέα, αφού αν υπάρχουν περισσότεροι κατηγορούμενοι που ευθύνονται από αδικοπραξία για ζημία ή ηθική βλάβη, όπως στην κρινόμενη περίπτωση, θεωρείται ότι η δήλωση παραστάσεως πολιτικής αγωγής για χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης αφορά όλους τους κατηγορουμένους και ζητείται εις ολόκληρον από τον καθένα τους, δεδομένου ότι η εις ολόκληρον ευθύνη τους ιδρύεται από το νόμο (άρθρ.926 Α.Κ.) και σε κάθε περίπτωση το ως άνω ελάττωμα της εξουσιοδοτήσεως των διοικητών του ΙΚΑ δεν τάσσεται στις προϋποθέσεις που απαιτεί ο νόμος (άρθρ. 84 Κ.Ποιν.Δ.) για να είναι παραδεκτή η δήλωση της πολιτικής αγωγής, ώστε από την αποδοχή της ως άνω παραστάσεως που απαίτησε τη χρηματική ικανοποίηση εις ολόκληρον από όλους τους κατηγορουμένους να προκαλείται απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο. Τέλος και η αιτίαση ότι η εξουσιοδότηση της δικηγόρου του ΙΚΑ είχε υπογραφεί από τον διοικητή του ΙΚΑ πριν από τη συζήτηση της υποθέσεως στο εφετείο και κατά το χρόνο της συζητήσεως της υποθέσεως και της δηλώσεως της παραστάσεως της πολιτικής αγωγής στο εφετείο είχε αλλάξει ο διοικητής του ΙΚΑ που είχε υπογράψει την εξουσιοδότηση, με συνέπεια να έχει δηλωθεί η παράσταση του ΙΚΑ στο εφετείο ως πολιτικώς ενάγοντος χωρίς να υπάρχει έγκυρη εξουσιοδότηση και να έχει επέλθει απόλυτη ακυρότητα λόγω μη νόμιμης παράστασης της πολιτικής αγωγής, ανεξάρτητα από το ότι η εξουσιοδότηση προς την δικηγόρο του ΙΚΑ για να παραστεί το τελευταίο ως πολιτικός ενάγον από τον προηγούμενο διοικητή του ΙΚΑ ήταν καθόλα έγκυρη και δεν χρειαζόταν να γίνει δεύτερη εξουσιοδότηση μετά την αλλαγή του διοικητή του ΙΚΑ, είναι σε κάθε περίπτωση απορριπτέα ως απαράδεκτη, αφού, όπως προαναφέρθηκε, απόλυτη ακυρότητα δεν δημιουργείται όταν η αιτίαση αναφέρεται στην έλλειψη εξουσίας εκπροσωπήσεως από αυτόν που εμφανίστηκε ως εκπρόσωπος. Επομένως, ενόψει τούτων, οι σχετικοί λόγοι αναιρέσεως που αναφέρονται σε απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας λόγω μη νομίμου παραστάσεως των πολιτικώς εναγόντων (1ος, 5ος και 6ος), είναι απορριπτέοι. Από τις διατάξεις των άρθρων 352 παρ. 2 και 3, 353 και 139 του Κ.Ποιν.Δ. προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να ζητήσει αναβολή για νέες (κρείσσονες) αποδείξεις, με σκοπό να κληθεί και εξεταστεί κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο μάρτυρας. Η παραδοχή ή μη του σχετικού αιτήματος απόκειται στην κυριαρχική κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, το οποίο όμως οφείλει να απαντήσει στο αίτημα αναβολής, εφόσον αυτό υπεβλήθη παραδεκτώς και είναι ορισμένο και σαφές, και, αν το απορρίψει, οφείλει να διαλάβει στην απόφασή του την απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Διαφορετικά, αν δεν απαντήσει, στοιχειοθετείται λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Β’ του Κ.Ποιν.Δ. για έλλειψη ακροάσεως, ενώ, αν η απορριπτική απόφαση δεν είναι ειδικά αιτιολογημένη, στοιχειοθετείται λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ’ του Κ.Ποιν.Δ.. Επιπλέον, η απόρριψη χωρίς ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία παραδεκτού αιτήματος αναβολής για νέες αποδείξεις, επειδή συνάπτεται άμεσα με την ανάγκη νόμιμης απόδειξης της ενοχής του κατηγορουμένου, προσβάλλει το δικαίωμα για δίκαιη δίκη και του τεκμηρίου αθωότητας αυτού, κατά τα άρθρα 6 παρ.1, 2 και 3 περ. δ’ της ΕΣΔΑ και 14 παρ. 2 του Δ.Σ.Π.Α.Δ., επιφέρει, σε συνδυασμό με το άρθρο 171 παρ.1 περ. δ’ του Κ.Ποιν.Δ., απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο και στοιχειοθετεί τον λόγο αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α’ του Κ.Ποιν.Δ.. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης 144/2015 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αιγαίου, που δίκασε κατ’ έφεση, ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου κατά την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας υπέβαλε στο δικαστήριο την από 7-10-2015 έγγραφη αίτηση - δήλωση, το περιεχόμενο της οποίας αναπτύχτηκε προφορικά και καταχωρίστηκε στα πρακτικά. Με την αίτηση - δήλωση αυτή ο κατηγορούμενος αρνήθηκε την κατηγορία και ζήτησε να κλητευθεί ενώπιον του δικαστηρίου ο μάρτυρας κ. Ζ. Κ. του Γ., κάτοικος ..., επί της περιοχής ..., προκειμένου να υποβληθεί στη βάσανο του ακροατηρίου και να συντελέσει στην ανεύρεση της ουσιαστικής αλήθειας. Το Τριμελές Εφετείο Αιγαίου, με την προσβαλλόμενη απόφαση του, απέρριψε το ως άνω αίτημα με την εξής, επί λέξει, αιτιολογία: "Ο μάρτυρας κατηγορίας, Ζ. Κ., ο οποίος δεν εμφανίστηκε ούτε στο πρωτόδικο Δικαστήριο, ούτε στη διενεργηθείσα ΕΔΕ, στην αναγνωσθείσα και πρωτοδίκως, χωρίς καμία αντίρρηση, από 15-5-2012 ένορκη κατάθεσή του, ανέφερε τα ακόλουθα: "Τον κ. Π. τον γνώρισα το 2009 στο κατάστημα του ..., στο οποίο εργαζόταν ως Διευθυντής και είχαμε αναπτύξει κάποια απλή-τυπική φιλική σχέση... .Η πρώτη επαφή που είχα με την Ρ. Λ. ήταν περίπου το 2009 και είχαμε συνομιλήσει για πρώτη φορά στο τηλέφωνο, λέγοντάς μου ποια είναι και ότι πήρε το τηλέφωνο από κάποιο φίλο της και ότι ήθελε, επειδή ήμουν καλός άνθρωπος και γνώριζα τον Π., να την βοηθήσω να πάρει κάποια ασφαλιστική ενημερότητα, γιατί ήθελε να πουλήσει κάποια σπίτια στη Μύκονο. Της απάντησα ότι δεν μπορούσα να τη βοηθήσω. Επίσης, κάποια στιγμή ήρθε και με βρήκε και μου ξαναζήτησε να ξαναέρθω σε επαφή με τον Π., λέγοντάς μου ότι είχε κάνει κάποιες αυθαιρεσίες στα σπίτια που είχε χτίσει και ότι ο Π. κάποια στιγμή θα της έκανε κάποιο έλεγχο και όλη αυτή τη διαδικασία δεν την ήθελε. Μετά από κάποια μεγάλα χρονικά διαστήματα συνέχιζε να με παίρνει τηλέφωνο και μου έλεγε τι θα γίνει με αυτόν τον Π., ενώ εγώ συνέχιζα να της λέω ότι δεν μπορούσα με αυτό το θέμα, γιατί δεν με ενδιέφερε. Κάποια στιγμή με πήρε τηλέφωνο ξανά, αν θυμάμαι καλά πριν από έξι μήνες, και μου είπε αν γνωρίζω, αν ο Π. χρηματίζεται. Εγώ εκνευρίστηκα και της είπα να μην με ξαναενοχλήσει. Με τον Π. μίλησα για το θέμα αυτό μία φορά στο δρόμο και απλώς τον ρώτησα τι γίνεται με αυτήν την υπόθεση και τίποτε περισσότερο... Ο Π. μου είπε ότι δεν έχει πληρώσει τις εργοδοτικές εισφορές και ότι την είχε καλέσει στο γραφείο του, για να κάνουν κάποιo διακανονισμό για τα χρήματα που οφείλει και ότι αυτή δεν είχε πάει... Τον κ. Δ. τον γνωρίζω πολλά χρόνια και έχουμε μία φιλική σχέση. Ουδέποτε στο παρελθόν μίλησα μαζί του για θέματα που αφορούσαν την Ρ. και ούτε συναντηθήκαμε ποτέ οι τρεις μας....". Τα αναφερόμενα όμως από αυτόν αντικρούονται από τις άνω καταθέσεις, τόσο της πολιτικώς ενάγουσας, όσο και των μαρτύρων κατηγορίας, Γ. Ν. και Κ. Δ.. Ενόψει δε της άνω αρνήσεως όλων των περιστατικών που τον αφορούν, ο άνω μάρτυρας κατηγορίας, Ζ. Κ., κάτοικος ... που κλητεύθηκε νόμιμα και του οποίου η παρουσία στο παρόν Δικαστήριο είναι ανέφικτη από λόγους υγείας, κατά την αναγνωσθείσα από 6-10-2015 αίτηση του, καθώς και από την από 5-10-2015 συνημμένη σε αυτήν ιατρική βεβαίωση, του ιατρού, Σ. Μ. του Ιδιωτικού Ιατρείου Ιατρικής ...", υποκαταστήματος Χώρας Μυκόνου, ουδέν έχει να συνεισφέρει, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, στην αποκάλυψη της αλήθειας, δεδομένου και ότι, δια τον προσκομισθέντων στο Δικαστήριο άνω αποδεικτικών μέσων, είναι δυνατόν να αποσαφηνιστούν πλήρως τα περί την πράξη, κατηγορία και υπεράσπιση, αφορώντα ζητήματα και να προκύψει βεβαία, στηριζόμενη επί βάσιμων αποδείξεων, πεποίθηση περί της δικαζόμενης υποθέσεως.
Συνεπώς, το υποβληθέν από το συνήγορο του πρώτου κατηγορουμένου, όπως εκτιμάται, αίτημα αναβολής της δίκης για κρείσσονες αποδείξεις (άρθρο 352 ΚΠοινΔ), προκειμένου να προσέλθει ο άνω κλητευθείς και μη εμφανισθείς, εκ δικαιολογημένου λόγου, μάρτυρας κατηγορίας, πρέπει να απορριφθεί, με την επισήμανση ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν τυγχάνει εφαρμογής η επικαλούμενη από αυτόν διάταξη του άρθρου 353 παρ.1 του ΚΠοινΔ, που αναφέρεται σε μάρτυρα που δεν κλητεύθηκε και η μαρτυρία του θεωρείται αναγκαία, εφόσον ήθελε κριθεί εφικτή, διαρκούσης της συνεδριάσεως, η προσέλευση αυτού". Η απόρριψη του ως άνω αιτήματος του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου είναι επαρκώς αιτιολογημένη, κατά τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ., αφού στην παραπάνω αιτιολογία περιέχονται, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις οι νομικές και ουσιαστικές σκέψεις, με τις οποίες κρίθηκε αβάσιμο το σχετικό αίτημα και ο ειδικότερος λόγος για τον οποίο κρίθηκε μη αναγκαία η αναβολή προς κλήτευση του ως άνω μάρτυρα. Επομένως, το Τριμελές Εφετείο Αιγαίου ορθά και αιτιολογημένα απέρριψε το ως άνω αίτημα αναβολής για νέες αποδείξεις με κλήτευση του ως άνω μάρτυρα κατηγορίας και προχώρησε στην ουσιαστική συζήτηση και στην έκδοση οριστικής απόφασης για την υπόθεση και συνακόλουθα, είναι αβάσιμος ο 2ος λόγος αναίρεσης από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α’ του Κ.Ποιν.Δ., για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο επειδή, κατά τον αναιρεσείοντα, με την αναιτιολόγητη απόρριψη του αιτήματος αναβολής για κλήτευση του ως άνω μάρτυρα παραβιάστηκε το δικαίωμά του σε δίκαιη δίκη και το τεκμήριο αθωότητάς του, που απορρέει από τις προαναφερόμενες διατάξεις της ΕΣΔΑ και του Δ.Σ.Π.Α.Δ.. Επίσης, αφού το Τριμελές Εφετείο Αιγαίου απάντησε στο ως άνω αίτημα και το απέρριψε αιτιολογημένα πριν προχωρήσει στην έκδοση της αποφάσεώς του επί της ενοχής, δεν υπερέβη αρνητικά την εξουσία του και η περί του εναντίου αιτίαση του αναιρεσείοντος για αρνητική υπέρβαση εξουσίας από μέρους του δικαστηρίου της ουσίας είναι αβάσιμη και απορριπτέα. Τέλος, οι λοιπές αιτιάσεις του αναιρεσείοντος ως προς το ότι κακώς το δικαστήριο της ουσίας, χωρίς να κλητεύσει τον ως άνω μάρτυρα για να καταθέσει ενώπιον του δικαστηρίου δέχθηκε τις καταθέσεις των άλλων μαρτύρων και όχι την αναγνωσθείσα κατάθεση του, είναι απορριπτέες ως απαράδεκτες, αφού με αυτές, υπό το πρόσχημα του προαναφερθέντος λόγου αναιρέσεως για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο, πλήττεται η από το δικαστήριο της ουσίας ανέλεγκτη εκτίμηση των αποδείξεων. Περαιτέρω, όπως προκύπτει επίσης από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης 144/2015 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αιγαίου, ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου υπέβαλε στο δικαστήριο την από 7-10-2015 έγγραφη αίτηση - δήλωση, το περιεχόμενο της οποίας αναπτύχτηκε προφορικά και καταχωρίστηκε στα πρακτικά, με την οποία αρνήθηκε την κατηγορία και ζήτησε να διατάξει το δικαστήριο την προσκομιδή της επίμαχης ασφαλιστικής ενημερότητας που φερόταν ότι είχε εκδώσει για την πολιτικώς ενάγουσα Λ. Ρ., κατά τους ισχυρισμούς της. Το Τριμελές Εφετείο Αιγαίου, με την προσβαλλόμενη απόφαση του, απέρριψε το ως άνω αίτημα με την εξής, επί λέξει, αιτιολογία: "... Από τα ανωτέρω αποδεικνύεται και ότι η πολιτικώς ενάγουσα, στα πλαίσια της άνω διαδικασίας, ουδέποτε υπέβαλε προς το άνω Υποκατάστημα του ..., αίτηση για χορήγηση ασφαλιστικής ενημερότητας, αλλά, παραπεφθείσα από την Πολεοδομία, αιτήθηκε τη χορήγηση του απαιτουμένου άνω χειρόγραφου σημειώματος κατάθεσης εισφορών (προκαταβολής), αναγκαίου για την αναθεώρηση της αδείας της, το οποίο εσφαλμένα ονομάζει "ασφαλιστική ενημερότητa". Τούτο κατατέθηκε, τόσο από την άνω πολιτικώς ενάγουσα, αλλά και από τον εξετασθέντα μάρτυρα κατηγορίας, Κ. Δ., υπάλληλο τότε της Πολεοδομίας Σύρου, που έκανε την αναθεώρηση της συγκεκριμένης οικοδομικής αδείας, ο οποίος κατέθεσε σχετικά ότι, "Η άδεια της βγήκε από τη Σύρο. Εγώ την υπέγραψα. Το 2007 εκδόθηκε, το 2008 αναθεωρήθηκε. Της είπα να κάνει αναθεώρηση. Να φέρει τα δικαιολογητικά και μια ασφαλιστική ενημερότητα, για την οποία ο μηχανικός αναφέρει τις επιπλέον εργασίες που χρειάζονται και κοιτούν αν μέχρι τη στιγμή εκείνη έχουν πληρωθεί τα ένσημα. Εμάς μας φέρνει την προκαταβολή του ΙΚΑ. Αφού μου έφερε το χαρτί που μου έφερε, πάει να πει ότι το ΙΚΑ τα βρήκε όλα σύμφωνα ...
Το είδα ότι δεν απαιτείται ενημερότητα, αλλά εμείς πάντα την ζητούσαμε. Τον Ιούλιο έγινε η αναθεώρηση
Και την άδεια και την αναθεώρηση εγώ τις υπέγραψα. Ήταν γνωστή μου και ήθελα να την εξυπηρετήσω ....Ήταν όμως όλα νόμιμα. Το τελευταίο έγγραφο στην λίστα που μου δείχνετε (αναθεώρηση 23-7-2008 διπλότυπα φορολογικά ... 22-7-2008, 90,90 ευρώ) είναι το χαρτί του ΙΚΑ και σημαίνει ότι έγινε ο έλεγχος. Συναθροίσανε τα ένσημα. Είναι διπλότυπο αυτό. Αυτό της δώσανε από το ΙΚΑ ....",
όσο και από τον εξετασθέντα μάρτυρα κατηγορίας, Ι. Μ., Προϊστάμενο του ΙΚΑ ..., που διενήργησε και την ΕΔΕ, ο οποίος ανέφερε σχετικά ότι, " ...Στην αναθεώρηση γίνεται επιτόπιος έλεγχος, για το ότι δεν έχει γίνει αυτό που αιτούνται να αναθεωρηθεί. Ο εργοδότης πληρώνει κάποια προκαταβολή και του δίνεται ένα υπηρεσιακό σημείωμα που αυτό χορηγείται στην Πολεοδομία..... Αυτό κατατέθηκε μάλιστα, τόσο από τις άνω κατηγορούμενες, εκ των οποίων η μεν δεύτερη ανέφερε σχετικά ότι, στις 20-6-2008 ήρθε η αίτηση μεταβολής. Έπρεπε να μας φέρει τα τ.μ. με τον πίνακα. Δεν μας ενδιαφέρει αν χρωστάει. Αυτός ο έλεγχος γίνεται αυθημερόν ή μετά από 2-3 ημέρες, αφού είναι συνήθως νομιμοποιήσεις, δηλαδή το έχουν ήδη φτιάξει και το νομιμοποιούν. Πηγαίνουμε στις αναθεωρήσεις. Ό,τι είναι μπαζωμένο δεν το βλέπεις. Το γνωρίζουμε. Το γνωρίζει και η Πολεοδομία. Εκείνη τη στιγμή δε θα κοιτάξω αν χρωστάει η Ρ. ή όχι. Δεν είναι ασφαλιστική ενημερότητα. Είναι σημείωμα για προκαταβολή. Ένα σημείωμα του μηχανικού. Είναι τριπλότυπο και δείχνει τι πρέπει να πληρώσει. Εσφαλμένα χαρακτηρίστηκε ως ασφαλιστική ενημερότητα. Πήγα στις 26 Ιουνίου. Δώσαμε αμέσως το χαρτί και το πήγε στην Πολεοδομία .....", η δε τρίτη κατηγορουμένη ότι, "η αναθεώρηση δεν είναι ασφαλιστική ενημερότητα. Μπορούσαμε να πάμε κι εκείνη τη μέρα. Βάζεις μέσα στο σύστημα τα χαρτιά που σου δίνει ο μηχανικός", αλλά και ο πρώτος κατηγορούμενος ανέφερε σχετικά ότι, " ...
Μετά εκδόθηκε από το μηχανογραφικό σύστημα ένα δελτίο με το 1% των ημερομισθίων της αναθεώρησης, ως προκαταβολή. Το υπέγραψε η προϊστάμενη και όχι εγώ. Tης το έδωσα να το πάει στην Πολεοδομία. Ασφαλιστική ενημερότητα δεν θα μπορούσε να πάρει ...."
Συνεπώς, το υποβληθέν από το συνήγορο του πρώτου κατηγορουμένου αίτημα αναβολής της δίκης για κρείσσονες αποδείξεις, προκειμένου να διαταχθεί η προσκόμιση της αναφερόμενης από την πολιτικώς ενάγουσα "ασφαλιστικής ενημερότητας", απορριπτέο τυγχάνει ως αβάσιμο". Η απόρριψη και του ως άνω αιτήματος του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου είναι επαρκώς αιτιολογημένη, κατά τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ., αφού στην παραπάνω αιτιολογία περιέχονται, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις οι σκέψεις, με τις οποίες κρίθηκε αβάσιμο το σχετικό αίτημα και ο ειδικότερος λόγος για τον οποίο κρίθηκε μη αναγκαία η αναβολή για να προσκομισθεί η ανύπαρκτη ασφαλιστική ενημερότητα που φερόταν ότι είχε εκδώσει ο αναιρεσείων κατηγορούμενος. Επομένως, το Τριμελές Εφετείο Αιγαίου ορθά και αιτιολογημένα απέρριψε και το ως άνω αίτημα αναβολής για νέες αποδείξεις και προχώρησε στην ουσιαστική συζήτηση και στην έκδοση οριστικής απόφασης για την υπόθεση και συνακόλουθα, είναι αβάσιμος ο σχετικός πρόσθετος λόγος αναίρεσης από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α’ του Κ.Ποιν.Δ., για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο επειδή, κατά τον αναιρεσείοντα, με την αναιτιολόγητη απόρριψη του αιτήματος αναβολής για να προσκομισθεί η ασφαλιστική ενημερότητα που φερόταν ότι είχε εκδώσει για την πολιτικώς ενάγουσα Λ. Ρ. παραβιάστηκε το δικαίωμά του σε δίκαιη δίκη και το τεκμήριο αθωότητάς του, που απορρέει από τις προαναφερόμενες διατάξεις της ΕΣΔΑ και του Δ.Σ.Π.Α.Δ.. Επίσης, αφού το Τριμελές Εφετείο Αιγαίου απάντησε και στο ως άνω αίτημα και το απέρριψε αιτιολογημένα πριν προχωρήσει στην έκδοση της αποφάσεώς του επί της ενοχής, δεν υπερέβη αρνητικά την εξουσία του και η περί του εναντίου αιτίαση του αναιρεσείοντος με το δικόγραφο των προσθέτων λόγων για αρνητική υπέρβαση εξουσίας από μέρους του δικαστηρίου της ουσίας είναι αβάσιμη και απορριπτέα.
Κατά το άρθρο 235 του Π.Κ., όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο δεύτερο παρ. 1 του Ν. 3666/2008 και ίσχυε κατά το χρόνο τελέσεως της πράξεως που αποδίδεται στον αναιρεσείοντα (20-6-2008), τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους ο υπάλληλος, ο οποίος, κατά παράβαση των καθηκόντων του, ζητεί ή λαμβάνει, άμεσα ή με τη μεσολάβηση τρίτου, για τον εαυτό του ή για τρίτο, ωφελήματα οποιασδήποτε φύσης ή δέχεται υπόσχεση τούτων, για ενέργεια ή παράλειψή του μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, που ανάγεται στα καθήκοντά του ή αντίκειται σε αυτά. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, για τη στοιχειοθέτηση του υπαλλακτικώς μικτού εγκλήματος της παθητικής δωροδοκίας (δωροληψίας), απαιτείται, αντικειμενικώς, εκτός από την ιδιότητα του δράστη, ως υπαλλήλου, κατά την έννοια των άρθρων 13 περ. α’ και 263 Α’ του Π.Κ., η από μέρους αυτού του ιδίου ή διά μέσου άλλου, απαίτηση ή αποδοχή ωφελημάτων που δεν δικαιούται ή η αποδοχή υπόσχεσης προς παροχή ωφελημάτων που δεν δικαιούται, για ενέργεια ή παράλειψή του μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, η οποία ανήκει στον κύκλο της αρμοδιότητάς του και ανάγεται στην υπηρεσία του ή αντίκειται στα καθήκοντά του, όπως αυτά διαγράφονται ή προκύπτουν από το νόμο ή τους υπηρεσιακούς κανονισμούς, τις διαταγές και οδηγίες των προϊσταμένων του, την υπηρεσιακή του σχέση ή τη φύση της υπηρεσίας του, ανεξάρτητα αν η μελλοντική ενέργεια ή παράλειψή του πραγματοποιήθηκε ή αν αυτός ειλικρινά θα την πραγματοποιούσε, αφού το ως άνω έγκλημα της παθητικής δωροδοκίας πραγματώνεται και είναι τετελεσμένο και με μόνον την απαίτηση ή την αποδοχή των ωφελημάτων ή την αποδοχή της υποσχέσεως των ωφελημάτων. Υποκειμενικώς δε, απαιτείται δόλος, ο οποίος συνίσταται στη γνώση, έστω και με την έννοια του ενδεχόμενου δόλου, των ανωτέρω θεμελιωτικών της αντικειμενικής υποστάσεως του εν λόγω εγκλήματος περιστατικών και τη θέληση να απαιτήσει, λάβει τα πιο πάνω οποιασδήποτε φύσης ωφελήματα ή αποδεχθεί υπόσχεση παροχής αυτών, με περαιτέρω σκοπό να προβεί σε ενέργεια ή παράλειψη που ανήκει στον κύκλο της αρμοδιότητάς του και ανάγεται στα υπηρεσιακά του καθήκοντα ή αντίκειται σε αυτά. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 385 παρ. 1 στοιχ. γ’ του Π.Κ., όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις του άρθρου 380 με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος, εξαναγκάζει κάποιον με βία ή με απειλή σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή από την οποία επέρχεται ζημία στην περιουσία του εξαναγκαζομένου ή άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της εκβιάσεως σε βαθμό πλημμελήματος απαιτούνται α) ο εξαναγκασμός κάποιου σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, από την οποία επέρχεται ζημία αυτού που εξαναγκάζεται ή κάποιου άλλου, β) ο εξαναγκασμός να γίνεται με βία ή απειλή ικανή να αποκλείσει το αυτοπροαίρετο της αποφάσεως του εξαναγκαζόμενου και γ) σκοπός του δράστη να αποκομίσει ο ίδιος ή κάποιος άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος. Τέτοιος σκοπός υπάρχει όταν ο υπαίτιος γνωρίζει ότι το περιουσιακό όφελος που επιδιώκει δεν αποτελεί αντικείμενο νόμιμης απαιτήσεως, δηλαδή δεν στηρίζεται σε κάποια νόμιμη αξίωση αυτού κατά του παθόντος ή όταν η πράξη ή παράλειψη αυτού που εξαναγκάζεται δεν αποτελεί έκφραση του παρεχόμενου από τα άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος και 361 του Α.Κ. στο πρόσωπο δικαιώματος της βουλήσεώς του και της ελευθερίας στις συναλλαγές. Ο εξαναγκασμός ως στοιχείο του εγκλήματος της εκβιάσεως έγκειται στην άσκηση βίας ή απειλής με την οποία περιάγεται ο άλλος σε τρόμο και ανησυχία, στρέφεται δε η βία ή η απειλή κατά της ελευθερίας της περιουσιακής διαθέσεως με σκοπό να καμφθεί η θέληση του εξαναγκαζομένου και να οδηγηθεί, είτε ο ίδιος, είτε άλλος, σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, ενώ η απειλούμενη σε βάρος του εξαναγκαζομένου ενέργεια δεν απαιτείται να είναι παράνομη, εφόσον εκβίαση συνιστά όχι αυτή καθεαυτή η άσκηση εξουσίας ή δικαιώματος, αλλά η απειλή ασκήσεώς τους προς επίτευξη του σκοπού που αναφέρεται στο άρθρο 385 του Π.Κ., δηλαδή την κάμψη της θελήσεως του εξαναγκαζομένου, ώστε δι’ αυτής να αχθεί ή ο ίδιος ή άλλος σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή. Η απειλή μπορεί να είναι ρητή και άμεση, να έχει διατυπωθεί προφορικώς ή εγγράφως ή και εμμέσως, να έχει μεταβιβαστεί και με άλλον ή ακόμη και να είναι σιωπηρή, όταν συνάγεται από τον τρόπο εκδηλώσεως και συμπεριφοράς του δράστη, είναι δε αδιάφορο αν αυτός που διατύπωσε την απειλή ήταν αποφασισμένος να την πραγματοποιήσει ή αν ήταν πραγματοποιήσιμη ή όχι, αρκεί ότι δια της απειλής εξαναγκάστηκε σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή εκείνος κατά του οποίου στράφηκε στη συγκεκριμένη περίπτωση η απειλή, ενώ η πράξη, παράλειψη ή ανοχή μπορεί να απορρέει είτε από τον ίδιο τον εξαναγκαζόμενο, είτε από άλλον, στη βούληση του οποίου ο εξαναγκαζόμενος υπό το κράτος της απειλής επενέργησε. Το έγκλημα αυτό είναι δεκτικό απόπειρας, για την ύπαρξη της οποίας απαιτείται, κατά το άρθρο 42 παρ. 1 του Π.Κ., να επιχειρήσει ο δράστης πράξη, η οποία περιέχει τουλάχιστον αρχή εκτελέσεως αυτού, δηλαδή να προβεί σε ενέργεια, η οποία αποτελεί μέρος της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος και οδηγεί κατ’ ευθείαν στην πραγμάτωσή του ή τελεί προς αυτή σε τέτοια αναγκαία και άμεση σχέση συνάφειας, ώστε κατά την κοινή αντίληψη να θεωρείται σαν τμήμα αυτής, στην οποία αμέσως οδηγεί, αν δεν ήθελε ανακοπεί από οποιονδήποτε λόγο. Επομένως, αν η απειλή αυτή δεν προκάλεσε στον απειλούμενο φόβο και αυτός δεν ενέδωσε, προβαίνοντας, εξαναγκαζόμενος, σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, ή δεν επέφερε σ’ αυτόν περιουσιακή ζημία, το έγκλημα της εκβιάσεως δεν είναι τελεσμένο και η βία ή η απειλή που ασκήθηκε συνιστούν απόπειρα εκβιάσεως, κατά το άρθρο 42 παρ. 1 του Π.Κ., εφόσον περιέχουν τουλάχιστον αρχή εκτελέσεώς του. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγο αναιρέσεώς της από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ του Κ.Ποιν.Δ., όταν αναφέρονται σ’ αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού (σκεπτικού) με το διατακτικό της αποφάσεως, τα οποία αποτελούν ενιαίο σύνολο. Ακόμη, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε’ του Κ.Ποιν.Δ., λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως αποτελεί και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία τέτοιας διατάξεως υπάρχει όταν το δικαστήριο αποδίδει σ’ αυτήν διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, εσφαλμένη δε εφαρμογή συντρέχει όταν το δικαστήριο δεν υπήγαγε σωστά τα πραγματικά περιστατικά, που δέχθηκε ότι προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στη διάταξη που εφάρμοσε. Περίπτωση εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως υπάρχει και όταν η διάταξη αυτή παραβιάζεται εκ πλαγίου, πράγμα που συμβαίνει όταν στο πόρισμα της αποφάσεως που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του διατακτικού με το σκεπτικό της και ανάγεται στα στοιχεία και στην ταυτότητα του οικείου εγκλήματος, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση (Ολομ. Α.Π. 3/2008). Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη 144/2015 απόφασή του, το Τριμελές Εφετείο Αιγαίου κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα απόπειρας παθητικής δωροδοκίας και εκβίασης κατά συρροή και τον καταδίκασε σε συνολική ποινή φυλακίσεως έξι (6) ετών και έξι (6) μηνών, την οποία μετέτρεψε προς πέντε (5) ευρώ για κάθε ημέρα φυλακίσεως. Στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεως, το δικάσαν Τριμελές Εφετείο Αιγαίου, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των μνημονευομένων, κατά το είδος τους, αποδεικτικών μέσων, δέχθηκε, ανελέγκτως, κατά λέξη, τα εξής: "....από τις ανωμοτί καταθέσεις των πολιτικώς εναγόντων Λ. Ρ. και Χ. Χ., τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και υπεράσπισης αντίστοιχα, τα έγγραφα που αναγνώσθηκαν στο ακροατήριο, όπως αναλυτικά αναφέρονται παραπάνω, τις φωτογραφίες που επισκοπήθηκαν, σε συνδυασμό με τις απολογίες αντίστοιχα των κατηγορουμένων και την εν γένει αποδεικτική διαδικασία, αποδεικνύονται, κατά την κρίση του δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο πρώτος κατηγορούμενος, Β. Π., υπάλληλος του ΙΚΑ (διορίστηκε στις 19-4-1985), που τελευταία υπηρετούσε στο Τοπικό Υποκατάστημα ... (από 6-6-2002 έως 14-1-2008 - Προϊστάμενος Τμήματος Εσόδων και Αναπληρωτής Διευθυντής), με την υπ’ αριθμ....19-12-2007 απόφαση του Α’ Υπηρεσιακού Συμβουλίου Υπαλλήλων του ΙΚΑ, επιλέχθηκε ως Προϊστάμενος Διεύθυνσης και με την ...2-1-2008 Απόφαση του Διοικητή του ΙΚΑ τοποθετήθηκε στο νεοϊδρυθέν Υποκατάστημα Μυκόνου (που μέχρι τότε λειτουργούσε ως Παράρτημα), όπου και ανέλαβε τα καθήκοντά του στις 15-1-2008. Ως Διευθυντής του άνω Υποκαταστήματος εξέδωσε την με αριθμ. πρωτ. ...-2-2008 Απόφαση, με θέμα "Ανάθεση Καθηκόντων σε Υπαλλήλους του Υποκ/τος, Τροποποίηση Αποφάσεως", σύμφωνα με την οποία ανέθεσε: στην μεν δεύτερη κατηγορουμένη, Π. Μ. (υπάλληλο του άνω Υποκαταστήματος του ΙΚΑ, με βαθμό Α’ , Κλάδου ΔΕ Διοικ-Λογ), τα ακόλουθα ειδικά καθήκοντα: "καθήκοντα Προϊστάμενης του Τμήματος Εσόδων-Μητρώου και αναπλήρωσης του Διευθυντή σε κάθε περίπτωση που απουσιάζει ή κωλύεται. Προΐσταται, λόγω έλλειψης προσωπικού, και των λοιπών Τμημάτων, Τμήμα Παροχών Συντάξεων-Ασθενείας και Τμήματος Οικονομικού-Διοικητικού, στα οποία οφείλει να ασκεί έλεγχο και εποπτεία για την εύρυθμη λειτουργία τους. Επίσης, διεκπεραιώνει: Ειδικά θέματα (αναγνώριση χρόνου ασφάλισης, χορήγηση πιστοποιητικού για μεταφορά χρόνου σε άλλο Ταμείο, αναγνώριση ,χρόνου στρατιωτικής θητείας, προαιρετική ασφάλιση, σωματεία κλπ), έλεγχος και σύνταξη αποφάσεων επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών, έλεγχος ορθής σύνταξης και αποστολής καταστάσεων ταμειακής βεβαίωσης των χρηματικών καταλόγων στο γρ. καθ/σεων του Υποκαταστήματος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Ερμούπολης, αρχειοθέτηση εγκυκλίων και εγγράφων, εξωτερικός έλεγχος κοιν. Επιχ/σεων και οικοδ/κών έργων, ατυχήματα, διαπιστώσεις, καθώς και το γρ. συντάξεων με όλη τη σχετική αλληλογραφία. Γραφείο προσωπικού και στατιστικά στοιχεία Υποκ/τος. Επίσης θα αντικαθιστά στο ταμείο την κ. Π., σε κάθε απουσία της", στη δε τρίτη κατηγορουμένη, Μ. Κ. (υπάλληλο του άνω Υποκαταστήματος του ΙΚΑ, με βαθμό Α’ , Κλάδου ΔΕ Διοικ-Λογ), τα ακόλουθα ειδικά καθήκοντα: "σε κάθε περίπτωση απουσίας του Δ/ντή και της Προϊστάμενης του Τμήματος Εσόδων -Μητρώου, οφείλει να αναπληρώνει το Δ/ντή και έχει την υποχρέωση ελέγχου και εποπτείας του Υποκ/τος. Επίσης αναπληρώνει την κ. Μ. όταν απουσιάζει. Αντικείμενο της είναι ο εσωτερικός - εξωτερικός έλεγχος όλων των οικοδ/κών έργων. Καθορισμός ΠΕΔ στα Δημόσια Τεχνικά Έργα. Διεκπεραίωση ατυχημάτων, καταγγελιών, σημειωμάτων αυθαιρέτων κτισμάτων, εκθέσεων επιτοπίου ελέγχου Υποκ/τος, ΕΥΠΕΑ και ότι άλλο έγγραφο, υπηρεσιακό σημείωμα ή αίτημα έχει σχέση με το συγκεκριμένο γραφείο. Επίσης, χορήγηση ασφ/κών ενημεροτήτων, παραλαβή ΑΠΔ, αντικειμένου της και διακίνηση αυτών". Επί πλέον, με την ίδια απόφαση ορίζονταν "Γενικά" και τα ακόλουθα: "1) Αποφάσεις αναγνώρισης χρόνου ασφάλισης, επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών, ασφαλιστικές ενημερότητες και γενικά οτιδήποτε έγγραφο είναι θετικό προς τους συναλλασσόμενους (εργοδότες ή ασφ/νους), θα έχει απαραιτήτως τουλάχιστον δύο υπογραφές εκδότη και αρμοδίου υπαλλήλου επανελέγχου 2) Τα σοβαρά και επείγοντα θέματα που προκύπτουν κατά την εκτέλεση της εργασίας τους, οφείλουν όλοι οι υπάλληλοι να τα θέτουν υπόψη του/των προϊσταμένων και του Δ/ντή
4) Κανένα οικοδομοτεχνικό έργο δεν κλείνει χωρίς επιτόπιο έλεγχο και κάθε επιτόπιος έλεγχος θα διενεργείται και θα υπογράφεται από τουλάχιστον δύο υπαλλήλους. Λόγω της ιδιορρυθμίας των οικοδομών στην ασφαλιστική μας περιοχή, ακόμα και σε εκκαθαρισθέντα έργα, εάν κρίνεται ορθό, θα γίνονται επιτόπιοι έλεγχοι". Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η πολιτικώς ενάγουσα, Λ. Ρ. του Ι., απογράφηκε ως εργοδότρια στο τότε Παράρτημα ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Μυκόνου στις 26-3-2007, για το ιδιωτικό οικοδομικό έργο "συγκρότημα 3 κατοικιών με γκαράζ και δεξαμενές", στη διεύθυνση ...-Μυκόνου, με ΑΜΟΕ ..., υποβάλλοντας την με αριθμ. πρωτ. ...26-3-2007 ΑΙΤΗΣΗ - ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ, αναγράφοντας, ως κυρία του έργου, και τα στοιχεία της και ως στοιχεία της έδρας της "οδός ...-Αττικής". Σύμφωνα δε με τον προσκομισθέντα Πίνακα 1, του αρχιτέκτονα μηχανικού, Σ. Μ., οι χώροι, ανά τμ και ημερομίσθια, προσδιορίστηκαν ως εξής: "Υπόγεια 75,60 τμ, 65 ημερ/σθια, χώροι στάθμευσης 24,95 τμ, 15 ημερ/σθια, ακ. xώροι 200 τμ, 12 ημερ/σθια, χώροι κ. χρήσης 254,71 τμ, 344 ημρομ/σθια: Σύνολο 436 ημερομίσθια". Οι δε άνω 436 ημέρες εργασίας κατανεμήθηκαν στις παρακάτω κατασκευαστικές φάσεις ως εξής: "εκσκαφές, οικ. σκελετός, 01: 137 ημέρες, τοιχοποιία 02: 65 ημέρες, επιχρίσματα 03: 96 ημέρες, δάπεδα 04,70 ημέρες, χρωματισμοί 05: 48 4 ημέρες και λοιπές εργασίες πλήρους αποπεράτωσης 06: 26 ημέρες. Σύνολο 436 ημέρες". Μετά την ολοκλήρωση της απογραφής αποδόθηκε στην άνω εργοδότρια ο ΑΜΟΕ ... και της παραδόθηκαν, το από 26-3-2007 Έντυπο Απόδοσης Αριθμού Μητρώου Οικοδομοτεχνικού Έργου, σημείωμα κατάθεσης εισφορών, γραμμάτιο είσπραξης τρεχουσών εισφορών (προκαταβολή), ύψους 190,30 ευρώ, το με αριθμ. πρωτ. ...-3-2007 Ενημερωτικό Σημείωμα, με την ανάλυση των άνω ημερομισθίων κατά φάση εργασίας και σε σύνολο 436 ημέρες εργασίας και επίσης, το με αριθμ. πρωτ. ...26-3-2007 έγγραφο, με θέμα: "υποχρεώσεις εργοδοτών- αντίστοιχες κυρώσεις", αναφέροντας και ότι, "σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 9 του Ν.3232/2004, οι εργοδότες οικοδομοτεχνικών έργων υποχρεούνται να υποβάλλουν το ειδικό έντυπο "Δήλωση Μεταβολών Οικοδομοτεχνικού Έργου", στο αρμόδιο Υποκατάστημα παρακολούθησης του έργου, εντός 30 ημερολογιακών ημερών, από το χρόνο που έγινε η μεταβολή". Κατόπιν τούτων δημιουργήθηκε η σχετική Πινακίδα Παρακολούθησης Οικοδομικού Έργου και ο σχετικός φάκελος. Στη συνέχεια και σύμφωνα με την άνω τηρούμενη Πινακίδα Παρακολούθησης του έργου, η άνω εργοδότρια υπέβαλε Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις (ΑΠΔ), για την ασφάλιση των εργαζομένων στο έργο της και εξόφλησε τις αναλογούσες εισφορές, από τον Ιούνιο του 2007 έως τον Ιούνιο του 2008, κατά μήνα και κατά κατασκευαστική φάση, ως εξής: στις 9-7-2007, τον 6o/2007, 109 ημερομίσθια, που αφορούσαν μπετόν, στις 9-8-2007, τον 7o/2007, 77 ημερομίσθια, που αφορούσαν μπετόν, στις 7-9-2007, τον 8o/2007, 57 ημερομίσθια που αφορούσαν κτισίματα, στις 8-10-2007, τον 9o/2007, 60 ημερομίσθια που αφορούσαν σοβατίσματα και 20 ημερομίσθια που αφορούσαν κτισίματα, στις 7-9-2008, τον 3o/2008, 70 ημερομίσθια που αφορούσαν σοβατίσματα, στις 12-5-2008, τον 4o/2008, 30 ημερομίσθια που αφορούσαν χρωματισμούς, στις 10-6-2008, τον 5o/2008, 22 ημερομίσθια που αφορούσαν κτισίματα, στις 10-7-2008, τον 6o/2008, 22 ημερομίσθια που αφορούσαν τον περιβάλλοντα χώρο. Σύνολο 467 ημερομίσθια. Για την εν λόγω μάλιστα κατασκευή, κατόπιν της από 22-12-2006 αιτήσεώς της, εκδόθηκε η με αριθμό ...4-2007 Αδεια Οικοδομής της Δ/νσης Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος, της Νομαρχιακής Διεύθυνσης Κυκλάδων, για ανέγερση συγκροτήματος τριών (3) κατοικιών με γκαράζ και δεξαμενές, στη συνοικία ..., Δήμου Άνω Μυκόνου. Στη συνέχεια, η άνω εργοδότρια υπέβαλε προς την άνω Πολεοδομία, την με αριθμ.πρωτ....14-3-2008 αίτηση αναθεώρησης της άνω εκδοθείσας με ... οικοδομικής αδείας, ως προς "μερική αλλαγή κουφωμάτων και ισογείων Α’ στάθμης, αύξηση όγκου δεξαμενών και προσθήκη δύο πισινών". Σύμφωνα δε με τις ισχύουσες διατάξεις, πριν την αναθεώρηση οικοδομικής αδείας, λόγω μεταβολών, γίνεται και έλεγχος των φορολογικών και της πληρωμής τους, με βάση τα αντίστοιχα σημειώματα καταβολής εισφορών (προκαταβολή ΙΚΑ, υπέρ ΟΤΑ, ΤΣΕΜΕΔΕ κ.λπ.). Όπως δε αναφέρθηκε και στην προηγηθείσα νομική σκέψη, κατά τον ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ ΙΚΑ, άρθρο 41 με τίτλο "προϋπόθεση χορηγήσεως άδειας οικοδομής", απαραίτητη προϋπόθεση είναι και, "η προηγουμένη υποβολή στη δημοσία αρχή βεβαιώσεως του I.Κ.Α. περί καταβολής της κατά το άρθρο 39 του παρόντος οριζόμενης προκαταβολής ή καταθέσεως της κατά την παρ. 6 του αυτού άρθρου οριζόμενης εγγυητικής επιστολής Τραπέζης". Τούτο πραγματοποιούνταν με τα αντίστοιχα χειρόγραφα υπηρεσιακά σημειώματα, που εκδίδονταν από το αρμόδιο Τμήμα Είσπραξης Εσόδων του Υποκ/τος. Προς τούτο δε η άνω εργοδότρια προσήλθε στο άνω Υποκατάστημα πλέον του ..., όπου ενημερώθηκε από την Προϊσταμένη του Τμήματος Εσόδων (δεύτερη κατηγορούμενη), προς την οποία απευθύνθηκε, ότι προς τούτο απαιτούνταν η κατάθεση της σχετικής Δήλωσης Μεταβολών Οικοδομοτεχνικού Έργου και η διενέργεια οπωσδήποτε επιτόπιου ελέγχου στην οικοδομή της, προκειμένου, σύμφωνα με την ακολουθούμενη ασφαλιστική πρακτική, να διαπιστωθεί εάν είχε ήδη προχωρήσει στην κατασκευή των προσθηκών, για τις οποίες αφορούσε η Δήλωση Μεταβολής και τούτο διότι, εάν είχαν ήδη κατασκευασθεί οι προσθήκες, δεν θα επρόκειτο για αναθεώρηση αδείας, αλλά για νομιμοποίησή τους και ως εκ τούτου το ΙΚΑ θα έπρεπε να καταλογίσει τις αναλογούσες στις εκτελεσθείσες εργασίες ασφαλιστικές εισφορές. Κατόπιν τούτων, ως προς το θέμα διενέργειας του επιτόπιου ελέγχου και το χρόνο διενέργειας αυτού, την παρέπεμψε στον Διευθυντή του εν λόγω Υποκαταστήματος (πρώτο κατηγορούμενο), σύμφωνα άλλωστε και με την εκδοθείσα από τον τελευταίο άνω, με αριθμ.πρωτ....-2-2008 Απόφασή του, που όριζε και ότι, "τα σοβαρά και επείγοντα θέματα που προκύπτουν κατά την εκτέλεση της εργασίας τους, οφείλουν όλοι οι υπάλληλοι να τα θέτουν υπόψη του/των προϊσταμένων και του Δ/ντή", αλλά και με την προαναφερόμενη, με αριθμό ...7.2.2006 εγκύκλιο της Διοίκησης του ΙΚΑ, που όριζε και ότι, "οι Προϊστάμενοι των Τμημάτων Εσόδων Ελέγχου οικοδομοτεχνικών έργων, σε συνεργασία με τον Διευθυντή της μονάδας, θα πρέπει να οργανώνουν και να προγραμματίζουν τη διενέργεια κατευθυνόμενων επιτόπιων ελέγχων και να συντάσσουν και παραδίδουν σε καθημερινή βάση ημερήσιο δελτίο εργασιών σε κάθε υπάλληλο εξωτερικού ελέγχου, με επιλεγμένα, σύμφωνα με τα κατωτέρω, τα έργα στα οποία θα διενεργείται ο έλεγχος". Τούτο άλλωστε επαναλήφθηκε και στην άνω με αριθμ. πρωτ. ...2-12-2008 εγκύκλιο, με θέμα "Μέτρα για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής-Εντατικοποίηση του ρυθμού διενέργειας ελέγχων", στην οποία αναφερόταν σχετικά και ότι, "με την ευθύνη και καθοδήγηση των Διευθυντών των Υποκαταστημάτων ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, οι Προϊστάμενοι των Υπηρεσιών Εσόδων, θα πρέπει να οργανώσουν κατά τέτοιο τρόπο τις εργασίες των αντίστοιχων Τμημάτων, ώστε να εξασφαλίζεται η εκ περιτροπής καθημερινή απασχόληση των υπαλλήλων Εξωτερικού Ελέγχου στη διενέργεια επιτόπιων ελέγχων και στα οικοδομικά έργα της ασφαλιστικής τους περιοχής......". Έτσι, η άνω πολιτικώς ενάγουσα, επιδιώκοντας τη διενέργεια του ελέγχου άμεσα, απευθύνθηκε, προς τούτο, στο γραφείο του πρώτου κατηγορουμένου, τον οποίο μάλιστα είχε γνωρίσει, τον Μάιο του 2008, όταν προσήλθε στο γραφείο του, με σκοπό να του εκθέσει την αδυναμία της για έγκαιρη υποβολή ΑΠΔ, λόγω επικαλούμενης κλοπής της τσάντας της, που περιείχε τα σχετικά έγγραφα και να του ζητήσει προθεσμία, δύο-τριών ημερών, για να ανασυντάξει την απολεσθείσα ΑΠΔ και κατά τη διάρκεια παραμονής της στο γραφείο του προσεγγίσθηκε από αυτόν με ιδιαίτερη φιλική συμπεριφορά, αντάλλαξαν κινητά τηλέφωνα και επακολούθησαν και τηλεφωνικές τους επικοινωνίες. Ο τελευταίος της επιβεβαίωσε ότι, για τη χορήγηση της ενημερότητας, απαιτούνταν Προηγουμένως η διενέργεια επιτόπιας αυτοψίας, επικαλούμενος δε τον υπερβολικό χρόνο που αυτή (αυτοψία) θα απαιτούσε λόγω των πολλών εκκρεμών παρόμοιων αιτήσεων και του φόρτου εργασίας των υπαλλήλων, της επισήμανε ότι θα καθυστερήσει πάρα πολύ. Στην αναφορά της ότι την χρειαζόταν άμεσα, της δήλωσε ότι, "θα φροντίσω να γίνει αμέσως, αλλά πρέπει και εσύ να μου δώσεις κάποια χρήματα, τόσα λεφτά έδωσες για τα σπίτια, πρέπει να με βοηθήσεις για να βοηθήσω και εγώ για ότι θέλεις, έτσι γίνεται εδώ". Η πολιτικώς ενάγουσα συγκατένευσε στο αίτημά του αυτό και έτσι ο κατηγορούμενος, αφού κάλεσε στο γραφείο του, τις δύο άνω συγκατηγορούμενές τους, ως αρμόδιες υπαλλήλους, ενώπιον της πολιτικώς ενάγουσας τις έδωσε εντολή, κατ’ εξαίρεση της σειράς χρονικής προτεραιότητας που τηρείτο για τα ίδια αιτήματα, να διενεργήσουν άμεσα επιτόπιο έλεγχο στην οικοδομή της πολιτικώς ενάγουσας. Στη συνέχεια, η άνω πολιτικώς ενάγουσα, υπέβαλε προς το άνω Υποκατάστημα του ..., την με αριθμ.πρωτ. ...26-6-2008 Δήλωση Μεταβολών Οικοδομοτεχνικού Έργου, αναφέροντας ως μεταβολές στοιχείων του έργου, "αναθεώρηση ….2007 οικ. αδ., ως προς την προσθήκη υπογείων δεξαμενών και κατασκευή πισινών", με συνημμένο τον Πίνακα 1 του έργου, του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού Ν. Λ., στις παρατηρήσεις του οποίου αναγράφονταν χειρόγραφα ότι, "η παρούσα μελέτη αφορά τις εργασίες που θα προστεθούν στην αρχική μελέτη", την οποία παρέλαβε και υπέγραψε, ως αρμόδια υπάλληλος, η τρίτη κατηγορουμένη, Μ. Κ.. Σύμφωνα δε με τον προσκομισθέντα άνω Πίνακα 1 της αναθεώρησης της οικοδομικής άδειας, οι χώροι ανά τμ και ημερομίσθια, προσδιορίζονταν ως εξής: "Υπόγεια 67,80 τμ, 58 ημερ/σθια ,και πισίνες 64 τμ, 57 ημερ/σθια. Σύνολο 115 ημερομίσθια". Οι δε άνω 115 ημέρες εργασίας κατανεμήθηκαν στις παρακάτω κατασκευαστικές φάσεις ως εξής: "εκσκαφές, οικ. σκελετός, 01: 35 ημέρες, τοιχοποιία 02: 17 ημέρες, επιχρίσματα 03: 25 ημέρες, δάπεδα 04, 18 ημέρες, χρωματισμοί 05: 13 ημέρες και λοιπές εργασίες πλήρους αποπεράτωσης 06: 7 ημέρες. Σύνολο 115 ημέρες". Κατόπιν αυτού, σε εκτέλεση της άνω εντολής του πρώτου κατηγορουμένου, οι άνω κατηγορούμενες-υπάλληλοι, Π. Μ. και Μ. Κ., μετέβησαν άμεσα, στις 26-6-2008, στο ελεγχόμενο έργο, όπου παρουσία της άνω εργοδότριας, προέβησαν σε επιτόπιο έλεγχο, συντάσσοντας προς τούτο τη σχετική Έκθεση Επιτόπιου Ελέγχου, αναφέροντας ότι, "κατά τον επιτόπιο έλεγχο διαπιστώθηκε ότι η προσθήκη των υπόγειων δεξαμενών και η κατασκευή των πισινών δεν έχει ξεκινήσει ακόμα". Ήτοι, στην άνω Έκθεση βεβαιώνεται ότι, μέχρι την ημέρα εκείνη, δεν είχε κατασκευαστεί το ελεγχόμενο αντικείμενο της Δήλωσης Μεταβολής και συγκεκριμένα ότι, δεν είχε κατασκευασθεί η προσθήκη των υπόγειων δεξαμενών, επιφανείας 67,80 τμ και οι πισίνες επιφανείας 64 τμ και όχι ότι δεν είχαν κατασκευαστεί οι προβλεπόμενες από την υπ’ .../2007 άδεια οικοδομής, υπόγειες δεξαμενές, οι οποίες βέβαια είχαν κατασκευαστεί και απλώς επιδείχθηκαν, αλλά ήταν κλειστές και μη επισκέψιμες, κατά τους ισχυρισμούς των ανωτέρω. Άλλωστε, για την ανωτέρω αποδοθείσα παράβαση καθήκοντος οι ανωτέρω υπάλληλοι αθωώθηκαν αμετάκλητα, με την εκκαλουμένη απόφαση. Αντίγραφο της άνω Έκθεσης έλαβε αυθημερόν η άνω εργοδότρια-πολιτικώς ενάγουσα και επίσης της παραδόθηκαν: η από 26-6-2006 Βεβαίωση Μεταβολής Στοιχείων Οικοδ/κου Έργου, το σχετικό σημείωμα κατάθεσης εισφορών, με αναγραφέν ποσό προκαταβολής 53,71 ευρώ (5371,21 χ 1%), το με αριθμ. πρωτ. ...-6-2008 Προσωρινό Γραμμάτιο Είσπραξης Τρεχουσών Εισφορών (προκαταβολή), ύψους 67,04 ευρώ, αντίγραφο του προσκομισθέντος Πίνακα 1 και αντίγραφο Ενημερωτικού Σημειώματος για τις ημέρες εργασίας που απαιτούντο, σύμφωνα με τον Πίνακα 1 που είχε υποβάλει, για την ολοκλήρωση του συνολικού έργου (αρχικό έργο + προσθήκες), ανά κατασκευαστική φάση, σύμφωνα με το οποίο απαιτούνταν συνολικά, κατ’ ελάχιστον, 551 (436+115) ημερομίσθια. Κατόπιν τούτων, στις 23-7-2008, αναθεωρήθηκε η με ...2007 οικοδομική άδεια, από τον υπάλληλο της Δ/νσης Πολεοδομίας Κυκλάδων και άνω μάρτυρα κατηγορίας, πολιτικό μηχανικό, Κ. Δ., αναφέροντας και τα σχετικά απαιτούμενα προς τούτο διπλότυπα, μεταξύ των οποίων "ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ, αριθμ..../22-7-2008, 90,90 ευρώ". Σχετικά με τα ανωτέρω η άνω πολιτικώς ενάγουσα, Λ. Ρ., κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και τα ακόλουθα: "Πήγαινα στο ΙΚΑ και κατέθετα ένσημα. Το 2008 εκλάπη η τσάντα μου, στην οποία μέσα είχα ένσημα. Πήγα στο ΙΚΑ, για να πάρω κι άλλη προθεσμία, διότι κόντευε να λήξει. Έτσι γνώρισα τον 1° κατηγορούμενο. Ήταν διευθυντής στο .... Του ζήτησα να μου δώσει κάποιες ημέρες. Έτσι κι έγινε και τα κατέβαλα τα ένσημα. Πήγα να τον ενημερώσω ότι τα έβαλα τα ένσημα και να τον ευχαριστήσω. Ήταν ιδιαίτερα φιλικός. Μου έκανε διάφορες ερωτήσεις, όπως από πού είμαι, τι φτιάχνω, αν έχω παιδιά και άλλα. Του είπα ότι φτιάχνω κατοικίες και ότι ελπίζω να πουλήσω κάποια. Μου είπε ότι εδώ στην Μύκονο αυτοί που κάνουν κατασκευές είναι πλούσιοι και ότι δεν κολλούν τα ένσημα μόνο που τους καταλογίζονται, αλλά πολύ περισσότερα. Ρώτησα γιατί και μου είπε "Έτσι κάνουμε εδώ, αλλά εγώ θα σε βοηθήσω σε ό,τι χρειαστείς". Μου είπε για τον μισθό του, ότι είναι πολύ μικρός... Κατάλαβα ότι προσπαθεί να πιάσει ένα "ψάρι", ότι έμμεσα ζητούσε χρήματα. Υποψιάστηκα ότι κάτι συμβαίνει. Εκείνη την ημέρα με ρώτησε αν θα ξαναπάω στην Αθήνα και αν θα μπορούσα να του πάρω γυαλιά πρεσβυωπίας.....Νομίζω ότι του έδωσα και το τηλέφωνό μου. Ξαναπήγα στο ΙΚΑ για να του πάω τα γυαλιά. Μετά με πήρε κάποια τηλέφωνα ρωτώντας με τι κάνω, πότε θα ξαναπεράσω από εκεί και τέτοια. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν για προσωπικούς λόγους. Στη συνέχεια δεν σήκωνα το τηλέφωνο για να απαλλαγώ από τα πολλά, πολλά.... Η αρχική άδεια μου ήταν για τρεις κατοικίες. Αποφάσισα η μία κατοικία να χωριστεί σε δύο. Ήθελα να φτιάξω και αντίστοιχες υδατοδεξαμενές. Θεώρησα ότι πρέπει να βγάλω για όλα αναθεώρηση. Μου είπαν από την Πολεοδομία ότι πρέπει να πάρω ενημερότητα από το ΙΚΑ. Πήγα στην 2η κατηγορουμένη. Μου είπε ότι πρέπει να κάνουν αυτοψία και ότι πρέπει να κάνω αίτηση. Η 2η κατηγορουμένη με έστειλε στον 1° κατηγορούμενο να ζητήσω μια αυτοψία. Εκείνος όταν με είδε μου είπε: "Σε έχω πάρει τόσα τηλέφωνα... Πρέπει να σου κάνουμε αυτοψία. Ξέρεις πόσες χιλιάδες αυτοψίες εκκρεμούν γι’ αυτό το νησί; Θα περάσουν μήνες μέχρι να έρθει η σειρά σου". Του λέω λοιπόν εγώ ότι την χρειάζομαι άμεσα. Τότε εκείνος μου είπε: "Δεν γίνεται αυτό, αλλά αν με βοηθήσεις εσύ, τότε θα σε βοηθήσω κι εγώ". Τώρα ξεκάθαρα μου ζήτησε χρήματα. Λίγες μέρες μετά έγινε η αυτοψία από την 2η και 3η των κατηγορουμένων. Ήρθαν αυτές και τα κατέγραψαν όλα. Την ίδια ημέρα πήγα στο ΙΚΑ και πήρα το χαρτί και το έστειλα στην Πολεοδομία Σύρου. Αυτό το χαρτί που μου έδωσαν ήταν μια έκθεση ελέγχου, η οποία για να βγει έπρεπε να είμαι ενήμερη. Αυτό το χαρτί βασικά έλεγε ότι δεν έχουν εκτελεστεί οι εργασίες που ζητούνταν στην αναθεώρηση. Αμέσως μετά από αυτή την ημέρα άρχισαν πάλι τα τηλεφωνήματα. Τώρα έγινε πιο επίμονος. Μου έλεγε: "Πότε θα έρθεις από το γραφείο; Έχουμε κάποια εκκρεμότητα". Καταλάβαινα ότι ήθελε να του δώσω λεφτά. Αυτά όλα τα είπα στον Ν. .....
Ναι, από την πρώτη αυτοψία του 2008 ευνοήθηκα. Στα θεμέλια του σπιτιού υπήρχαν κάποιες δεξαμενές. Πιστοποίησαν ότι δεν κατασκευάστηκαν. Θεώρησα ότι ο 1ος κατηγορούμενος τις έβαλε να μην το γράψουν αυτό, εξαιτίας της εύνοιάς του. Όμως οι δεξαμενές είχαν χτιστεί. Το ΙΚΑ μου έδωσε ένα χαρτί, όπου βεβαιώνει ότι δεν έχω κάνει αυτές τις εργασίες και ότι δεν χρωστάω στο ΙΚΑ. Δεν ξέρω αν αυτό το χαρτί λέγεται ασφαλιστική ενημερότητα"....(βλ. σχ. κατάθεση). Τα ίδια δε κατέθεσε και ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και ειδικότερα ότι: "Σε κάποια φάση μου ζήτησε η Πολεοδομία να προσκομίσω ασφαλιστική ενημερότητα από το ..., επειδή χρειαζόμουν μια αναθεώρηση αδείας και έπρεπε να βεβαιωθεί από το ΙΚΑ ότι οι εργασίες που ζητούσα, με την αίτηση αναθεώρησης, δεν είχαν γίνει. Είχα ζητήσει με την αναθεώρηση, δύο κολυμβητικές δεξαμενές και περισσότερες από τις προβλεπόμενες υδατοδεξαμενές, όπως επίσης και μία αύξηση του πλάτους των ανοιγμάτων στα 10 εκατοστά. Πήγα τότε στην Προϊσταμένη Εσόδων του ΙΚΑ, την κυρία Μ. (2η κατηγορουμένη), η οποία με παρέπεμψε στον Π.. Αυτός μου είπε ότι έπρεπε να γίνει αυτοψία, ότι έχουν προτεραιότητα δεκάδες άλλοι και πλέον μου έθεσε το ζήτημα ότι, για να γίνει γρήγορα η αυτοψία θα έπρεπε να του δώσω χρήματα. Πίστεψα ότι τα πράγματα ήταν έτσι όπως μου τα έλεγε και του απάντησα να προχωρήσει και ότι θα τα βρούμε. Δεν είχα σκοπό να του δώσω χρήματα...Λίγες μέρες μετά, στις 26- 6-2008, έγινε η αυτοψία. Ήρθαν στην οικοδομή, η Μ. με την Κ. (3η κατηγορουμένη), όπου είδαν και κατέγραψαν όλους τους χώρους, ελέγχοντάς τους με τα σχέδια της Πολεοδομίας. Την ίδια ημέρα πήγα στο ΙΚΑ και μου έδωσαν, χέρι με χέρι, τον επιτόπιο έλεγχο, για να τον προσκομίσω στην Πολεοδομία. Το έγγραφο αυτό έλεγε ότι οι εργασίες, για τις οποίες ζητούσα την αναθεώρηση, δεν είχαν υλοποιηθεί. Στην αρχική άδεια προβλεπόταν τρεις κατοικίες, αλλά μετά αποφάσισα να κάνω τέσσερις κατοικίες. Το οικόπεδο ήταν επικλινές...Γι’ αυτό έκανα την αναθεώρηση. Αφού πλέον θα κατασκευάζονταν τέσσερις κατοικίες, θα χρειαζόντουσαν λογικά και περισσότερες υδατοδεξαμενές, δεδομένου ότι τότε είχαμε πρόβλημα με την υδροδότηση στη Μύκονο. Η άδεια αναθεωρήθηκε. Τότε ο Π. άρχισε να μου τηλεφωνεί στο κινητό μου τηλέφωνο, ζητώντας μου επίμονα και φορτικά να πάω στο ΙΚΑ, για να τον δω και να τα πούμε. Εγώ τον απέφευγα, με διάφορες δικαιολογίες. Τότε αυτός μου έστελνε συνεχώς sms. Αυτό συνεχίστηκε έως τις 6-7-2008. Στις 26-6-2008, όταν διενεργήθηκε η αυτοψία, έμαθα ότι προηγήθηκα στη σειρά αναμονής, αυτό μου το είπε ο Π.. Όταν ήρθαν οι δύο κατηγορούμενες για την αυτοψία, υπήρχαν κάποιες κατασκευές εκτός αδείας. Χωρίσαμε την μία κατοικία στα δύο και έτσι από τρεις έγιναν τέσσερις οι κατοικίες. Οι υδατοδεξαμενές αναγκαστικά κατασκευάστηκαν πριν από την αναθεώρηση, επειδή ήταν απαραίτητη η κατασκευή τους για να στηριχθεί η υπόλοιπη οικοδομή επάνω σε αυτές. Στη διενέργεια της αυτοψίας δεν περιγράφηκε το ακίνητο" (βλ. σχ. πρακτικά εκκαλουμένης). Στο από 28-11-2011 Υπόμνημά της προς το ΙΚΑ (αναφορικά με την με αριθμ. πρωτ. .../18-11-2011 Αναφορά-Καταγγελία της), αναφέρει σχετικά και τα ακόλουθα: "Στα μέσα Ιουνίου ζήτησα από τον Π. ασφαλιστική ενημερότητα, για να την προσκομίσω στην Πολεοδομία Σύρου, που μου είχε ζητηθεί για την αναθεώρηση της οικοδομικής μου άδειας. Αυτός μου απάντησε ότι χρειαζόταν οπωσδήποτε αυτοψία από την υπηρεσία τους, λέγοντάς μου, με μια αδικαιολόγητη βεβαιότητα, ότι σίγουρα θα είχα κάποια παρανομία στο κτίσμα μου και θα μου έκανε αναγκαστικά αυτοψία, αλλά να μην φοβάμαι. Μάλιστα, μου έκανε εντύπωση αυτό που μου είπε, "ξέρεις πόσοι περιμένουν να πάρουν ασφαλιστική ενημερότητα και για πόσους μήνες; Τέλος πάντων, εγώ όμως θα φροντίσω για σένα να γίνει αμέσως, πρέπει όμως και εσύ να δώσεις κάποια χρήματα, τόσα λεφτά έχεις δώσει για τα σπίτια, πρέπει να με βοηθήσεις για να σε βοηθήσω κι εγώ για ότι θέλεις, έτσι γίνεται εδώ". Σκέφτηκα ότι βιαζόμουν να τελειώσω με την ασφαλιστική ενημερότητα και του είπα ότι ήμουν διατεθειμένη να δεχθώ τη βοήθειά του και ότι εγώ δεν θα τον άφηνα έτσι και θα του έδινα κάποια χρήματα, παρόλο που τα οικονομικά μου ήταν σε κακή κατάσταση. Πράγματι, λίγες ημέρες αργότερα, στις 26-6-2008, ήρθε στο οίκημά μου, η κ. Μ. και η κ. Κ., έγινε η αυτοψία και πήρα την ασφαλιστική ενημερότητα......". Η ίδια, στην από 16-12-2011 ένορκη εξέταση μάρτυρα, ενώπιον της Ανθυπαστυνόμου, Η. Β., της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων, προς διερεύνηση της άνω καταγγελίας της, κατέθεσε σχετικά και τα ακόλουθα: " ...Τον Μάιο του 2008 πήγα στο ..., προκειμένου να καταθέσω τα ένσημα για την οικοδομή που κατασκεύαζα. Με τον Β. Π., τότε Διευθυντή του ..., γνωριστήκαμε, καθόσον ζήτησα από τον Προϊστάμενο του ΙΚΑ δύο ημέρες παράταση, για να καταθέσω τα ένσημά μου. Μου έδωσε την παράταση και ήταν ιδιαίτερα φιλικός μαζί μου.....Αποκτήσαμε μια προσωπική σχέση.......Στη συνέχεια ζήτησα μια ασφαλιστική ενημερότητα για να αναθεωρήσω την οικοδομική μου άδεια, που αφορούσε την προσθήκη δύο κολυμβητικών δεξαμενών και δύο ή τριών υδατοδεξαμενών. Οι υδατοδεξαμενές κατασκευάζονταν στο υπόγειο των σπιτιών, εντός του περιγράμματος του κτηρίου. Πριν την αναθεώρηση της οικοδομικής αδείας είχαν ήδη κατασκευαστεί οι υδατοδεξαμενές, καθόσον λόγω της θέσης τους ήταν αδύνατον να κατασκευαστούν μετά. Πέραν αυτής της κατασκευής, όλη η υπόλοιπη οικοδομή ήταν απολύτως σύννομη, με την οικοδομική άδεια. Μέσα Ιουνίου του 2008 πήγα στο ... και απευθύνθηκα στον κ. Π. και ζήτησα την ασφαλιστική ενημερότητα, όπως μου την ζήτησε η Πολεοδομία....Εκείνος μου είπε ότι για να μου την δώσει χρειάζεται οπωσδήποτε να γίνει αυτοψία στην οικοδομή μου και μου απάντησε, όπως ακριβώς το περιγράφω στο Υπόμνημά μου. Μου είπε ότι υπάρχουν πολλά αιτήματα πολιτών σχετικά και αυτοψίες σε εκκρεμότητα, που έπρεπε να προηγηθούν... Εγώ του είπα ότι τη χρειάζομαι άμεσα και τότε μου πρότεινε να φροντίσει εκείνος για να την πάρω άμεσα, απαντώντας μου με τα λόγια που αναφέρω στο Υπόμνημά μου. Δέχτηκα την προσφορά του και πράγματι, μετά από λίγες ημέρες, διενεργήθηκε αυτοψία, από τις υπαλλήλους του ΙΚΑ, κ. Μ. και κ. Κ., παρουσία μου. Οι δύο κυρίες που διενήργησαν την αυτοψία ήταν ευγενέστατες και δεν μου άφησαν καμία υπόνοια για οτιδήποτε. Στην έκθεση αυτοψίας όμως, ψευδώς αναφέρεται ότι δεν έχουν κατασκευαστεί οι υδατοδεξαμενές. Αυτό το διαπίστωσα πολύ αργότερα, διότι δεν μου δόθηκε αντίγραφο της έκθεσης επί τόπου. Επί πλέον, όπως διαπίστωσα αργότερα, η έκθεση ανέφερε ότι δεν υπήρχε καμία παρανομία. Το γεγονός αυτό, όταν πήρα την ασφαλιστική ενημερότητα, ο Π. μου είπε ότι το γνώριζε και εκείνος και μου είπε επίσης ότι εκείνος έβαλε τις υπαλλήλους, που έκαναν την αυτοψία, να το γράψουν ψευδώς ότι δεν έχουν κατασκευαστεί οι υδατοδεξαμενές. Την ίδια ημέρα της αυτοψίας πήρα την ασφαλιστική ενημερότητα. Στα τηλεφωνήματά του, μετά την αυτοψία, ο Π. μου ζητούσε να περάσω από το γραφείο του, μου έλεγε ότι έχω υποσχεθεί κάποια πράγματα και δεν τα έχω κάνει (εννοώντας την υπόσχεση που του έδωσα ότι θα του έδινα χρήματα) και τα ίδια έγραφε και στα μηνύματα. Επειδή απαντούσα σε ελάχιστα τηλεφωνήματά του και τον απέφευγα, έγινε αγενής και απότομος, χωρίς όμως να μου πει κάτι πιο συγκεκριμένο από το τηλέφωνο, πέραν του ότι, σε εξυπηρέτησα και εσύ δεν έρχεσαι. .... ". Από τα ανωτέρω αποδεικνύεται και ότι η πολιτικώς ενάγουσα, στα πλαίσια της άνω διαδικασίας, ουδέποτε υπέβαλε προς το άνω Υποκατάστημα του ..., αίτηση για χορήγηση ασφαλιστικής ενημερότητας, αλλά, παραπεφθείσα από την Πολεοδομία, αιτήθηκε τη χορήγηση του απαιτουμένου άνω χειρόγραφου σημειώματος κατάθεσης εισφορών (προκαταβολής), αναγκαίου για την αναθεώρηση της αδείας της, το οποίο εσφαλμένα ονομάζει "ασφαλιστική ενημερότητα". Τούτο κατατέθηκε, τόσο από την άνω πολιτικώς ενάγουσα, αλλά και από τον εξετασθέντα μάρτυρα κατηγορίας, Κ. Δ., υπάλληλο τότε της Πολεοδομίας Σύρου, που έκανε την αναθεώρηση της συγκεκριμένης οικοδομικής αδείας, ο οποίος κατέθεσε σχετικά ότι, " ...Η άδεια της βγήκε από τη Σύρο. Εγώ την υπέγραψα. Το 2007 εκδόθηκε, το 2008 αναθεωρήθηκε. Της είπα να κάνει αναθεώρηση. Να φέρει τα δικαιολογητικά και μια ασφαλιστική ενημερότητα, για την οποία ο μηχανικός αναφέρει τις επιπλέον εργασίες που χρειάζονται και κοιτούν αν μέχρι τη στιγμή εκείνη έχουν πληρωθεί τα ένσημα. Εμάς μας φέρνει την προκαταβολή του ΙΚΑ. Αφού μου έφερε το χαρτί που μου έφερε, πάει να πει ότι το ΙΚΑ τα βρήκε όλα σύμφωνα. ...Το είδα ότι δεν απαιτείται ενημερότητα, αλλά εμείς πάντα την ζητούσαμε. Τον Ιούλιο έγινε η αναθεώρηση
Και την άδεια και την αναθεώρηση εγώ τις υπέγραψα. Ήταν γνωστή μου και ήθελα να την εξυπηρετήσω. ...Ήταν όμως όλα νόμιμα. Το τελευταίο έγγραφο στην λίστα που μου δείχνετε (αναθεώρηση 23-7-2008 διπλότυπα φορολογικά ... 22-7-2008, 90,90 ευρώ) είναι το χαρτί του ΙΚΑ και σημαίνει ότι έγινε ο έλεγχος. Συναθροίσανε τα ένσημα. Είναι διπλότυπο αυτό. Αυτό της δώσανε από το ΙΚA ...", όσο και από τον εξετασθέντα μάρτυρα κατηγορίας, Ι. Μ., Προϊστάμενο του ΙΚΑ Σάμου, που διενήργησε και την ΕΔΕ, ο οποίος ανέφερε σχετικά ότι, ".....Στην αναθεώρηση γίνεται επιτόπιος έλεγχος, για το ότι δεν έχει γίνει αυτό που αιτούνται να αναθεωρηθεί. Ο εργοδότης πληρώνει κάποια προκαταβολή και του δίνεται ένα υπηρεσιακό σημείωμα που αυτό χορηγείται στην Πολεοδομία......". Αυτό κατατέθηκε μάλιστα, τόσο από τις άνω κατηγορούμενες, εκ των οποίων η μεν δεύτερη ανέφερε σχετικά ότι, "στις 20-6-2008 ήρθε η αίτηση μεταβολής. Έπρεπε να μας φέρει τα τ.μ. με τον πίνακα. Δεν μας ενδιαφέρει αν χρωστάει. Αυτός ο έλεγχος γίνεται αυθημερόν ή μετά από 2-3 ημέρες, αφού είναι συνήθως νομιμοποιήσεις, δηλαδή το έχουν ήδη φτιάξει και το νομιμοποιούν. Πηγαίνουμε στις αναθεωρήσεις. Ό,τι είναι μπαζωμένο δεν το βλέπεις. Το γνωρίζουμε. Το γνωρίζει και η Πολεοδομία. Εκείνη τη στιγμή δε θα κοιτάξω αν χρωστάει η Ρ. ή όχι. Δεν είναι ασφαλιστική ενημερότητα. Είναι σημείωμα για προκαταβολή. Ένα σημείωμα του μηχανικού. Είναι τριπλότυπο και δείχνει τι πρέπει να πληρώσει. Εσφαλμένα χαρακτηρίστηκε ως ασφαλιστική ενημερότητα. Πήγα στις 26 Ιουνίου. Δώσαμε αμέσως το χαρτί και το πήγε στην Πολεοδομία ...", η δε τρίτη κατηγορουμένη ότι, "η αναθεώρηση δεν είναι ασφαλιστική ενημερότητα. Μπορούσαμε να πάμε κι εκείνη τη μέρα. Βάζεις μέσα στο σύστημα τα χαρτιά που σου δίνει ο μηχανικός", αλλά και o πρώτος κατηγορούμενος ανέφερε σχετικά ότι, "....Μετά εκδόθηκε από το μηχανογραφικό σύστημα ένα δελτίο με το 1% των ημερομισθίων της αναθεώρησης, ως προκαταβολή. Το υπέγραψε η προϊστάμενη και όχι εγώ. Tης το έδωσα να το πάει στην Πολεοδομία. Ασφαλιστική ενημερότητα δεν θα μπορούσε να πάρει .....".
Συνεπώς, το υποβληθέν από το συνήγορο του πρώτου κατηγορουμένου αίτημα αναβολής της δίκης για κρείσσονες αποδείξεις, προκειμένου να διαταχθεί η προσκόμιση της αναφερόμενης από την πολιτικώς ενάγουσα "ασφαλιστικής ενημερότητας", απορριπτέο τυγχάνει ως αβάσιμο. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι έκτοτε και μέχρι περίπου τέλος Ιουλίου του 2008, ο πρώτος κατηγορούμενος, επίμονα, με τηλεφωνήματα, αλλά και γραπτά μηνύματα (sms), καλούσε την πολιτικώς ενάγουσα να προσέλθει στο γραφείο του, τηρώντας την υπόσχεσή της (να του δώσει χρήματα για την άνω εξυπηρέτησή της), αλλά η τελευταία απέφευγε να τον συναντήσει. Για το λόγο αυτό ο πρώτος κατηγορούμενος, επικαλούμενος δήθεν ανώνυμη καταγγελία, η οποία και το περιεχόμενο αυτής δεν επιβεβαιώθηκε από κανένα αποδεικτικό στοιχείο, έδωσε εντολή στη δεύτερη κατηγορουμένη να προβεί αιφνιδιαστικά σε νέο επιτόπιο έλεγχο στην οικοδομή της πολιτικώς ενάγουσας, με σκοπό να την εκφοβίσει. Έτσι, στις 31-7-2008 και ενώ η πολιτικώς ενάγουσα απούσιαζε, επισκέφθηκαν, προς έλεγχο, την οικοδομή της στη ..., η δεύτερη κατηγορουμένη, Π. Μ., μαζί με τον υπάλληλο του ΙΚΑ, Χ. Ο., ο οποίος ήταν αποσπασμένος (από 20-6-2008) στο ... (με βάση την με αριθμ.πρωτ.../6-6-2008 απόφαση του Διοικητή του ΙΚΑ) και στον οποίο, με την με αριθμ. πρωτ. ...30-6-2008 Απόφαση του πρώτου κατηγορουμένου (Διευθυντή), ανατέθηκαν καθήκοντα ελέγχου κοινών επιχειρήσεων και οικοδομοτεχνικών έργων, με την αναφορά ότι, "ο εν λόγω υπάλληλος θα διενεργεί και εξωτερικούς ελέγχους, σε συνεννόηση με την Προϊσταμένη του Τμήματος Εσόδων και τον Διευθυντή". Στην οικοδομή συνάντησαν τον τότε σύντροφο της πολιτικώς ενάγουσας και άνω μάρτυρα κατηγορίας, Γ. Ν., και δύο εργάτες, που "απασχολούνταν με ηλεκτρικά καλώδια, που υπήρχαν σε μία αποθήκη". Το γεγονός όμως αυτό, εφόσον δεν βρέθηκαν στο χώρο να εργάζονται "εργάτες οικοδόμοι", κατά την κρίση της άνω δεύτερης κατηγορουμένης, δεν ενδιέφερε τη συγκεκριμένη υπηρεσία τους, "διότι οι ηλεκτρολόγοι ανήκουν σε στεγασμένο επάγγελμα". Ως εκ τούτου δεν συντάχθηκε σχετική έκθεση επιτόπιου ελέγχου από τον αρμόδιο προς τούτο και υφιστάμενο της άνω υπάλληλο, Χ. Ο., όπως ανέφερε και η ίδια απολογούμενη. Ούτε βέβαια, με βάση τον εν λόγω έλεγχο, πιστοποιήθηκε οποιαδήποτε παράβαση σε βάρος της άνω πολιτικώς ενάγουσας ή συντάχθηκε οποιαδήποτε ΠΕΕ. Επισημαίνεται δε ότι, κατά τις προαναφερόμενες γενικές διατάξεις (άρθρα 1-30 και 33) του Κανονισμού Ασφάλισης ΙΚΑ, που έχουν συμπληρωματική εφαρμογή και επί οικοδομοτεχνικών έργων, "η αρμόδια υπηρεσία του Ιδρύματος, με τους εντεταλμένους υπαλλήλους της, που ενεργούν σύμφωνα με τις επόμενες διατάξεις και τις διαταγές και οδηγίες που ισχύουν κάθε φορά, ελέγχει την καταχώρηση των προσλαμβανομένων μισθωτών στο ειδικό προς τούτο έντυπο, την υπαγωγή στην ασφάλιση των μισθωτών καθώς και την έγκαιρη και πλήρη καταβολή των εισφορών. Η εποπτεία διεξάγεται, το μεν δια παρακολουθήσεως των παρά των Υποκαταστημάτων τηρουμένων περί των ασφαλισμένων και εργοδοτών στοιχείων, το δε δια του επί τόπου ελέγχου μισθολογικών βιβλίων και εγγράφων του εργοδότου, ως και εκ της παρά τη αρμοδία Οικονομική Εφορία φορολογικής δηλώσεως του εργοδότου και της συλλογής πάσης πληροφορίας χρησίμου προς εξακρίβωση της ασφαλιστικής σχέσεως και της τακτικής εκπληρώσεως των έναντι του Ιδρύματος υποχρεώσεων των εργοδοτών και των ασφαλισμένων. ... Ο έλεγχος ενεργείται υπό υπαλλήλων, η κατά τόπον αρμοδιότητα ορίζεται υπό του Διευθυντού του Υποκαταστήματος. Δι’ έκαστον εργοδότη εκδίδεται βιβλιάριο ελέγχου, εις το οποίον ο αρμόδιος υπάλληλος καταχωρεί κατά χρονολογική σειράν τους παρ’ αυτού ενεργουμένους ελέγχους και το αποτέλεσμα αυτών. Το βιβλίο θεωρείται υπό του Διευθυντού του Υποκαταστήματος ή του προς τούτο παρ’ αυτού εντεταλμένου υπαλλήλου......6. Από τους υπαλλήλους των παραπάνω παραγράφων 4 και 5, ενεργούνται, είτε αυτεπάγγελτα, είτε μετά από υπηρεσιακή αναφορά ή εντολή, τακτικοί, έκτακτοι ή ειδικοί έλεγχοι και για τον εντοπισμό των απασχολούμενων και μη ασφαλισμένων στο ΙΚΑ μισθωτών, καθώς και για τη διαπίστωση της τήρησης και ενημέρωσης του ειδικού εντύπου νεοπροσλαμβανόμενου προσωπικού. Οι ίδιοι υπάλληλοι είναι αρμόδιοι και για την επιβολή των προστίμων τη ς παρ. 1 του άρθρου 2 του Ν. 2556/97 (άρθρο 23) Αρθρο 26: 1. Ενεργουμένου ελέγχου σε εργοδότες, οι οποίοι επικολλούν οι ίδιοι τα ένσημα επί των ασφαλ. βιβλιαρίων των ασφαλισμένων σε αυτούς ασχολουμένων (άρθρον 14), εάν ο επί του ελέγχου υπάλληλος πείθεται εκ της εξετάσεως των μισθολογίων και των ασφαλ. βιβλιαρίων και εν γένει εκ της επιτόπιας έρευνας, ότι ο εργοδότης, κατά την καταβολή των μισθών ή πάντως, καθ’ ον χρόνο έδει να ενεργηθεί η καταβολή, δεν επικόλλησε παντάπασιν ένσημα επί των ασφαλιστικών βιβλιαρίων των ασφαλισμένων, είτε είναι ούτοι εγγεγραμμένοι εν τω μισθολογίω είτε μη, ή επικόλλησε τοιαύτα αξίας μικρότερης της κανονικής, καλεί τούτον όπως επικολλήσει τα ελλείποντα ένσημα, συνάμα δε όπως καταβάλει και το πρόσθετο τέλος, εφ’ όσον συντρέχει περίπτωση επιβολής τοιούτου
3. Εάν ο εργοδότης αδυνατεί ή αρνείται να επικολλήσει τα ελλείποντα ένσημα, ο επί του ελέγχου υπάλληλος συντάσσει Πράξη Επιβολής Εισφορών, καλεί δε τούτον δια της αυτής πράξεως, όπως καταβάλει στο Ίδρυμα εντός προθεσμίας τριών ημερών την αξία των ενσήμων μετά του προσθέτου τέλους. Συγχρόνως ο επί του ελέγχου υπάλληλος συντάσσει έκθεση, εμφαίνουσα τους αριθμούς μητρώου τα ονοματεπώνυμα, τις αποδοχές, τον αριθμό των ημερομισθίων, για τα οποία δεν επικολλήθηκαν ένσημα, την μισθολογική περίοδο και την μισθολογική κλάση, που πραγματοποιήθηκαν αυτά. Ελλιπής κατά τ’ ανωτέρω στοιχεία έκθεση ελέγχου δεν συνεπάγεται ακυρότητα της πράξεως επιβολής εισφορών. Για τον υπάλληλο, όστις δεν κατέβαλε την δέουσα προς συμπλήρωση ταύτης επιμέλεια συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα
(άρθρο 26)". Τέλος και στην προαναφερόμενη με αριθμό ...7.2.2006 εγκύκλιο της Διοίκησης του ΙΚΑ, που αφορά στον έλεγχο οικοδομοτεχνικών έργων, αναφέρεται και ότι, "ο έλεγχος των έργων θα πρέπει να είναι ουσιαστικός και πλήρως εμπεριστατωμένος, οι δε εκθέσεις επιτόπιου ελέγχου, που συντάσσονται από τον υπάλληλο, θα πρέπει να αναφέρουν αναλυτικά για κάθε εργατοτεχνίτη, που βρέθηκε να απασχολείται, τα προ της ημερομηνίας ελέγχου
χρονικά διαστήματα απασχόλησής του στο έργο, με τις αντίστοιχες
κατά μήνα ημέρες απασχόλησής
του στο έργο. Επισημαίνεται ότι, σε περίπτωση σύνταξης έκθεσης ελέγχου και ΠΕΕ θα πρέπει αυτές να είναι πλήρως αιτιολογημένες, βάσει των ισχυουσών διατάξεων,
των στοιχείων του επιτόπιου ελέγχου και των λοιπών στοιχείων, που προκύπτουν από την διενεργηθείσα για την υπόθεση έρευνα....". Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η πολιτικώς ενάγουσα, που ενημερώθηκε για τον άνω έλεγχο των άνω υπαλλήλων, από τον άνω τότε σύντροφό της και μάρτυρα κατηγορίας, Γ. Ν., προσήλθε αυθημερόν στο κατάστημα του ..., προκειμένου να πληροφορηθεί το λόγο του εν λόγω ελέγχου, όπου συνάντησε τη δεύτερη κατηγορουμένη, η οποία της είπε ότι ενεργήθηκε κατ’ εντολή του Διευθυντή, λόγω ανώνυμης καταγγελίας, αλλά δεν διαπιστώθηκε τίποτα. Τότε αυτή απευθύνθηκε στον πρώτο κατηγορούμενο (Διευθυντή) ο οποίος της επανέλαβε την αιτιολογία της ανώνυμης καταγγελίας για εκτέλεση εργασιών και τούτο παραξένεψε την πολιτικώς ενάγουσα, καθώς ήταν γνωστό στην εν λόγω υπηρεσία του ΙΚΑ ότι οι εργασίες στην οικοδομή της ήταν σε εξέλιξη, λόγω της από 26-6-2008 Δηλώσεως Μεταβολής που είχε υποβάλλει για την αναθεώρηση της οικοδομικής άδειας, πού πραγματοποιήθηκε στις 23-7-2008, αλλά και των ΑΠΔ, που είχε υποβάλει όλους τους προηγούμενους μήνες. Στοιχεία δε που να βεβαιώνουν την ύπαρξη της επικαλούμενης ανώνυμης καταγγελίας ή που να δικαιολογούν την ανάγκη διενέργειας του ελέγχου αυτού και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα από τη διενέργεια του προηγούμενου (26-6-2008), ενώ μάλιστα εκκρεμούσαν πάρα πολλές άλλες αιτήσεις για επιτόπιους ελέγχους, δεν προέκυψαν. Κατ’ ακολουθία, η διενέργεια του εν λόγω ελέγχου, κατόπιν διαταγής του πρώτου κατηγορουμένου, μόνο ως μέσον πίεσης και εκφοβισμού προς την εργοδότρια πολιτικώς ενάγουσα, μπορεί να εκληφθεί, προκειμένου αυτή να εξαναγκαστεί να προσέλθει στο κατάστημα του ... και να συναντήσει τον πρώτο κατηγορούμενο, πράγμα που η τελευταία συνειδητά απέφευγε, παρά τις επανειλημμένες προς τούτο τηλεφωνικές του οχλήσεις και γραπτά μηνύματα, κατά τα ανωτέρω. Πράγματι δε ο πρώτος κατηγορούμενος, κατά τη μεταξύ τους συζήτηση για το τεθέν από αυτόν γεγονός του λόγου για τον οποίο δεν προσήλθε στο ΙΚΑ, παρά τις τηλεφωνικές του κ.λπ. οχλήσεις, της τόνισε ιδιαίτερα ότι δεν του είχε δώσει τα χρήματα που υποσχέθηκε, τα οποία προορίζονταν και για ανωτέρους του. Και πάλι η πολιτικώς ενάγουσα, επικαλούμενη προβλήματα υγείας, τον διαβεβαίωσε ότι θα του τα δώσει σύντομα. Κατόπιν των ανωτέρω, ο πρώτος κατηγορούμενος συνέχισε τις τηλεφωνικές οχλήσεις, σε μία εκ των οποίων της ζήτησε να προσέλθει στο ΙΚΑ προκειμένου "να κολλήσει πολύ περισσότερα ένσημα από αυτά που είχε βάλει, είτε είχαν πραγματοποιηθεί, είτε όχι", με την αναφορά ότι είχε ολοκληρώσει τις οικοδομικές εργασίες, η δε πολιτικώς ενάγουσα τον απέφευγε συστηματικά. Πρέπει δε να επισημανθεί ότι, όπως προκύπτει από την τηρηθείσα στο άνω Υποκατάστημα του ... και αναγνωσθείσα Πινακίδα Παρακολούθησης του εν λόγω Οικοδομικού έργου, η άνω εργοδότρια - πολιτικώς ενάγουσα, παρ’ ότι το έργο συνεχιζόταν, δεν υπέβαλε άλλη Αναλυτική Περιοδική Δήλωση (ΑΠΔ), εκτός από αυτή που αφορούσε την ασφάλιση εργαζομένων στο έργο της για τον 7°/2008, με την οποία δήλωσε 21 ημερομίσθια, που αφορούσαν κτισίματα (αναφέρεται ως παραστατικό .../8-8-2008). Πλην όμως δεν κατέβαλε τις δηλωθείσες - οφειλόμενες εισφορές, δηλαδή, ενόσω με τον άνω Πίνακα 1, που κατέθεσε στις 26-6-2008, με τη Δήλωση Μεταβολών και αφορούσε τις εργασίες που επρόκειτο να προστεθούν στην αρχική μελέτη, οι κατ’ ελάχιστο καταβλητέες ασφαλιστικές εισφορές προσδιορίζονταν σε 115 ημερομίσθια, είχε δηλώσει έκτοτε μόνο 21 ημερομίσθια (115-21=94), τα οποία δεν είχε εξοφλήσει. Όπως δε αναγράφεται στην με αριθμό ...4-2007 οικοδομική της άδεια, η Διεύθυνση Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κυκλάδων, πραγματοποίησε, στις 7-7-2009, αυτοψία στο έργο της, με την οποία διαπιστώθηκε ότι, "οι οικοδομικές εργασίες αποπερατώθηκαν, σύμφωνα με την άδεια, εκτός της πισίνας" και στις 21-7-2009 της χορήγησε σχετική θεώρηση, επί του σώματος της αδείας, υπογεγραμμένη από τον πολιτικό μηχανικό, Κ. Δ.. Κατόπιν τούτων, στις 1-10-2009, η άνω άδεια θεωρήθηκε, από τον αρμόδιο υπάλληλο της άνω Διεύθυνσης Πολεοδομίας, αρχιτέκτονα μηχανικό, Δ. Μ., προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στη ΔΕΗ, για την ηλεκτροδότηση της κατασκευής (βλ. σχ. άδεια οικοδομής). Στο μεταξύ, στις 22-9-2009, η τρίτη κατηγορουμένη, Μ. Κ., κατόπιν ρητής εντολής του Διευθυντή, πρώτου κατηγορουμένου, συνέταξε και υπέγραψε, την με αριθμ.πρωτ..../22-9-2009 Πρόσκληση, προς την πολιτικώς ενάγουσα, με αναφερόμενη "οδό ..." και χειρόγραφη ένδειξη "...", αναφέροντας τα ακόλουθα: "Σας παρακαλούμε να προσέλθετε στα γραφεία μας για να μας δώσετε πληροφορίες σχετικά με την υπόθεσή σας και συγκεκριμένα: Η Υπηρεσία μας πραγματοποίησε επιτόπιο έλεγχο στις 30-7- 2009 στην οικοδομή σας και διαπιστώσαμε ότι βρίσκεται στο στάδιο περατωμένη. Από έλεγχο στα στοιχεία της Υπηρεσίας μας προκύπτει ότι έχετε προσκομίσει μισθολογικές καταστάσεις για εργασίες 7°/2008. Σας καλούμε εντός 10 ημερών να προσέλθετε στην Υπηρεσία μας, ώρες 8:00 - 13:00, προσκομίζοντας τα παρακάτω δικαιολογητικά: 1. Την παρούσα Πρόσκληση, καθώς και Πίνακα I και III από μηχανικό που αφορά, τόσο τα κτίσματα, όσο και τον περιβάλλοντα χώρο αντιστοίχως. Μετά την παρέλευση της προθεσμίας είμαστε υποχρεωμένοι, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ. 1 του Ν. 1846/51, να συντάξουμε καταλογιστικές πράξεις βεβαίωσης εισφορών, κατά την ανεξέλεγκτη κρίση μας". Επισημαίνεται δε ότι στην άνω Πρόσκληση γίνεται λόγος για "επιτόπιο έλεγχο που πραγματοποίησε η Υπηρεσία, στις 30-7-2009, στην οικοδομή της και διαπιστώθηκε ότι το έργο ήταν αποπερατωμένο", ενόσω δεν συντάχθηκε ποτέ τέτοια έκθεση επιτόπιου ελέγχου, που να πιστοποιεί την αποπεράτωση του έργου. Με βάση δε την ανύπαρκτη έκθεση επιτόπιου ελέγχου και ως εκ τούτου την αυθαίρετη κρίση περί αποπεράτωσης του έργου, εκδόθηκε η άνω Πρόσκληση, όπως και η επακολουθήσασα. Την εν λόγω πρόσκληση την απέστειλε ταχυδρομικά (ΕΛΤΑ), με συστημένη επιστολή, με απόδειξη παραλαβής, στη δηλωθείσα, με την με αριθμ. πρωτ. ...26-3-2007 αίτηση-δήλωση απογραφής οικοδ/κού έργου, διεύθυνσή της, οδός ... Αττικής. Επειδή η άνω πρόσκληση επιστράφηκε ως αζήτητη (αδυναμία παράδοση-απούσα-σημείωμα), της απέστειλε εκ νέου, με courier (Γενική Ταχυδρομική), με απόδειξη παραλαβής, στην ίδια άνω δηλωθείσα διεύθυνση, την με αριθμ. πρωτ. ...17-11-2009 Πρόσκληση, με το αυτό περιεχόμενο, η οποία επεστράφη και πάλι ως αζήτητη. Ο κατηγορούμενος, παρ’ ότι γνώριζε ότι η πολιτικώς ενάγουσα διαμένει πλέον στη Μύκονο, όπου και το εκτελούμενο έργο, έδωσε ρητή εντολή στην άνω υπάλληλο, να της κοινοποιεί όλα τα έγγραφα στη δηλωθείσα διεύθυνση "..." στην Αθήνα. Ως εκ τούτου η πολιτικώς ενάγουσα δεν έλαβε γνώση των άνω Προσκλήσεων και παρ’ ότι η πρώτη επεστράφη ανεπίδοτη, επακολούθησε η αποστολή και της δεύτερης στην ίδια άνω διεύθυνση και, όπως ήταν φυσικό, επεστράφη και πάλι ανεπίδοτη, χωρίς καν η πολιτικώς ενάγουσα να αναζητηθεί στη Μύκονο, όπου και βρισκόταν και χωρίς περαιτέρω να τοιχοκολληθούν οι άνω Προσκλήσεις στο Υποκατάστημα, σύμφωνα με το άρθρο 27 παρ. 3 του Κανονισμού Ασφάλισης ΙΚΑ. Επισημαίνεται δε και πάλι, ότι στο άρθρο 27 του άνω ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΙΚΑ, αναφέρονται τα ακόλουθα: "1. Η επίδοση των πράξεων επιβολής εισφορών προσθέτου τέλους, πρόσθετης επιβάρυνσης εισφορών, προσαυξήσεως εισφορών οικοδομών, πρόσθετης οικονομικής επιβάρυνσης και προστίμου ακαταχώριστων εργαζόμενων, γίνεται με την παράδοση των εγγράφων αυτών στον εργοδότη από τον υπάλληλο ελέγχου του Ιδρύματος. Σε εργοδότες που διατηρούν εγκατάσταση και σε άλλες περιοχές εκτός από την περιοχή του υποκαταστήματος ή Παραρτήματος, που συντάσσει τις πράξεις του πρώτου εδαφίου, η επίδοση γίνεται στον τόπο της εγκατάστασης που βρίσκεται στην περιοχή του Υποκαταστήματος ή Παραρτήματος που την συντάσσει. 2. Εάν ο επιδίδων την πράξη δεν βρίσκει τον εργοδότη στον τόπο λειτουργίας της επιχειρήσεως, επί δε εργοδοτών μη ασκούντων επιχείρηση, στον τόπο της απασχολήσεως των μισθωτών ή του γραφείου του εργοδότου ή της δηλωθείσης τη υπηρεσία του οικείου Υποκαταστήματος ή Παραρτήματος IΚΑ διαμονής αυτού, εγχειρίζει την πράξη επιβολής εισφορών ή την πράξη προσθέτου τέλους, καθώς και οποιαδήποτε άλλη πράξη από τις αναφερόμενες στην παρ. 1 του παρόντος προς τινά των μισθωτών του εργοδότου ή προς τίνα των συνοικούντων έστω και προσκαίρως μετ’ αυτού ή προς τίνα των υπηρετούντων ή προς τον θυρωρό της οικίας ένθα διαμένει, ή, προκειμένου περί οικοδομικών και τεχνικών έργων, προς τον οικείο εργολάβο του έργου. 3. Εάν ο εργοδότης ή οι μισθωτοί ή οι σύνοικοι ή οι υπηρέτες ή ο θυρωρός ή ο εργολάβος αρνηθούν να παραλάβουν την εγχειριζόμενη πράξη επιβολής εισφορών κ.λπ. ......, ως και εάν ουδείς εκ τούτων ευρίσκεται στον τόπο λειτουργίας της επιχειρήσεως ή της απασχολήσεως των μισθωτών ή του γραφείου ή τη δηλωθείσης τη υπηρεσία του ΙΚΑ διαμονής του εργοδότη, κατά τας εν τη προηγουμένη παραγράφω διακρίσεις, δεν διατηρεί δε στην τελευταία αυτή περίπτωση ο εργοδότης άλλη εγκατάσταση εντός περιοχής, εις ην ισχύει η ασφάλιση του Ιδρύματος, γνωστή τη υπηρεσία του Υποκαταστήματος ή Παραρτήματος του ΙΚΑ, ο επιδίδων τοιχοκολλά την πράξη εις ειδική πινακίδα του Υποκαταστήματος ή Παραρτήματος του ΙΚΑ, συντάσσων περί τούτου σχετική έκθεση. 4. Σε περίπτωση διαλύσεως της επιχειρήσεως ή μεταβολής του τόπου εγκαταστάσεως της επιχειρήσεως ή του γραφείου ή της διαμονής του εργοδότη, εάν ο τόπος της νέας εγκαταστάσεως ή διαμονής του εργοδότη τυγχάνει άγνωστος στην υπηρεσία του Υποκαταστήματος ή του Παραρτήματος ή διαμένει αυτός, έστω και πρόσκαιρα, στην αλλοδαπή, η πράξη επιβολής εισφορών ή προσθέτου τέλους ή οποιαδήποτε άλλη πράξη από τις αναφερόμενες στην παρ. 1 του παρόντος επιδίδεται εις τον ιερέα της ενορίας της τελευταίας εγκαταστάσεως ή διαμονής του εργοδότου, όστις υποχρεούται να τοιχοκολλήσει την επιδοθείσα πράξη στο δημοσιώτερο μέρος και πέμψει βεβαίωση περί της τοιχοκολλήσεως στο παραγγείλαν την επίδοση Υποκατάστημα ή παράρτημα του ΙΚΑ. Η επίδοση δύναται να γίνει δια του δημάρχου ή προέδρου Κοινότητας της περιφέρειας, όπου έλαβε χώρα η απασχόληση, όστις τοιχοκολλά εις την πινακίδα ανακοινώσεων επί 3ήμερον αντίγραφο της πράξεως επιβολής και συντάσσει σχετικό πρακτικό τοιχοκολλήσεως
5. Η επίδοση δύναται, εξαιρουμένης της περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου, να γίνει και δια του Ταχυδρομείου. 6. Η επίδοση γίνεται επί αποδείξει παραλαβής, συντασσόμενης επί της επιδιδόμενης πράξεως και των παραμενόντων εις χείρας του Ιδρύματος αντιγράφων ταύτης, εν η δέον όπως επί ποινή ακυρότητος της επιδόσεως σημειούνται το έτος, ο μην και η ημέρα της επιδόσεως και το ονοματεπώνυμο του προσώπου, εις ό παρεδόθη η πράξη. Η δια του Ταχυδρομείου επίδοση βεβαιούται δια της σχετικής αποδείξεως του Ταχυδρομείου". Σύμφωνα με το άνω άρθρο, σε περίπτωση ταχυδρομικής επίδοσης, εφόσον για οποιοδήποτε λόγο δεν παραδοθεί η προς επίδοση Πράξη, αυτή θεωρείται ως μη επιδοθείσα, υφισταμένης της δυνατότητας κινήσεως της διαδικασίας επίδοσης, δια των Οργάνων του ΙΚΑ. Στη συνέχεια, τον Δεκέμβριο του 2009, την επισκέφθηκε στην οικοδομή της στη ..., όπου διέμενε, ο άνω μάρτυρας κατηγορίας, Κ. Δ., τότε υποδιευθυντής της Πολεοδομίας Σύρου και ως κοινός γνωστός τους, της μετέφερε την επιθυμία του πρώτου κατηγορουμένου να επικοινωνήσει τηλεφωνικά μαζί του. Αφού η πολιτικώς ενάγουσα του εξιστόρησε τα προηγηθέντα άνω γεγονότα, ο Δ. της υποσχέθηκε ότι θα ζητήσει τη μεσολάβηση από κάποιον κοινό φίλο του ίδιου και του πρώτου κατηγορουμένου, Ζ. Κ. (κάτοικο ...), για να τον "ηρεμήσει", δεδομένου ότι μέχρι τότε δεν του είχε δώσει τα χρήματα. Στη συνέχεια, ο Δ., ενημερώνοντας την άνω πολιτικώς ενάγουσα για την επαφή του Κ. με τον πρώτο κατηγορούμενο, της ανέφερε ότι, κατά τα λεγόμενα του τελευταίου, ο πρώτος κατηγορούμενος είναι έξαλλος μαζί της και ζητάει να του δώσει, προκειμένου "να λήξει το θέμα με το ΙΚΑ και να την αφήσει ήσυχη", το ποσό των 10.000 ευρώ. Μετά δε από διαπραγματεύσεις, που διεξάγονταν με τη μεσολάβηση του Κ. και Δ.υ, ο τελευταίος της μετέφερε ότι ο πρώτος κατηγορούμενος δέχθηκε "με πολύ κόπο" να κατεβάσει το ποσό που ζητούσε στις 5.000 ευρώ και της διεμήνυσε ότι τα χρήματα αυτά είναι πολύ λίγα και αυτή τη φορά θα πρέπει να τα δώσει άμεσα, διότι διαφορετικά "θα την αναγκάσει να κολλήσει πάρα πολλά ένσημα" και ότι "δεν βρίσκεται μακριά από το να χάσει τα σπίτια της στο τέλος". Τον Ιανουάριο του 2010, σε συνάντηση στην καφετέρια starbacks της Μυκόνου, της πολιτικώς ενάγουσας, του Κ. και του Δ., ο Κ. τη διαβεβαίωσε ότι ο κατηγορούμενος θα την άφηνε ήσυχη αν του έδινε τα χρήματα που της ζήτησε και ότι ο ίδιος, που τον γνώριζε καλά, πίστευε ότι θα μπορούσε να την μπλέξει άσχημα με το ΙΚΑ, στην αντίθετη περίπτωση. Έτσι, η πολιτικώς ενάγουσα, διεμήνυσε, μέσω του Κ., στον κατηγορούμενο, ότι δέχεται να του καταβάλει το ποσό των 5.000 ευρώ, αλλά άμεσα μπορούσε να του καταβάλει μόνο 2.000 ευρώ. Το ποσό αυτό των 2.000 ευρώ η πολιτικώς ενάγουσα το δανείστηκε από την οικογένεια του Ν. και συγκεκριμένα από την γυναίκα του αδελφού του, Σ. Α. (σύζυγος Λ. Ν.), η οποία, στις 21-1-2010, κατέθεσε στον λογαριασμό της πολιτικώς ενάγουσας στην ..., το ποσό των 5.000 ευρώ. Κατά το ορισθέν, με τη μεσολάβηση του Κ., ραντεβού, η πολιτικώς ενάγουσα, στις 26-1-2010, συνοδευόμενη, στο αυτοκίνητο, από τη φίλη της, Α. Ζ. και τον σύντροφό της, Γ. Ν., προσήλθε στο Υποκατάστημα του ... και μπήκε μέσα στο ισόγειο κατάστημα, μαζί με τον Γ. Ν.. Στη συνέχεια η ίδια μπήκε μέσα στο γραφείο του Διευθυντή, που ήταν στο ισόγειο, διαχωρισμένο με γυψοσανίδα, που από τη μέση και πάνω είχε τζάμι με περσίδες, όχι τελείως ανοικτές, ενώ ο Ν. παρέμεινε έξω από αυτό και παρακολουθούσε συνειδητά, από το υπάρχον κενό της τζαμαρίας και των περσίδων, τα όσα διαδραματίζονταν μέσα στο γραφείο. Ο κατηγορούμενος την υποδέχθηκε ιδιαίτερα φιλικά και του παρέδωσε το φάκελο με τις 2.000 ευρώ, τον οποίο, μάλιστα "ιδιαίτερα χαρούμενος", τον τοποθέτησε πάνω στο γραφείο του. Κατόπιν αυτού ο κατηγορούμενος τη διαβεβαίωσε ότι είναι πρόθυμος να την εξυπηρετήσει σε ότι θα χρειασθεί και της ζήτησε ακόμη, "να βάλει κάποια ένσημα, γιατί έτσι γίνεται πάντα, για να μη δίνουμε στόχο". Η πολιτικώς ενάγουσα όμως δεν δέχθηκε και ο κατηγορούμενος συμφώνησε σε αυτό και την καθησύχασε, λέγοντάς της, "να μη σκέφτεται το ΙΚΑ, διότι θα κάνει για εκείνη, ότι θα έκανε για την αδελφή του". Λίγους μήνες μετά ο κατηγορούμενος άρχισε πάλι τα τηλεφωνήματα, αλλά η πολιτικώς ενάγουσα δεν απαντούσε, διότι δεν είχε να του δώσει τα υπόλοιπα χρήματα, μέχρι που, το καλοκαίρι του 2010, άλλαξε το νούμερο του τηλεφώνου της και ως εκ τούτου δεν μπορούσε πλέον να επικοινωνήσει τηλεφωνικά μαζί της. Κατόπιν αυτού, ενώ όπως προαναφέρθηκε, από την τηρούμενη στο άνω Υποκατάστημα του ... και αναγνωσθείσα Πινακίδα Παρακολούθησης του εν λόγω Οικοδομικού έργου (την οποία παρακολουθούσε προσωπικά ο πρώτος κατηγορούμενος), προέκυπτε ότι η άνω εργοδότρια-πολιτικώς ενάγουσα, παρ’ ότι το έργο συνεχιζόταν, δεν υπέβαλε άλλη Αναλυτική Περιοδική Δήλωση (ΑΠΔ), εκτός από αυτή που αφορούσε την ασφάλιση εργαζομένων στο έργο της για τον 7°/2008, με την οποία δήλωσε 21 ημερομίσθια, που αφορούσαν κτισίματα (αναφέρεται ως παραστατικό .../8-8-2008), μόλις στις 1-7-2010, εκδίδεται από την αρμόδια υπάλληλο, τρίτη κατηγορουμένη, Μ. Κ., σε βάρος της εργοδότριας-πολιτικώς ενάγουσας, η με αριθμό ...1-7-2010 ΠΕΕ "Λόγω διαφοράς δηλωθέντων-καταβληθέντων", αναφέροντας ότι, "επειδή, μετά τη διενέργεια μηχανογραφικών ελέγχων, διαπιστώθηκε ότι η ανωτέρω εργοδότης (με αναφερόμενη διεύθυνση ... ΜΥΚΟΝΟΥ) δεν κατέβαλε το σύνολο των εισφορών που δήλωσε με τις ΑΠΔ, χρονικών περιόδων από 1-7-2008 έως 31-7-2008, επιβάλλουμε να καταβάλει στο ..., το ποσό των 1.108, 31 ευρώ, με τα νόμιμα πρόσθετα τέλη, σύμφωνα με τα άρθρα 26 και 27 του ΑΝ 1846/51.....". Την εν λόγω ΠΕΕ υπογεγραμμένη και από την τρίτη των κατηγορουμένων και τον πρώτο κατηγορούμενο (Διευθυντή), την απέστειλε, στις 19-8-2010, ταχυδρομικώς (ΕΛΤΑ) με συστημένη επιστολή, με απόδειξη παραλαβής στη Διεύθυνση του έργου (... ΜΥΚΟΝΟΥ), πλην όμως επεστράφη και πάλι, με σφραγίδα των ΕΛΤΑ στο φάκελο "άγνωστος" και "ανεπαρκής διεύθυνση". Και πάλι όμως η εν λόγω Πράξη δεν τοιχοκολλήθηκε στο Υποκατάστημα. Τον Νοέμβριο του 2010 ο Δ. της μετέφερε υπενθύμιση του κατηγορουμένου, για το υπόλοιπο οφειλόμενο συμφωνηθέν ποσό των 3.000 ευρώ. Τον ίδιο μήνα της τηλεφώνησε ο κατηγορούμενος, έχοντας λάβει από τον Δ. τον νέο αριθμό του κινητού της, παραπονούμενος ότι "τον ξέχασε" και της ζήτησε να συναντηθούν. Ακολούθησαν και άλλες όμοιες συνομιλίες, αλλά η πολιτικώς ενάγουσα δεν ανταποκρίθηκε. Τον Ιανουάριο του 2011, της ζήτησε τηλεφωνικά να συναντηθούν στη ... και επειδή η προσπάθειά της να τον αποφύγει και πάλι τον εκνεύρισε πολύ, συμφώνησε να τον συναντήσει κατά την επιστροφή της στη Μύκονο. Πράγματι, τον ίδιο μήνα, προσερχόμενη στο γραφείο του, στο ..., αντιμετώπισε το θυμό του, διότι του είπε ότι δεν είχε χρήματα. Ο κατηγορούμενος ήταν έξαλλος και της είπε ότι χρειαζόταν τα χρήματα και την απείλησε ότι θα αλλάξει στάση απέναντι της, θα της έκανε μεγάλη ζημιά και θα φρόντιζε με κάθε τρόπο να βγουν τα σπίτια της σε πλειστηριασμό. Της δήλωσε ότι, "λόγω της θέσης του μπορεί να καταλογίζει όσα ένσημα επιθυμεί, ακόμη και αν δεν έχουν γίνει" και ότι "δεν μπορούσε να τον ελέγξει κανείς". Την απείλησε επίσης λέγοντάς της ότι, "μην κάνεις την έξυπνη, γιατί είσαι μόνη σου με δύο παιδιά και εγώ έχω μεγάλη δύναμη στο νησί". Την ίδια ημέρα, σε αντίστοιχα τηλεφωνήματά της, τόσο ο Κ., όσο και ο Δ., της είπαν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα πλέον. Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και από την ένορκη κατάθεση του άνω μάρτυρα κατηγορίας, συντρόφου της, Γ. Ν., τόσο ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, όσο και ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, τα οποία κατέθεσε και κατά τη διενεργηθείσα ΕΔΕ, από τον Ι. Μ., όπως και από την ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ένορκη κατάθεση της μάρτυρος κατηγορίας, Α. Ζ.. Επίσης, από την ένορκη κατάθεση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, του μάρτυρα κατηγορίας, Κ. Δ., ο οποίος κατέθεσε σχετικά και ότι: ".... Όσον αφορά τη Λ., εγώ απλώς μεσολάβησα, μέσω κάποιου γνωστού ..... Μέσω του Κ. ο 1ος κατηγορούμενος ζήτησε 10.000 και μετά τις έκανε 5.000. ......Ναι, είπα της Λ. ότι πρέπει να λύσει το πρόβλημα με τον 1° κατηγορούμενο. Ο Κ. ήταν ο δίαυλος επικοινωνίας. Ειπώθηκαν τα 10.000". Ενώπιον δε του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατέθεσε σχετικά και τα ακόλουθα: ".....Είχε μάλιστα μια στεναχώρια και μου είπε ότι την ενοχλούσε ο Διευθυντής του ΙΚΑ.....Εγώ επέμενα για την αναθεώρηση, για να μην μπορεί κανείς να εκβιάσει την πολιτικώς ενάγουσα.....
Αφού αναθεωρήθηκε η άδεια συνεχίστηκαν οι εργασίες. Μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα η Ρ. με ενημέρωσε ότι ενοχλούνταν από τον Π. και της είπα, σε φιλική συζήτηση, ότι πρέπει να τελειώσει μαζί του. Γνώριζα τον Ζ. Κ. και μου είπε ότι αυτός με τη σειρά του γνώριζε τον Π.. Τότε του είπα να μεσολαβήσει στον Π.. Έγιναν συζητήσεις. Έγιναν δύο συναντήσεις και ειπώθηκε ότι έπρεπε η Ρ. να δώσει χρήματα στον Π......Από την αρχή ο Π. ζητούσε 10.000 ευρώ και μετά φιλικά κατέβηκε στα 5.000 ευρώ. Τελικά η Ρ. του έδωσε 2.000 ευρώ......Δεν θυμάμαι αν ειπώθηκε ότι: "αυτά τα χρήματα για τον ΙΚΑτζή είναι μαρουλόφυλλα"....Η μεσολάβηση με τον Ζ. Κ. προέκυψε τυχαία. Ήθελα να βοηθήσω τη Ρ., επειδή έβλεπα τον αγώνα που έκανε. Η Ρ. δεν ήταν σε θέση να δώσει χρήματα. Ακόμη και στη συνάντηση που έγινε μεταξύ μας, ήμουν τελείως αρνητικός....Όντως ζητούσε χρήματα ο Π......Έγιναν δύο συναντήσεις μεταξύ εμένα, της Λ. Ρ. και του Ζ. Κ. και συγκεκριμένα έγιναν για την ενόχληση που δεχόταν η Ρ. από τον Π., για να του δώσει αυτή ένα χρηματικό ποσό....". Ο μάρτυρας κατηγορίας, Ζ. Κ., ο οποίος δεν εμφανίστηκε ούτε στο πρωτόδικο Δικαστήριο, ούτε στη διενεργηθείσα ΕΔΕ, στην αναγνωσθείσα και πρωτοδίκως, χωρίς καμία αντίρρηση, από 15-5-2012 ένορκη κατάθεσή του, ανέφερε τα ακόλουθα: "Τον κ. Π. τον γνώρισα το 2009 στο κατάστημα του ..., στο οποίο εργαζόταν ως Διευθυντής και είχαμε αναπτύξει κάποια απλή-τυπική φιλική σχέση... .Η πρώτη επαφή που είχα με την Ρ. Λ. ήταν περίπου το 2009 και είχαμε συνομιλήσει για πρώτη φορά στο τηλέφωνο, λέγοντάς μου ποια είναι και ότι πήρε το τηλέφωνο από κάποιο φίλο της και ότι ήθελε, επειδή ήμουν καλός άνθρωπος και γνώριζα τον Π., να την βοηθήσω να πάρει κάποια ασφαλιστική ενημερότητα, γιατί ήθελε να πουλήσει κάποια σπίτια στη Μύκονο. Της απάντησα ότι δεν μπορούσα να τη βοηθήσω. Επίσης, κάποια στιγμή ήρθε και με βρήκε και μου ξαναζήτησε να ξαναέρθω σε επαφή με τον Π., λέγοντάς μου ότι είχε κάνει κάποιες αυθαιρεσίες στα σπίτια που είχε χτίσει και ότι ο Π. κάποια στιγμή θα της έκανε κάποιο έλεγχο και όλη αυτή τη διαδικασία δεν την ήθελε. Μετά από κάποια μεγάλα χρονικά διαστήματα συνέχιζε να με παίρνει τηλέφωνο και μου έλεγε τι θα γίνει με αυτόν τον Π., ενώ εγώ συνέχιζα να της λέω ότι δεν μπορούσα με αυτό το θέμα, γιατί δεν με ενδιέφερε. Κάποια στιγμή με πήρε τηλέφωνο ξανά, αν θυμάμαι καλά πριν από έξι μήνες, και μου είπε αν γνωρίζω, αν ο Π. χρηματίζεται. Εγώ εκνευρίστηκα και της είπα να μην με ξαναενοχλήσει ...
Με τον Π. μίλησα για το θέμα αυτό μία φορά στο δρόμο και απλώς τον ρώτησα τι γίνεται με αυτήν την υπόθεση και τίποτε περισσότερο...Ο Π. μου είπε ότι δεν έχει πληρώσει τις εργοδοτικές εισφορές και ότι την είχε καλέσει στο γραφείο του, για να κάνουν κάποιo διακανονισμό για τα χρήματα που οφείλει και ότι αυτή δεν είχε πάει...Τον κ. Δ. τον γνωρίζω πολλά χρόνια και έχουμε μία φιλική σχέση. Ουδέποτε στο παρελθόν μίλησα μαζί του για θέματα που αφορούσαν την Ρ. και ούτε συναντηθήκαμε ποτέ οι τρεις μας......". Τα αναφερόμενα όμως από αυτόν αντικρούονται από τις άνω καταθέσεις, τόσο της πολιτικώς ενάγουσας, όσο και των μαρτύρων κατηγορίας, Γ. Ν. και Κ. Δ.. Ενόψει δε της άνω αρνήσεως όλων των περιστατικών που τον αφορούν, ο άνω μάρτυρας κατηγορίας, Ζ. Κ., κάτοικος ... που κλητεύθηκε νόμιμα και του οποίου η παρουσία στο παρόν Δικαστήριο είναι ανέφικτη από λόγους υγείας, κατά την αναγνωσθείσα από 6-10-2015 αίτηση του, καθώς και από την από 5-10-2015 συνημμένη σε αυτήν ιατρική βεβαίωση, του ιατρού, Σ. Μ. του Ιδιωτικού Ιατρείου Ιατρικής ...", υποκαταστήματος Χώρας Μυκόνου, ουδέν έχει να συνεισφέρει, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, στην αποκάλυψη της αλήθειας, δεδομένου και ότι, δια τον προσκομισθέντων στο Δικαστήριο άνω αποδεικτικών μέσων, είναι δυνατόν να αποσαφηνιστούν πλήρως τα περί την πράξη, κατηγορία και υπεράσπιση, αφορώντα ζητήματα και να προκύψει βεβαία, στηριζόμενη επί βάσιμων αποδείξεων, πεποίθηση περί της δικαζόμενης υποθέσεως. ..... Κατόπιν των ανωτέρω γεγονότων, που διαδραματίστηκαν τον Ιανουάριο του 2011, όντως η στάση του πρώτου κατηγορουμένου προς την πολιτικώς ενάγουσα μεταβλήθηκε. Στις 2-2-2011 έδωσε ρητή εντολή, στη δεύτερη και τρίτη των κατηγορουμένων, να μεταβούν άμεσα στο έργο της πολιτικώς ενάγουσας και να διενεργήσουν επιτόπιο έλεγχο, προς εκκαθάριση του έργου, κατά τον οποίο να συνεκτιμήσουν και το δίφυλλο διαφημιστικό φυλλάδιο, το οποίο τις παρέδωσε και το οποίο η πολιτικώς ενάγουσα είχε τυπώσει και κυκλοφορούσε. Σύμφωνα δε με το φυλλάδιο αυτό, με αντίστοιχες φωτογραφικές απεικονίσεις, η πολιτικώς ενάγουσα πουλούσε δύο βίλες, επιφανείας αντίστοιχα 120 και 193 τμ και μίσθωνε ένα διαμέρισμα, επιφανείας 85 τμ και μία βίλα, επιφανείας 115 τμ, δηλαδή είχε ολοκληρώσει κτίσματα συνολικής επιφάνειας 513 τμ, ενόσω η χορηγηθείσα οικοδομική άδεια (….2007) προέβλεπε την κατασκευή κατοικιών επιφανείας 254,71 τμ. Χαρακτηριστικά μάλιστα, η τρίτη κατηγορουμένη, απολογούμενη ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ανέφερε σχετικά ότι: ".......Τον Φεβρουάριο του 2011 ήρθε στο γραφείο μου ο Π., είχε μαζί του και προσπέκτους της Ρ., μου το πέταξε στο γραφείο και μου είπε ότι η Ρ. είχε ολοκληρώσει τις εργασίες στην οικοδομή. Μου έδωσε και φωτογραφίες από το διαδίκτυο και μου είπε ότι όλοι ήξεραν ότι η Ρ. είχε τελειώσει την οικοδομή της. Μου είπε μάλιστα ότι είχε πληροφορίες ότι η Ρ. το νοίκιαζε από το 2009......". Σε εκτέλεση της άνω εντολής του, οι άνω κατηγορούμενες (υπάλληλοι) μετέβησαν αυθημερόν στο ελεγχόμενο έργο, όπου διαπίστωσαν, αφενός μεν την απουσία της πολιτικώς ενάγουσας ή άλλων προσώπων (φυσικό άλλωστε αφού η πολιτικώς ενάγουσα δεν προσκλήθηκε προς τούτο, οι δε επικαλούμενες από 22-9-2009 και 17-11- 2009 Προσκλήσεις, που αφορούσαν προσκόμιση πινάκων, επέστρεψαν ανεπίδοτες και ως εκ τούτου δεν είχε λάβει γνώση), αφετέρου δε ότι δεν ήταν δυνατόν να προσεγγίσουν στο κτίσμα, αφού το οικόπεδο περιβάλλονταν από μαντρότοιχο και οι εξωτερικές πόρτες ήταν κλειδωμένες (βλ.σχ. φωτογραφίες). Ως εκ τούτου ο επιτόπιος έλεγχος βασίστηκε αποκλειστικά στην ορατή, εξωτερική, γενική περιγραφή του έργου, ενώ δεν λήφθησαν φωτογραφίες από αυτές. Σχετικά με τις φωτογραφίες που βρέθηκαν στο φάκελο της εργοδότριας και φέρουν ημερομηνία 7-9-2010, η τρίτη κατηγορουμένη, Μ. Κ., κατά την εξέτασή της στη διενεργηθείσα ΕΔΕ, ανέφερε ότι, "στον έλεγχο ήταν παρών ο Τ.. Δεν τραβήχτηκαν φωτογραφίες. Αργότερα άκουσε ότι ο Π. έστειλε τον Τ. να πάει μόνος του και να βγάλει φωτογραφίες. Τις φωτογραφίες τις είδε για πρώτη φορά μέσα στο φάκελο εργοδότη" (βλ. Πορισματική Έκθεση ΕΔΕ, σελ. 29). Επίσης, η δεύτερη κατηγορουμένη, Π. Μ., εξεταζόμενη επίσης στην ΕΔΕ, ανέφερε σχετικά ότι, "την 7-9-2010 ο υπάλληλος Τ. έβγαλε τις φωτογραφίες, που υπάρχουν στο φάκελο εργοδότη και στις 2-2-2011 διενήργησε έλεγχο επιτόπιο έλεγχο με την Κ." (σελ. 32 της άνω έκθεσης). Στη συνέχεια, επιστρέφοντας στο Υποκατάστημα, ενημέρωσαν, όπως τις ζητήθηκε, τον πρώτο κατηγορούμενο, ο οποίος τις είπε να "ορίσουν τον έλεγχο κατά κρίση" και συντάχθηκε η με αριθμ. πρωτ. ...2-2011 Έκθεση Επιτόπιου Ελέγχου, αναφέροντας τα ακόλουθα: "Εργασίες που εκτελέστηκαν: κατοικίες ενωμένες μεταξύ τους με πισίνα και περιβάλλοντα χώρο διαμορφωμένο κερατωμένο. Εκ του επιτόπιου ελέγχου που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή ... Μυκόνου, διαπιστώθηκε ότι κατασκευάστηκε συγκρότημα κατοικιών, ενωμένες μεταξύ τους. Δεν ήταν δυνατόν να κάνουμε έλεγχο στις κατοικίες, διότι η ιδιοκτήτρια έλειπε και παρά τις επανειλημμένες προσκλήσεις που της στείλαμε ουδέποτε τις παρέλαβε ή ενδιαφέρθηκε για τα συγκεκριμένα κτίσματα. Έτσι ο έλεγχος γίνεται κατά κρίση και από ότι στοιχεία συλλέξαμε μέσω ΙΝΤΕΡΝΕΤ και εξωτερικές φωτογραφίες των κατοικιών. Ο αρχικός Πίνακας I από μηχανικό αναφέρεται σε 255 τμ κύριας χρήσης, 25 τμ γκαράζ και 76 τμ βοηθ. Χώρων. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: (ότι η ιδιοκτήτρια δεν είχε προσκομίσει Άδεια Πολεοδομίας). Εκ των υστέρων όμως, στις 26-6-2008, κατέθεσε προσθήκη υπόγειων δεξαμενών και κατασκευή πισίνας, πισίνα 64 τμ και δεξαμενές 68 τμ. Στο διαδίκτυο αναφέρεται σε βίλες, δύο και τριών ορόφων, με α’ κατοικία 120 τμ+ β’ κατοικία 85τμ+ γ’ κατοικία 115 τμ+ δ’ κατοικία 193 τμ = 513 τμ. Το οικόπεδο είναι περιτοιχισμένο με μαντρότοιχο από όλες τις πλευρές και διαμορφωμένο με χωρίσματα από πέτρα, ανάμεσα στις κατοικίες, ενώ στο δάπεδο έχει καλντερίμι (πέτρα τοποθετημένη στο πάτωμα), καθώς και μάρμαρο πλακάκι. Η κατασκευή των κατοικιών και του περιβάλλοντος χώρου είναι πολυτελής. Εκτιμάται ότι για τον περιβάλλοντα χώρο πραγματοποιήθηκαν 400 ημερομίσθια. Συντάχθηκε ΠΕΕ ...11, ΠΕΠΕΕ …/11, ...11-...11". Έτσι, την επόμενη ημέρα του επιτόπιου ελέγχου, στις 3-2-2011, οι άνω κατηγορούμενες, ως αρμόδιες του Γραφείου Ελέγχου οικοδ/κών έργων, προχωρούν σε κατά κρίση έλεγχο και καταλογισμό εισφορών, λαμβάνοντας υπόψη, α) την άνω εξωτερική περιγραφή του έργου και β) την άνω πληροφορία από το διαδίκτυο, που τις παρέδωσε ο πρώτος κατηγορούμενος, σύμφωνα με την οποία η εργοδότρια ανέφερε συνολικά 513 τμ κατοικιών, ενώ σύμφωνα με τον πίνακα της αρχικής μελέτης και τον πίνακα αναθεώρησης τα τμ του έργου ανέρχονταν σε 424 τμ (255τμ κύρια χρήση, 25 τμ γκαράζ και 144 τμ υπόγειοι βοηθητικοί χώροι). Σύμφωνα με τον άνω επιτόπιο έλεγχο, οι ημέρες εργασίας για τον περιβάλλοντα χώρο εκτιμήθηκαν σε 400, πέρα από τις 33 ημέρες, που είχαν προσδιοριστεί σύμφωνα με τον αρχικό Πίνακα 1 και τον Πίνακα 1 της αναθεώρησης. Όπως δε αποδείχθηκε η εκτίμηση αυτή, για το ότι απαιτούνται 400 ημέρες εργασίας επί πλέον για τον περιβάλλοντα χώρο, έγινε με την παρέμβαση του Δ/ντη του Υποκαταστήματος, πρώτο κατηγορούμενο, ενόσω μάλιστα η τρίτη κατηγορουμένη είχε την αρχική άποψη για 200 ημέρες εργασίας και όταν εκκαθάριζε το έργο, θα προχωρούσε στον καταλογισμό των υπολοίπων ημερών εργασίας, αλλά τελικά το αποδέχθηκε, ενόψει και του ότι ήταν σύμφωνη προς τούτο και η Προΐσταμένη, δεύτερη κατηγορουμένη. Σύμφωνα με την Πινακίδα Παρακολούθησης του έργου, η εργοδότρια υπέβαλε ΑΠΔ για την ασφάλιση των εργαζομένων από τον 6°/2007 έως τον 6°/2008, κατά μήνα και κατά κατασκευαστική φάση και συνολικά για 474ημ. Οι ανωτέρω κατηγορούμενες, την ίδια ημέρα (3-2- 2011), λαμβάνοντας υπόψη, τους δύο Πίνακες 1 (αρχικό και της αναθεώρησης), τις ΑΠΔ που προσκόμισε η εργοδότρια, τα ευρήματα του επιτόπιου ελέγχου που πραγματοποιήθηκε στις 2-2-2011, την πληροφορία από το διαδίκτυο ότι τα τμ των κατοικιών είναι συνολικά 513 και τις σχετικές καταχωρήσεις στο διαδίκτυο, από τις οποίες, πέραν των άλλων, προέκυπταν καταχωρημένα σχόλια, σύμφωνα με τα οποία το ελεγχόμενο έργο νοικιάζονταν σε παραθεριστές από το καλοκαίρι του 2009, συνέταξαν την με αριθμό ...3-2-2011 Έκθεση Ελέγχου Οικοδομικού Έργου, σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ.2 του Κανονισμού Ασφάλισης Οικοδομών, με την οποία βεβαιώθηκαν ασφαλιστικές εισφορές για εκτελεσθείσες εργασίες, που αναλογούν σε 680 ημερομίσθια, ύψους 31.191,93 ευρώ. Κατόπιν τούτου εξέδωσαν, την ισόποση με αριθμό ...2-2011 Πράξη Επιβολής Εισφορών (ΠΕΕ) και την με αριθμό ...2-2011 Πράξη Επιβολής Πρόσθετης Επιβάρυνσης (ΠΕΠΕΕ), ύψους 14.036,40 ευρώ, για μη υποβολή ΑΠΔ, για τους μήνες 7°, 8°, 9° και 10° του 2008. Την ίδια ημέρα, στις 3-2-2011, έθεσαν υπό εκκαθάριση, οίκοθεν, το εν λόγω έργο, με ημερομηνία αποπεράτωσης των εργασιών την 1-10-2008 και εξέδωσαν την με αριθμό ...-2-2011 Πράξη Επιβολής Αυτοτελούς Προστίμου, ύψους 150 ευρώ, για μη γνωστοποίηση της εν λόγω μεταβολής. Όλες οι άνω Πράξεις (πλην της εκθέσεως επιτόπιου ελέγχου) στάλθηκαν στην εργοδότρια δια των ΕΛΤΑ, με συστημένη επιστολή, με απόδειξη παραλαβής, και πάλι στη διεύθυνση κατοικίας της, ... στη Βούλα και φυσικά επιστράφηκαν με την ένδειξη "αζήτητο". Ούτε τοιχοκολλήθηκαν στον πίνακα ανακοινώσεων του Υποκαταστήματος, μετά την επιστροφή τους, ούτε επιχειρήθηκε επίδοση αυτών δια των οργάνων του Υποκαταστήματος. Ως εκ τούτου η πολιτικώς ενάγουσα δεν έλαβε γνώση αυτών. Τελικά οι άνω Πράξεις επιδόθηκαν, ως αγνώστου διαμονής, από υπάλληλο του εν λόγω Υποκαταστήματος, κατόπιν εντολής του Διευθυντή του, στο ..., συνταχθείσας προς τούτο της με αριθμό .../3-5-2011 έκθεσης επιδόσεως, σύμφωνα με το άρθρο 27 παρ. 3 του Κανονισμού Ασφάλισης ΙΚΑ και άρθρο 84 παρ. 2 του Ν.Δ. 356/74 (ΚΕΔΕ) και ο Δήμος Μυκόνου διαβίβασε στο άνω Υποκατάστημα, στις 17-5-2011, το αποδεικτικό τοιχοκόλλησης των επιδοθέντων σε αυτόν Πράξεων. Τέλος, ο πρώτος κατηγορούμενος, ως Διευθυντής του εν λόγω Υποκαταστήματος, με βάση τις άνω καταλογιστικές Πράξεις επίσπευσε αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος της ακίνητης περιουσίας της πολιτικώς ενάγουσας, Λ. Ρ. και συγκεκριμένα με τη με αριθμό ...26.4.2011 έγγραφη παραγγελία του (και πίνακα χρεών, συνολικού ποσού 57.053,70 ευρώ) και δυνάμει της με αριθμό ....6.2011 κατασχετήριας έκθεσης, του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Νάξου Δ. Θ., επιβλήθηκε αναγκαστική κατάσχεση στο επίμαχο ακίνητο της πολιτικώς ενάγουσας, για βεβαιωθείσες οφειλές συνολικού ποσού 67.053,70 ευρώ. Η εν λόγω έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης επιδόθηκε στην πολιτικώς ενάγουσα, στις 27-6-2011, στην οικία της στη ... Μυκόνου. Κατά της άνω κατασχετήριας έκθεσης άσκησε, στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Σύρου, την από 10-10-2011 ανακοπή και αίτηση αναστολής, στα οποία έγγραφα δηλώνει ρητά ότι, "κατοικεί μόνιμα στη ... και δεν είναι αγνώστου διαμονής". Με την επίδοση της άνω έκθεσης η πολιτικώς ενάγουσα, η οποία ουδέποτε έλαβε γνώση των άνω Προσκλήσεων, Εκθέσεων Ελέγχων ή εκδοθέντων ΠΕΕ και ούτε της επιδόθηκε ατομική ειδοποίηση για να προσέλθει στο Υποκατάστημα προς τακτοποίηση της οφειλής της, έλαβε για πρώτη φορά γνώση της οφειλής της προς το ΙΚΑ. Στις 15-7-2011 η πολιτικώς ενάγουσα υπέβαλε στο Υποκατάστημα του ..., την με αριθμ. πρωτ. ...15-7-2011 αίτηση, ζητώντας να της χορηγηθούν όλα τα στοιχεία που οδήγησαν στον καταλογισμό σε βάρος της και στην επιβολή αναγκαστικής κατάσχεσης και επίσης, "όλες τις αυτοψίες που πραγματοποιήθηκαν από το ΙΚΑ καθ’ όλη τη διάρκεια των εργασιών". Την ίδια δε ημέρα παρέλαβε (ενυπόγραφα) τα αντίγραφα των καταλογιστικών Πράξεων, .../2010, .../2011, .../2011, .../2011, .../2011, την ...2011 έκθεση ελέγχου, την από 26-6-2008 έκθεση επιτόπιου ελέγχου, ενημερωτικό σημείωμα ...2007 και τους δύο Πίνακες 1 του Μηχανικού, ενώ δεν της παραδόθηκε η από 2-2-2011 έκθεση επιτόπιου ελέγχου, που οδήγησε στον καταλογισμό. Στη συνέχεια, στις 4-8-2011, η πολιτικώς ενάγουσα υπέβαλε στο Υποκατάστημα ..., την με αριθμ. πρωτ. .../4-8-2011 αίτηση, ζητώντας την ανάκληση του προστίμου των 57.053,70 ευρώ, καθώς και της παραγγελίας κατάσχεσης, με επικαλούμενα στοιχεία, δύο έγγραφα της Πολεοδομίας Σύρου, με αριθμ. πρωτ. ..., .../24-2-2011, σχετικά με αίτησή της για διατήρηση της χρήσης, κατ’ εφαρμογή του Ν.3843/2010, φωτογραφίες του οικοπέδου πριν την ανέγερση της οικοδομής και δύο αεροφωτογραφίες, αλλά δεν έλαβε απάντηση. Τελικά υπέβαλε την από 16-11-2011 Αναφορά-Καταγγελία, προς τον Διοικητή του ΙΚΑ, την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, στο Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης και στο Συνήγορο του Πολίτη. Με βάση την καταγγελία της αυτή, με το με αριθμ. πρωτ. .../6-12-2011 έγγραφο του Διοικητή του ΙΚΑ, διατάχθηκε έκτακτη επιθεώρηση στο Υποκατάστημα ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Μυκόνου, η οποία διενεργήθηκε, από 14-2-2012 έως 17-2-2012, από τους Επιθεωρητές, Κ. Λ. και Π. Ρ., οι οποίοι, κατά τη διάρκεια του ελέγχου, πραγματοποίησαν και επιτόπιο έλεγχο, στις 15-2-2012, στο οικοδομικό έργο της πολιτικώς ενάγουσας, παρουσία της ιδίας, αλλά χωρίς την παρουσία των υπαλλήλων του Γραφείου ελέγχου οικοδ/κων έργων (Μ. και Κ.), οι οποίες αρνήθηκαν να τους συνοδεύσουν, επικαλούμενες ότι φοβούνταν (λόγω ότι είχε καταστραφεί από πυρκαγιά το αυτοκίνητο του Διευθυντή, πρώτου κατηγορουμένου, στον προαύλιο χώρο, που στεγάζεται το Υποκατάστημα), με τις ακόλουθες διαπιστώσεις: "1. Το έργο αποτελείται από 3 κατοικίες, οι 2 είναι λιθόκτιστες και η τρίτη με συμβατική κατασκευή (φωτ.11), 2) το έργο δεν έχει τελειώσει, διότι γίνονται ακόμη εργασίες στον περιβάλλοντα χώρο με στρώσιμο πέτρας (καλντερίμι) (φωτ.12), 3) σε ένα μικρό ποσοστό του έργου εσωτερικά δεν έχουν τελειώσει οι εργασίες, έχουν προχωρήσει μέχρι τα μπετά (φωτ.13), 4) έχει αποπερατωθεί η μία πισίνα, ενώ η δεύτερη βρίσκεται υπό κατασκευή (φωτ.14), 5) στα δύο λιθόκτιστα κτίσματα εσωτερικά δεν έχουν γίνει χρωματισμοί λόγω πέτρας (φωτ.15), 6) έχουν πραγματοποιηθεί εργασίες με μάρμαρα και πλακάκια στο συγκρότημα και στον περιβάλλοντα χώρο (φωτ.16), 7) η περιτοίχιση του οικοπέδου έχει πραγματοποιηθεί με πέτρα (φωτ.17) και 8) μέσα στο χώρο του οικοπέδου έχει ανεγερθεί ένα ισόγειο κτίσμα δίπλα στη ρεματιά που διασχίζει το οικόπεδο, το οποίο δεν αναφέρεται στην οικοδομική άδεια (φωτ.18)". Στην συνταχθείσα δε σχετική Έκθεση Ελέγχου, αναφέρονται και συμπερασματικά τα ακόλουθα: "1. Δεν έπρεπε να τεθεί υπό εκκαθάριση το έργο, οίκοθεν, διότι συνεχίζουν να γίνονται εργασίες στο έργο και θα πρέπει να γίνει ανάκληση της οίκοθεν αποπεράτωσης του έργου, έτσι ώστε να επανέλθει το έργο σε ενεργό κατάσταση. 2. Δεν ενημερώθηκε η απογραφή του έργου στο Ο.Π.Σ. και η Πινακίδα Παρακολούθησης με τις 400 παραπάνω ημέρες εργασίας, οι οποίες προσδιορίστηκαν για τον περιβάλλοντα χώρο, μετά τον επιτόπιο έλεγχο που έγινε στις 2-2-2011, από την υπάλληλο Μ. Κ. και Γιώτα Μ.. 3. Δεν ελήφθησαν υπόψη από το Γραφείο Ελέγχου Οικοδ/κών έργων του Υποκαταστήματος ..., οι δύο αιτήσεις που υπέβαλλε η εργοδότρια στη Διεύθυνση Πολεοδομίας του Δήμου Ερμούπολης-Σύρου, στις 24-2-2011, μετά την πραγματοποίηση του επιτόπιου ελέγχου στις 2-2-2011 και τη σύνταξη, στις 3-2-2011, της ….2011 έκθεσης ελέγχου, για διατήρηση της χρήσης χώρων, συνολικά 131,25 τμ, κατ’ εφαρμογή του Ν.3 843/2010, οι οποίες υποβλήθηκαν στο Γραφείου Ελέγχου οικοδ/κών έργων του Υποκαταστήματος, στις 4-8-2011, παρελήφθησαν από την υπάλληλο, Γ. Μ. και βρέθηκαν στο φάκελο του έργου, κατά τη διάρκεια της έκτακτης επιθεώρησης. 3. Η εργοδότρια, αν και προσκλήθηκε δύο φορές, στις 22-9-2009 και 17-11-2009, δεν προσήλθε στο Υποκατάστημα Μυκόνου (οι προσκλήσεις επέστρεφαν ως αζήτητες). 4. Δεν τοιχοκολλήθηκαν οι άνω Προσκλήσεις στο Υποκατάστημα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 27 παρ.3 του Κανονισμού Ασφάλισης ΙΚΑ, οι οποίες στάλθηκαν στην εργοδότρια από την υπάλληλο, Μ. Κ. και τον Διευθυντή, Β. Π. και είχαν επιστρέψει ως αζήτητες. 5. Δεν βρέθηκε ο επιτόπιος έλεγχος, ο οποίος πραγματοποιήθηκε στις 30-7-2009, βάσει του οποίου στάλθηκαν οι προαναφερόμενες Προσκλήσεις και στον οποίο αναφέρεται ότι το έργο είναι αποπερατωμένο. 6. Δεν προσκλήθηκε η εργοδότρια προκειμένου να εκφράσει τις απόψεις της, γραπτώς ή προφορικώς, σύμφωνα με το άρθρο 6 του Ν.2690/99, μετά τον επιτόπιο έλεγχο που έγινε, στις 2-2-2011 και πριν τη σύνταξη σε βάρος της εργοδότριας, της Μ5/2011 έκθεσης ελέγχου και των ΠΕΕ....Η σύνταξη των ανωτέρω παραστατικών έγινε σύμφωνα με τα ευρήματα του επιτόπιου ελέγχου, που έγινε στις 2-2-2011, με βάσει τα τμ που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο και με βάσει τους Πίνακες, που προσκομίστηκαν από την εργοδότρια, κατά την απογραφή του έργου. Τα προαναφερόμενα παραστατικά συντάχθηκαν από την υπάλληλο, Μ. Κ.. 7. Δεν ενημερώθηκε εγγράφως η εργοδότρια, σύμφωνα με τα έγγραφα .../11- 10-2010 και ...11-4-2011, σε εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 5,6,9 και 10 του Ν.3843/2010, πριν τον καταλογισμό των επιπλέον εισφορών, εφόσον ο καταλογισμός αυτός προσαύξανε τα τμ της δόμησης των κτιρίων σε 513, στηριζόμενο σε μια πληροφορία από το διαδίκτυο και χωρίς να διευκρινίζεται αν τα επιπλέον τμ είναι εντός δόμησης των κτιρίων ή εκτός. 8. Η εργοδότρια δεν προσκόμισε καμία ΑΠΔ για την κατασκευαστική φάση των δαπέδων (04), αν και πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες αυτές". Προτείνονταν δε τα ακόλουθα: "Να ζητηθεί άμεσα η συνδρομή της Πολεοδομίας και σε συνεργασία με το Γραφείο Οικοδ/κων Έργων του Υποκαταστήματος ..., να γίνει ακριβής καταγραφή των πολεοδομικών εργασιών στο έργο. Να προσκομισθεί από την εργοδότρια διάγραμμα κάλυψης. Ο επανέλεγχος να λάβει υπόψη του τα πραγματικα στοιχεία και επικουρικά την πληροφορία του διαδικτύου, διότι αφορά ανάρτηση με σκοπό την προσέλευση αγοραστών. Ο αριθμός των ημερομισθίων που καταλογίστηκαν στην εργοδότρια με την …/2011 έκθεση ελέγχου και τις ΠΕΕ, πρέπει να επαναπροσδιοριστεί σε πραγματικά στοιχεία, διότι έχουν γίνει λιθοδομές στην περιτοίχιση σχεδόν όλου του οικοπέδου, έχει γίνει επίστρωση στον περιβάλλοντα χώρο με πέτρα (καλντερίμι) και υπάρχουν εμφανείς πολεοδομικές προσθήκες στο συγκρότημα και στο χώρο του οικοπέδου. Η εργοδότρια προφορικά μας δήλωσε ότι για τις πολεοδομικές παραβάσεις ή υπερβάσεις που πραγματοποιήθηκαν εκτός δόμησης, των κυρίων κτιρίων, αλλά μέσα στο χώρο του οικοπέδου, προτίθεται να υπαχθεί με αίτησή της στο Ν.4014/2011". Και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι: "Με βάση τα προαναφερόμενα θεωρούμε ότι ο έλεγχος που πραγματοποιήθηκε κατά κρίση, από το Γραφείο Ελέγχου Οικοδ/κων Έργων, του Υποκαταστήματος ..., έγινε στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων των υπαλλήλων, με τις παραλείψεις που αναφέρονται στο σκεπτικό" (βλ. Σχ. έκθεση). Επίσης, με βάση την άνω καταγγελία της πολιτικώς ενάγουσας, με εντολή του Διοικητή του ΙΚΑ (με αριθμό .../3-2-2012) διενεργήθηκε ΕΔΕ, από τον Ι. Μ., τότε Διευθυντή του Υποκαταστήματος ΙΚΑ Σάμου, ο οποίος συνέταξε και τη σχετική Πορισματική Έκθεση Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης, στην οποία αναφέρονται και όλα τα άνω περιστατικά και ότι διενήργησε αυτοψία, στις 6-3-2012 στο ακίνητο της πολιτικώς ενάγουσας, με τις ακόλουθες διαπιστώσεις: "Αποτελείται από συγκρότημα τριών (3) κτισμάτων, τα οποία, μετά από διαίρεση του ενός, συγκροτούν τέσσερα διαμερίσματα. Τα δύο ισόγεια διαμερίσματα α στάθμης, δηλαδή της μπροστινής (από το δρόμο) πλευράς του οικοπέδου, είναι ολοκληρωμένα. Τα δύο ισόγεια διαμερίσματα β’ στάθμης (ή αλλιώς υπογείου), δηλαδή της πίσω πλευράς του επικλινούς οικοπέδου, βρίσκονται στο στάδιο "μπετό" και διαθέτουν κουφώματα. Οι υπόγειες δεξαμενές κτίστηκαν από τη θεμελίωση του ακινήτου, καθώς περικλείνονται από τον σκελετό της οικοδομής. Περιλαμβάνει δύο πισίνες, μία ολοκληρωμένη και μία υπό κατασκευή, γκαράζ και, κατά το μεγαλύτερο μέρος, αποπερατωμένο περιβάλλοντα χώρο. Η τοιχοποιία του περιβάλλοντος χώρου έγινε με ανακατασκευή της υπάρχουσας (ντόπιας) πέτρας (συστατικό της ξερολιθιάς) κα όχι με λαξευμένη. Η επιμέτρηση της περιμέτρου της οικοδομής που έκανα, αντιστοιχεί στη σύγκριση με την κάτοψη του ακινήτου, που μου υπέδειξε η εργοδότης. Διαπίστωσα μικρής επιφάνειας υπερβάσεις στις υπόγειες κατοικίες και αλλαγή χρήσης μικρού μέρους των υπογείων, από υδατοδεξαμενή σε χώρο διαμερίσματος. Διαπίστωσα ότι ο μαντρότοιχος, που περιβάλει το οικόπεδο, από την πλευρά του δρόμου, έχει αρκετά μεγάλο ύψος και αφήνει ορατότητα μόνο για την μπροστινή εξωτερική πλευρά της οικοδομής" (βλ.σχ. αναλυτική έκθεση, με το συμπέρασμα για το πώς ενήργησε η Υπηρεσία, με απόδοση ευθυνών στους κατηγορουμένους αντίστοιχα, τις προτάσεις και χαρακτηρισμό των πειθαρχικών αδικημάτων). Τελικά, με βάση και την άνω, με αριθμ. πρωτ. .../9-5-2012 έκθεση έκτακτης επιθεώρησης, της Διεύθυνσης Επιθεώρησης Υπηρεσιών Ασφάλισης και την με αριθμ. πρωτ. .../9-4-2012 Πορισματική Έκθεση του Ι. Μ.υ, Διευθυντή του Τοπικού Υποκαταστήματος ΙΚΑ Σάμου, εκδόθηκε το με αριθμ. πρωτ. ...2-7-2012 Παραπεμπτήριο Έγγραφο του Διοικητή του ΙΚΑ, προς κρίση από το Α’ Υπηρεσιακό Συμβούλιο Υπαλλήλων ΙΚΑ, του πρώτου κατηγορουμένου. Μετά δε την εις βάρος του άσκηση πειθαρχικής δίωξης τελεί σε αργία, όπως ανέφερε και ο ίδιος απολογούμενος. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο πολιτικώς ενάγων, Χ. Χ., από το τέλος του 2010 έως και τον Απρίλιο του 2011, πραγματοποιούσε εργασίες ανακατασκευής προϋπάρχουσας περίφραξης (ξερολιθιάς) του οικοπέδου του, στην περιοχή Αεροδρομίου στη Μύκονο, χρησιμοποιώντας την ήδη υπάρχουσα πέτρα, αλλά και λαξευμένη. Επισημαίνεται ότι, η δεύτερη κατηγορουμένη, Π. Μ., προϊσταμένη στο Υποκατάστημα ..., τον Δεκέμβριο του 2010, είχε διαπιστώσει, ερχόμενη από άλλο επιτόπιο έλεγχο, στην περιοχή ... (μαζί με την 3η κατηγορουμένη), μεταφέροντας με το αυτοκίνητό της τον τεχνίτη που την πήγε, με το όνομα "Π.", ο οποίος της ζήτησε να τον αφήσει στο οικόπεδο του Χ., ότι ήδη είχαν γίνει και γινόντουσαν εργασίες περιτοίχισης με πέτρα στο συγκεκριμένο οικόπεδο και μάλιστα ο άνω τεχνίτης της είπε ότι την έφτιαξε ο ίδιος και επί πλέον διαπίστωσε ότι εργαζόταν και κάποιος άλλος τεχνίτης. Περί τον Μάιο του 2011 προσήλθε στο Υποκατάστημα ..., μαζί με τον μηχανικό του (Β. Τ.), στα πλαίσια της διαδικασίας έκδοσης οικοδομικής άδειας, προκειμένου να απογραφεί ως κύριος ιδιωτικού οικοδομικού έργου, για την ανέγερση στο ακίνητό του δύο (2) ισογείων κατοικιών, μετά υπογείων δεξαμενών και όχι για την περιτοίχιση του οικοπέδου του, που είχε πραγματοποιήσει και να παραλάβει τα απαραίτητα έγραφα, για την έκδοση άδειας από την Πολεοδομία, προσκομίζοντας αίτηση απογραφής του έργου (με ημερομηνία έναρξης εργασιών 15-5-2011, μαζί με τον Πίνακα I του μηχανικού). Στο Υποκατάστημα δεν εκκρεμούσαν, ούτε καταγγελίες σε βάρος του, ούτε αυθαίρετα σήματα από την Πολεοδομία και αν δεν υπήρχε η άνω γνώση της Προϊσταμένης για τις εργασίες περιτοίχισης, θα είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία της απογραφής του. Απευθύνθηκε λοιπόν στην άνω Προϊσταμένη, η οποία αρνήθηκε να προβεί άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες απογραφής του έργου, διότι γνώριζε ότι στο οικόπεδό του είχε πραγματοποιήσει εργασίες περιτοίχισης με πέτρα, χωρίς να καταβάλει τις αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές, για τους εργατοτεχνίτες που απασχολήθηκαν στις εργασίες αυτές. Έτσι, του είπε ότι για να γίνει η απογραφή πρέπει να του χρεώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές για την περιτοίχιση και τον παρέπεμψε στον Διευθυντή πρώτο κατηγορούμενο, τον οποίο ενημέρωσε προς τούτο η ίδια. Ο τελευταίος του ζήτησε να προσκομίσει φωτογραφίες, τις οποίες προσκόμισε, προσερχόμενος δύο-τρεις φορές προς τούτο στον Διευθυντή, του ζήτησε και έγγραφο του μηχανικού για τα μέτρα της περίφραξης. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του μηχανικού του, το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών που έπρεπε να καταβληθούν, με βάση τα μέτρα της περίφραξης, ανέρχονταν περίπου σε 14.900 ευρώ. Προσκόμισε δε τα στοιχεία του μηχανικού, από τα οποία, και το τοπογραφικό διάγραμμα και τον Πίνακα III, προέκυπταν σαφώς, τα μέτρα περιτοίχισης του οικοπέδου και το είδος των εργασιών. Ο πρώτος κατηγορούμενος δεν τα δέχθηκε, διότι όπως είπε ήταν λίγα τα υπολογισθέντα ημερομίσθια και έστειλε για επιτόπιο έλεγχο, την υπάλληλο, τρίτη κατηγορουμένη και την προϊσταμένη, δεύτερη κατηγορουμένη, τις οποίες μετέφερε ο Χ.ς με το αυτοκίνητό του, χωρίς όμως να συνταχθεί προς τούτο έκθεση επιτόπιου ελέγχου. Μετά από 2 ημέρες περίπου και από την άρνηση της Υπηρεσίας να τον απογράψει, μετέφερε για αυτοψία στο οικόπεδό του τον πρώτο κατηγορούμενο, Διευθυντή και την Προϊσταμένη, δεύτερη κατηγορουμένη, για νέο επιτόπιο έλεγχο, χωρίς καμία επιμέτρηση και χωρίς να συνταχθεί έκθεση επιτόπιου ελέγχου. Στις 6-6-2011, ο πρώτος κατηγορούμενος, μαζί με την τρίτη κατηγορουμένη, Μ. Κ., διενήργησαν και πάλι επιτόπιο έλεγχο και συντάχθηκε η από 6-6-2011 έκθεση (που υπογράφεται και από την δεύτερη, κατηγορούμενη), αναφέροντας ότι:
"κατά τον επιτόπιο έλεγχο διαπιστώθηκε ότι κατασκευάστηκε περιτοίχιση οικοπέδου με λαξευτούς λίθους, σε οικόπεδο 10.539,93 τμ. Κατατέθηκε Πίνακας III από μηχανικό, ο οποίος δεν ανταποκρινόταν στις πραγματικές ημέρες εργασίας της περιτοίχισης. Οι ημέρες εργασίας υπολογίστηκαν σύμφωνα με το τοπογραφικό και σε συνδυασμό με τον επιτόπιο έλεγχο". Στις 8-6-2011 ο πολιτικώς ενάγων κατέθεσε υπεύθυνη δήλωση (άρθρο 8 Ν.1599/1986), αναφέροντας ότι "οι εργασίες για την περιτοίχιση του οικοπέδου ξεκίνησαν 15-1-2011 μέχρι Μάρτιο του 2011", ενώ προηγουμένως είχε ενημερωθεί από τον πρώτο κατηγορούμενο, ότι δεν συμφωνούσαν με τον Πίνακα του μηχανικού, αλλά του είπε ότι, "θα σε βοηθήσω εγώ πάρα πολύ για να μην πληρώσεις όλα τα λεφτά ντούκου, θα δε βάλω σε ρύθμιση". Στη συνέχεια ο Διευθυντής, πρώτος κατηγορούμενος, αφού υπολόγισε μόνος του το σύνολο των ημερομισθίων, έδωσε εντολή στην υπάλληλο, τρίτη κατηγορούμενη, Μ. Κ., να συντάξει ΠΕΕ. Όπως δε αναφέρεται στο κεφάλαιο "ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ" του Πορίσματος της ΕΔΕ, που συντάχθηκε από την διενεργήσασα αυτήν, Α. Π., "το σύνολο των ημερομισθίων, όπως προκύπτει τόσο από το τοπογραφικό διάγραμμα, όσο και από την αυτοψία της διενεργούσης την ΕΔΕ, είναι ορθό. Ο κωδικός ..., λιθοδομές με λαξευτούς λίθους-λάξευμα επί τόπου-με αριθμό ημερομισθίων ανά μονάδα εργασίας 0,630 είναι ορθός και συμφωνεί και με αυτόν του μηχανικού. Το υπολογισμένο ύψος 1,70 της μάντρας, ως μέσος όρος, είναι ορθό, διότι η μάντρα, αλλού υπερβαίνει τα δύο μέτρα, αλλού φθάνει το 1,5 μέτρο και αλλού τους 0,80 πόντους.
Συνεπώς: 486,80m x l,70m=827,50m2 χ 0,630=521 ημέρες εργασίας". Έτσι, στις 8-6-2011 συντάχθηκε σχετικά, από την αρμόδια υπάλληλο, τρίτη κατηγορουμένη, Μ. Κ., η από 8-6-2011 Έκθεση Ελέγχου Οικοδομοτεχνικού Έργου, με άναφερόμενο είδος έργου "ανέγερση δύο ισογείων κατοικιών, μετά υπόγειων δεξαμενών και περιτοίχιση" και στην περιγραφή "λοιπές εργασίες πλήρους αποπεράτωση, χρονική περίοδος 1ος, 2ος και 30ς του 2011, σύνολο ημερών εργασίας 521, σύνολο αποδοχών 29.465,01 ευρώ και σύνολο εισφορών 24.961,57 ευρώ, επειδή, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 9 παρ.2 του Κανονισμού Ασφάλισης Οικοδομών και κατά τον έλεγχο που διενεργήθηκε στο ανωτέρω έργο διαπιστώθηκε ότι δεν κατέβαλε ασφαλιστικές εισφορές για εκτελεσθείσες εργασίες, αποφασίζουμε τη χρέωση εισφορών του έργου με τα άνω ποσά". Με βάση την άνω έκθεση εκδόθηκαν αυθημερόν και οι ακόλουθες καταλογιστικές Πράξεις: η με αριθμό ...8-6-2011 ΠΕΕ, για συνολικό ποσό 24.961,57 ευρώ, που αφορούσαν τους μήνες 1°, 2° και 3° του 2011 "επειδή από τον έλεγχο που διενεργήθηκε την 8-6-2011 διαπιστώθηκε ότι δεν κατέβαλε ασφαλιστικές εισφορές για εκτελεσθείσες εργασίες" και η με αριθμό ...-6-2011 Πράξη Επιβολής Πρόσθετης Επιβάρυνσης (ΠΕΠΕΕ), για. συνολικό ποσό 11.232,69 ευρώ, "για μη υποβολή ΑΠΔ", για την ίδια χρονική περίοδο", ήτοι για συνολικό ποσό 36.194,26 ευρώ. Ο χρόνος για τον καταλογισμό των εισφορών υπολογίστηκε , σύμφωνα με την άνω, από 8-6-2011, υπεύθυνη δήλωση (άρθρο 8 Ν.1599/1986) του εργοδότη, πολιτικώς ενάγοντα. Η άνω έκθεση ελέγχου και οι εκδοθείσες Πράξεις παραδόθηκαν στον πολιτικώς ενάγοντα αυθημερόν, στις 8-6-2011, ο οποίος και υπέγραψε αντίστοιχα στη θέση "ο παραλαβών εργοδότης", όχι όμως και στην αντίστοιχη θέση "ΔΗΛΩΣΗ ΕΡΓΟΔΟΤΗ: Αποδέχομαι την παρούσα ΠΕΕ ως ανταποκρινόμενη σε πραγματική οφειλή μου και παραιτούμαι από κάθε διοικητικό ή ένδικο μέσο κατ’ αυτής", διότι εξέφρασε αντιρρήσεις ως προς τον αριθμό των ημερομισθίων και τον υπολογισμό. Παράλληλα, την ίδια ημέρα, στις 8-6-2011, έγινε η απογραφή του έργου, άνοιξε η Πινακίδα Παρακολούθησης του έργου, όπου καταχωρήθηκαν αρχικά, σύμφωνα με τον Πίνακα I του μηχανικού, συνολικά 467 ημερομίσθια, έγινε μεταβολή στο σύνολο των ημερομισθίων και συμπληρώθηκαν αυτεπάγγελτα ακόμη 521 ημερομίσθια για τις εργασίες περιτοίχισης. Την ίδια ημέρα ο πολιτικώς ενάγων-εργοδότης υπέβαλε την με αριθμ. πρωτ. .../8-6-2011 αίτηση για ρύθμιση των οφειλών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 57 του Ν.3863/2010. Έτσι, οι οφειλές του ρυθμίστηκαν, με την εκδοθείσα από την αρμόδια υπάλληλο, Χ. Α., με αριθμ. πρωτ. .../8-6-2011 απόφαση ρύθμισης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 53-62 του Ν.3863/2010, που υπογράφεται από την προϊστάμενη, Π. Μ. και τον Διευθυντή, πρώτο κατηγορούμενο και κατέβαλε την πρώτη δόση, με το υπ’ αριθμ. .../8-6-2011 γραμμάτιο είσπραξης, ποσού 1.144,08 ευρώ. Ο πολιτικώς ενάγων παρέλαβε ενυπόγραφα τους όρους και περιορισμούς της ρύθμισής του, μαζί με την απόφαση ρύθμισης. Μετά την καταβολή δύο δόσεων (Ιουλίου και Αυγούστου του 2011), ο πολιτικώς ενάγων δεν κατέβαλε τη δόση του Σεπτεμβρίου, που ήταν απαιτητή μέχρι 30-9-2011 και στις 12-10-2011 του εστάλη η με αριθμό ... ενημερωτική επιστολή, με την πληροφορία ότι έχει δικαίωμα να καταβάλει την οφειλόμενη δόση του Σεπτεμβρίου, μαζί με την τρέχουσα του Οκτωβρίου 2011, μέχρι 31-10-2011. Ο πολιτικώς ενάγων όμως δεν κατέβαλε ούτε τη δόση τού Οκτωβρίου, μετά από εσφαλμένη πληροφορία του μηχανικού του ότι με την υπαγωγή στον εκδοθέντα Ν.4014/2011 (ΦΕΚ 209/τ. Α721-9-2011), απαλλάσσεται από τα καταλογισθέντα ποσά, με συνέπεια, στις 1-11-2011 να απωλέσει τη ρύθμιση και να καταστεί άμεσα απαιτητό το σύνολο του οφειλομένου ποσού. Ειδοποιηθείς από το Υποκατάστημα ..., ενημερώθηκε από τον πρώτο κατηγορούμενο ότι απώλεσε τη ρύθμιση και ότι δεν υπήρχε δυνατότητα επανένταξης σε αυτή, ακόμη και αν κατέβαλε τις μη καταβληθείσες δύο δόσεις. Τόσο ο ίδιος, όσο και η προϊστάμενη του Τμήματος Οικοδομοτεχνικών Έργων, Π. Μ., επέμεναν ότι πρέπει πλέον να καταβάλει εφάπαξ του σύνολο του ποσού. Και τούτο, παρ’ όλο που οι διατάξεις του άρθρου 57 παρ. 7 του Ν.3863/2010 ορίζουν ότι, σε περίπτωση απώλειας της ρύθμισης ο οφειλέτης θα μπορούσε να υποβάλει νέα αίτηση για ρύθμιση, μετά από ένα χρόνο από το μήνα καταβολής της πρώτης δόσης, κατ’ εξαίρεση δε, θα μπορούσε να εκδοθεί νέα απόφαση ρύθμισης, πριν την παρέλευση δωδεκαμήνου, εάν ο οφειλέτης κατέβαλε το ποσό των τριών δόσεων, η μία από τις οποίες συμψηφίζεται με το ποσό της πρώτης δόσης και οι υπόλοιπες με τις τελευταίες δόσεις. Στη συνέχεια, κατόπιν ταυτόχρονης εντολής, τόσο του Διευθυντή, πρώτου κατηγορουμένου, όσο και της προϊσταμένης, Π. Μ., εκδόθηκαν από την αρμόδια υπάλληλο, Χ. Α., στις 6-12- 2011, εντολές κατάσχεσης εις χείρας τρίτων (Τραπεζών) και συγκεκριμένα οι με αριθμ. πρωτ. .../6-12-2011 (... Τράπεζα Ελλάδος), 3939/6-12- 2011 ( Τράπεζα Πειραιώς), .../6-12-2011 (... BANK), .../6-12- 2011 (... Τράπεζα), .../6-12-2011 (...), .../6-12-2011 (...), .../6-12-2011 (... Τράπεζα) και .../6-12-2011 (Τράπεζα ...), για ποσό 35.443,48 ευρώ και αφού υπογράφηκαν από τον Διευθυντή, πρώτο κατηγορούμενο, παραδόθηκαν προς επίδοση στον αναγραφόμενο δικαστικό επιμελητή, Δ. Θ., ο οποίος τις επέδωσε στις 12-12-2011. Την ίδια ημέρα (6-12-2011) εκδόθηκε από τον Διευθυντή (πρώτο κατηγορούμενο) η με αριθμ.πρωτ....6-12-2011 (αριθμ. ...) έγγραφη παραγγελία, με τον από 6-12-2011 Πίνακα Χρεών, συνολικού ποσού 35.443,48 ευρώ, προς αναγκαστική κατάσχεση της περιουσίας του άνω οφειλέτη και με βάση αυτήν, ο άνω δικαστικός επιμελητής, δυνάμει της με αριθμό ...12-2011 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης, η οποία επιδόθηκε στις 12-12-2011, κατάσχεσε αναγκαστικά την περιγραφόμενη ακίνητη περιουσία του οφειλέτη-πολιτικώς ενάγοντα (αγροτεμάχιο 7.486,50 τμ, στην κτηματική περιφέρεια του ..., στη θέση "..."), το οποίο εκτιμήθηκε στο ποσό των 320.000 ευρώ. Τελικά, με την επιβληθείσα άνω κατάσχεση εις χείρας τρίτου των λογαριασμών του οφειλέτη στην ... Τράπεζα (αριθμ.πρωτ..../6-12-2011), εκδόθηκε, στις 14-12-2011, το ... έγγραφο (σχετική επιταγή), με το οποίo εξοφλήθηκε η οφειλή του, σε εκτέλεση της άνω κατάσχεσης. Αυθημερόν, από το Υποκατάστημα ..., εκδόθηκε, από την υπάλληλο, Χ. Α., απόφαση άρσης κατάσχεσης εις χείρας τρίτου, που υπογράφηκε από τον Διευθυντή, πρώτο κατηγορούμενο και παραδόθηκε στο δικαστικό επιμελητή, Θ. Δ., ό οποίος την επέδωσε προς την Τράπεζα, στις 15-12-2011. Στη συνέχεια, στις 16-12-2011, ο πολιτικώς ενάγων υπέβαλε προς το ... την με αριθμ. πρωτ. .../16-12-2011 αίτηση άρσης της κατάσχεσης του ακινήτου του, "λόγω εξόφλησης της οφειλής του με την κατάσχεση εις χείρας της ...ς Τράπεζας", με βάση την οποία εκδόθηκε αυθημερόν, από την αρμόδια υπάλληλο, Χ. Α., το με αριθμ. πρωτ. .../16-12-2011 έγγραφο της Ταμειακής Υπηρεσίας του ..., προς το Κτηματολογικό Γραφείο Μυκόνου, υπογραφόμενο από τον πρώτο κατηγορούμενο-Διευθυντή, το οποίο αυθημερόν παραδόθηκε στον πολιτικώς ενάγοντα, ο οποίος και το προσκόμισε στο Κτηματολογικό Γραφείο και έτσι καταχωρήθηκε στο Κτηματολογικό Γραφείο Μυκόνου, με αριθμό καταχώρησης ..., η άνω με αριθμ. πρωτ. .../16-12-2011 αίτηση του ..., άρσης της κατάσχεσης στο ακίνητο του πολιτικώς ενάγοντα. Περί των ανωτέρω, στο κεφάλαιο "ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ" του Πορίσματος της ΕΔΕ, που συντάχθηκε από την διενεργήσασα αυτήν, Α. Π., αναφέρονται και τα ακόλουθα: "Παρατηρώντας το βιβλίο κατασχέσεων, για τη χρονική περίοδο από 1-1-2002 μέχρι 6-9-2012, διαπιστώνεται η συνήθης τακτική να δίνονται μαζικές εντολές σε μία ημέρα για κατασχέσεις. Στις 6-12-2011, έχει δοθεί μία και μοναδική παραγγελία για κατάσχεση, αυτή του κ. Χ. Χ., όταν η αμέσως προηγούμενη παραγγελία κατάσχεσης ήταν στις 10-6-2011 και η αμέσως επόμενη στις 15-5-2012. Μελετώντας την κατάσταση οφειλετών που απώλεσαν τη ρύθμιση και για τους οποίους δόθηκε παραγγελία κατάσχεσης, διαπιστώνεται ότι, για όλο το έτος 2011, ο χρόνος αναμονής, από την απώλεια της ρύθμισης μέχρι το χρόνο παραγγελίας κατάσχεσης, κυμαίνεται περίπου από εννιά μήνες και πάνω. Στην περίπτωση του οφειλέτη, Χ. Χ., ο χρόνος αναμονής περιορίστηκε στις 25 ημέρες. Επίσης, στην ίδια κατάσταση, για την επίμαχη χρονική περίοδο, αναγράφονται οφειλέτες με μεγαλύτερο ποσό οφειλής, από αυτή του κ. Χ. Χ., για τους οποίους όμως δεν είχαν προβεί σε καμία απολύτως ενέργεια (π.χ. την ίδια ημέρα 1-11-2011, ημέρα απώλειας της ρύθμισης του Χ. Χ., υπήρχαν οφειλέτες με συνολικό ποσό 105.000 ευρώ, 122.385 ευρώ, 172.773,89 ευρώ κλπ)...." (βλ. Σχ. Πόρισμα ΕΔΕ). Επισημαίνεται δε και το ισχύον, κατά το άνω χρονικό διάστημα, άρθρο 48 του Ν..../2011 (ΦΕΚ Α’ 66/31-3-2011), σύμφωνα με το οποίο: "1. Αναστέλλεται έως την 31.12.2012 η λήψη αναγκαστικών και λοιπών μέτρων είσπραξης κατά των οφειλετών των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, εκτός του ΟΕΑ, οι οποίοι, είτε έχουν εκπέσει της ρύθμισης οφειλών του ν. 3863/2010 (ΦΕΚ 115 Α’ ) ή αντίστοιχων προηγούμενων ρυθμίσεων, είτε δεν έχουν υπαχθεί σε αυτές. Προϋποθέσεις της αναστολής αυτής και της υπαγωγής στον κατωτέρω διακανονισμό είναι: α) η υποβολή σχετικής αίτησης του οφειλέτη στις αρμόδιες υπηρεσίες των ασφαλιστικών φορέων, β) η ανελλιπής καταβολή των από 1.1.2011 και εφεξής τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών, γ) η καταβολή ποσού που αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 20% των τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών, όπως προσδιορίζονται παρακάτω έναντι της κατωτέρω κεφαλαιοποιημένης οφειλής. Η υπαγωγή στο διακανονισμό αυτόν συνεπάγεται την κεφαλαιοποίηση των ληξιπρόθεσμων μέχρι 31.12.2010 οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών μετά των αναλογούντων πρόσθετων τελών, προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων προστίμων και λοιπών εξόδων αναγκαστικών μέτρων. 2. Στο διακανονισμό της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού δύνανται να υπαχθούν και οι εξής κατηγορίες οφειλετών: ΐ. Όσοι οφείλουν εισφορές και για το χρονικό διάστημα από 1.1.2011 και εφεξής, εφόσον καταβάλουν τις οφειλές αυτές εφάπαξ ή τις ρυθμίσουν σύμφωνα με το ν. 3863/2010...". Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι, κατά το χρονικό διάστημα από 14-12-2011 έως 16-12-2011, διαδραματίστηκαν τα ακόλουθα γεγονότα: ο πολιτικώς ενάγων, με το που έλαβε γνώση των επιδοθέντων κατασχετήριων εγγράφων, απευθύνθηκε, απελπισμένος, στο γνωστό του, άνω μάρτυρα κατηγορίας, Γ. Μ., νυν συνταξιούχο του ΙΚΑ και πρώην ιδιοκτήτη Τεχνικής Εταιρείας, ο οποίος τον χρησιμοποιούσε ως υπεργολάβο, και του έδειξε τα έγγραφα, προκειμένου, ως έχων περί αυτών μεγάλη εμπειρία, να τον ενημερώσει για το τι μπορούσε να πράξει, καθ’ ότι, έχοντας την αλβανική υπηκοότητα, δεν γνώριζε τι διαδικασίες θα έπρεπε να ακολουθήσει. Ο άνω, Γ. Μ., του είπε ότι πρέπει να τα πληρώσει "γιατί τον έχουν κρεμάσει" και, προκειμένου να βοηθήσει τον Χ., έχοντας, προσωπική φιλική, σχέση με τον πρώτο κατηγορούμενο, του τηλεφώνησε και ο κατηγορούμενος του είπε ότι, για να άρει άμεσα τις κατασχέσεις θέλει να του δώσει ο Χ. 5-10.000 ευρώ και μάλιστα του ζήτησε να τα πάρει από τον Χ. και να του τα πάει, αλλά αυτός αρνήθηκε "να μπλεχτεί σε τέτοιες δουλειές". Κατόπιν, τηλεφώνησε στο Χ. και του είπε να βρει και να δώσει τα λεφτά που του ζητούσε ο πρώτος κατηγορούμενος, για να κάνει άμεσα την άρση των κατασχέσεων και να μην τον εμφανίσει ως οφειλέτη στη διατραπεζική εταιρία με την επωνυμία "... Α.Ε.". Ο πολιτικώς ενάγων, φοβούμενος ότι η καταγραφή του ως οφειλέτη του Ι.Κ.Α. στη βάση δεδομένων της ως άνω διατραπεζικής εταιρίας θα έχει περαιτέρω επιπτώσεις στην οικονομική του δραστηριότητα ως εργολάβου, ενέδωσε στις απειλές του πρώτου κατηγορουμένου και με πολλές προσπάθειες κατάφερε να συγκεντρώσει το ποσό των 2.000 ευρώ, δεδομένου ότι οι τραπεζικοί του λογαριασμοί είχαν ήδη δεσμευτεί. Κατόπιν δε συνεννοήσεων, μέσω του Γ. Μ., επισκέφθηκε τον πρώτο κατηγορούμενο στο γραφείο του, στο Υποκατάστημα του ..., περί ώρα 14:40, όπως του είχε πει τηλεφωνικά ο Μ., και του κατέβαλε τέσσερα χαρτονομίσματα των πεντακοσίων ευρώ, ήτοι συνολικά το ποσό των 2.000 ευρώ, τα οποία ο κατηγορούμενος έβαλε μέσα στο συρτάρι του γραφείου του. Κατά το διάστημα που ο πολιτικώς ενάγων βρισκόταν μέσα στο γραφείο του κατηγορουμένου και του έδινε τα χρήματα, η υπάλληλος, Δ. Π., κοιτώντας από το κενό των περσίδων, είδε τον Χ. που του έδινε τα χρήματα και αυτός τα τοποθέτησε στο συρτάρι του γραφείου του. Αμέσως εισήλθε στο γραφείο του και ο κατηγορούμενος της είπε να βγει έξω και πριν μπει να χτυπάει την πόρτα. Στη συνέχεια ο κατηγορούμενος, βγήκε από το γραφείο του, συνοδεύοντας τον πολιτικώς ενάγοντα προς την έξοδο του καταστήματος. Η υπάλληλος Π., που έμεινε μόνη στο γραφείο του, άνοιξε το συρτάρι και πήρε τα τέσσερα πεντακοσάρικα. Στη συνέχεια πήγε στο γραφείο της, όπου τα επέδειξε στην υπάλληλο, Χ. Α., λέγοντάς της ότι ο Διευθυντής τα πήρε από τον Χ.. Η υπάλληλος Α., τρομοκρατημένη βγήκε έξω, λέγοντας "φεύγω-φεύγω". Όταν ο κατηγορούμενος επέστρεψε στο γραφείο του και διαπίστωσε ότι έλειπαν από το συρτάρι τα χρήματα, κατάλαβε προφανώς ότι τα πήρε η Π. και πήγε στο γραφείο της, λέγοντάς της, "έλα μέσα και φέρε πίσω αυτά που πήρες". Του τα πήγε και τα πέταξε επάνω στο γραφείο του, λέγοντάς του, "δεν ντρέπεσαι ρε; Και από Αλβανό τα παίρνεις; Κλείσε το διάστημα στα στόρια να μη βλέπει ο κόσμος τις βρωμοδουλειές σου". Την επόμενη δε ημέρα παρατήρησε ότι το κενό στα στόρια καλύφθηκε με ταινία. Κατόπιν αυτών ο πρώτος κατηγορούμενος προέβη σε άμεση άρση της κατάσχεσης και μάλιστα η δεύτερη κατηγορουμένη, στα πλαίσια της διενεργηθείσας ΕΔΕ ανέφερε σχετικά ότι, "....Για την άρση της κατάσχεσης ο υπάλληλος δεν παίρνει εντολή, την κάνει μόνος του, συνήθως μέσα σε 5 ημέρες. Ο κ. Χ. Χ. επέμενε για την άρση της κατάσχεσης. Ο Διευθυντής δεν έδωσε εντολή σε εμένα για την άρση της κατάσχεσης", ενώ η υπάλληλος, Χ. Α., ανέφερε ότι, "....Την ίδια ημέρα που έγινε η εξόφληση της οφειλής, κατόπιν εντολής του Διευθυντή, έγινε και η άρση της κατάσχεσης. Οι διαδικασίες έγιναν πάρα πολύ γρήγορα, με ένα εξαιρετικά επείγοντα χαρακτήρα". Μάλιστα, τον Ιανουάριο του 2012, που συναντήθηκε σε καφετέρια της Μυκόνου, η άνω μάρτυρας, Δ. Π., με τον Χ. Χ., τον Γ. Μ. και τον Ι. Σ., ο πολιτικώς ενάγων τους είπε ότι χρημάτισε τον Διευθυντή Π. με 2.000 ευρώ. Για δε το υπόλοιπο ποσό, ο Γ. Μ., δεχόταν τηλεφωνικές ενοχλήσεις από τον κατηγορούμενο, προκειμένου να του το καταβάλει ο πολιτικώς ενάγων. Περί των ανωτέρω, πέραν των καταθέσεων του πολιτικώς ενάγοντα, ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, αλλά και πρωτόδικα (όσο και τις διενεργηθείσες ΕΔΕ), σαφής είναι και η κατάθεση του άνω μάρτυρα κατηγορίας, Γ. Μ., τόσο ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, όσο και πρωτόδικα. Επίσης, της άνω μάρτυρος κατηγορίας, Δ. Π., υπαλλήλου του Τμήματος μητρώου ασφαλισμένων και οικονομικού, της οποίας το γραφείο βρίσκεται στο ισόγειο, τόσο ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, όσο και ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, αλλά και κατά τις διενεργηθείσες ΕΔΕ. Ο κατηγορούμενος βέβαια την αμφισβητεί, επικαλούμενος, αφ’ ενός την εμπλοκή της ως κατηγορούμενης σε κακούργηματικές πράξεις (η οποία και παραδέχθηκε την πρωτόδικη καταδίκη της) και αφ’ ετέρου την εμπάθειά της στο πρόσωπο του, λόγω διακοπής το καλοκαίρι του 2011 της ερωτικής σχέσης που διατηρούσαν από το 2008. Όμως, τα αναφερόμενα από αυτήν περιστατικά επιβεβαιώνονται, πέραν από τις καταθέσεις του πολιτικώς ενάγοντα, και από την κατάθεση, κατά τη διενεργηθείσα ΕΔΕ, της υπαλλήλου των Τμημάτων γραμματείας και ταμειακής υποστήριξης, Χ. Α., η οποία, όπως αναφέρεται στο άνω Πόρισμα της ΕΔΕ, κατέθεσε σχετικά ότι: "....Μπαίνει η υπάλληλος, Δ. Π., στο γραφείο μου και λέει ότι είδε τον κ. Χ. Χ., να δίνει χρήματα στον Διευθυντή, Β. Π.. Μπαινόβγαινε στο γραφείο μου και έλεγε αυτό το πράγμα. Κάποια στιγμή απ’ αυτές την είδα να κρατά χρήματα και μου είπε, "τα πήρα". Χειμώνας ήταν. Τα κρατούσε με τα δύο της χέρια. Με την άκρη του ματιού μου είδα το χρώμα, ήταν μωβ. Ο Διευθυντής, Π., κάποια στιγμή μου είπε ότι σε κατάθεση που δόθηκε στον κ. Μ., προσπάθησαν να με ανακατέψουν και ότι αν με ρωτήσουν να πω ότι δεν ξέρω και ότι δεν είδα. Του απάντησα ότι θα πω ότι άκουσα και ότι είδα....". Επίσης, και από την κατάθεση, στα πλαίσια της διενεργηθείσης ΕΔΕ, της υπαλλήλου του Τμήματος Παροχών, Α. Π., η οποία ανέφερε ότι: "Αντιλήφθηκα το γεγονός της τοποθέτησης στο τζάμι του Διευθυντή μιας ταινίας, επειδή μου το είπε η καθαρίστρια. Αντιλήφθηκα ένα έντονο διαπληκτισμό του Διευθυντή Π., με την υπάλληλο, Δ. Π., οι φωνές τους έφταναν σε ολόκληρη τη Μύκονο. Εξυπηρετούσα κόσμο και κάποια στιγμή βγήκε η Π. από το γραφείο του Διευθυντή φωνάζοντας, χωρίς να καταλαβαίνω τι λέει. Φθινόπωρο με Χειμώνα του 2011 ήταν. Στη συνέχεια έβλεπα ότι ο ένας έλεγε κουβέντες στον άλλο και πηγαινοερχόταν ο ένας στο γραφείο του άλλου....Έλεγε συνέχεια μετά ότι τον έπιασε με τον άλλον μέσα να τα παίρνει" (βλ. σχ. Πόρισμα ΕΔΕ). Αναφορικά δε με την αναφερόμενη άνω συνάντηση σε καφετέρια της Μυκόνου, αυτή επιβεβαιώνεται και από τον πολιτικώς ενάγοντα και από τον Γ. Μ., αλλά και από τις καταθέσεις, κατά τη διενεργηθείσα ΕΔΕ, του Ι. Σ.. Τα ανωτέρω περιστατικά έγιναν αποδεκτά και αναφέρονται στο συνταχθέν Πόρισμα της ΕΔΕ, που συντάχθηκε από την διενεργήσασα αυτήν, Α. Π., Διευθύντρια του Τοπικού Υποκαταστήματος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, πλατείας Συντάγματος, σε εκτέλεση της με αριθμ. .../12-7-2012 Διαταγής του Διοικητή του ΙΚΑ, προς "διερεύνηση εντοπισμού των προσώπων που ευθύνονται για τα όσα αναφέρονται στο υπ’ αριθμ. .../9-42012 Πόρισμα Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης" (βλ. Σχ. έκθεση). Περαιτέρω, με βάση τα ανωτέρω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, ο πρώτος κατηγορούμενος τέλεσε: α) τις αποδιδόμενες πράξεις της εκβίασης κατά συρροή, οι οποίες, υπό τα αναφερόμενα άνω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά στοιχειοθετούνται αντικειμενικά και υποκειμενικά. Όπως δε αναφέρθηκε στην οικεία νομική σκέψη, από άρθρο 385 παρ.1 στοιχ. γ’ του ΠΚ, προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της εκβίασης σε βαθμό πλημμελήματος, απαιτείται εξαναγκασμός κάποιου σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, βλαπτική για την περιουσία του, με βία ή με απειλή ικανή να αποκλείσει την αυτοπροαίρετη απόφαση του, της δε υποκειμενικής του υπόστασης γνώση του δράστη ότι με την ασκούμενη βία ή απειλή περιάγεται το παθητικό υποκείμενο σε καταναγκαστική κατάσταση, θέληση του δράστη να εξαναγκάσει τον παθόντα σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, από την οποία επέρχεται ζημία στην περιουσία του ιδίου ή άλλου και επιπλέον σκοπός του δράστη να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος. Ο σκοπός αυτός υπάρχει όταν ο υπαίτιος γνωρίζει ότι το περιουσιακό όφελος που επιδιώκει δεν αποτελεί αντικείμενο νόμιμης απαίτησης, δηλ. ότι δεν στηρίζεται σε κάποια νόμιμη αξίωση αυτού κατά του παθόντος ή όταν η πράξη ή παράλειψη αυτού που εξαναγκάζεται δεν αποτελεί έκφραση του παρεχόμενου από τα άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος και 361 ΑΚ στο πρόσωπο δικαιώματος της βουλήσεώς του και της ελευθερίας στις συναλλαγές, καθώς επίσης και όταν στη συγκεκριμένη περίπτωση η προς πραγμάτωση νόμιμης απαίτησης εφαρμογή του μέσου της βίας ή της απειλής αποδοκιμάζεται από το δίκαιο, εμφανιζόμενη ως αξία μομφής. Ο εξαναγκασμός, ως στοιχείο του εγκλήματος της εκβίασης, έγκειται στην άσκηση βίας ή απειλής, δια της οποίας περιάγεται ο άλλος σε τρόμο ή ανησυχία, στρέφεται δε η βία ή η απειλή κατά της ελευθερίας της περιουσιακής διάθεσης, με σκοπό να καμφθεί η θέληση του εξαναγκαζομένου και να οδηγηθεί σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, ενώ η επαπειλούμενη σε βάρος του εξαναγκαζομένου ενέργεια δεν απαιτείται να είναι παράνομη, διότι εκβίαση συνιστά όχι αυτή καθ’ εαυτή η άσκηση εξουσίας ή δικαιώματος, αλλά η απειλή ασκήσεώς τους προς επίτευξη του σκοπού που αναφέρεται στο άρθρο 385 ΠΚ. β) Την πράξη της παθητικής δωροδοκίας, κατά το άρθρο 235 παρ.1 του ΠΚ, όπως ίσχυε κατά το χρόνο τελέσεως αυτής (20-6-2008), ήτοι μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο δεύτερο παρ.1 του Ν.3666/2008 (ΦΕΚ Α’ 105/10.06.2008), καθ’ ότι, όπως αναφέρθηκε στην οικεία νομική σκέψη, για τη στοιχειοθέτηση του υπαλλακτικού αυτού εγκλήματος της παθητικής δωροδοκίας (δωροληψίας), απαιτείται, αντικειμενικά, εκτός από την ιδιότητα του δράστη ως υπαλλήλου, κατά την έννοια των άρθρων 13 περ. α’ και 263Α του ΠΚ, η από μέρους αυτού του ίδιου ή δια μέσου άλλου, απαίτηση ή αποδοχή ωφελημάτων, που δεν δικαιούται ή αποδοχή υπόσχεσης προς παροχή αυτών (ωφελημάτων), για ενέργεια ή παράλειψη του μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, που ανάγεται ή αντίκειται στα καθήκοντα του και υποκειμενικώς απαιτείται δόλος, ο οποίος συνίσταται στη γνώση των ανωτέρω θεμελιωτικών της αντικειμενικής υποστάσεως του εν λόγω εγκλήματος περιστατικών και τη θέληση να απαιτήσει, λάβει τα πιο πάνω οποιασδήποτε φύσης ωφελήματα ή αποδεχθεί υπόσχεση παροχής αυτών, με περαιτέρω σκοπό (η πραγματοποίηση του οποίου δεν απαιτείται για την τυπική τέλεση του εγκλήματος) να προβεί σε ενέργεια ή παράλειψη που ανήκει στον κύκλο της αρμοδιότητάς του και ανάγεται στα υπηρεσιακά του καθήκοντα ή αντίκειται σε αυτά.
Συνεπώς, τετελεσμένο είναι το έγκλημα άμα τη απαιτήσει ή αποδοχή ή αποδοχή της υποσχέσεως των δώρων και δεν απαιτείται και η πραγματική λήψη αυτών. Ως εκ τούτου, το έγκλημα είναι τυπικό και ανεπίδεκτο, ως εκ της φύσεώς του, απόπειρας, διότι η πλήρωση της αντικειμενικής υποστάσεώς του συμπίπτει με την αρχή εκτελέσεώς του, αφού στοιχειοθετεί τετελεσμένο έγκλημα, τόσο η απαίτηση, όσο και η αποδοχή υπόσχεσης τέτοιων ωφελημάτων. Ενόψει όμως του ότι πρωτόδικα, με την εκκαλουμένη καταδικαστική απόφαση, κηρύχθηκε ο κατηγορούμενος ένοχος "κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό", της απόπειρας παθητικής δωροδοκίας (αντί της αποδοθείσας τετελεσμένης πράξης), το παρόν δευτεροβάθμιο Δικαστήριο δεσμεύεται από τη θεσπιζόμενη από την προπαρατιθέμενη διάταξη του άρθρου 470 του ΚΠοινΔ αρχή για μη χειροτέρευση της θέσεως του κατηγορουμένου, οπότε δεν έχει την εξουσία, ούτε να τον κηρύξει ένοχο για το βαρύτερο αυτό έγκλημα, ούτε να του επιβάλει δυσμενέστερη ποινή, γιατί στην αντίθετη περίπτωση διαπράττει υπέρβαση εξουσίας, η οποία, κατά τα προεκτιθέμενα, ιδρύει λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως του. Τούτο όμως, δεν εμποδίζει το παρόν Δικαστήριο να στηρίξει το διατακτικό της αποφάσεώς του, κατά τις περιστάσεις, εν λόγω ή εν μέρει, στην αιτιολογία με την οποία έκρινε ότι ο κατηγορούμενος τέλεσε το βαρύτερης μορφής έγκλημα, αρκεί να μην τον κηρύξει ένοχο για το έγκλημα αυτό και να μην του επιβάλει δυσμενέστερη ποινή, σύμφωνα με τα αναφερόμενα και στην οικεία νομική σκέψη. Συνακόλουθα πρέπει ο πρώτος κατηγορούμενος να κηρυχθεί ένοχος της πράξεως της απόπειρας παθητικής δωροδοκίας, όπως χαρακτηρίστηκε πρωτόδικα η πράξη (άρθρο 470 του ΚΠοινΔ) και της πράξεως της εκβίασης κατά συρροή, κατά το διατακτικό, που συμπληρώνεται και από το σκεπτικό της παρούσας". Ακολούθως, το Τριμελές Εφετείο Αιγαίου, με το διατακτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεώς του, κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα κατηγορούμενο του ότι: "Α. Στις 20/6/2008 στη Μύκονο έχοντας αποφασίσει να εκτελέσει πλημμέλημα, επιχείρησε πράξη που περιέχει τουλάχιστον αρχή εκτέλεσης, πλην, όμως το πλημμέλημα δεν ολοκληρώθηκε και συγκεκριμένα στον προαναφερόμενο τόπο και χρόνο, έχοντας την ιδιότητα του υπαλλήλου, κατά παράβαση των καθηκόντων του εκδήλωσε αξίωση χρηματικού ανταλλάγματος για ενέργεια και παράλειψη του μελλοντική που ανάγεται στα καθήκοντα του και αντίκειται σε αυτά, πλην όμως δεν έλαβε το αντάλλαγμα από λόγους ανεξάρτητους της θέλησης του. Ειδικότερα, με την ιδιότητα του Διευθυντή του Υποκαταστήματος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Μυκόνου κατά την προσέλευση της Ρ. Λ. του Ι., εργοδότριας ιδιωτικού οικοδομοτεχνικού έργου στην περιοχή ... Μυκόνου, στο Υποκατάστημα του ..., προκειμένου να της χορηγηθεί το απαιτούμενο για την αναθεώρηση της οικοδομικής της άδειας από την Πολεοδομία έγγραφο σημείωμα προκαταβολής των αναλογουσών στην επιδιωκόμενη αναθεώρηση ασφαλιστικών εισφορών, αναφερόμενη από αυτήν εσφαλμένα ως "ασφαλιστική ενημερότητα", από τους αρμοδίους προς έκδοση αυτού υπαλλήλους του υποκαταστήματος ..., της ζήτησε να του καταβάλει χρηματικό αντάλλαγμα, διότι διαφορετικά θα αντιμετώπιζε μεγάλη καθυστέρηση στην ικανοποίηση του αιτήματος της και τη βεβαίωση παρανομιών στην οικοδομή της. Συγκεκριμένα, στις 20/6/2008 η Ρ. Λ. προσήλθε στο υποκατάστημα ΙΚΑ- Μυκόνου και απευθύνθηκε στην προϊσταμένη του τμήματος Εσόδων, Μ. Π., αιτούμενη τα απαιτούμενα έγγραφα για την αναθεώρηση της οικοδομικής της άδειας από την Πολεοδομία, από την οποία παραπέμφθηκε αμέσως στον Διευθυντή και πρώτο κατηγορούμενο. Ο τελευταίος της δήλωσε ότι θα πρέπει να διενεργηθεί αυτοψία στην οικοδομή της και ότι αυτή θα καθυστερήσει πολύ καθώς υπάρχουν πολλοί εργοδότες που περιμένουν μήνες για τη διενέργεια αυτοψίας και της ανέφερε ότι είναι σίγουρος ότι υπάρχουν παρανομίες στο οίκημα της. Επίσης, ότι θα προηγηθεί η αυτοψία της των άλλων, που περίμεναν ήδη πριν από εκείνη, αλλά για την εξυπηρέτηση αυτή θα πρέπει να δώσει κάποια χρήματα διότι "έτσι γίνονται τα πράγματα, ο ένας βοηθάει με τον τρόπο του τον άλλο". Στην αντίδραση της Ρ. Λ. ότι δεν υπάρχουν παρανομίες στην οικοδομή αυτός απάντησε "αν έρθουμε με μεζούρα θα τα βρούμε όλα στο πόντο;". Ακολούθως δε και κατόπιν της προγενέστερης συμπεριφοράς του και λόγω αυτής, στις 26/6/2008, ήτοι έξι ημέρες μετά, διενεργήθηκε με εντολή του επιτόπιος έλεγχος στην οικοδομή Λ. Ρ. στη ... από τις συγκατηγορούμενές του υπαλλήλους του ΙΚΑ Π. Μ. και Μ. Κ. και της χορηγήθηκαν τα σχετικά έγγραφα, που αναφέρονται στο σκεπτικό, αυθημερόν, πλην όμως η πράξη του δεν ολοκληρώθηκε καθόσον η τελευταία δεν του κατέβαλε χρηματικό αντάλλαγμα. Και Β. Στη Μύκονο στα κατωτέρω χρονικά διαστήματα με περισσότερες πράξεις τέλεσε περισσότερα εγκλήματα και ειδικότερα με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος παράνομο περιουσιακό όφελος εξανάγκασε άλλον με απειλή σε πράξη από την οποία επέρχεται ζημία στην περιουσία του εξαναγκαζομένου. Συγκεκριμένα: 1) Κατά το χρονικό διάστημα από το Δεκέμβριο του 2009 έως και τον Ιανουάριο του 2011 με φορτικότητα απαίτησε από τη Λ. Ρ., μέσω των Δ. Κ. και Κ. Ζ., το συνολικό ποσό των 10.000 ευρώ, το οποίο ακολούθως μείωσε σε 5.000 ευρώ, δεχθείς τελικά το ποσό των 2.000 ευρώ που κατέβαλε η Ρ. Λ. στο γραφείο του στις 16.1.2010, συνέχισε δε να ζητά επιμόνως το υπόλοιπο ποσό των 3.000 ευρώ με τη συνεχή απειλή ότι θα προβεί σε αναγκαστική εκτέλεση του ακινήτου της μετά από πλειστηριασμό λόγω οφειλών της προς το ... και ειδικότερα το Δεκέμβριο του 2009 ο πρώτος κατηγορούμενος διεμήνυσε στην Ρ. Λ. μέσω του Δ. Κ., πρώην υπαλλήλου της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Σύρου και κοινού γνωστού της, να του τηλεφωνήσει διότι ήθελε να της μιλήσει. Ο Δ. Κ., κατά τη συνάντηση τους της υποσχέθηκε ότι θα ζητήσει από κοινό φίλο του ιδίου και του Π., ονόματι Κ. Ζ., να μεσολαβήσει μεταξύ της Ρ. Λ. και του Π. ώστε "να τον ηρεμήσει κάπως δεδομένου ότι μέχρι τότε δεν του είχε δώσει τα χρήματα που της ζητούσε". Στη συνέχεια ο Δ. Κ., ενημερώνοντας τη Ρ. για την επαφή του Κ. με τον Π., της ανέφερε ότι κατά τα λεγόμενα του Κ. ο Π. είναι έξαλλος μαζί της και ότι ζητάει να τού δώσει, προκειμένου "να λήξει το θέμα με το ΙΚΑ και να την αφήσει ήσυχη" δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ. Σε διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν μεταξύ του Π. Β. και της Ρ. Λ. με διαμεσολαβητές τους Δ. Κ. και Ζ. Κ., ο Δ. Κ. μετέφερε στην Ρ. Λ. ότι ο Π. δέχθηκε με πολύ κόπο να κατεβάσει το ποσό που της ζητούσε στις πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ ως χάρη αποκλειστικά στον Κ.. Επίσης, ο πρώτος κατηγορούμενος της διεμήνυσε ότι τα χρήματα αυτά είναι πολύ λίγα και αυτή τη φορά θα πρέπει να τα δώσει άμεσα διαφορετικά θα την αναγκάσει "να κολλήσει πάρα πολλά ένσημα" και ότι "δε βρίσκεται μακριά από το να χάσει τα σπίτια της στο τέλος". Τον Ιανουάριο του 2010 σε συνάντηση στην καφετέρια ... των Ρ. Λ., Κ. Ζ. και Δ. Κ. ο Κ. Ζ. τη διαβεβαώσε ότι ο Π. θα την άφηνε ήσυχη αν του έδινε τα χρήματα που της ζήτησε. Η Ρ. Λ. διεμήνυσε στον Π. μέσω του Κ. Ζ. ότι δέχεται να του καταβάλει το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ, αλλά άμεσα μπορούσε να του καταβάλει μόνο δύο χιλιάδες (2.000) ευρώ. Στις 26.1.2010 η Ρ. Λ. προσήλθε στο Υποκατάστημα ... και μπήκε στο υποκατάστημα μαζί με τον σύντροφο της Ν. Γ. του Ι.. Η ίδια μπήκε στο γραφείο του Διευθυντή Π. Β.. Ο Ν. Γ. παρέμεινε έξω από αυτό και παρακολουθούσε από το παράθυρο αυτά που συνέβαιναν μέσα στο γραφείο του. Εκεί η Λ. Ρ. έδωσε στο χέρι του πρώτου κατηγορουμένου φάκελο με ποσό δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, το οποίο δανείστηκε από την οικογένεια Ν., λόγω οικονομικών δυσκολιών της. Αμέσως μετά την παράδοση του χρηματικού ποσού η Ρ. Λ. ρώτησε τον πρώτο κατηγορούμενο "πως δε φοβάται μήπως τον καρφώσει κανείς γι’ αυτά που κάνει" και αυτός της δήλωσε ότι δεν πρόκειται να τον κουνήσει κανείς από τη θέση του και εάν κάποιος προσπαθήσει να τον "φάει" αυτό θα γυρίσει εναντίον του, γιατί θα στρέφεται με την πράξη του εναντίον του ΙΚΑ. Επίσης, της είπε "βάλε κάποια ένσημα, έτσι γίνεται πάντα για να μη δίνουμε στόχο". Στην άρνηση της να βάλει περισσότερα ένσημα από αυτά που αντιστοιχούν στην αναθεώρηση της οικοδομικής της άδειας εμφανίσθηκε δεκτικός και της είπε να μην ξανασκεφτεί το ΙΚΑ, υποσχόμενος να τη φροντίσει σαν να ήταν η αδερφή του. Το Νοέμβριο του 2010 ο πρώτος κατηγορούμενος διεμήνυσε μέσω του Δ. Κ. στη Ρ. Λ. να της υπενθυμίσει ότι του όφειλε τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ. Τον Ιανουάριο η Ρ. Λ. προσήλθε στο γραφείο του πρώτου κατηγορουμένου και εκεί της είπε ότι είναι πολύ θυμωμένος, ότι χρειαζόταν τα χρήματα και ότι επρόκειτο να αλλάξει στάση απέναντι της, την απείλησε ότι εάν δεν του έδινε τα χρήματα που είχαν συμφωνήσει είχε τη δύναμη να βγάλει τα σπίτια της στον πλειστηριασμό. Της δήλωσε ότι λόγω της θέσης του "μπορούσε να καταλογίζει όσα ένσημα επιθυμεί ακόμη και αν δεν έχουν γίνει" και ότι δεν μπορούσε να τον ελέγξει κανείς. Την απείλησε ότι θα της κάνει "μεγάλη ζημιά" και της δήλωσε "μην κάνεις την έξυπνη γιατί είσαι μόνη με δύο παιδιά και εγώ έχω μεγάλη δύναμη στο νησί". Στη συνέχεια δε και με σκοπό να εξαναγκάσει την Λ. Ρ. να του καταβάλει το ποσό των 3.000 ευρώ προκάλεσε, αφενός μεν στις 2.2.2011 τη διενέργεια νέου επιτόπιου ελέγχου στην οικοδομή αυτής, ο οποίος (έλεγχος) πραγματοποιήθηκε από τις δεύτερη και τρίτη των κατηγορουμένων, αφετέρου δε στις 3.2.2011 την έκδοση, με βάση τα ευρήματα του ελέγχου αυτού, της με αριθμό ...2011 Πράξης Επιβολής Εισφορών (Π.Ε.Ε.), της με αριθμό ...2011 Πράξης Επιβολής Πρόσθετης Επιβάρυνσης (Π.Ε.Ε.Π.Ε.) και της με αριθμό ...2011 Πράξης Επιβολής Αυτοτελούς Προστίμου (Π.Ε.Α.Π.), με τις οποίες καταλογίσθηκαν σε βάρος της πολιτικώς ενάγουσας Λ. Ρ. τα ποσά των 31.191,93, 14.036,40 και 150 ευρώ και συνολικά το ποσό των 45.378,33 ευρώ για μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για εκτελεσθείσες εργασίες και μη υποβολή Αναλυτικής Περιοδικής Δήλωσης (εφεξής Α.Π.Δ) των μισθολογικών περιόδων των μηνών Ιουλίου έως και Οκτωβρίου του έτους 2010 και για εκπρόθεσμη δήλωση μεταβολών και τις οποίες (Πράξεις) συνέταξε η τρίτη των κατηγορουμένων και εξέδωσε η δεύτερη εξ αυτών. Τέλος δε και για τον ίδιο λόγο, με τη με αριθμό ...26.4.2011 έγγραφη παραγγελία του και δυνάμει της με αριθμό ....6.2011 κατασχετήριας έκθεσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Νάξου Δ. Θ. επιβλήθηκε αναγκαστική κατάσχεση στο επίμαχο ακίνητο της πολιτικώς ενάγουσας. Και 2) Τον Δεκέμβριο του 2011 απαίτησε με φορτικότητα μέσω του Μ. Γ. το συνολικό ποσό των 10.000 ευρώ από τον Χ. Χ., ο οποίος τελικά του κατέβαλε το ποσό των 2.000 ευρώ στο γραφείο του στο υποκατάστημα του ... με την απειλή ότι διαφορετικά θα ενταχθεί στη λίστα "...", λόγω των επιβληθεισών κατασχέσεων εις χείρας τρίτων (Τραπεζών) και ότι θα προχωρήσει και η κατάσχεση του ακινήτου του και ειδικότερα, κατά το χρονικό διάστημα από 14-12-2011 έως 16-12-2011, διεμήνυσε στον Χ. Χ. του Β., μέσω του Μ. Γ. του Β., ότι "ζητάει δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ για να κάνει άμεσα την άρση των κατασχέσεων και να μην τον εμφανίσει ως οφειλέτη στη διατραπεζική εταιρία με την επωνυμία ... Α.Ε.". Ο πολιτικώς ενάγων, Χ. Χ., φοβούμενος ότι η καταγραφή του ως οφειλέτη του Ι.Κ.Α. στη βάση δεδομένων της ως άνω διατραπεζικής εταιρίας θα έχει περαιτέρω επιπτώσεις στην οικονομική του δραστηριότητα ως εργολάβου, ενέδωσε στις απειλές του πρώτου κατηγορουμένου και με πολλές προσπάθειες κατάφερε να συγκεντρώσει το ποσό των 2.000 ευρώ, δεδομένου ότι οι τραπεζικοί του λογαριασμοί είχαν ήδη δεσμευτεί, κατόπιν δε συνεννοήσεων, μέσω του Γ. Μ., επισκέφθηκε τον πρώτο κατηγορούμενο στο γραφείο του, στο Υποκατάστημα του ... και του κατέβαλε τέσσερα χαρτονομίσματα των πεντακοσίων ευρώ, ήτοι συνολικά το ποσό των 2.000 ευρώ, τα οποία ο κατηγορούμενος έβαλε μέσα στο συρτάρι του γραφείου του. Στη συνέχεια ο πρώτος κατηγορούμενος καθησύχασε τον Χ. Χ. λέγοντας του "πρέπει οι κινήσεις από εδώ και πέρα για το ξεμπλοκάρισμα να γίνουν προσεκτικά για να μη καταλάβει κανείς γιατί ενδιαφέρεται ο ίδιος για εκείνον". Τελικά, με την επιβληθείσα άνω κατάσχεση εις χείρας τρίτου των λογαριασμών του οφειλέτη στην ... Τράπεζα (αριθμ. πρωτ. .../6-12-2011), εκδόθηκε, στις 14-12-2011 το ... έγγραφο (σχετική επιταγή), με το οποίο εξοφλήθηκε η οφειλή του, σε εκτέλεση της άνω κατάσχεσης. Αυθημερόν δε, κατόπιν εντολής του πρώτου κατηγορουμένου, από το Υποκατάστημα ..., εκδόθηκε, από την αρμόδια υπάλληλο, Χ. Α., απόφαση άρσης κατάσχεσης εις χείρας τρίτου, που υπογράφηκε από τον Διευθυντή, πρώτο κατηγορούμενο και παραδόθηκε στο δικαστικό επιμελητή, Θ. Δ., ο οποίος την επέδωσε προς την Τράπεζα, στις 15-12-2011. Στη συνέχεια άμεσα, στις 16-12-2011, ο πολιτικώς ενάγων υπέβαλε προς το ... την με αριθμ. πρωτ. .../16-12-2011 αίτηση άρσης της κατάσχεσης του ακινήτου του, "λόγω εξόφλησης της οφειλής του με την κατάσχεση εις χείρας της ... Τράπεζας", με βάση την οποία εκδόθηκε αυθημερόν, από την αρμόδια υπάλληλο, Χ. Α., το με αριθμ. πρωτ. .../16-12-2011 έγγραφο της Ταμειακής Υπηρεσίας του ..., προς το Κτηματολογικό Γραφείο …., υπογραφόμενο από τον πρώτο κατηγορούμενο-Διευθυντή, το οποίο αυθημερόν παραδόθηκε στον πολιτικώς ενάγοντα, ο οποίος και το προσκόμισε στο Κτηματολογικό Γραφείο και έτσι καταχωρήθηκε στο Κτηματολογικό Γραφείο Μυκόνου, με αριθμό καταχώρησης ..., η άνω με αριθμ. πρωτ. .../16-12-2011 αίτηση του ..., άρσης της κατάσχεσης στο ακίνητο του πολιτικώς ενάγοντα". Με αυτά που δέχθηκε, το Δικαστήριο της ουσίας διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από τις προαναφερθείσες διατάξεις του Συντάγματος και του Κ.Ποιν.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ’ αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των ως άνω εγκλημάτων της απόπειρας παθητικής δωροδοκίας και της εκβιάσεως κατά συρροή, για τα οποία καταδικάσθηκε o αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισμούς με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 26 παρ. 1α, 27, 42 παρ. 1, 235 παρ. 1, όπως ίσχυε μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο δεύτερο παρ. 1 του Ν. 3666/2008 και 385 παρ. 1γ του Π.Κ., τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε και δεν παραβίασε ευθέως ή εκ πλαγίου, δηλαδή με ελλιπή ή αντιφατική αιτιολογία που να καθιστά ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο ως προς την ορθή ή μη εφαρμογή τους. Ειδικότερα, δεν υπάρχει αντίφαση στην αιτιολογία της αποφάσεως επειδή στο σκεπτικό της δέχεται ότι η παθητική δωροδοκία ήταν τετελεσμένη και στο διατακτικό της καταδικάζει τον αναιρεσείοντα κατηγορούμενο για απόπειρα παθητικής δωροδοκίας, αφού αναφέρεται σ’ αυτή με σαφήνεια ότι πράττει τούτο επειδή πρωτοδίκως ο αναιρεσείων κατηγορούμενος είχε καταδικασθεί για απόπειρα παθητικής δωροδοκίας και κατ’ εφαρμογή του άρθρου 470 εδ. α’ του Κ.Ποιν.Δ. δεν μπορεί δικάζοντας την έφεσή του να καταστήσει χείρονα τη θέση του και να τον καταδικάσει για την τετελεσμένη παθητική δωροδοκία που δέχεται ότι τέλεσε. Επίσης, η προσβαλλόμενη απόφαση, τόσο στο σκεπτικό της, όσο και στο διατακτικό της, δέχεται με σαφήνεια μία πράξη τετελεσμένης εκβίασης σε βάρος της πολιτικώς ενάγουσας Λ. Ρ. και μία πράξη τετελεσμένης εκβίασης σε βάρος του πολιτικώς ενάγοντος Χ. Χ., δηλαδή δύο πράξεις τετελεσμένης εκβίασης κατά συρροή, για τις οποίες και καταδικάζει τον αναιρεσείοντα κατηγορούμενο. Κατά συνέπεια, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιέχει αντιφατικές ή ασαφείς αιτιολογίες που να καθιστούν αδύνατο τον αναιρετικό έλεγχό της, αλλ’ αντίθετα έχει νόμιμη βάση που στηρίζεται σε πλήρεις και σαφείς αιτιολογίες, από τις οποίες προκύπτει ότι ορθά εφάρμοσε τις προαναφερθείσες ουσιαστικές ποινικές διατάξεις. Επομένως, οι σχετικοί από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ και Ε’ του Κ.Ποιν.Δ. τρίτος και τέταρτος λόγοι αναιρέσεως, με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα, είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 57 παρ.1 του Κ.Ποιν.Δ. αν κάποιος έχει καταδικασθεί αμετάκλητα ή αθωωθεί ή έχει παύσει ποινική δίωξη εναντίον του, δεν μπορεί να ασκηθεί και πάλι εις βάρος του ποινική δίωξη για την ίδια πράξη, ακόμη και αν δοθεί σ’ αυτή διαφορετικός χαρακτηρισμός. Από το άρθρο αυτό συνάγεται ότι για την ύπαρξη δεδικασμένου που οδηγεί στην κήρυξη της δεύτερης ποινικής δίωξης ως απαράδεκτης απαιτείται, εκτός της ταυτότητας της πράξεως και της ταυτότητας του προσώπου και αμετάκλητη δικαστική ποινική απόφαση που αποφαίνεται για τη βασιμότητα ή όχι της κατηγορίας ή παύει οριστικά την ποινική δίωξη. Έτσι, για την ύπαρξη δεδικασμένου απαιτείται, κατ’ αρχήν αμετάκλητη απόφαση ποινικού δικαστηρίου ή απόφαση (βούλευμα) δικαστικού συμβουλίου. Αν δεν έχει γίνει η απόφαση αμετάκλητη, μπορεί να γίνει λόγος για εκκρεμοδικία. Η αμετάκλητη απόφαση του ποινικού δικαστηρίου ή του δικαστικού συμβουλίου πρέπει να είναι καταδικαστική, αθωωτική ή να παύει οριστικά την ποινική δίωξη, δηλαδή πρέπει να είναι ποινική απόφαση. Είναι αδιάφορο, αν η απόφαση έχει εκδοθεί από αναρμόδιο καθ’ ύλη ή κατά τόπο ποινικό δικαστήριο ή αν έχει νομικά και πραγματικά σφάλματα, εκτός αν εκδόθηκε από πρόσωπο που δεν είχε πρωτογενή ποινική εξουσία και δικαιοδοσία. Κατά συνέπεια δεν αποτελούν δεδικασμένο για τα ποινικά δικαστήρια ή συμβούλια οι αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων, των διοικητικών δικαστηρίων και των πειθαρχικών συμβουλίων, οι οποίες δεν δεσμεύουν τα ποινικά δικαστήρια, αλλά αποτελούν στοιχεία που εκτιμώνται ελεύθερα κατά τα άρθρα, 62, 177 και 178 του Κ.Ποιν.Δ.. Στην προκείμενη περίπτωση, ο αναιρεσείων αιτιάται ότι το δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση και τον καταδίκασε παραβίασε δεδικασμένο επειδή το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Ι.Κ.Α. του επέβαλε για τις ίδιες πράξεις την πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης. Όμως το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Ι..Κ.Α. δεν ασκεί πρωτογενή ποινική εξουσία και δικαιοδοσία, αλλά πειθαρχική δικαιοδοσία και οι αποφάσεις του δεν είναι αποφάσεις πονικού δικαστηρίου και δεν αποτελούν δεδικασμένο για τα ποινικά δικαστήρια, αλλά εκτιμώνται ελεύθερα από τα ποινικά δικαστήρια και συνεκτιμώνται με τα υπόλοιπα αποδεικτικά μέσα, χωρίς να τα δεσμεύουν. Επομένως, δεν υπάρχει δεδικασμένο από την ως άνω πειθαρχική απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Ι.Κ.Α. που να κώλυε και να καθιστούσε απαράδεκτη την ποινική δίωξη που ασκήθηκε κατά του κατηγορουμένου για τις αξιόποινες πράξεις της απόπειρας παθητικής δωροδοκίας και της εκβίασης κατά συρροή και ως εκ τούτου ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Η’ του Κ.Ποιν.Δ. έβδομος λόγος αναιρέσεως, περί υπερβάσεως εξουσίας λόγω παραβιάσεως δεδικασμένου, είναι αβάσιμος και απορριπτέος.
Στο άρθρο 171 παρ. 1 περ. δ’ του Κ.Ποιν.Δ., όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 11 παρ. 2 του Ν. 3904/2010, ορίζεται ότι "Ακυρότητα, που λαμβάνεται και αυτεπαγγέλτως υπόψη από το δικαστήριο σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και στον Άρειο Πάγο ακόμη, προκαλείται: 1. Αν δεν τηρηθούν οι διατάξεις που καθορίζουν α) ...... δ) την εμφάνιση, την εκπροσώπηση και την υπεράσπιση του κατηγορουμένου και την άσκηση των δικαιωμάτων που του παρέχονται από το νόμο, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα". Μεταξύ των δικαιωμάτων αυτών συγκαταλέγεται και το δικαίωμα στη χρηστή απονομή της δικαιοσύνης ή δικαίωμα σε "δίκαιη δίκη", οι εκδηλώσεις του οποίου περιγράφονται στο άρθρο 6 της ΕΣΔΑ. Στην παρ. 1 του άρθρου αυτού ορίζεται ότι "Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα όπως η υπόθεσίς του δικασθή .... υπό ανεξαρτήτου και αμερολήπτου δικαστηρίου". Περαιτέρω, στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι "Παν πρόσωπον κατηγορούμενον επί αδικήματι τεκμαίρεται ότι είναι αθώον μέχρι της νομίμου αποδείξεως της ενοχής του". Η παραβίαση των δικαιωμάτων αυτών δημιουργεί την ακυρότητα που αναφέρθηκε, η οποία είναι απόλυτη και ελέγχεται με τον αναιρετικό λόγο του άρθρου 510 παρ.1 στοιχ. Α’ του Κ.Ποιν.Δ.. Σύμφωνα με την ερμηνεία που έχει δοθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), η υποχρέωση αμεροληψίας αναφέρεται στο δικαστήριο, ως δικαιοδοτικό όργανο, αλλά και στα μέλη που το συγκροτούν, ως φυσικά πρόσωπα στα οποία είναι ανατεθειμένη η συγκεκριμένη λειτουργία. Η αμεροληψία οικοδομεί την εμπιστοσύνη, την οποία πρέπει ένα δικαστήριο να εμπνέει στους πολίτες μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Η εμπιστοσύνη κλονίζεται, όταν υπάρχουν δεδομένα που μπορούν να θέσουν σε αμφισβήτηση την αμεροληψία. Στην προκειμένη περίπτωση, ο αναιρεσείων αιτιάται την προσβαλλόμενη απόφαση για απόλυτη ακυρότητα λόγω παραβιάσεως της αρχής της αντικειμενικής αμεροληψίας του δικαστηρίου που την εξέδωσε λόγω δημοσιευμάτων των ΜΜΕ, παραθέτοντας και τα σχετικά δημοσιεύματα. Όμως, από την επισκόπηση της προσβαλλόμενης αποφάσεως και των πρακτικών της, δεν προκύπτει ότι έλαβαν γνώση των δημοσιευμάτων αυτών οι δικαστές που συγκροτούσαν το δικαστήριο ή ότι τα δημοσιεύματα αυτά λήφθηκαν υπόψη για την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως και ότι αυτά επηρέασαν την κρίση του δικαστηρίου και προσβλήθηκε απ’ αυτά η αρχή της αντικειμενικής αμεροληψίας του δικαστηρίου που προβλέπεται από την ΕΣΔΑ, ούτε ότι παραβιάστηκε από τα δημοσιεύματα αυτά το τεκμήριο της αθωότητας του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου, αφού δεν χρησιμοποιήθηκαν στη δίκη και στη διαδικασία και δεν στηρίχθηκε σ’ αυτά η κρίση του δικαστηρίου της ουσίας περί της ενοχής του αναιρεσείοντος. Επομένως, ο σχετικός όγδοος λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α’ του Κ.Ποιν.Δ. περί απόλυτης ακυρότητας της διαδικασίας λόγω παραβιάσεως της αρχής της αντικειμενικής αμεροληψίας του δικαστηρίου και του τεκμηρίου της αθωότητας του κατηγορουμένου με δημοσιεύματα στα ΜΜΕ, είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Κατ’ ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, μη υπάρχοντος άλλου λόγου αναιρέσεως προς έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αναίρεση και οι πρόσθετοι λόγοι της και να επιβληθούν στον αναιρεσείοντα τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας (άρθρο 583 παρ. 1 Κ.Ποιν.Δ.).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 19-2-2016 αίτηση - δήλωση αναιρέσεως, η οποία επιδόθηκε στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 19-2-2016 και τους από 26-4-2016 πρόσθετους λόγους αναιρέσεως του αναιρεσείοντος Β. Π. του Π., για αναίρεση της 144/2015 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αιγαίου.
Και
Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα της ποινικής διαδικασίας από διακόσια πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα την 1η Ιουνίου 2016.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 6 Ιουνίου 2017.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή